Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

της Ηρώς Κουνάδη

«Οι μεγάλοι είναι αυτοί που φοβούνται τα τρομακτικά παραμύθια. Τα παιδιά τα λατρεύουν» μας έλεγε πριν από λίγο καιρό ο παιδοψυχολόγος Δημήτρης Κούκης, εξηγώντας γιατί τα περισσότερα παραμύθια...
είναι κατά κανόνα «σκοτεινά», με ανατριχιαστικά ενσταντανέ και χαρακτήρες μπροστά στους οποίους ο Φρέντι Κρούγκερ μοιάζει αγγελούδι, παρά το γεγονός ότι απευθύνονται σε παιδιά. «Τα κλασικά παραμύθια δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να απεικονίζουν την αιώνια πάλη του καλού με το κακό» συνέχιζε.

Αν συνυπολογίσετε το γεγονός ότι τα παραμύθια που ακολουθούν γράφτηκαν σε εξίσου «σκοτεινές» εποχές, όταν το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» δεν ήταν απαραίτητα ο κανόνας για το τέλος, ίσως οι ιστορίες να σας φανούν λιγότερο παράξενες –αλλά όχι λιγότερο ανατριχιαστικές.

Ο ήλιος, η σελήνη και η Ταλία

Το παραμύθι που θα μπορούσε να είναι η πρώτη γραπτή εκδοχή της Ωραίας Κοιμωμένης γράφτηκε το 1634, από τον Giambattista Basile.

Μια φορά κι έναν καιρό, οι μάγισσες προφήτεψαν ότι η όμορφη πρισκίπισσα Ταλία, που είχε μόλις γεννηθεί, θα κινδυνεύσει θανάσιμα από μια ρανίδα λιναριού. Ο πατέρας της, όπως είναι φυσικό, διατάζει να εξαφανίσουν όλο το λινάρι από το βασίλειό του. Παρ’ όλα αυτά, όταν η Ταλία ενηλικιώνεται καταφέρνει μυστηριωδώς να βρει το μοναδικό κομμάτι λιναριού που έχει απομείνει σε ολόκληρο το βασίλειο, να τραυματιστεί με μια ρανίδα που πάει και καρφώνεται κάτω από το νύχι της, και πέφτει σε κώμα. Περίλυπος ο πατέρας της διατάζει να εγκαταλείψουν το παλάτι και τα όμορφα λιβάδια γύρω του, ώστε να μπορέσει να ξεχάσει το τραγικό γεγονός.

Κάποια στιγμή, ένας άλλος βασιλιάς ανακαλύπτει τυχαία το εγκαταλελειμμένο βασίλειο, βρίσκει την Ταλία να κοιμάται μόνη της στο παλάτι και, χωρίς να το πολυσκεφτεί, την βιάζει. Μετά επιστρέφει σπίτι στη γυναίκα του. Η Ταλία, όπως είναι φυσικό, μένει έγκυος, και όπως δεν είναι φυσικό, γεννά δίδυμα, χωρίς να ξυπνήσει από το κώμα. Καθώς τα μωρά προσπαθούν να βρουν το στήθος της για να θηλάσουν, ένα από τα δύο αρχίζει να πιπιλά το δάχτυλό της, η ρανίδα που είχε σφηνωθεί στο νύχι της μαλακώνει και πέφτει, και η Ταλία ξυπνά, χαρούμενη που έχει δύο μωρά στην αγκαλιά της. Αποφασίζει να τα ονομάσει Ήλιο και Σελήνη.

Ο βασιλιάς επιστρέφει μετά από λίγες μέρες, αλλά αντί για το κορίτσι-σε-κώμα βρίσκει την Ταλία ξύπνια και μητέρα των παιδιών του. Οι δυο τους ερωτεύονται, αλλά η γυναίκα του βασιλιά μαθαίνει για την σχέση τους και στέλνει τους υπηρέτες της να πάρουν τα παιδιά στο παλάτι, ότι δήθεν τα θέλει ο βασιλιάς. Τα δίνει στον μάγειρα του παλατιού, ζητώντας του να τα σφάξει, να τα ψήσει και να τα σερβίρει στον βασιλιά. Ο μάγειρας, μην μπορώντας να σκοτώσει τα παιδιά, τα κρύβει και σερβίρει δύο νεαρά αρνιά στη θέση τους. 
Η βασίλισσα παρακολουθεί περιχαρής καθώς ο άνδρας της καταβροχθίζει το κρέας. Στέλνει στη συνέχεια να φέρουν την Ταλία, την οποία απαιτεί να κάψουν ζωντανή. Ο βασιλιάς, όμως, ακούει τις κραυγές της, την σώζει την τελευταία στιγμή, και ρίχνει την απαίσια γυναίκα του στη φωτιά όπου ψήνεται μέχρι θανάτου. Στο τέλος, εμφανίζει και ο μάγειρας τα παιδιά και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η Biancabella και το φίδι

Ένα ακόμα παραμύθι του Giambattista Basile, γραμμένο το 1634.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια κοπέλα που κοιμόταν σε έναν κήπο. Ένα φίδι σύρθηκε κάτω από το φόρεμά της, μπήκε «μέσα της» και κάθισε να ξεκουραστεί στη μήτρα της. Η κοπέλα έμεινε έγκυος, και όταν το μωρό γεννήθηκε, είχε ένα μικρό φίδι τυλιγμένο γύρω από το λαιμό του. Το μωρό πήρε το όνομα Biancabella, και το φίδι εξαφανίστηκε στον κήπο. 
Όταν η Biancabella έφτασε 10 χρονών, το βρήκε στον κήπο, κι εκεί το φίδι της αποκάλυψε ότι είναι αδερφές. Οι μαγικές δυνάμεις του φιδιού έκαναν την Biancabella πολύ όμορφη, και σύντομα η νεαρή κατάφερε να παντρευτεί έναν βασιλιά.

Η κακιά μητριά του βασιλιά, όμως, θέλει να ξεφορτωθεί την Biancabella από το παλάτι, κι έτσι όταν εκείνος φεύγει για τον πόλεμο, πληρώνει κάποιους άνδρες να την πάνε στο δάσος και να τη σκοτώσουν. Εκείνοι όμως, μην μπορώντας να τη σκοτώσουν, της κόβουν τα χέρια και της βγάζουν τα μάτια, τα οποία πηγαίνουν για αποδεικτικό της δολοφονίας στη βασίλισσα, και την αφήνουν μόνη στο δάσος. Η μητριά τότε βάζει την δική της, απίστευτα άσχημη κόρη στο κρεβάτι της Biancabella, και όταν ο βασιλιάς επιστρέφει από τον πόλεμο του λέει ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος και απέβαλλε, και από την μεγάλη της θλίψη έγινε αποκρουστική.

Εν τω μεταξύ στο δάσος η Biancabella αποφασίζει να αυτοκτονήσει –αλλά πάνω στην ώρα εμφανίζεται η αδερφή της, η οποία θεραπεύει με μαγικό τρόπο τις φριχτές πληγές της. Επιστρέφουν μαζί στο βασίλειο, αποκαλύπτουν τη σατανική δολοπλοκία σε όλους, και η κακιά μητριά με τις δυο της κόρες πεθαίνουν στην πυρά.

Η Doralice

Ένα σκοτεινό παραμύθι γραμμένο στα μέσα του 16ου αιώνα από τον Giovanni Francesco Straparola.

Ο κακός πρίγκιπας Tebaldo ορκίζεται να σκοτώσει την μοναχοκόρη του, Doralice, αν αρνηθεί να τον παντρευτεί. Εκείνη τρομοκρατημένη, έχοντας μάθει τις αιμομικτικές ορέξεις του πατέρα της, κρύβεται σε ένα σεντούκι, το οποίο ο Tebaldo πουλά σε έναν έμπορο. 
Η Doralice μένει εκεί μέσα κρυμμένη επί μήνες, καταφέρνοντας να επιβιώσει χάρη σε ένα μαγικό ελιξίριο που της έχει δώσει η παραμάνα της. Το σεντούκι καταλήγει τελικά στην ιδιοκτησία ενός βασιλιά, ο οποίος πιάνει την Doralice ένα βράδυ που προσπαθεί να το σκάσει από εκεί μέσα και, πανέμορφη καθώς είναι, την κάνει γυναίκα του χωρίς να το πολυσκεφτεί.

Δυστυχώς, ο πρίγκιπας Tebaldo καταφέρνει να βρει τα ίχνη της Doralice, μεταμφιέζεται και πηγαίνει επισκέπτης στο παλάτι της. Η μεταμφίεσή του είναι τόσο καλή, που η Doralice δεν τον αναγνωρίζει, και τον αφήνει να κοιμηθεί στο παιδικό δωμάτιο με τα δύο νεογέννητα μωρά της. 
Το βράδυ εκείνος σφάζει τα παιδιά, και κατηγορεί την Doralice ότι το έκανε. Έξαλλος ο βασιλιάς διατάζει να την θάψουν μέχρι το λαιμό στο χώμα, και να της δίνουν τροφή και νερό για να μην πεθάνει από πείνα ή δίψα, αλλά να την φάνε σταδιακά τα σκουλήκια. 
Μετά από καιρό, όταν το έγκλημα του Tebaldo αποκαλύπτεται, η Doralice ελευθερώνεται –περισσότερο νεκρή παρά ζωντανή στην πραγματικότητα– και ο κακός πρίγκιπας βασανίζεται μέχρι θανάτου και το σώμα του το ταΐζουν στα σκυλιά. Θεωρητικά, οι υπόλοιποι ζουν καλά κι εμείς καλύτερα.
http://ksipnistere.blogspot.gr 
Τι δουλειά έχουν οι κουτσοί και οι στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα;
Τι δουλειά έχουν οι κουτσοί και οι στραβοί τον άγιο Παντελεήμονα;

Τι μας νοιάζει αν η αχλάδα έχει την ουρά μπροστά ή πίσω;

Ποιος ήταν ο Κουτρούλης που έκανε τέτοιο πάταγο με το γάμο του;

Ποιος Γιάννης πίνει και κερνάει;



ΚΟΥΤΣΟΙ ΣΤΡΑΒΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Στα 1830, σ' ένα χωριουδάκι της Κυνουρίας, στο Άστρος, παρουσιάστηκε
ένας περίεργος άνθρωπος, που άρχισε να διαδίδει επίμονα ότι ήταν ο.
Άγιος Παντελεήμονας, που ήρθε να σώσει τον κόσμο από τις διάφορες
αρρώστιες, που τον μάστιζαν.

