Τρεις πρεμιέρες στο πιο... προβληματικό κινηματογραφικό
επταήμερο της τρέχουσας κινηματογραφικής περιόδου. Τρεις ημέρες μας
χωρίζουν ως τις εκλογές της Κυριακής. Για όσους αποφασίσουν να βγουν από
τα σπίτια τους προτείνουμε ανεπιφύλακτα το "Birdman" με τον Μάικλ
Κίτον. Τρυφερό το θεατρικής προέλευσης «Ένα σπίτι στο Παρίσι» και σκληρό
απέναντι στην Μέκκα του κινηματογράφου το «Οδηγός ευτυχίας».
Birdman ή η απρόσμενη αρετή της αφέλειας ****
(Birdman)
Δραματική κομεντί - Διάρκεια 119' - ΗΠΑ, Καναδάς
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου
Παίζουν: Μάικλ Κίτον, Έντουαρντ Νόρτον, Έμα Στόουν, Ζακ Γκαλιφιανάκις, Ναόμι Γουότς, Αντρέα Ραιζμπόροου
Ένας ηθοποιός μάχεται ενάντια στο υπερμέγεθες Εγώ του στην ταινία με τις περισσότερες υποψηφιότητες (εννέα!) για τα φετινά Όσκαρ. Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου («Βαβέλ», «Χαμένες αγάπες», «21 γραμμάρια»), υποψήφιος για τα βραβεία σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου που συνέγραψε με άλλους τρεις, μετατρέπει μία απλή ιστορία προσωπικής επιβεβαίωσης σε εκρηκτικό μείγμα σπαρακτικού υπαρξιακού δράματος, σαρκαστικής διακωμώδησής του και εκθαμβωτικής σουρεαλιστικής ονειροφαντασίας επιπέδου Τέρι Γκίλιαμ. Ο Ρίγκαν Τόμσον, διάσημος για την κινηματογραφική τριλογία με ήρωα τον Άνθρωπο-Πουλί, φιλοδοξεί να καταξιωθεί ως σοβαρός θεατράνθρωπος με ένα έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί. Το έχει γράψει (διασκευάζοντας ένα διήγημα του τσεχοφικής παράδοσης Ρέιμοντ Κάρβερ) και σκηνοθετήσει ο ίδιος. Ενώ πλησιάζει η βραδιά της πρεμιέρας, διάφορες αναποδιές βάζουν σε δοκιμασία την ήδη κλονισμένη αυτοπεποίθησή του. Ο συμπρωταγωνιστής του τραυματίζεται και αντικαθίσταται από έναν σπουδαίο θεατρικό ηθοποιό που ναι μεν είναι αστέρι του Μπρόντγουέι, αλλά φέρνει το χάος με την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά του. Την ένταση αυξάνουν η κόρη και βοηθός του Ρίγκαν, που μόλις έχει βγει από τη μονάδα απεξάρτησης, η ερωμένη και συμπρωταγωνίστριά του που ζητά πολλά και η πρώην σύζυγός του που κάνει κινήσεις επανασύνδεσης. Επιπλέον, η παντοδύναμη θεατρική κριτικός των "New York Times" απειλεί ότι θα «θάψει» το έργο, χωρίς καν να το έχει δει, επειδή μισεί τη χολιγουντιανή χυδαιότητα, την οποία, κατά τη γνώμη της, εκπροσωπεί ο ταλαίπωρος καλλιτέχνης. Σαν να μην του έφταναν όλα αυτά, ο Ρίγκαν δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον Άνθρωπο- Πουλί. Ο πτερωτός άλλος του εαυτός τον παρασύρει σε επικίνδυνες πτήσεις, κάνοντάς τον να χάσει την ουσία, που είναι η αγάπη και όχι ο θαυμασμός. Σαφής αναφορά στον «Μπάτμαν» τον οποίο υποδύθηκε στο παρελθόν ο Μάικλ Κίτον, που διεκδικεί το Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο "Birdman", την κορυφαία μίας καριέρας με αρκετά σκαμπανεβάσματα. Ο Κίτον ήταν πηγή έμπνευσης για τον Ιναρίτου, τον χαρισματικό Μεξικανό στιλίστα της εικόνας που παρακολουθεί την εξέλιξη της προϊούσας παράνοιας του Ρίγκαν με αεικίνητη κάμερα και εκπληκτικές σφήνες μαγικού ρεαλισμού, μεταμορφώνοντας τον χώρο ενός νεοϋορκέζικου θεάτρου σε κλειστοφοβική