Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016


Ο δήμαρχος του Ρέικιαβικ παρουσίασε σχέδια ώστε η πρωτεύουσα της Ισλανδίας να διαθέτει ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2040.

Η επίτευξη του στόχου, που έχει εμπνευστεί από την περσινή συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στο Παρίσι, θα απαιτήσει αλλαγές στις υποδομές των μεταφορών, αλλά και μια νέα προσέγγιση στην αστική ανάπτυξη.

Με πληθυσμό μόλις 120.000 ατόμων, το Ρέικιαβικ έχει ήδη ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τις περισσότερες πρωτεύουσες στον κόσμο.

Επιπλέον, το υψηλό επίπεδο ηφαιστειακής δραστηριότητας, για την οποία είναι γνωστή η Ισλανδία, παρέχει σε όλο το νησί αρκετή γεωθερμική ενέργεια για τη θέρμανση των κατοικιών του.

Όλα τα σπίτια στο Ρέικιαβικ και τις γειτονικές κοινότητες βασίζονται στη συγκεκριμένη καθαρή πηγή θερμότητας, παρά το κρύο κλίμα της περιοχής.

Η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος του Ρέικιαβικ προέρχεται ήδη από 100% ανανεώσιμες πηγές, κυρίως υδροηλεκτρική ενέργεια.

«Οι πόλεις διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο δήμαρχος του Ρέικιαβικ, Ντάγκουρ Έγκερτσον, ανακοινώνοντας το σχέδιο.

«Μπορούν να αντιδράσουν γρήγορα και είναι συχνά πιο προοδευτικές από τις κυβερνήσεις του κόσμου», πρόσθεσε.

Καθώς η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας της Ισλανδίας παράγει ήδη σχεδόν μηδενικές εκπομπές άνθρακα, το Ρέικιαβικ θα επικεντρωθεί στον τομέα των μεταφορών.

Ως το 2040, όλα τα οχήματα εντός της πόλης, τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια, θα πρέπει να κινούνται με πράσινη ενέργεια.

Επίσης, το σύστημα δημόσιων μεταφορών της πόλης θα υποστεί σημαντική αναβάθμιση ώστε να ενθαρρύνει περισσότερους κατοίκους να το χρησιμοποιούν.

Η πόλη σχεδιάζει επίσης να περιορίσει την άναρχη αστική επέκταση, με το 90% των νέων οικιστικών μονάδων να πρέπει να κατασκευάζονται πλέον μέσα στα τρέχοντα όρια του σχεδίου της πόλης.

Ο στόχος είναι να μειωθούν οι μεταφορικές ανάγκες και να προωθηθεί μια στροφή προς την «αστική πυκνότητα», σύμφωνα με ακαδημαϊκές μελέτες που επισημαίνουν τα πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν οι πόλεις υψηλής πυκνότητας στα συστήματα μαζικής μεταφοράς και για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

ΠΗΓΗ: naftemporiki.gr

Ο Βρετανός τραγουδιστής που είναι γνωστός για τις φιλοζωικές τους ανησυχίες, ανακοίνωσε τη δημιουργία του MPORIUM pop-up shop στο Sugar Mutts Rescue, ένα καταφύγιο σκύλων στο Brooklyn στη Νέα Υόρκη.
Το pop-up έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του στο κέντρο αναψυχής Salford Lads Club στο Μάτσεστερ. Εκεί, από τις 19 ως τις 21 Αυγούστου πουλήθηκαν t-shirts, αξεσουάρ, υπογεγραμμένα βινύλια του “Bona Drag” και άλλα αναμνηστικά.
To Sugar Mutts Rescue
Το pop up shop θα είναι ανοικτό στις 24 και τις 25 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη και θα έχει διάφορα καλούδια του Morrissey, από μαξιλαροθήκες, μέχρι posters. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν για την ενίσχυση του έργου τού μη κερδοσκοπικού ιδρύματος Sugar Mutts. Τα σκυλιά που καταλήγουν εκεί σώζονται, σύμφωνα με την ανακοίνωση, σε αντίθεση με εκείνα που βρίσκονται σε καταφύγια, αφού στα τελευταία, λόγω έλλειψης χώρου, καταφεύγουν στη λύση της ευθανασίας.

Στα τέλη του 19ου αιώνα στο νησί Hashima, κοντά στο Ναγκασάκι, της Ιαπωνίας ανακαλύφθηκαν πλούσια κοιτάσματα άνθρακα. Η Mitsubishi Corporation, η οποία διαχειρίζεται την εξόρυξη άνθρακα, αγοράζει το νησί το 1890 και αρχίζει εξορύξεις.