Όπως ξέρουμε όλοι μας σχεδόν, ο πραγματικός Άγιος Παντελεήμονας είναι ο
προστάτης των ανάπηρων και οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι γιατρεύει, εκτός
από τις άλλες παθήσεις και τις παραμορφώσεις του σώματος, καθώς και τους
τυφλούς.

Ο άγνωστος, ωστόσο, του Άστρους δεν έκανε το παραμικρό θαύμα. Επειδή,
όμως, δεν ενοχλούσε κανέναν με την παρουσία, τον άφηναν να λέει ό,τι
θέλει. Παρ όλ' αυτά, η φήμη πως στο όμορφο χωριό της Κυνουρίας
παρουσιάστηκε ο Άγιος Παντελεήμονας, απλώθηκε γρήγορα σε όλη την τότε
Ελλάδα.

Όπως ήταν επόμενο, όσοι έπασχαν από τα μάτια τους, τ' αφτιά τους, τα
πόδια τους και από ένα σωρό άλλες ασθένειες, παράτησαν τα σπίτια τους
και τις δουλειές τους και ξεκίνησαν να πάνε στο Άστρος, με την ελπίδα
ότι θα γίνουν καλά.

Κι ήταν τόσοι πολλοί αυτοί οι ανάπηροι, ώστε από τα διάφορα χωριά που
περνούσαν, έλεγαν οι άλλοι που τους έβλεπαν: «Κουτσοί, στραβοί, στον
Άγιο Παντελεήμονα»



ΠΙΣΩ ΕΧΕΙ Η ΑΧΛΑΔΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ

Οι Ενετοί, που άλλοτε κυριαρχούσαν στις θάλασσες, εγκαινίασαν πρώτοι τα
ιστιοφόρα μεταγωγικά, όταν ήθελαν να μεταφέρουν το στρατό τους.

Τα καράβια αυτά ήταν ξύλινα και πελώρια και είχαν σχήμα αχλαδιού.

Έσερναν δε τις περισσότερες φορές πίσω τους ένα μικρό καραβάκι, που
έβαζαν μέσα τον οπλισμό και τα πολεμοφόδια, όπως ακόμα τρόφιμα και
διάφορα πολεμικά σύνεργα. Οι Έλληνες τα είχαν βαφτίσει αχλάδες από το
σχήμα τους.

Έτσι όταν καμιά φορά στο πέλαγος παρουσιαζότανε κανένα άγνωστο καράβι,
οι νησιώτες ( βιγλάτορες) ανέβαιναν πάνω στους βράχους και απ'εκεί
παρακολουθούσαν με αγωνία τις κινήσεις του. Αν ήταν απλώς ιστιοφόρο, δεν
ανησυχούσαν τόσο, γιατί υπήρχε πιθανότης να συνεχίσει αλλού τον δρόμο
του.

Αν όμως ήταν "Αχλάδα" τους έπιανε πανικός, γιατί καταλάβαιναν ότι σε
λίγο θ'άρχιζαν μάχες, πολιορκίες, πείνες και θάνατοι. Έφευγαν τότε για
να πάνε να ετοιμάσουν την άμυνα τους. Από στόμα σε στόμα κυκλοφορούσε η
φήμη ότι η "Αχλάδα" έχει πίσω την ουρά.

Με την ουρά εννοούσαν το καραβάκι που έσερνε το μεταγωγικό. Άρα επίθεση.
Και έλεγαν: "Πίσω έχει η Αχλάδα την ουρά", τι θα γίνει;



ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ

Οι φόροι πριν από το 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε όσοι
δεν είχαν να πληρώσουν, έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή
φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής
χαρακτηριστικά:

«Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά καί άνισοι. Εκτός της
δέκατης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, έκαστη
οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου
και δούλης καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων καφτανίων, καρφοπετάλλων και
άλλων εκτάκτων.

Ενώ δε ούτο βαρείς καθ' εαυτούς ήσαν οί επιβληθέντες φόροι, έτι
βαρυτέρους και αφορήτους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία
των αποσταλλομένων πρός τούτο υπαλλήλωνη εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως
ετίθετο απί των ραγιάδων (υπόδουλος-τουρκ.raya) εκείνων οίτινες έτρεφον
μακράν κόμην».

Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του»



ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ

Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή
μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: "Μα τί είναι αυτά που μου
λες? Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα!".

Το "πράσσειν άλογα" λοιπόν, δεν είνα πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς
κόσμος, όπως τα μικρά μου πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.Προέρχεται
εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος "πράττω" ή/και "πράσσω" (τα
δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το
"πράττειν" ή/και "πράσσειν" και του "άλογο" που είναι ουσιαστικά το
ουσιαστικό "λόγος"=λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό
μπροστά. Α-λογο=παράλογο =>Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς
παράλογα πράγματα



ΣΑΡΔΑΜ

Η λέξη δεν έχει ετυμολογική ρίζα, αλλά προέρχεται από τον αναγραμματισμό
του επιθέτου Μάνδρας. Ο Αχιλλέας Μάνδρας, ηθοποιός - σκηνοθέτης,
γεννήθηκε το 1875 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν ο πρώτος που γύρισε η
ελληνική κινηματογραφική ταινία.

Επειδή έκανε πολλά μπερδέματα την ώρα που έπαιζε, σκέφθηκε να τα
ονοματίσει. Έτσι αναγραμμάτισε το επώνυμό του και μας έδωσε μια
καινούρια λέξη. Την καλλιτεχνική λέξη «Σαρδάμ»



ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Στην Κόρινθο, που ήταν πλούσια πόλη, γίνονταν δύο πανηγύρια, για
εμπόρους απ' όλο τον κόσμο. Το καθένα είχε διάρκεια ενάμιση μήνα. Όταν
την κατέκτησαν οι Φράγκοι, αυτά συνεχίστηκαν. Όσοι συμμετείχαν σ' αυτά
σαν να μην τρέχει τίποτα, έλεγαν, όταν τους ρωτούσαν, που πάνε : «
είμαστε για τα πανηγύρια » . Έκφραση που σήμερα επικρατεί για όσους δεν
έχουν επίγνωση της σοβαρότητας μιας κατάστασης



ΤΙ ΚΑΠΝΟ ΦΟΥΜΑΡΕΙΣ

Συχνά, για κάποιον που δεν ξέρουμε τι είναι, ρωτάμε συνήθως : « τι καπνό
φουμάρει; ». Η φράση αυτή δεν προέρχεται, όπως νομίζουν πολλοί, από τη
μάρκα των τσιγάρων που καπνίζει, αλλά κρατάει από τα βυζαντινά ακόμη
χρόνια, ίσως και πιο παλιά. Η λέξη « καπνός » έχει εδώ την αρχαία
σημασία της εστίας, δηλαδή, του σπιτιού.

Ο ιστορικός Π. Καλλιγάς λέει κάπου : «Οι φορατζήδες έμπαιναν εις τας
οικίας των εντόπιων και ερωτούν "τι καπνό φουμάρει εδώ; Κατά την
απόκριση δε έβανον τον αναλογούντα φόρον». Όταν, λοιπόν, την εποχή
εκείνη έλεγαν « καπνό », εννοούσαν σπίτι



ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΕΛΗ

Μπέμπελη, είναι η ιλαρά (μεταδοτική, εξανθηματική νόσος). Η λέξη είναι
σλαβικής προέλευσης (pepeli=στάχτη). Η φράση «έβγαλε την μπέμπελη»,
σημαίνει ότι κάποιος ζεσταίνεται και ιδρώνει υπερβολικά.

Ο συσχετισμός της ζέστης με την ιλαρά, προκύπτει από την πρακτική
ιατρική, σύμφωνα με την οποία, κάποιος που νοσεί από ιλαρά θα πρέπει να
ντύνεται βαριά, έτσι ώστε να ζεσταθεί και να ιδρώσει και να «βγάλει»
έτσι από πάνω την αρρώστια (δηλαδή την μπέμπελη)


ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ

Οι Φράγκοι, που είχαν υποδουλώσει άλλοτε την Ελλάδα, έκαναν τόσα
μαρτύρια στους κατοίκους, ώστε οι Έλληνες τούς βάφτισαν «Σκυλόφραγκους».
Ό,τι είχαν και δεν είχαν, τούς το έπαιρναν, κυρίως όμως
ενδιαφερόντουσαν για το αλεύρι, που τούς ήταν απαραίτητο για να
φτιάχνουν ψωμί.

Κάποτε σ' ένα χωριουδάκι της Πάτρας μπήκαν μερικοί στρατιώτες σ' ένα
μύλο και απαίτησαν από τον μυλωνά να τους αλέσει όλο το σιτάρι που
υπήρχε εκεί, με την υπόσχεση ότι θα τού πλήρωναν τ' αλεστικά.

Ο μυλωνάς ονομαζόταν Γιάννης Ζήσιμος, κι ήταν γνωστός για την παλικαριά
του και την εξυπνάδα του. Όταν είδε τους Φράγκους να θέλουν να τού
αρπάξουν το βιος του με το έτσι το θέλω, φούντωσε ολόκληρος.

Συγκρατήθηκε, όμως, και δικαιολογήθηκε ότι δεν μπορεί μόνος του ν'
αλέσει τόσες οκάδες σιτάρι. Οι στρατιώτες τού είπαν τότε ότι θα τον
βοηθούσαν αυτοί. Ο Ζήσιμος τούς πέρασε στον μύλο και τούς είπε δήθεν
ευγενικά: «Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε».



Ύστερα τούς κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο. Εκεί τούς έκαψε όλους σαν ποντίκια κι αυτός εξαφανίστηκε.



ΤΟΥ ΕΨΗΣΕ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ

Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη κατάνυξη και πίστη όλες τις
μέρες της Σαρακοστής. Το φαγητό του ήταν μαρουλόφυλλα βουτηγμένα στο
ξίδι, μαυρομάτικα φασόλια, φρέσκα κουκιά και θαλασσινά.