χώρα των θαυμάτων. Ονειρικοί, υποβλητικοί, βυθισμένοι στη φωτοσκίαση, οι κινηματογραφικοί πίνακες του Εμάνουελ Λουμπέσκι, υποψήφιου για Όσκαρ φωτογραφίας. Η ύπαρξη ενός αδιάσπαστου χωροχρόνου μέσα και έξω από την πραγματικότητα επιβάλλεται χάρη στην ψηφιακή εξάλειψη των μεταξύ των πλάνων «ραφών», που δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός τεράστιου πλάνου-σεκάνς. Ένα έργο που μας άφησε άφωνους και που εγκαταστάθηκε στον εγκέφαλό μας. Την υποδειγματική δουλειά συνόλου σε όλους τους τομείς μαρτυρούν και οι υπόλοιπες υποψηφιότητες για Όσκαρ: καλύτερης ταινίας, β' ανδρικού ρόλου (Έντουαρντ Νόρτον), β' γυναικείου ρόλου (Έμα Στόουν), μείξης ήχου και ηχητικού μοντάζ. Το σινεμά συναντά το θέατρο με μετωπικές συγκρούσεις εγωκεντρικών χαρακτήρων (ο ένας δονκιχωτικός, ο άλλος η Νέμεσή του, οι υπόλοιποι ανταγωνιστές ή σύμμαχοι με τον έναν ή άλλο τρόπο) και εξαίσιες εικόνες που λες ότι ξεπηδούν μέσα από το ταραγμένο υποσυνείδητο του ήρωα.
Ένα σπίτι στο Παρίσι ** ½
(My old lady)
Δραματική κομεντί - Διάρκεια 106' - Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ίσραελ Χόροβιτς
Παίζουν: Κέβιν Κλάιν, Μάγκι Σμιθ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας
Μία παγκόσμια θεατρική επιτυχία διασκευάζεται για τον κινηματογράφο από τον συγγραφέα του αρχικού έργου. Δραματική κωμωδία δωματίου με τρεις «ζουμερούς» βασικούς χαρακτήρες σε πλήρη σκηνική κυριαρχία, το όνειρο κάθε ηθοποιού. Ο Ματίας, Αμερικανός επίδοξος συγγραφέας, αποτυχημένος στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή, κληρονομεί ένα σπίτι στο Παρίσι από τον πατέρα του. Στα σχέδιά του να το πουλήσει σε έναν κατασκευαστή πολυτελών ξενοδοχείων στέκεται εμπόδιο η πρώτη ιδιοκτήτρια. Σύμφωνα με έναν αλλόκοτο γαλλικό νόμο, η 92χρονη μαντάμ Ματίλντ δικαιούται να κατοικεί στο ακίνητο, ενώ ο αγοραστής υποχρεούται να της καταβάλλει ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα, ως τον θάνατό της. Ο Ματίας που έχει ξοδέψει και το τελευταίο του σεντ στα εισιτήρια κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο, έξω από το ίδιο του το σπίτι. Και, φυσικά, προσεύχεται να πεθάνει η γηραιά κυρία. Η κατάσταση περιπλέκεται από τις παρεμβάσεις της Κλόε, της υπερπροστατευτικής κόρης της Ματίλντ. Ο Κέβιν Κλάιν σε έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο, σχοινοβατεί μεταξύ κωμικού και δραματικού. Κρατώντας με το ένα χέρι τον θρύλο Μάγκι Σμιθ και με το άλλο την Κρίστιν Σκοτ Τόμας σε υπέροχη ωρίμανση στα 55 της, σέρνει τον ερμηνευτικό χορό. Ο Ίσραελ Χόροβιτς, δεξιοτέχνης της θεατρικής γραφής και άξιος δάσκαλος ηθοποιών, προσφέρει και στους τρεις ευκαιρίες ανάδειξης του υποκριτικού τους εύρους, καθώς η χιουμοριστική διάθεση του πρώτου μέρους εξαφανίζεται στο δεύτερο, οπότε διαφαίνεται η απειλή της τραγωδίας, όταν βγαίνουν σκελετοί από το ντουλάπι. Τον λόγο έχουν πλέον τα ψυχολογικά ξεγυμνώματα και οι ανατροπές. Παρά την κομψή σκηνοθεσία, η θεατρική καταγωγή δεν κρύβεται. Μείναμε με την αίσθηση ότι είδαμε τον Κλάιν, τη Σμιθ και τη Σκοτ Τόμας να μεγαλουργούν στο σανίδι. Που δεν είναι και λίγο.