Για να μείνουν οι ανθρακωρύχοι, η εταιρεία δημιούργησε στο νησί μια ολόκληρη πόλη με δέκα πολυώροφα συγκροτήματα αλλά και σχολεία, εστιατόρια και καζίνο, που όλα περιβάλλονται από ένα προστατευτικό τείχος. Το νησί παρόλο που δεν είναι μεγάλο (μόλις 1 τετρ. χλμ) έζησε μέρες ευημερίας. Τη δεκαετία του 1960 το νησί έφτασε να έχει 6000 κατοίκους και ήταν το πιο πυκνοκατοικημένο νησί στον κόσμο.

Όμως, τα ορυχεία άνθρακα, που συνεχώς επεκτεινόταν ως το το βυθό της θάλασσας, σε βάθος χρόνου εξαντλήθηκαν και το νησί άρχισε σιγά σιγά να εγκαταλείπεται και το 1974 έκλεισε οριστικά. Πενήντα χρόνια αργότερα, το νησί παραμένει έρημο, τα κτίρια καταρρέουν και οι ντόπιοι το αποκαλούν νησί-φάντασμα.

Στα ιαπωνικά το νησί αναφέρεται επίσης σαν Gunkanjima, που σημαίνει νησί-θωρηκτό, χαρακτηρισμός που προέκυψε από τη φαινομενική ομοιότητά του με το ιαπωνικό θωρηκτό Tosa λόγω των υψηλών τειχών του προς τη θάλασσα.

Τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες να αξιοποιηθεί τουριστικά και ένα πολύ μικρό μέρος του είναι προσβάσιμο. Για το υπόλοιπο θα απαιτηθούν αρκετά κεφάλαια και χρόνος για να καταστεί ασφαλές. Γίνονται επίσης προσπάθειες ώστε το νησί να χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.


Πηγή: perierga.gr




Με τα εστιατόρια να σερβίρουν, πλέον, σε τεράστια πιάτα και ποτήρια και πολλά καταστήματα γρήγορου φαγητού να έχουν προσφορές για “μεγάλο μέγεθος” στα σνακ, μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πια πόση είναι μια σωστή μερίδα.

Αλλά και στο σπίτι, έχει γίνει δύσκολο να αποφύγουμε να καταναλώνουμε μερίδες μεγαλύτερες από το υγιές.

Διαβάστε περισσότερα στο Iatropedia.gr

Η πρώτη χώρα παγκοσμίως που πέρασε νόμο, με τον οποίο απαγορεύονται τα πλαστικά ποτήρια, μαχαιροπήρουνα και πιάτα, έγινε η Γαλλία, προωθώντας την κατασκευή τους από βιολογικής προέλευσης υλικά και την μετέπειτα κομποστοποίησή τους.
Ο εν λόγω νόμος θα τεθεί σε ισχύ το 2020 και είναι ενταγμένος στο φιλόδοξο σχέδιο της ενεργειακής μετάβασης για την πράσινη ανάπτυξη, το οποίο έχει στόχο η χώρα να συμβάλλει πιο αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Υπέρ της απαγόρευσης τάχθηκαν οι οικολογικές οργανώσεις, ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που υποστηρίζουν ότι ο νόμος αυτός παραβιάζει τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων.
"Καλούμε την Κομισιόν να κάνει το σωστό και να αναλάβει δράση κατά της Γαλλίας, η οποία παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο. Αν δεν το κάνει, θα το κάνουμε εμείς", δήλωσε στο Associated Press ο Ίμον Μπέιτς, γενικός γραμματέας της οργάνωσης Pack2Go Europe, η οποία εδρεύει στις Βρυξέλλες και εκπροσωπεί τους Ευρωπαίους κατασκευαστές πλαστικών προϊόντων.
Ο Μπέιτς επεσήμανε ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα βιολογικής προέλευσης υλικά είναι πιο καλά για το περιβάλλον, τονίζοντας ότι η απαγόρευση μπορεί να κάνει την κατάσταση χειρότερη, καθώς οι καταναλωτές μπορεί να παρερμηνεύσουν κάποια πράγματα.
"Οι καταναλωτές μπορεί να καταλάβουν ότι είναι εντάξει να αφήσουν τα προϊόντα αυτά στην ύπαιθρο μετά την χρήση, αφού είναι εύκολα βιοδιασπώμενα στη φύση. Αυτό είναι ανοησία. Μπορεί έτσι να χειροτερέψει ακόμα περισσότερο και το πρόβλημα με τα σκουπίδια", τόνισε.
Πηγή: Independent
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!