Στα μοναστήρια, όμως, ήταν ακόμη πιο αυστηρά, αν και πολλοί καλόγεροι,
που δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο τη νηστεία, έκαναν πολλές
κρυφές.αμαρτίες κι έτρωγαν αβγά ή έπιναν γάλα.

Αν τύχαινε, όμως, κανένας απ' αυτούς να πέσει στην αντίληψη των άλλων
-ότι είχε σπάσει δηλαδή τη νηστεία του- καταγγελλόταν αμέσως στο
ηγουμενοσυμβούλιο και καταδικαζόταν στις πιο αυστηρές ποινές. Κάποτε
λοιπόν, ένας καλόγερος, ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε
μια σπηλιά, που ήταν κοντά στο μοναστήρι.

Το αμάρτημά του θεωρήθηκε φοβερό. Το ηγούμενο συμβούλιο τον καταδίκασε
τότε στην εξής τιμωρία: Διάταξε και του γέμισαν το στόμα με αναμμένα
κάρβουνα και κει πάνω έβαλαν ένα ωμό ψάρι, για να ψηθεί! Το γεγονός αυτό
το αναφέρει ο Θεοφάνης. Φυσικά ο καλόγερος πέθανε έπειτα από λίγο μέσα
σε τρομερούς πόνους. Αλλά ωστόσο έμεινε η φράση «Μου έψησε το ψάρι στα
χείλη» ή «Του έψησε το ψάρι στα χείλη»



ΜΑΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΦΩΤΑ

Μια παράξενη συνήθεια στην Αγγλία ήταν να κατραμώνουν τους λαθρέμπορους.
Τους κρεμούσαν στις ακτές της θάλασσας, τους άλειβαν με πίσσα και τους
άφηναν εκεί να αιωρούνται βδομάδες, μήνες και χρόνια, καμιά φορά.

Έβαζαν δε τις κρεμάλες σε απόσταση πάνω στους βράχους της παραλίας. Αυτή
η απάνθρωπη συνήθειο κράτησε ως τα τελευταία, σχεδόν, χρόνια. Στα 1822,
έβλεπε κανείς στον πύργο του Δούβρου τρεις τέτοιους κρεμασμένους. Η
Αγγλία έκανε τα ίδια με τους κλέφτες, τους εμπρηστές και τους
δολοφόνους.

Ο Τζον Πέιvτερ, που έβαλε φωτιά στα ναυτομάγαζα του Πόρτσμουθ,
κρεμάστηκε και κατραμώθηκε στα 1776. Ο αβάς Κόγερ τον ξαναείδε στα 1777.
Ο Πέιντερ ήταν αλυσοδεμένος και κρεμασμένος πάνω από τα ερείπια που
είχε προξενήσει ο ίδιος, τον φρεσκοπίσσωναν δε από καιρό σε καιρό, για
να διατηρείται. Τέλος, τον αντικατέστησαν ύστερα από τέσσερα χρόνια.

Με τον ίδιο τρόπο οι Βυζαντινοί τιμωρούσαν πολλούς εγκληματίες, που
έκαναν, όμως και χρέη φαναριών! Τους έβαζαν, δηλαδή, φωτιά στα πόδια και
τους άφηναν να καίγονται σαν λαμπάδες.

Και φαίνεται πως οι δολοφόνοι ήταν πολλοί την εποχή εκείνη, αφού για ένα
ορισμένο χρονικό διάστημα φώτιζαν τον Κεράτιο κόλπο. Αργότερα, όμως,
τους αντικατέστησαν με αληθινούς πυρσούς. Αυτοί ωστόσο, που ήθελαν να
καίγονται οι εγκληματίες, έλεγαν δυσαρεστημένοι: «Μας άλλαξαν τα φώτα»



ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑΝΕ, ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΦΤΙΣΑΝΕ

Ο Τριπολιτσιώτης Αγγελάκης Νικηταράς, παράγγειλε κάποτε του Κολοκοτρώνη
-που ήταν στενός του φίλος- να κατέβει στο χωριό, για να βαφτίσει το
μωρό του.

Ο Νικηταράς τού παράγγειλε ότι το παιδί επρόκειτο να το βγάλουν Γιάννη,
αλλά για να τον τιμήσουν, αποφάσισαν να του δώσουν τ' όνομά του, δηλαδή
Θεόδωρο. Ο θρυλικός Γέρος του Μοριά απάντησε τότε, πως ευχαρίστως θα
πήγαινε μόλις θα «έκλεβε λίγον καιρό», γιατί τις μέρες εκείνες έδινε
μάχες. Έτσι θα πέρασε ένας ολόκληρος μήνας σχεδόν κι ο Κολοκοτρώνης δεν
κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την υπόσχεση που είχε δώσει.

Δεύτερη, λοιπόν, παραγγελία του Νικηταρά. Ώσπου ο Γέρος πήρε την απόφαση
και με δύο παλικάρια του κατέβηκε στο χωριό. Αλλά μόλις μπήκε στο σπίτι
του φίλου του, δεν είδε κανένα μωρό, ούτε καμμιά προετοιμασία για
βάφτιση.

Τι είχε συμβεί: Η γυναίκα του Νικηταρά ήταν στις μέρες της να γεννήσει.
Επειδή όμως, ο τελευταίος ήξερε πως ο Γέρος ήταν απασχολημένος στα
στρατηγικά του καθήκοντα και πως θ' αργούσε οπωσδήποτε να τους
επισκεφτεί -οπότε θα είχε γεννηθεί πια το παιδί- τού παράγγελνε και τού
ξαναπαράγγελνε προκαταβολικά για τη βάφτιση.

Όταν ο Κολοκοτρώνης άκουσε την.απολογία του Νικηταρά, ξέσπασε σε δυνατά
γέλια και φώναξε: - Ωχού! Μωρέ, ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τον
βαφτίσανε!



ΑΛΑ ΜΠΟΥΡΝΕΖΙΚΑ

Μπουρνέζικα, λοιπόν, είναι η γλώσσα που θα μιλούσαν σε κάποιο τόπο ή και
θα μιλάνε ακόμα, γιατί ο τόπος αυτός πράγματι υπάρχει. Είναι σε μια
περιοχή του Σουδάν, όπου ζει η φυλή Μπουρνού.

Η γλώσσα αυτή ήρθε στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821, με την φυλή
των Μπουρνού η οποία αποτελούσε τμήμα του εκστρατευτικού σώματος του
Αιγύπτιου στρατηγού Ιμπραήμ. Καθώς η αραβική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη
και μάλιστα στις διαλέκτους της, σε μας τους Έλληνες, λοιπόν δίκαια,
όσα θ' ακούγαμε από αυτούς, θα φαίνονταν «αλά μπουρνέζικα», δηλαδή
ακατανόητα.



ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΝΕΙ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΡΝΑΕΙ

Ανάμεσα στα παλικάρια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ξεχώριζε ένας
Τριπολιτσιώτης, ο Γιάννης Θυμιούλας, που είχε καταπληκτικές διαστάσεις:

Ήταν δυο μέτρα ψηλός, παχύς και πολύ δυνατός (λέγεται ότι με το ένα του
χέρι μπορούσε να σηκώσει και άλογο). Ο Θυμιούλας έτρωγε στην καθισιά του
ολόκληρο αρνί, αλλά και πάλι σηκωνόταν πεινασμένος. Έπινε όμως και
πολύ. Παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικά ευκίνητος, δε λογάριαζε τον κίνδυνο κι
όταν έβγαινε στο πεδίο της μάχης, ο εχθρός μόνο που τον έβλεπε, τρόμαζε
στη θέα του.

Πολλοί καπεταναίοι, μάλιστα, όταν ήθελαν να κάνουν καμιά τολμηρή
επιχείρηση, ζητούσαν από τον Κολοκοτρώνη να τους τον δανείσει! Κάποτε
ωστόσο, ο Θυμιούλας, μαζί με άλλους πέντε συντρόφους του, πολιορκήθηκαν
στη σπηλιά ενός βουνού. Και η πολιορκία κράτησε κάπου τρεις μέρες. Στο
διάστημα αυτό, είχαν τελειώσει τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν μαζί τους οι
αρματολοί και ο Θυμιούλας άρχισε να υποφέρει αφάνταστα.

Στο τέλος, βλέποντας ότι θα πέθαινε από την πείνα, αποφάσισε να κάνει
μια ηρωική εξόρμηση, που ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Άρπαξε το χαντζάρι
του, βγήκε από τη σπηλιά και με απίστευτη ταχύτητα, άρχισε να τρέχει
ανάμεσα στους πολιορκητές, χτυπώντας δεξιά και αριστερά. Ο εχθρός
σάστισε, προκλήθηκε πανικός και τελικά τρόμαξε και το 'βαλε στα πόδια.

Έτσι, γλίτωσαν όλοι τους. Ο Θυμιούλας κατέβηκε τότε σ' ένα ελληνικό
χωριό, έσφαξε τρία αρνιά και τα σούβλισε. Ύστερα παράγγειλε και του
έφεραν ένα «εικοσάρικο» βαρελάκι κρασί κι έπεσε με τα μούτρα στο
φαγοπότι. Φυσικά, όποιος χριστιανός περνούσε από κει, τον φώναζε, για να
τον κεράσει.

Πάνω στην ώρα, έφτασε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ρώτησε να μάθει,
τι συμβαίνει. - Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει! απάντησε ο προεστός του
χωριού. Όπως λένε, αυτή η φράση, αν και παλιότερη, έμεινε από αυτό το
περιστατικό. Παραπλήσια είναι και η αρχαιότερη έκφραση: «Αυτός αυτόν
αυλεί»



ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΜΟΥ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΟΥ

Η παροιμιώδης αυτή έκφραση, οφείλεται σε έναν Κρητικό, που ονομάζονταν
Παντελής Αστραπογιαννάκης. Όταν οι Ενετοί κυρίευσαν τη Μεγαλόνησο, αυτός
πήρε τα βουνά μαζί με μερικούς τολμηρούς συμπατριώτες του. Από εκεί
κατέβαιναν τις νύχτες και χτυπούσαν τους κατακτητές μέσα στα κάστρα
τους.