Οδηγός ευτυχίας **
(Maps to the stars)
Δραματική - Διάρκεια 111' - Καναδάς, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Παίζουν: Τζούλιαν Μουρ, Τζον Κιούζακ, Μία Βασικόβσκα, Ρόμπερτ Πάτινσον, Ολίβια Ουίλιαμς, Ίβαν Μπερντ
Η χολιγουντιανή κοινωνία ως μία τερατώδης φυλή εγωπαθών διπόδων. Οι προνομιούχοι κάτοικοι του Μπέβερλι Χιλς προκαλούν απώθηση στον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ που δεν δείχνει τον παραμικρό οίκτο για κανέναν τους. Σκοτώστε τους όλους! Ένα κοριτσάκι πεθαίνει από λέμφωμα και γίνεται βασανιστικό όραμα για τον γερασμένο πρόωρα 13χρονο Μπέντζι, αγαπημένο παιδί-θαύμα των στούντιο. Οράματα βλέπει και η Αβάνα, ηθοποιός που κάνει τα πάντα -ως και ομαδικό σεξ- για μία επιτυχημένη επανεμφάνιση. Επανεμφανίζεται και η πυρομανής αδελφή του Μπέντζι, η Άγκαθα, που βγαίνει από ψυχιατρικό ίδρυμα και επιστρέφει στο Λος Άντζελες με επικίνδυνες προθέσεις. Θάνατοι από φωτιά, στο παρελθόν και στο παρόν. Παλιές και νέες αιμομιξίες. Γενικευμένη ψυχασθένεια διαφόρων μορφών και βαθμών. Παρακμή, σαπίλα, όλεθρος! Κερασάκι, η Τζούλιαν Μουρ που προσπαθεί να ενεργηθεί στην τουαλέτα, άνευ προφανούς σεναριακού λόγου. Η πρόκληση για την πρόκληση. Ο σκηνοθέτης τα λέει χύμα, σα να μιλά στον ψυχαναλυτή του, όμως δεν κομίζει γλαύκα. Η απώθησή του για τη χολιγουντιανή παθογένεια εκδηλώνεται με ιδιαίτερα απωθητικό τρόπο και οι βολές του είναι άσφαιρες. Ο πάλαι ποτέ μετρ του σοκ αδυνατεί να προκαλέσει, επειδή o σύγχρονος θεατής έχει δει πολλά και πιο ουσιαστικά στο σινεμά, την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Μερικές καλές σκηνές μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού δεν σώζουν το σύνολο, ούτε κάνουν κάπως πιο συμπαθείς τους απεχθείς χαρακτήρες. Τελικά, ο σκληρός μισανθρωπισμός του Κρόνενμπεργκ και η νοσηρή εμμονή του με την ασχήμια καταντούν πληκτικές.
Birdman ή η απρόσμενη αρετή της αφέλειας ****
(Birdman)
Δραματική κομεντί - Διάρκεια 119' - ΗΠΑ, Καναδάς
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου
Παίζουν: Μάικλ Κίτον, Έντουαρντ Νόρτον, Έμα Στόουν, Ζακ Γκαλιφιανάκις, Ναόμι Γουότς, Αντρέα Ραιζμπόροου
Ένας ηθοποιός μάχεται ενάντια στο υπερμέγεθες Εγώ του στην ταινία με τις περισσότερες υποψηφιότητες (εννέα!) για τα φετινά Όσκαρ. Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου («Βαβέλ», «Χαμένες αγάπες», «21 γραμμάρια»), υποψήφιος για τα βραβεία σκηνοθεσίας και πρωτότυπου σεναρίου που συνέγραψε με άλλους τρεις, μετατρέπει μία απλή ιστορία προσωπικής επιβεβαίωσης σε εκρηκτικό μείγμα σπαρακτικού υπαρξιακού δράματος, σαρκαστικής διακωμώδησής του και εκθαμβωτικής σουρεαλιστικής ονειροφαντασίας επιπέδου Τέρι Γκίλιαμ. Ο Ρίγκαν Τόμσον, διάσημος για την κινηματογραφική τριλογία με ήρωα τον Άνθρωπο-Πουλί, φιλοδοξεί να καταξιωθεί ως σοβαρός θεατράνθρωπος με ένα έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί. Το έχει γράψει (διασκευάζοντας ένα διήγημα του τσεχοφικής παράδοσης Ρέιμοντ Κάρβερ) και σκηνοθετήσει ο ίδιος. Ενώ πλησιάζει η βραδιά της πρεμιέρας, διάφορες αναποδιές βάζουν σε δοκιμασία την ήδη κλονισμένη αυτοπεποίθησή του. Ο συμπρωταγωνιστής του τραυματίζεται και αντικαθίσταται από έναν σπουδαίο θεατρικό ηθοποιό που ναι μεν είναι αστέρι του Μπρόντγουέι, αλλά φέρνει το χάος με την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά του. Την ένταση αυξάνουν η κόρη και βοηθός του Ρίγκαν, που μόλις έχει βγει από τη μονάδα απεξάρτησης, η ερωμένη και συμπρωταγωνίστριά του που ζητά πολλά και η πρώην σύζυγός του που κάνει κινήσεις επανασύνδεσης. Επιπλέον, η παντοδύναμη θεατρική κριτικός των "New York Times" απειλεί ότι θα «θάψει» το έργο, χωρίς καν να το έχει δει, επειδή μισεί τη χολιγουντιανή χυδαιότητα, την οποία, κατά τη γνώμη της, εκπροσωπεί ο ταλαίπωρος καλλιτέχνης. Σαν να μην του έφταναν όλα αυτά, ο Ρίγκαν δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον Άνθρωπο- Πουλί. Ο πτερωτός άλλος του εαυτός τον παρασύρει σε επικίνδυνες πτήσεις, κάνοντάς τον να χάσει την ουσία, που είναι η αγάπη και όχι ο θαυμασμός. Σαφής αναφορά στον «Μπάτμαν» τον οποίο υποδύθηκε στο παρελθόν ο Μάικλ Κίτον, που διεκδικεί το Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο "Birdman", την κορυφαία μίας καριέρας με αρκετά σκαμπανεβάσματα. Ο Κίτον ήταν πηγή έμπνευσης για τον Ιναρίτου, τον χαρισματικό Μεξικανό στιλίστα της εικόνας που παρακολουθεί την εξέλιξη της προϊούσας παράνοιας του Ρίγκαν με αεικίνητη κάμερα και εκπληκτικές σφήνες μαγικού ρεαλισμού, μεταμορφώνοντας τον χώρο ενός νεοϋορκέζικου θεάτρου σε κλειστοφοβική χώρα των θαυμάτων. Ονειρικοί, υποβλητικοί, βυθισμένοι στη φωτοσκίαση, οι κινηματογραφικοί πίνακες του Εμάνουελ Λουμπέσκι, υποψήφιου για Όσκαρ φωτογραφίας. Η ύπαρξη ενός αδιάσπαστου χωροχρόνου μέσα και έξω από την πραγματικότητα επιβάλλεται χάρη στην ψηφιακή εξάλειψη των μεταξύ των πλάνων «ραφών», που δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός τεράστιου πλάνου-σεκάνς. Ένα έργο που μας άφησε άφωνους και που εγκαταστάθηκε στον εγκέφαλό μας. Την υποδειγματική δουλειά συνόλου σε όλους τους τομείς μαρτυρούν και οι υπόλοιπες υποψηφιότητες για Όσκαρ: καλύτερης ταινίας, β' ανδρικού ρόλου (Έντουαρντ Νόρτον), β' γυναικείου ρόλου (Έμα Στόουν), μείξης ήχου και ηχητικού μοντάζ. Το σινεμά συναντά το θέατρο με μετωπικές συγκρούσεις εγωκεντρικών χαρακτήρων (ο ένας δονκιχωτικός, ο άλλος η Νέμεσή του, οι υπόλοιποι ανταγωνιστές ή σύμμαχοι με τον έναν ή άλλο τρόπο) και εξαίσιες εικόνες που λες ότι ξεπηδούν μέσα από το ταραγμένο υποσυνείδητο του ήρωα.