Για να δίνει, ωστόσο, κουράγιο στους νησιώτες, τους υποσχόταν ότι θα
ελευθέρωναν γρήγορα την Κρήτη. Με το σήμερα, όμως, και με το αύριο, ο
καιρός περνούσε και η κατάσταση του νησιού αντί να καλυτερεύει,
χειροτέρευε. Οι Κρητικοί άρχισαν ν' απελπίζονται. Μα ο Αστραπογιαννάκης
δεν έχανε το θάρρος του, εξακολουθούσε να τους δίνει ελπίδες για σύντομη
απελευθέρωση.

Οι συμπατριώτες του, όμως, δεν τα πίστευαν πια. Όταν, λοιπόν, το
ασύγκριτο εκείνο παλικάρι πήγαινε να τους μιλήσει, όλοι μαζί του έλεγαν:
«Ξέρουμε τι θα πεις. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!».



ΤΑ ΒΡΗΚΕ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ

Η προέλευση της φράσης ανάγεται σε ένα πραγματικό γεγονός, που έλαβε
χώρα κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα
από μια μονομαχία. Εκατό χρόνια μετά το πάρσιμο του φρουρίου της
Ακροκορίνθου από το Λέοντα το Σγουρό, οι Φράγκοι γιόρτασαν στην Κόρινθο
με μεγάλη τελετή αυτή την επέτειο.

Οι ευγενείς έκαναν ιππικούς αγώνες κάτω από τα βλέμματα των ωραίων
γυναικών. Νικητές ξεχώρισαν δυο: Ο Ελληνογάλλος δούκας των Αθηνών
Γουίδος -μόλις 20 χρονών- και ο Νορμανδός Μπουσάρ, φημισμένος καβαλάρης
και οπλομάχος. Εκείνη την ημέρα κάλεσε σε μονομαχία ο «Μπάιλος» του
Μορέα, Νικόλαος Ντε Σαιντομέρ, τον παλατίνο της Κεφαλλονιάς Ιωάννη, που
φοβήθηκε τη δύναμη του αντιπάλου του κι αρνήθηκε να χτυπηθεί με την
πρόφαση ότι το άλογό του ήταν αγύμναστο.

Αλλά ο Μπουσάρ τον ντρόπιασε μπροστά σε όλους, γιατί ανέβηκε πάνω σ'
αυτό το ίδιο το άλογο κι έκανε τόσα γυμνάσματα, ώστε να κινήσει το
θαυμασμό των θεατών. Ύστερα, καλπάζοντας γύρω από την κονίστρα, φώναξε
δυνατά: «Να το άλογο που μας παρέστησαν αγύμναστο».

Αυτό βέβαια, ήταν αρκετό για να προκαλέσει το θανάσιμο μίσος του Ιωάννη,
ο οποίος έστειλε κρυφά έναν υπηρέτη του για να αλλάξει τα δυο ξίφη του
Μπουσάρ με δυο πανομοιότυπα, αλλά ξύλινα, αυτά δηλαδή που είχαν για να
γυμνάζονται οι αρχάριοι. Τα ξύλινα αυτά ξίφη τα ονόμαζαν «μπαστέν» και
οι Έλληνες τα έλεγαν «μπαστούνια».

Όταν ο υπηρέτης κατάφερε να τα αλλάξει, ο Ιωάννης κάλεσε τον Μπουσάρ
αμέσως σε μονομαχία. Ανύποπτος εκείνος τράβηξε το πρώτο ξίφος του και το
βρήκε ξύλινο. Τραβά και το δεύτερο, κι αυτό «μπαστούνι». Και τα δυο τα
βρήκε «μπαστούνια». Ο Ιωάννης κατάφερε τότε να τον τραυματίσει θανάσιμα
στο στήθος. Από τότε έμεινε η φράση: «Τα βρήκε μπαστούνια» και φυσικά
δεν έχει σχέση με τα τραπουλόχαρτα ή τα μπαστούνια που γνωρίζουμε



ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΝΥΦΗ

Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο
αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο
Φλαμής είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι.



Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας. Η
ώρα του γάμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός,
οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε.

Τι είχε συμβεί; Απλούστατα. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε τον νεαρό
Ταλιάνη, προτίμησε ν΄ ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της
πρότεινε να την απαγάγει. Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την
άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει. Γύρισε
στο σπίτι του παρ΄ ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε
κάνει στην κόρη του.

Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο έλεγε πως οτιδήποτε κι αν συνέβαινε
προ και μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης «δέ θά ξαναρχούτο τση
καντοχή ουδενός οι μπλούσιες πραμάτιες καί τα τζόβαιρα όπου αντάλλαξαν
οι αρρεβωνιασμένοι».

Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γερο-Φλαμής είχε κάποιες υποψίες από
πριν, για το τι θα μπορούσε να συμβεί, γι' αυτό έβαλε εκείνο τον όρο. Κι
έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου. Από τότε οι
παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι
«άλλος πλήρωσε τη νύφη» κι έμεινε η φράση έως και σήμερα



ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ

«Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος» ή «Έγινε του Κουτρούλη το πανηγύρι» λέμε
οι νεότεροι Έλληνες όταν πρόκειται για θορυβώδη συνάθροιση ή μεγάλη
ακαταστασία. Ποιος είναι όμως αυτός ο Κουτρούλης και γιατί ο γάμος του
να γίνει παροιμιώδης;

Ο καβαλλάριος (ιππότης) Ιωάννης ο Κουτρούλης, που πιθανώς ζούσε στη
Μεθώνη, συγκατοίκησε με γυναίκα που είχε φύγει από το συζυγικό σπίτι
μετά από σκάνδαλο, όπως φαίνεται. Η μη νόμιμη αυτή συγκατοίκηση τράβηξε
την προσοχή της εκκλησίας, η οποία αφόρισε τη γυναίκα.

Πέρασαν εν τω μεταξύ δεκαεφτά χρόνια, και ο Κουτρούλης, μη εννοώντας να
απομακρυνθεί από τη γυναίκα, πάντοτε προσπαθούσε να του επιτραπεί να την
παντρευτεί νόμιμα. Πόσο μεγάλο θα ήταν το σκάνδαλο, και επομένως πόσο
γνωστό στη μικρή κοινωνία της Μεθώνης, ο καθένας το φαντάζεται.

Ο νόμιμος και πρώτος σύζυγος που αντιδρούσε, για δεκαεφτά χρόνια
βασάνιζε τον Κουτρούλη. Τα πράγματα όμως μεταβλήθηκαν το Μάιο του 1394. Ο
Πατριάρχης Αντώνιος ο Δ', στον οποίο η αφορισθείσα παρουσίασε διαζύγιο
που είχε γίνει επί του εν τω μεταξύ αποθανόντος επισκόπου Μεθώνης
Καλογεννήτου, με το οποίο ο γάμος θεωρούνταν νομίμως διαλελυμένος,
αναγνώρισε το δίκιο της και με γράμματά του και προς τον μητροπολίτη
Μονεμβασίας και τον επίσκοπο Μεθώνης επίτρεψε την με τις ευχές της
εκκλησίας τέλεση του γάμου, εάν όμως αποδεικνυόταν ότι ο Κουτρούλης δεν
είχε καμιά ιδιαίτερη σχέση με τη γυναίκα, με την οποία συγκατοικούσε,
για όσο αυτή ζούσε με τον πρώτο σύζυγό της.

Τι αποδείχτηκε δεν ξέρουμε. φαίνεται όμως ότι η ανάκριση των ιεραρχών
πιστοποίησε την αθωότητα του Κουτρούλη και έτσι ο γάμος έγινε. Αν θα
γίνει ή όχι ο γάμος, συζητιόταν για δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια, και όταν
επιτέλους έγινε, έγινε το ζήτημα της ημέρας.

Στα στόματα των γυναικών και των περιέργων θα περιφερόταν αναμφίβολα η
φράση «'Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος», όπου όλη η σπουδαιότητα έπεφτε στο
ρήμα «έγινε». Κατά το γάμο ωστόσο, που μάλλον πανηγύρι ήταν, είναι
φυσικό να έγινε έκτακτο και εξαιρετικό γλέντι, αφενός μεν σε πείσμα του
πρώτου συζύγου, αφετέρου δε για ικανοποίηση του πολύπαθου και
καταξοδεμένου δεύτερου συζύγου, ο οποίος δεν ήταν κάποιος άγνωστος, ήταν
ο εξαιτίας των γεγονότων διαβόητος καβαλλάριος Ιωάννης Κουτρούλης.

Στη φράση κατόπιν «Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος» τονιζόταν όχι πλέον η
λέξη «έγινε», αλλά η γενική «του Κουτρούλη», η οποία έγινε συνώνυμη με
το «θορυβωδώς» και η οποία είναι σήμερα η ιδιαίτερη λέξη όλης της
φράσης. Η φράση έγινε ευρύτατα γνωστή στα νεότερα χρόνια και μέσα από το
ομώνυμο σατιρικό θεατρικό έργο του Αλέξανδρου Ρίζου-Ραγκαβή (1845), με
το οποίο σατιρίζει και στηλιτεύει τα πολιτικά ήθη της εποχής του Όθωνα.



ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ΚΑΙ ΕΒΑΛΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ

Στους χρόνους του Όθωνα, υπήρχε ένας γνωστός κουρελιάρης τύπος: Ο
Μανώλης Μπατίνος. Δεν υπήρχε κανείς στην Αθήνα που να μην τον γνωρίζει,
μα και να μην τον συμπαθεί. Οι κάτοικοι του έδιναν συχνά κανένα
παντελόνι ή κανένα σακάκι, αλλά αυτός δεν καταδέχονταν να τα πάρει,
γιατί δεν ήταν ζητιάνος. Ήταν.ποιητής, ρήτορας και φιλόσοφος (έτσι
πίστευε).

Στεκόταν σε μια πλατεία και αράδιαζε ότι του κατέβαινε. Κάποτε λοιπόν
έτυχε να περάσει από εκεί ο Ιωάννης Κωλέττης. Ο Μανώλης Μπατίνος τον
πλησίασε και τον ρώτησε, αν έχει το δικαίωμα να βγάλει λόγο στη Βουλή. Ο
Κωλέττης του είπε ότι θα του έδινε ευχαρίστως άδεια αν πέτουσε απο πάνω
του τα παλιόρουχα που φορούσε κι έβαζε άλλα. Την άλλη μέρα ο Μανώλης
παρουσιάστηκε στην πλατεία με τα ίδια ρούχα, αλλά τα είχε γυρίσει
ανάποδα και φορούσε τα μέσα έξω.

Ο κόσμος τον κοιτούσε έκπληκτος. Και τότε άκουσε αυτούς τους στίχους απο
το στόμα του Μανώλη Μπατίνου: «Άλλαξε η Αθήνα όψη, σαν μαχαίρι δίχως
κόψη, πήρε κάτι απ' την Ευρώπη και ξεφούσκωσε σαν τόπι. Άλλαξαν χαζοί
και κούφοι και μας κάναν κλωτσοσκούφι. Άλλαξε κι ο Μανωλιός κι έβαλε τα
ρούχα του αλλιώς».



ΚΑΤΑ ΦΩΝΗ ΚΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ

Οι Φαραώ είχαν γαϊδάρους εξημερωμένους, που τους χρησιμοποιούσαν με τον
ίδιο τρόπο, που τους χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα. Οι αρχαίοι, τους
θεωρούσαν σαν σύμβολο πολλών αρετών και σαν ιερά ζώα. Θεωρούσαν μάλιστα,
πως όταν ένας γάιδαρος γκάριζε, προτού αρχίσει μια μάχη, οι Θεοί τους
προειδοποιούσαν για την νίκη.

Ήταν δηλαδή ένας καλός οιωνός. Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί
στους Μακεδόνες του Φιλίππου, αλλά δεν ήταν τόσο βέβαιος για το
αποτέλεσμα, επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι. Τότε αποφάσισε να
αναβάλει για λίγες μέρες την επίθεση, ώσπου να του στείλουν τις
επικουρίες, που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι.

Πάνω όμως, που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση, άκουσε ξαφνικά το
γκάρισμα ενός γαϊδάρου απ' το στρατόπεδό του. - Κατά φωνή κι ο γάιδαρος!
αναφώνησε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας. Έτσι διέταξε ν' αρχίσει η επίθεση,
με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες. Από τότε ο λόγος έμεινε, και τον
λέμε συχνά, όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιον γνωστό ή φίλο μας, που δεν τον
περιμέναμε.



ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΝΕΛΛΑ

Ίσως η χαρακτηριστικότερη πρόταση για την περιγραφή της ασυναρτησίας.
Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι:
"Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν' έλα", που σημαίνει: έρχομαι
από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή.

Αποτελούσε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη
πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την
κορυφή του λόφου. Όσο για την συνέχεια της φράσης. "και βγάζω το καπέλο
μου να μη βραχεί η ομπρέλα μου", φαίνεται ότι αποτελεί νεότερη προσθήκη
όσων δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σχέση είχε η Πόλη με την κανέλα


ΔΕ ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΣΤΑΝΑ

Στα 1826 ο Ιμπραήμ έστειλε κατασκόπους του στην απόρθητη Μάνη, ντυμένους
καστανάδες. Αυτοί για να πληροφορηθούν από τις γυναίκες και τα παιδιά
που βρίσκονταν οι άντρες τους, άρχισαν να χαρίζουν τα κάστανα αντί να τα
πουλάνε. Υποψιασμένοι οι ντόπιοι τους έπιασαν και τους ανάγκασαν να
πουν την αλήθεια. Όταν οι κατάσκοποι ρώτησαν για την τύχη τους, οι
Μανιάτες αποκρίθηκαν: "Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα", δηλαδή θα σας
τιμωρήσουμε



ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΒΥΣΣΙΝΟ

Η λαϊκή αυτή έκφραση που γεννήθηκε κάπου μεταξύ 1900 και 1905 και σήμερα
δηλώνει άρνηση (εναλλακτικά «να (μού) λείπει το βύσσινο» ή «να μου
λείπει»), προέρχεται από ένα περιστατικό που συνέβη σ' ένα καφενείο
μεταξύ ενός βουλευτή κι ενός ψηφοφόρου του.

Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε στον σερβιτόρο του καφενείου που συναντήθηκαν ένα
γλυκό βύσσινο, για να κεράσει τον βουλευτή κι έτσι να πετύχει το -τί
άλλο;- το ρουσφετάκι του. Ο βουλευτής, όμως, σκληρό καρύδι, δε φαινότανε
διατεθειμένος να τον βοηθήσει. Αγανακτισμένος τότε ο ψηφοφόρος, που
έβλεπε πως δε θα γινότανε τίποτα, φώναξε δυνατά στον σερβιτόρο: «Να
μένει το βύσσινο!»


ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ

Την φράση «σπουδαία τα λάχανα» (εναλλακτικά και «σιγά τα λάχανα»), τη
χρησιμοποιούμε σήμερα ειρωνικά, όταν θέλουμε να δηλώσουμε την δυσανάλογη
αξία που προσδίδεται σε κάτι, σε σχέση με την πραγματική του αξία.
Χρησιμοποιείται δηλαδή απαξιωτικά. Προήλθε από το εξής περιστατικό: Σε
κάποιο χωριό, πριν από το 1821, πέρασε ο απεσταλμένος τού Μπέη, για να
εισπράξει τη «δεκάτη».

Η δεκάτη ήταν κι αυτή μία από τις πολλές φορολογίες τών χρόνων εκείνων.
Όλοι όμως οι χωρικοί τού απάντησαν πως δεν είχαν να πληρώσουν τον φόρο,
γιατί τα λάχανά τους (λάχανα ήταν η παραγωγή τους) έμεναν απούλητα. Τότε
ο φοροεισπράκτορας τούς είπε πως θα έστελνε ζώα και ανθρώπους, για να
φορτώσει τα λάχανα και έτσι να «πατσίζανε» με το χρέος τους. Έτσι και
έγινε. Από τότε, έμεινε να λένε οι χωρικοί (προφανώς ειρωνικά):
«Σπουδαία τα λάχανα», όταν επρόκειτο να «πατσίσουν» τούς οφειλόμενους
φόρους, με λάχανα.

Πολλά έχουν αλλάξει στον πλανήτη μας μέσα στο πέρασμα χιλιάδων χρόνων. Πόσο πολύ όμως μπορεί να αλλάξει μια τοποθεσία μέσα σε 30 χρόνια; Δείτε τις εικόνες οι οποίες είναι πραγματικά εντυπωσιακές!

 Η ψευδαίσθηση Jastrow ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1889, από τον Αμερικανό ψυχολόγο  Τζόζεφ Jastrow. Σε αυτό το κλιπ, και τα δύο στοιχεία είναι πανομοιότυπα σε μέγεθος, αν και το χαμηλότερο φαίνεται να είναι ελαφρώς μακρύτεροΕάν εξακολουθείτε να μην μπορείτε να εντοπίσετε τι προκαλεί αυτή η ψευδαίσθηση - είναι επειδή το χαμηλότερο αντικείμενο τοποθετείται ελαφρώς προς τα δεξιά. Αυτό δεν είναι αμέσως αντιληπτό, επειδή και τα δύο άκρα τους είναι λοξά, και τα δύο τοποθετούνται κατά μήκος της νοητής γραμμής, παράλληλες προς τα άκρα τους. Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάφερα να το εξηγήσω αυτό σωστά, οπότε καλύτερα να ρίξετε μια ματιά σε αυτή την εικόνα παρακάτω και θα καταλάβετε την αιτία αμέσως!



http://www.moillusions.com

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ – ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΑΚΙΝΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ

Εντυπωσιακή η πτώση των τιμών - Έως και 60% κάτω τα μεταχειρισμένα και 20% τα καινούργια αλλά οι συναλλαγές συγκρατημένες...



Του Γιώργου Νούλη
 Μεγάλη ανησυχία και έντονος προβληματισμός επικρατεί μεταξύ των φορέων της αγοράς για το φορολογικό καθεστώς που θα διαμορφωθεί στην ακίνητη περιουσία τη νέα χρονιά. Καθώς οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα συνεχίζονται και τη στιγμή που χιλιάδες ιδιοκτήτες μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν πληρώσει το ίδιο ακίνητο, τέσσερις φορές, με το Φ.Α.Π. των ετών 2011, 2012, 2013 και με το Έκτακτο Ειδικό Τέλος (Ε.Ε.Τ.Α.), όλοι ευελπιστούν πως θα επικρατήσει η λογική και θα πάψει το ακίνητο να αποτελεί μόνιμη πηγή άντλησης εσόδων για το Δημόσιο.
 Την ίδια ώρες οι συνθήκες που καταγράφονται στην αγορά ακινήτων της Λάρισας το τελευταίο διάστημα, είναι δραματικές καθώς η πτώση στις τιμές των μεταχειρισμένων κυρίως διαμερισμάτων, δεν είναι μόνο εντυπωσιακή καθώς είναι μειωμένες κατά 50% τουλάχιστον από την πραγματικής τους αξία αλλά και πρωτόγνωρη καθώς όλες οι συμφωνίες που κλείνονται, είναι κάτω από την αντικειμενική τους αξία, πράγμα που σημαίνει πως οι πωλήσεις εξελίσσονται σε σημαντική οικονομική ζημία για τους ιδιοκτήτες. Ενδεικτικά, κεντρικά διαμερίσματα, γκαρσονιέρες κυρίως, που διατίθενται σήμερα προς πώληση, υπολείπονται ακόμη και της αξίας ενός μικρομεσαίου αυτοκινήτου, καθώς... προσφέρονται σε τιμές από 8.000 ευρώ! Το όλο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί ειδικά το τελευταίο διάστημα αποδεικνύει πως το ακίνητο, το άλλοτε ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο, έχει μεταβληθεί σε πραγματικό φορολογικό άγος για αρκετούς Λαρισαίους, οι οποίοι αδυνατώντας να καταβάλλουν τους φόρους που τα συνοδεύει, οδηγούνται στην επιλογή της κατεπείγουσας πώλησης, προκειμένου να απαλλαγούν από τα «δόντια» της Εφορίας...
 Όπως αναφέρουν μεσιτικά γραφεία, τους τελευταίους μήνες έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ιδιοκτητών που είναι διατεθειμένοι να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, πολύ κάτω από την πραγματική τους αξία, αρκεί να «ξεφορτωθούν» το ακίνητο που μέχρι πρότινος νοίκιαζαν και το οποίο ενδεχομένως να σχεδίαζαν να μεταβιβάσουν στα παιδιά τους....
 Η τάση αυτή αφορά κυρίως μεγάλης ηλικίας ακίνητα, γκαρσονιέρες και διαμερίσματα μικρής επιφάνειας, έως 30 - 35 τ.μ., των οποίων το ύψος του ενοικίου που εισπράττεται, δεν ξεπερνά τα 150 - 180 ευρώ μηνιαίως. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, που η είσπραξη των ενοικίων έχει καταστεί δυσχερής λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μισθωτές, οι ιδιοκτήτες αυτοί θεωρούν πιο συμφέρουσα επιλογή την πώληση από τις μικρές αποδόσεις του ενοικίου και τις αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις.
 «Η πτώση των εισοδημάτων και η αύξηση της φορολογίας στην κατοχή ακινήτων, τονίζει στην «Ε» η σύμβουλος ακινήτων κ. Ελένη Παπακωνσταντίνου, έχουν ωθήσει πολλούς ιδιοκτήτες στη λύση της πώλησης, τάση η οποία έχει αρχίσει να επεκτείνεται και στους δανειολήπτες των τελευταίων πέντε ετών, οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετήσουν τα συγκεκριμένα δάνεια. Ως εκ τούτου, η προσφορά κατοικιών προς πώληση ενισχύεται και από πλευράς μεταχειρισμένων κατοικιών, όπου η τελική τιμή πώλησης είναι αποτέλεσμα των οικονομικών αναγκών του εκάστοτε ιδιοκτήτη και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το ακίνητο».
 Σύμφωνα εξάλλου με άλλους μεσίτες, η μείωση των τιμών των παλαιών ακινήτων έχει αγγίξει το 60% από την έναρξη της κρίσης ενώ η πραγματική μείωση των καινούργιων διαμερισμάτων από την έναρξη της κρίσης ενδεχομένως και να προσεγγίζει το 20% τουλάχιστον. Κανείς όμως δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει το παραπάνω ποσοστό μείωσης, μιας και οι αγοραπωλησίες των καινούργιων είναι ελάχιστες και δεν είναι ικανές να αποτυπώσουν με σαφήνεια την πραγματική κάμψη των τιμών.
Η ουσία είναι ότι μεγάλο ποσοστό των μεταχειρισμένων κατοικιών, πωλούνται σε τιμές κάτω από την αντικειμενική αξία ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο και με τα ακίνητα που πωλούν οι επαγγελματίες κατασκευαστές, όπου οι ζητούμενες τιμές, παρότι είναι μειωμένες έναντι των προηγούμενων ετών, εξακολουθούν να είναι σε κόστος μεγαλύτερο των αντικειμενικών.
ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
Πάντως για να υπάρχει μια γενική εικόνα για τις τιμές των ακινήτων τη περίοδο αυτή, και ανάλογα πάντα με την «ποιότητα» του προσφερόμενου διαμερίσματος, να σημειώσουμε πως γκαρσονιέρες 10 -15 ετών πωλούνται στα 13.000 ευρώ, ενώ παλαιότερες από 11.000 ευρώ και κάτω. Στα δυάρια ηλικίας έως 15 χρόνια, η τιμή φτάνει τα 50.000 ευρώ και τα παλαιότερα 30.000 ευρώ περίπου. Στα τριάρια τα καινούργια έως 15 ετών οι τιμές κυμαίνονται στα 60.000 και τα παλαιότερα στα 40.000 - 45.000 ευρώ. Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις που οι τιμές είναι εντυπωσιακά χαμηλές. Ενδεικτικά στο κέντρο της Λάρισας, 28 ετών τριάρι. 65 τ.μ. πωλείται 30.000 ευρώ. Για τα μεγάλα ακίνητα, πάνω 100 τ.μ., μέχρι 12ετίας, οι τιμές κυμαίνονται από 120.000 έως 150.000 ευρώ και πολλές φορές με τη διαπραγμάτευση οι τιμές πέφτουν. Επίσης εξίσου σημαντικό να επισημάνουμε πως όλα τα μεταχειρισμένα ακίνητα πωλούνται κάτω από την αντικειμενική τους αξία, πράγμα που σημαίνει ότι η φορολογία είναι μικρότερη σε σχέση με το παρελθόν.
Πάντως σε γενικές γραμμές η κατάσταση στην αγορά ακινήτων της Λάρισας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης αλλά και της υπέρμετρης φορολόγησης είναι δραματική. Υπάρχουν βέβαια συναλλαγές που προχωρούν αλλά αυτές γίνονται μόνο εφόσον το τίμημα είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Το υποτονικό κλίμα στις συναλλαγές αποδεικνύεται και από τα στοιχεία των τμημάτων κεφαλαίου των εφοριών της Λάρισας, όπου ο αριθμός των μεταβιβάσεων έχει μειωθεί στο μισό. Ενδεικτικά στη Β΄ Εφορία οι μεταβιβάσεις το 2010 ήταν 3.300 και πέρυσι και ενώ ήδη η Εφορία έχει συγχωνευτεί με τη Γ΄ Δ.Ο.Υ. και τα Φάρσαλα, ο αριθμός το 2012 ήταν 1169.
Ο ΦΟΡΟΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ
Στο μεταξύ ένας ακόμη λόγος που «φρενάρει» τις αγοραπωλησίες είναι τα σενάρια που κυκλοφορούν γύρω από τις αλλαγές στη φορολογία ακινήτων και ιδιαίτερα με το ενιαίο τέλος. Αυτό που φαντάζει σχεδόν «κλειδωμένο» για την ώρα είναι η μείωση (θα εξαρτηθεί από την εισπραξιμότητα του νέου ενιαίου φόρου ακινήτων, όπως αυτή θα συνεκτιμηθεί και συμφωνηθεί μεταξύ του οικονομικού επιτελείου και της τρόικας) του φόρου μεταβίβασης. Βέβαια η κυβέρνηση επιδιώκει τη διατήρηση του φόρου μεταβίβασης για μία ακόμη χρονιά ώστε να μη χάσει ο προϋπολογισμός τις εισπράξεις των 200 εκατ. ευρώ που αποφέρει σε ετήσια βάση, αλλά από τη στιγμή που η τρόικα πιέζει προς τη δραστική μείωση του φόρου για να τονωθεί η αγορά από ξένους, οι οποίοι θα θελήσουν να αγοράσουν ακίνητο και να εξασφαλίσουν άδεια παραμονής στη χώρα, η υπόθεση θεωρείται χαμένη.
Με δεδομένο ότι ο φόρος σήμερα επιβαρύνει σε ποσοστό 8%-10% τους αγοραστές (8% για τα πρώτα 20.000 ευρώ και 10% για την υπόλοιπη αξία του ακινήτου), οι περισσότεροι εξ αυτών σπεύδουν να αναβάλουν τις κινήσεις τους έως ότου ψηφιστεί η αλλαγή αυτή. Επίσης, το τελευταίο διάστημα, ακριβώς λόγω της επικείμενης μείωσης του φόρου μεταβίβασης, πολλοί ενδιαφερόμενοι αγοραστές, οι οποίοι άλλωστε έχουν και το «πάνω χέρι» στις διαπραγματεύσεις, ζητούν από τον πωλητή να απορροφήσει τη μείωση. Εν ολίγοις, αν με τον νέο φόρο μεταβίβασης ο αγοραστής θα γλίτωνε 10.000 ευρώ, σε σχέση με το σημερινό καθεστώς, ζητείται πρόσθετη έκπτωση από τον πωλητή, ώστε να πραγματοποιηθεί άμεσα η αγοραπωλησία...

Περισσότερα Νέα από τη Λαρίσα 
 Όταν πήγανε αυτό το ζώο για κούρεμα ο κουρέας δεν ήξερε για τι ζώο πρόκειται. Χρειάστηκε να το κουρέψει για να καταλάβει!
Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές κρατούν τα πρωτεία, σε σχέση με τους ξένους συναδέλφους, σε ό, τι αφορά τις συμμετοχές στους αγώνες οι οποίοι έχουν πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των 3 πρώτων αγωνιστικών του πρωταθλήματος της Super League.
Σύμφωνα με την έρευνα που έγινε από το psap.gr, συνολικά, έχουν χρησιμοποιηθεί στα 27 παιχνίδια που έχουν γίνει μέχρι τώρα, 327 ποδοσφαιριστές. Από αυτούς, οι 188 είναι Έλληνες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν ποσοστό 57.5 % και οι 139 ξένοι, με ποσοστό 42.5 %.
Γεγονός, μάλιστα, είναι ότι ήδη έχουν παίξει πολλοί ποδοσφαιριστές στο πρωτάθλημα, καθώς, κάθε ομάδα έχει εμπιστευθεί μέχρι τώρα από 17 έως και 19 παίκτες, μόλις σε 3 αγώνες.
Η αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων ποδοσφαιριστών διατηρεί την ίδια κατάσταση, που είχε διαμορφωθεί και πέρσι, αλλά, με άλλα μεγέθη, διαφορετικούς. συσχετισμούς.
Στο περσινό πρωτάθλημα, οι Έλληνες ποδοσφαιριστές, μετά και την τρίτη αγωνιστική, αντιπροσώπευαν το 68 % των παικτών που είχαν χρησιμοποιηθεί και οι ξένοι περιορίζονταν μόλις στο 32 %.
Η αναλογία αλλάζει υπέρ των ξένων και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, επειδή, έχει αυξηθεί ο αριθμός τους σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, όπως μαρτυρούν οι αριθμοί.
Στα ρόστερ των 18 ομάδων ανήκουν 189 ξένοι ποδοσφαιριστές και μέσα στις επόμενες ημέρες, μέχρι να τελειώσουν οι μεταγραφές και για τους ελεύθερους παίκτες, δεν αποκλείεται να αυξηθεί και άλλο αυτός ο αριθμός.
Πριν από 7 χρόνια, οι ξένοι παίκτες στο ελληνικό πρωτάθλημα είχαν φθάσει στον αριθμό ρεκόρ των 212 ενώ πριν από μία δεκαετία, στο ξεκίνημα της περιόδου, δεν ήταν πιο πολλοί από 150-155.
Πέρσι, στο πρωτάθλημα της Super League, αγωνίσθηκαν, σε όλη τη σεζόν, 165 ποδοσφαιριστές με τις 16 ομάδες.
Και τώρα, ήδη, με τις 18, έχουν παίξει 139, αριθμός που θα γίνει πολύ μεγαλύτερος, όσο θα εξελίσσεται το πρωτάθλημα, με δεδομένο μάλιστα ότι στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου θα γίνουν αρκετές προσθήκες ξένων παικτών, όπως συνηθίζεται από τις ομάδες μας.
Ακόμα και αν οι ομάδες ήταν και εφέτος 16, πάλι, αναλογικά, όπως προκύπτει από τους αριθμούς, θα ήταν πιο πολλοί οι ξένοι με συμμετοχές στους αγώνες του πρωταθλήματος.
Στο εφετινό πρωτάθλημα, θεωρείται βέβαιο ότι θα αγωνισθούν, τουλάχιστον, 230 ξένοι ποδοσφαιριστές, περισσότεροι από ποτέ άλλοτε στη διάρκεια μίας περιόδου.
Και προοδευτικά, θα μειωθούν ακόμα περισσότερο τα ποσοστά που αφορούν την παρουσία στους αγώνες, των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
Ας δούμε, όμως, πόσους παίκτες, Έλληνες και ξένους, έχει εμπιστευθεί έως τώρα κάθε ομάδα από τις 18 του πρωταθλήματος.

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ
14 Έλληνες – 5 Ξένοι
ΑΡΗΣ
14 Έλληνες – 4 Ξένοι
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ
8 Έλληνες – 10 Ξένοι
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
13 Έλληνες – 6 Ξένοι
ΒΕΡΟΙΑ
12 Έλληνες – 7 Ξένοι
ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ
11 Έλληνες – 6 Ξένοι
ΚΑΛΛΟΝΗ
10 Έλληνες – 7 Ξένοι
ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ
10 Έλληνες – 8 Ξένοι
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
7 Έλληνες – 12 Ξένοι
ΟΦΗ
8 Έλληνες – 9 Ξένοι
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ
10 Έλληνες – 7 Ξένοι
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
12 Έλληνες – 7 Ξένοι
ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ
7 Έλληνες – 11 Ξένοι
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ
16 Έλληνες – 2 Ξένοι
ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
11 Έλληνες – 7 Ξένοι
ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ
7 Έλληνες – 11 Ξένοι
ΞΑΝΘΗ
10 Έλληνες – 9 Ξένοι
ΠΑΟΚ
8 Έλληνες – 11 Ξένοι

Μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους Έλληνες ποδοσφαιριστές δείχνουν, όπως προκύπτει ο Πανιώνιος, ο Άρης, ο Απόλλων Σμύρνης και ο Ατρόμητος Αθηνών ενώ μικρότερη, ο Ολυμπιακός, ο Πανθρακικός, ο Πλατανιάς, ο Αστέρας Τρίπολης, ο ΟΦΗ και ο ΠΑΟΚ.

Πηγή: www.psap.gr
 Θα προσφέρουν περισσότερη προστασία στις πλευρικές συγκρούσεις
Πριν το τέλος της δεκαετίας θα δούμε εξωτερικούς αερόσακους που θα αυξάνουν την προστασία των επιβατών στις πλευρικές συγκρούσεις, σύμφωνα με δημοσίευμα του αγγλικού Auto Express.

Η εξέλιξη γίνεται ήδη από την TRW, μια εταιρεία που κατασκευάζει και προμηθεύει με εξαρτήματα την παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία και η πρώτη εφαρμογή τους θα γίνει σε γερμανικό σεντάν πολυτελείας, ίσως στη Mercedes S-Class, κάθε νέα γενιά της οποίας ενσωματώνει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.

Οι εξωτερικοί αερόσακοι θα έχουν χωρητικότητα 200 λίτρων αέρα, βάθος 15-20 cm, ύψος 70 cm και μήκος 200 cm.

Θα βρίσκονται στα μαρσπιέ του αυτοκινήτου, κάτω από τις πόρτες και θα αναπτύσσονται σε μόλις 20-30 χιλιοστά του δευτερολέπτου μπροστά από αυτές, με τη βοήθεια διπλών πυροκροτητών.

Η εξέλιξή τους ξεκίνησε το 2010 στην Ισπανία με συμμετοχή της SEAT, αν και τελικά δεν θα είναι η ισπανική αυτοκινητοβιομηχανία που θα χρησιμοποιήσει πρώτη τους εξωτερικούς αερόσακους.



http://www.gocar.gr
Αυστραλιανή εταιρία νέας τεχνολογίας αποφάσισε να προσλάβει προσωπικό, όχι κοιτώντας τα βιογραφικά και περνώντας κόσμο από συνεντεύξεις, αλλά βάζοντας ένα γρίφο που αν λυθεί από τον υποψήφιο, αποκαλύπτει το τηλέφωνο της εταιρίας και οδηγεί απευθείας στην πρόσληψη. «Αναζητούμε άτομα που μαθαίνουν γρήγορα, βελτιώνονται διαρκώς, είναι ευφυή, καταπιάνονται με προβλήματα, δίνουν λύσεις, δουλεύουν ομαδικά και επικοινωνούν με απλότητα. Ψάχνουμε μηχανικούς που είναι ενθουσιώδεις και που επιλύουν με ευκολία κάθε λογής γρίφους», αναφέρει σχετικά ο αντιπρόεδρος της εταιρείας Bigcommerce. Μέχρι στιγμής το τηλέφωνο δεν έχει ακόμη χτυπήσει, κάτι που σημαίνει ότι ο γρίφος είναι μάλλον πολύ μεγάλης δυσκολίας. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας δηλώνουν πάντως ότι διαθέτουν άπειρη υπομονή.
http://www.seleo.gr

Η Michelin ανακοίνωσε για πρώτη φορά το Tweel το 2005 . Στην πραγματικότητα το όνομα είναι ένας συνδυασμός των λέξεων " ελαστικό " και "ρόδα ". Η Tweel μοιάζει με τεράστια φουτουριστική ρόδα ποδηλάτου .Όταν οι τροχοί έρχονται σε επαφή με το δρόμο, οι ακτίνες αντισταθμίζουν την δύναμη με τον ίδιο τρόπο όπως ο αέρας στα ελαστικά . Το πέλμα και οι διατμητικές ζώνες παραμορφώνουν την καμπύλη των ακτίνων χρονικά , επιστρέφοντας στην αρχική φάση μετά από αυτό. Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου θα ρυθμίζει τα ελαστικά , όπως απαιτείται από τη στιγμήτης κατασκευής τους. Για τις δοκιμές , η Michelin εξόπλισε με τα νέα ελαστικά το Audi A4. Τα σχόλια τα οποία έλαβαν ήταν θετικά και το αυτοκίνητο ήταν πολύ εύκολο στον χειρισμό με το Tweel.



Φίλες και φίλοι καλημέρα.
Ελπίζω όσοι από εσάς επιλέξατε να ακολουθήσετε τις επισημάνσεις της στήλης της Παρασκευής να μείνατε ικανοποιημένοι από το θέαμα που πρόσφεραν απλόχερα οι ομάδες στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Συνολικά 26 τέρματα σημειώθηκαν στα 8 ματς που σας προτείναμε, με πολλές ανατροπές και εντυπωσιακά σκορ.
Αναλυτικά τα αποτελέσματα των αγώνων που είχαμε επισημάνει :

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

M’GLANDBACH-DORTMUND  2-0 (0-0)  81’ Max Kruse, 86’ Raffael
LEVERKUSEN-BAYERN MUNCHEN  1-1 (1-1) 31’Sidney Sam-29’ Toni Kroos

Η Bayern εκμεταλλεύτηκε το στραβοπάτημα της Dortmund στο Glandbach και πέρασε μόνη πρώτη στη βαθμολογία  έστω και με την ισοπαλία που παράλληλα διατηρεί και τη Leverkusen σε τροχιά τίτλου μόλις ένα βαθμό πίσω. Πάντως αξίζει να σημειώσουμε ότι το αποτέλεσμα της Dortmund είναι λίγο μαγική εικόνα αφού οι περυσινοί φιναλίστ του Champions league είχαν 27 τελικές έναντι μόλις 6 των αντιπάλων τους που όμως χτύπησαν με 2 γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο.

ΑΓΓΛΙΑ

MANCHESTER CITY – EVERTON  3-1 (2-1)  17’ Negredo, 45’ Aguero, 69” Howard () OG)- 16” Lukaku
LIVERPOOL-CRYSTAL PALACE  3-1 (3-0)  13’ Suarez, 17’ Sturrdge, 38” Gerrard- 76” Gayle
FULHAM-STOKE  1-0  (0-0)  83’ Bent

Επιστροφή στις νίκες και τη μοναξιά της κορυφής για τη Liverpool που δεν δυσκολεύτηκε και καθάρισε το ματς από το πρώτο μέρος. Μεγάλη νίκη της City και μάλιστα με ανατροπή που τη διατηρεί κοντά στην κορυφή ενώ η Fulham με τον «τυπάρα» Γιώργο Καραγκούνη στην αρχική σύνθεση να αγωνίζεται για 60 λεπτά σημείωσε την πρώτη εντός έδρας νίκη αλλά παραμένει κοντά στην επικίνδυνη ζώνη.

ΙΤΑΛΙΑ
Inter- Roma  0-3 (0-3) 18’ 40’ Totti, 44’ Alessandro

Το τρένο της Ρώμης με οδηγό τον αναγεννημένο Totti πέρασε αέρα και από το Μιλάνο , έκανε το 7 στα 7 με τον εντυπωσιακό απολογισμό τερμάτων 20-1. Την επόμενη αγωνιστική, που θα διεξαχθεί στις 19/10 λόγω της διακοπής των εθνικών πρωταθλημάτων, φιλοξενεί στην έδρα της την Napoli σε ένα ματς φωτιά.

ΙΣΠΑΝΙΑ

LEVANTE-REAL MADRID  2-3 ( 0-0)  56’ Baba,85’ El Zhar- 60’ Ramos, 89’ Morata, 94’ Ronaldo
BARCELONA-VALLADOLID  4-1 ( 1-1) 13’,63’ Alexis, 51’ Xavi,59’ Neymar- 9’ Guerra

Το χάρο με τα μάτια της είδε η Real που βρέθηκε πίσω στο σκορ 2 φορές , με τη δεύτερη να συμβαίνει στο 86’ από το γκολ του Παoκτζη El Zahr, αλλά τελικά να λυτρώνεται από το γκολ του Ronaldo στα χασομέρια . Η Barcelona απέδειξε ότι μπορεί και χωρίς τον Messi και διεύρυνε το νικηφόρο σερί της. Πλέον κυνηγά να καταρρίψει το καλύτερο ξεκίνημα όλων των εποχών στην Primera που κατέχει η Real από την περίοδο 1968-69 με 9 στα 9. Μόνο που για να γίνει αυτό πρέπει να νικήσει αρχικά εκτός της Osasuna και τη 10η αγωνιστική στο Camp Nou τη Real

Δείτε γκολ από τις χθεσινές αναμετρήσεις.

LEVANTE-REAL

BARCELONA-VALLADOLID

INTER-ROMA


Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αν βλέπουμε πολλές φωτογραφίες με φαγητά μπορεί να μην απολαύσουμε εξίσου το επόμενο γεύμα μας.

Διαδικτυακές υπηρεσίες όπως το Instagram επιτρέπουν στους χρήστες να μοιράζονται άμεσα ψηφιακό υλικό όπου κι αν βρίσκονται. Έτσι, μπορεί οι φίλοι να ανταλλάσσουν συνεχώς φωτογραφίες όταν βρίσκονται σε ένα εστιατόριο ή κάνουν ένα τραπέζι στο σπίτι τους.

Βλέποντας όμως τις φωτογραφίες που έχουν ανεβάσει οι φίλοι μας, μπορεί να μας χαλάσει η όρεξη, καθώς αισθανόμαστε ότι έχουμε βιώσει οι ίδιοι την εμπειρία του φαγητού. Η διαπίστωση αυτή έγινε από ερευνητές στο Brigham Young University.

«Είναι σαν να έχουμε ήδη βαρεθεί τη γεύση του φαγητού που βλέπουμε χωρίς καν να το έχουμε δοκιμάσει», αναφέρει ο επικεφαλής της ομάδας Ryan Elder.

«Πρόκειται για μια… αισθητηριακή βαρεμάρα. Είναι σαν να έχουμε πάει παρακάτω και δε θέλουμε πλέον αυτή τη γευστική εμπειρία.»

Το συμπέρασμα των ερευνητών έπειτα από μελέτη ήταν ότι η υπερβολική έκθεση στις εικόνες φαγητού αυξάνει το αίσθημα του κορεσμού. Η επίδραση ήταν μεγαλύτερη όσο περισσότερες ήταν οι εικόνες.
http://www.onmed.gr

Ένας οδηγός νταλίκας σταματάει σε ένα πάρκινγκ για να κοιμηθεί μέσα στην νταλίκα.
Ξαφνικά κάποιος του χτυπάει το τζάμι και τον ρωτάει:
- Συγνώμη, μήπως έχετε ώρα;
- Είναι τρεις και είκοσι.
Μετά από λίγη ώρα ένας άλλος περαστικός του χτυπάει πάλι το τζάμι.
- Συγνώμη, μήπως έχετε ώρα;
- Είναι τέσσερις παρά δέκα.
Ο οδηγός για να μπορέσει να κοιμηθεί, γράφει σε ένα μεγάλο χαρτί: "ΔΕΝ ΕΧΩ ΩΡΑ" και το κολλάει πάνω στο παράθυρο.
Μετά από κάποια ώρα κάποιος του ξαναχτυπάει το τζάμι και του λέει:
- Είναι πέντε παρά δέκα...!!!
Ένα κινητό τηλέφωνο έχει διάρκεια ζωής μερικά μόνο χρόνια προτού καταστεί απαρχαιωμένο ή τεθεί εκτός λειτουργίας. Αν και συνήθως για την αχρήστευσή του ευθύνεται ένα και μόνο εξάρτημά του, το ανακυκλώνουμε σαν σύνολο επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να επισκευαστεί”.

Με το παραπάνω κείμενο ο εμπνευστής μιας νέας δομής κινητών τηλεφώνων, Dave Hakkens, μας εισάγει στην επαναστατική, επιχειρηματικά, ιδέα του και συμπληρώνει:

Τα phonebloks είναι τηλέφωνα σχεδιασμένα να διαρκούν. Συγκεκριμένα θα αποτελούνται από συναρμολογούμενα στοιχεία (bloks) τα οποία όλα αρμολογούνται μαζί στη βάση του τηλεφώνου. Με τον τρόπο αυτό εάν ένα στοιχείο του σπάσει, μπορείτε εύκολα να το αντικαταστήσετε ή να το αναβαθμίσετε.

Τα phonebloks θα μπορεί κανείς να τα αγοράσει έτοιμα συναρμολογούμενα ή να αγοράσει τα στοιχεία που επιθυμεί για να τα συναρμολογήσει ο ίδιος ανάλογα με τις ανάγκες του. Ένας φωτογράφος για παράδειγμα θα χρειαστεί καλύτερο (και ακριβότερο) φωτογραφικό φακό απ' ότι ένας ηλικιωμένο που θα χρειαστεί ένα δυνατότερο ηχείο. Αντίστοιχα ένας επιχειρηματίας θα χρειαστεί μεγαλύτερη μπαταρία, ενώ ένας φυσιολάτρης μία μπαταρία που θα φορτίζει από τον ήλιο.

Οι χρήσεις του συγκεκριμένου τηλεφώνου θα είναι απεριόριστες. Επί του παρόντος βρίσκεται σε φάση προώθησης και μέχρι στιγμής περίπου 900.000 άνθρωποι έχουν αναλάβει πρωτοβουλία για να το διαδώσουν μέσω κοινωνικών δικτύων.


Είναι αλήθεια ότι η οικονομική ύφεση και η κοινωνική ανασφάλεια προσδίδουν στην ανθρώπινη σκέψη χώρο για νέες ιδέες ανθεκτικές στο χρόνο και στην έλλειψη ρευστότητας. Εκείνο που μένει να ανακαλύψουμε είναι εάν η συγκεκριμένη ιδέα θα αντέξει στα καταναλωτικά πρότυπα που μας έχουν γίνει βίωμα.

Άραγε πόσοι θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στη δελεαστική πρόταση για ένα ολοκαίνουργιο smartphone;



Περισσότερες πληροφορίες: www.phonebloks.com
Ένα παράδοξο φυτό έκανε την εμφάνισή του σε φυτοκομική εταιρεία και προκάλεσε σάλο. Ο λόγος για το TomTato, ένα φυτό που παράγει σε έναν βλαστό πατάτες και ντομάτες μαζί! Η ονομασία του προέρχεται από τις λέξεις Tomato (ντομάτα) και Potatoe (πατάτα) και πρόκειται για υβριδική δημιουργία. Η εταιρεία Thomson and Morgan αναφέρει ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για γενετικά τροποποιημένο φυτό αλλά έχει δημιουργηθεί με μπόλιασμα ντομάτας και πατάτας σε ένα φυτό.
 Η πρωτότυπη ντοματοπατατιά(!) υπόσχεται να προσφέρει νοστιμότατες ντοματούλες και λαχταριστές πατάτες, τις οποίες ο καλλιεργητής κόβει από το πάνω μέρος του φυτού και συλλέγει μέσα από το χώμα αντίστοιχα. Το φυτό κυκλοφορεί στη βρετανική αγορά και μπορεί να καλλιεργηθεί σε χώμα ή γλάστρα, ενώ η τιμή του είναι περί τα 15 ευρώ. Κατά το παρελθόν έγιναν παρόμοιες απόπειρες σε εργαστήρια και θερμοκήπια όμως όπως φαίνεται είναι η πρώτη φορά που το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό, καθώς τα εν λόγω λαχανικά είναι πεντανόστιμα σε αντίθεση με τα προηγούμενα.
http://perierga.gr 
Συνεχίζει και φέτος τη λειτουργία του το Τμήμα Γυμναστικής για Γυναίκες που δημιούργησε το Τμήμα Άθλησης Πολιτισμού & Νέας Γενιάς της Διεύθυνσης Παιδείας Δια Βίου Μάθησης & Κοινωνικής Προστασίας του Δήμου Πατρέων, στα πλαίσια του Μαζικού Λαϊκού Αθλητισμού.
Στόχος του προγράμματος είναι η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου της γυναίκας με στόχο την καταπολέμηση του άγχους, και την επίτευξη της βελτίωσης της φυσικής της κατάστασης και τη διατήρηση της σωματικής της διάπλασης. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες άνω των 18 ετών
Η υλοποίηση του προγράμματος θα γίνεται από Εξειδικευμένους Καθηγητές Φυσικής Αγωγής, Δημοτικούς Υπαλλήλους του Τμήματος Άθλησης Πολιτισμού & Νέας Γενιάς.
Το πρόγραμμα πραγματοποιείται στο Μέγαρο Λόγου & Τέχνης, 7ος όροφος, κάθε Τρίτη πρωί, 08:30-09:30 & 10:00-11:00.
Από την Τρίτη 08 Οκτωβρίου 2013, ξεκινάει η λειτουργία νέου Τμήματος στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο κάθε Τρίτη 12:00-13:30.
Οι ενδιαφερόμενες μπορούν να δηλώσουν την συμμετοχή τους σε ένα από τα παραπάνω τμήματα , κάθε Τρίτη, στο Μέγαρο Λόγου & Τέχνης, 7ος όροφος ή στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο τις αντίστοιχες ώρες υλοποίησης του προγράμματος.
Πληροφορίες στα τηλ.2610 313404,2610 342270, στο email onap@otenet.gr ή στα γραφεία του Τμήματος Άθλησης, Πολιτισμού & Νέας Γενιάς στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο (είσοδος από οδό Ρίτσου).


Απαραίτητα Δικαιολογητικά Εγγραφής
-Υπεύθυνη Δήλωση του Ν.105, η οποία συμπληρώνεται κατά την Αίτηση Εγγραφής.
-Ιατρική βεβαίωση παθολόγου ή καρδιολόγου

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!