Ένα σπίτι στο Παρίσι ** ½
(My old lady)
Δραματική κομεντί - Διάρκεια 106' - Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ίσραελ Χόροβιτς
Παίζουν: Κέβιν Κλάιν, Μάγκι Σμιθ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας
Μία παγκόσμια θεατρική επιτυχία διασκευάζεται για τον κινηματογράφο από τον συγγραφέα του αρχικού έργου. Δραματική κωμωδία δωματίου με τρεις «ζουμερούς» βασικούς χαρακτήρες σε πλήρη σκηνική κυριαρχία, το όνειρο κάθε ηθοποιού. Ο Ματίας, Αμερικανός επίδοξος συγγραφέας, αποτυχημένος στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή, κληρονομεί ένα σπίτι στο Παρίσι από τον πατέρα του. Στα σχέδιά του να το πουλήσει σε έναν κατασκευαστή πολυτελών ξενοδοχείων στέκεται εμπόδιο η πρώτη ιδιοκτήτρια. Σύμφωνα με έναν αλλόκοτο γαλλικό νόμο, η 92χρονη μαντάμ Ματίλντ δικαιούται να κατοικεί στο ακίνητο, ενώ ο αγοραστής υποχρεούται να της καταβάλλει ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα, ως τον θάνατό της. Ο Ματίας που έχει ξοδέψει και το τελευταίο του σεντ στα εισιτήρια κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο, έξω από το ίδιο του το σπίτι. Και, φυσικά, προσεύχεται να πεθάνει η γηραιά κυρία. Η κατάσταση περιπλέκεται από τις παρεμβάσεις της Κλόε, της υπερπροστατευτικής κόρης της Ματίλντ. Ο Κέβιν Κλάιν σε έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο, σχοινοβατεί μεταξύ κωμικού και δραματικού. Κρατώντας με το ένα χέρι τον θρύλο Μάγκι Σμιθ και με το άλλο την Κρίστιν Σκοτ Τόμας σε υπέροχη ωρίμανση στα 55 της, σέρνει τον ερμηνευτικό χορό. Ο Ίσραελ Χόροβιτς, δεξιοτέχνης της θεατρικής γραφής και άξιος δάσκαλος ηθοποιών, προσφέρει και στους τρεις ευκαιρίες ανάδειξης του υποκριτικού τους εύρους, καθώς η χιουμοριστική διάθεση του πρώτου μέρους εξαφανίζεται στο δεύτερο, οπότε διαφαίνεται η απειλή της τραγωδίας, όταν βγαίνουν σκελετοί από το ντουλάπι. Τον λόγο έχουν πλέον τα ψυχολογικά ξεγυμνώματα και οι ανατροπές. Παρά την κομψή σκηνοθεσία, η θεατρική καταγωγή δεν κρύβεται. Μείναμε με την αίσθηση ότι είδαμε τον Κλάιν, τη Σμιθ και τη Σκοτ Τόμας να μεγαλουργούν στο σανίδι. Που δεν είναι και λίγο.
Οδηγός ευτυχίας **
(Maps to the stars)
Δραματική - Διάρκεια 111' - Καναδάς, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Παίζουν: Τζούλιαν Μουρ, Τζον Κιούζακ, Μία Βασικόβσκα, Ρόμπερτ Πάτινσον, Ολίβια Ουίλιαμς, Ίβαν Μπερντ
Η χολιγουντιανή κοινωνία ως μία τερατώδης φυλή εγωπαθών διπόδων. Οι προνομιούχοι κάτοικοι του Μπέβερλι Χιλς προκαλούν απώθηση στον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ που δεν δείχνει τον παραμικρό οίκτο για κανέναν τους. Σκοτώστε τους όλους! Ένα κοριτσάκι πεθαίνει από λέμφωμα και γίνεται βασανιστικό όραμα για τον γερασμένο πρόωρα 13χρονο Μπέντζι, αγαπημένο παιδί-θαύμα των στούντιο. Οράματα βλέπει και η Αβάνα, ηθοποιός που κάνει τα πάντα -ως και ομαδικό σεξ- για μία επιτυχημένη επανεμφάνιση. Επανεμφανίζεται και η πυρομανής αδελφή του Μπέντζι, η Άγκαθα, που βγαίνει από ψυχιατρικό ίδρυμα και επιστρέφει στο Λος Άντζελες με επικίνδυνες προθέσεις. Θάνατοι από φωτιά, στο παρελθόν και στο παρόν. Παλιές και νέες αιμομιξίες. Γενικευμένη ψυχασθένεια διαφόρων μορφών και βαθμών. Παρακμή, σαπίλα, όλεθρος! Κερασάκι, η Τζούλιαν Μουρ που προσπαθεί να ενεργηθεί στην τουαλέτα, άνευ προφανούς σεναριακού λόγου. Η πρόκληση για την πρόκληση. Ο σκηνοθέτης τα λέει χύμα, σα να μιλά στον ψυχαναλυτή του, όμως δεν κομίζει γλαύκα. Η απώθησή του για τη χολιγουντιανή παθογένεια εκδηλώνεται με ιδιαίτερα απωθητικό τρόπο και οι βολές του είναι άσφαιρες. Ο πάλαι ποτέ μετρ του σοκ αδυνατεί να προκαλέσει, επειδή o σύγχρονος θεατής έχει δει πολλά και πιο ουσιαστικά στο σινεμά, την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Μερικές καλές σκηνές μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού δεν σώζουν το σύνολο, ούτε κάνουν κάπως πιο συμπαθείς τους απεχθείς χαρακτήρες. Τελικά, ο σκληρός μισανθρωπισμός του Κρόνενμπεργκ και η νοσηρή εμμονή του με την ασχήμια καταντούν πληκτικές.
news.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου