Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017


Από το υπόστεγό του βγήκε την Τετάρτη για πρώτη φορά το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμου: Πρόκειται για το αεροπλάνο της Stratolaunch, που προορίζεται για οικονομικές και εύκολες εκτοξεύσεις σκαφών σε τροχιά από αέρος και εξήλθε από το υπόστεγό του για τη διεξαγωγή δοκιμών ανεφοδιασμού. Όπως αναφέρει η εταιρεία σε ανακοίνωσή της, αυτό σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της αρχικής φάσης κατασκευής του αεροσκάφους και την έναρξη της φάσης δοκιμών εδάφους και πτήσης.
Μέσα στις προηγούμενες εβδομάδες αφαιρέθηκαν οι σκαλωσιές και τα πλαίσια στήριξής του και το πλήρες βάρος του δοκιμάστηκε για πρώτη φορά πάνω στους 28 τροχούς του- ιδιαίτερα σημαντικό βήμα όσον αφορά στην προετοιμασία του για δοκιμές εδάφους, μηχανών κλπ. και φυσικά την πρώτη του πτήση. Το πλήρες βάρος του είναι 227 τόνοι. «Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά θυμηθείτε πως το αεροπλάνο της Stratolaunch είναι το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμο από πλευράς ανοίγματος φτερών, καθώς φτάνουν τα 385 πόδια (117 μέτρα)... το αεροπλάνο έχει μήκος 238 πόδια (72,5 μέτρα) από το ρύγχος ως την ουρά» αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Το αεροπλάνο της Stratolaunch είναι σχεδιασμένο για μέγιστο βάρος απογείωσης 590 τόνων. Όπως είχε ανακοινωθεί το προηγούμενο φθινόπωρο, σε πρώτη φάση θα εκτοξευτεί ένα μεμονωμένο σκάφος Orbital ATK Pegasus XL, με δυνατότητες εκτόξευσης μέχρι και τριών τέτοιων οχημάτων (Pegasus) σε μια και μόνη αποστολή. Παράλληλα, εξετάζεται ένα ευρύ φάσμα σκαφών για τέτοιες αποστολές, με σκοπό την παροχή μεγαλύτερης ευελιξίας στους πελάτες της εταιρείας.
Σύμφωνα με τη Stratolaunch, η πρώτη επίδειξη εκτόξευσης προορίζεται να λάβει χώρα το 2019.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Mechanics, στο εξακινητήριο αεροπλάνο έχει δοθεί το παρατσούκλι «Roc». Τα σκάφη εκτόξευσης θα μεταφέρονται ανάμεσα στις δύο ατράκτους του. Όταν φτάνει στο κατάλληλο ύψος, θα απελευθερώνονται και θα εκτοξεύονται στο διάστημα από τον αέρα, σε μια νέα προσέγγιση όσον αφορά στον τομέα των διαστημικών πτήσεων, με στόχο τα χαμηλότερα κόστη και τη μεγαλύτερη συχνότητα εκτοξεύσεων, για πιο εύκολη πρόσβαση στο διάστημα.

Για πρώτη φορά, ερευνητές συγκέντρωσαν δεδομένα γονιδιωμάτων από αρχαίες μούμιες, ανοίγοντας ένα νέο, συναρπαστικό πεδίο στις γενετικές μελέτες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτριας Βιοχημείας του γερμανικού πανεπιστημίου του Τύμπιγκεν Βερένα Σούενεμαν, κατόρθωσαν να λάβουν δεδομένα γονιδιώματος από συνολικά 93 μούμιες, διαπιστώνοντας ότι οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι μάλλον σχετίζονται περισσότερο με τους λαούς που κατοικούσαν στο μακρινό παρελθόν στη Μέση Ανατολή, παρά με τους σύγχρονους Αιγυπτίους.
Βάσει της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications», οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι συνδέονται γονιδιακά περισσότερο με τους κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής.
«Θέλαμε να εξετάσουμε αν η προέλαση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλων ξένων πολιτισμών άφησαν κάποιο γενετικό αποτύπωμα στον αρχαίο αιγυπτιακό πληθυσμό», δήλωσε η κ. Σούνεμαν, σύμφωνα με τον ιστότοπο cnet, προσθέτοντας πως η μελέτη διαπίστωσε ότι ο πληθυσμός της περιοχής παρέμεινε γενετικά σταθερός κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ 1400 π.Χ. και 400 μ.Χ.
Πάντως, κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί αρκετά ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο οι μούμιες θα μπορούσαν να θεωρηθούν αξιόπιστες πηγές γενετικού υλικού, με αρκετούς ερευνητές να εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους, υποστηρίζοντας πως το πέρασμα των χρόνων, η υψηλές θερμοκρασίες της Αιγύπτου αλλά και πιθανές μολύνσεις, ενδέχεται να έχουν αλλοιώσει το DNA τους.
naftemporiki.gr



- Το σχέδιο για τις αλλαγές στις τιμές των τελών κυκλοφορίας
- Θα επιβαρυνθούν πολύ όσοι έχουν αγοράσει αυτοκίνητο από το 2005 και ύστερα
- Οι μειώσεις στα παλιά αυτοκίνητα θα φέρουν μεγάλες αυξήσεις σε όσους έχουν πιο καινούργιο αυτοκίνητο

Είναι ένα σχέδιο που μάλλον υπήρχε από τον περασμένο χρόνο και τώρα ανασύρθηκε από τα συρτάρια για να τεθεί σε εφαρμογή στα τέλη του 2017, οπότε και θα πρέπει να πληρωθούν τα τέλη κυκλοφορίας του 2018.

Καθώς τα τέλη κυκλοφορίας αποτελούν έναν από τους πλέον ... σίγουρους φόρους για το κράτος σχεδόν κάθε χρόνο υπάρχουν αλλαγές με στόχο την αύξηση των εσόδων με διάφορες... πατέντες.
Το υπουργείο αποφάσισε να φέρει για ακόμη μια φορά αναστάτωση στην αγορά βάζοντας εκ νέου πάγο στις αγορές αυτοκινήτων καθώς και πάλι κανείς δεν θα ξέρει τι να αγοράσει για να γλιτώσει από τα κάθε είδους χαράτσια που σκέφτονται οι ... φωτεινοί εγκέφαλοι των φορομπηχτικών μηχανισμών.
Οι διαρροές, οι οποίες είναι το αγαπημένο σπορ πολλών αρμόδιων που ασχολούνται με τα τέλη κυκλοφορίας, δίνουν και παίρνουν. Τώρα μαθαίνουμε επισήμως πως για τον υπολογισμό των τελών θα λαμβάνεται υπόψη:
η τιμή
η παλαιότητα
ο κυβισμός
οι ρύποι
Ανεπισήμως έχουν αρχίσει (μέσω διαρροών φυσικά) τα σενάρια για το πως θα γίνει τελικά ο υπολογισμός με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία.
Κάπως έτσι οδηγούμαστε σε μειώσεις του κόστους των τελών κυκλοφορίας για όσους έχουν παλιό αυτοκίνητο και μικρής αξίας αυτοκίνητο. Ταυτόχρονα υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία αυτοκινήτων που δεν υπολογίζεται ούτε οι ρύποι και έτσι θα έχουν και αυτά ευνοϊκό καθεστώς.
Με λίγα λόγια παλιά, μικρού κυβισμού αυτοκίνητα θα πληρώσουν, πάντα με βάση τα όσα διαρρέονται μικρότερα τέλη.
Αυτό όμως θα έχει σαν αποτέλεσμα να μειωθούν τα έσοδα του κράτους τα οποία ωστόσο δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσουν κάτω από τα σημερινά επίπεδα.
Έτσι θα πρέπει να αυξηθούν τα τέλη των αυτοκινήτων που έχουν ταξινομηθεί μετά το 2005. Αυτά είναι περίπου 1,8 εκατομμύρια οχήματα.


Η εξίσωση είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη, καθώς για ένα αυτοκίνητο δεκαετίας θα πρέπει να μειωθεί το τέλος λόγω μείωσης της αξίας, αλλά ταυτόχρονα να αυξηθεί λόγω των εκπομπών ρύπων. Για ένα καινούργιο αυτοκίνητο με χαμηλούς ο συντελεστής θα είναι μικρός, όμως το ίδιο αυτοκίνητο έχει πολλαπλάσια αξία από ένα αυτοκίνητο δεκαετίας και έτσι θα επιβαρυνθεί περισσότερο...
Το αλαλούμ λοιπόν συνεχίζεται, ακόμη σταθεροί συντελεστές δεν υπάρχουν και για ακόμη μια φορά το κυβερνητικό επιτελείο απλά πέτυχε να φέρει αναστάτωση... με σχέδια μιας επιτροπής η οποία κατάφερε με το τέλος ταξινόμησης να βάλει μπλόκο στα καινούργια αυτοκίνητα οδηγόντας σε ελαφρύνσεις για τα παλιά και ρυπογόνα!

newsit.gr

Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη θερμοκρασία σε όλο τον πλανήτη, αλλά ο αντίκτυπος μπορεί να είναι χειρότερος στα μεγάλα αστικά κέντρα του κόσμου.
Σύμφωνα με Μεξικανούς ερευνητές, το φαινόμενο της αστικής θερμότητας, δηλαδή το γεγονός ότι οι πόλεις είναι θερμότερες λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, μπορεί να αυξήσει τις θερμοκρασίες στις αστικές περιοχές κατά περίπου οκτώ βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα.
Τρεις ερευνητές με επικεφαλής τον Φρανσίσκο Εστράδα από το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικό και το Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Μελετών ανακάλυψαν ότι οι θερμοκρασίες των πόλεων μπορούν να αυξηθούν κατά περίπου πέντε βαθμούς Κελσίου λόγω της κλιματικής αλλαγής, και επιπλέον δύο ή τρεις βαθμούς Κελσίου καθώς η άσφαλτος και το μπετόν αντικαθιστούν τα πάρκα και τις λίμνες σε μητροπόλεις, προκαλώντας την επίδραση της αστικής θερμότητας. Αυτές οι αυξημένες θερμοκρασίες μπορούν να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία και να επιβαρύνουν περαιτέρω τους φυσικούς πόρους.
Καθώς οι μεγάλες πόλεις προετοιμάζονται για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, πολλές εξ αυτών πιθανότατα δεν έχουν εξετάσει το φαινόμενο της αστικής θερμότητας, αναφέρει η έρευνα. Οι ερευνητές συνδύασαν σενάρια μελλοντικής θερμοκρασίας με στοιχεία από τις 1.692 από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γης μεταξύ 1950 και 2015, για τον προσδιορισμό του οικονομικού κόστους της κλιματικής αλλαγής. Επίσης, χρησιμοποίησαν για την έρευνά τους τα χειρότερα πιθανά σενάρια. Εάν οι εκπομπές άνθρακα συνεχίσουν να αυξάνονται αντί να μειώνονται, τότε τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά, καθώς οι πόλεις μπορούν να χάσουν έως και το 10,9% του παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2100.
Μόνο το ένα τοις εκατό της επιφάνειας του πλανήτη καλύπτεται από πόλεις, αλλά τα αστικά κέντρα παράγουν περίπου το 80% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος. Περίπου το 78% της ενέργειας που καταναλώνεται παγκοσμίως καταναλώνεται στις πόλεις, ενώ εκεί παράγονται επίσης πάνω από το 60% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων.

Οι Βρετανοί φίλαθλοι είναι οι πλέον παθιασμένοι στην Ευρώπη, σύμφωνα με την έρευνα του «Δωδέκατου Παίκτη» (The 12th Man’ study) της Mastercard. Η έρευνα εξέτασε μέχρι ποιο σημείο φτάνουν οι φίλαθλοι για να υποστηρίξουν την ομάδα τους, τόσο σε ό,τι αφορά τη δαπάνη χρημάτων και τις αποστάσεις ταξιδιών, όσο και μέσω κοινωνικών παραγόντων - όπως το να επιλέξουν μεταξύ… έρωτα και μπάλας.
Σχεδόν το ένα τρίτο (32%) των συμμετεχόντων στην έρευνα της Mastercard -Eπίσημου Χορηγού του UEFA Champions League-  κατέταξε τους Βρετανούς στην κορυφή της λίστας με τους πιο παθιασμένους φιλάθλους, με τους Ισπανούς (16%) και τους Ιταλούς (12%) να ακολουθούν στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα.
Σχολιάζοντας το συγκεκριμένο εύρημα της έρευνας, ο πρώην άσος της Manchester United -γεννημένος στο Κάρντιφ που θα φιλοξενήσει τον φετινό τελικό- και πρέσβης της Mastercard για το UEFA Champions League, Ράιαν Γκιγκς δήλωσε ότι, έχοντας αγωνιστεί κατά τη διάρκεια της καριέρας του σε όλο τον κόσμο, για εκείνον δεν αποτελεί έκπληξη το ότι οι Βρετανοί φίλαθλοι θεωρούνται οι πιο παθιασμένοι.
Βάσει της έρευνας, η αφοσίωση των Βρετανών φιλάθλων στην ομάδα τους, σε μερικές περιπτώσεις υπερτερεί ακόμα και της αναζήτησης της αγάπης, καθώς το 11% εξ αυτών παραδέχεται ότι… δεν θα μπορούσε να συνάψει σχέση με οπαδό αντίπαλης ομάδας. Ο ίδιος ανασταλτικός παράγοντας είναι αντίστοιχα υψηλός και στην περίπτωση των Τούρκων φιλάθλων, καθώς σύμφωνα με την έρευνα, το 12,7% επίσης δεν θα έκανε σχέση με οπαδό αντίπαλης ομάδας. Στον αντίποδα, μόνο το 4,4% των Ελλήνων φιλάθλων συμφωνεί με τα παραπάνω, ενώ το 47,1% δεν έχει πρόβλημα να κάνει σχέση με άνδρα ή γυναίκα που υποστηρίζει τον μεγαλύτερο αντίπαλο της ομάδας τους.
Εξάλλου, ένας στους δέκα Ευρωπαίους φιλάθλους παραδέχτηκε ότι θα ακύρωνε ακόμα και τον μήνα του μέλιτος, για να παρακολουθήσει την ομάδα του να παίζει στον τελικό του UEFA Champions League.
Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι οι το 59% των Ελλήνων φιλάθλων επιλέγει την ομάδα που υποστηρίζει σε ηλικία μικρότερη των 10 ετών, ενώ το 24% δήλωσε ότι επέλεξε την ομάδα του μεταξύ 10 και 15 χρόνων. Η μέση ηλικία κατά την οποία οι φίλαθλοι επιλέγουν ομάδα στην Ευρώπη είναι τα 13 χρόνια. Οι Πορτογάλοι είναι εκείνοι που επιλέγουν ομάδα σε μικρότερη ηλικία, μόλις 7 ετών, ενώ οι Έλληνες αντίστοιχα στην ηλικία των 9 ετών κατά μέσο όρο.
Πάντως, αν και οι Βρετανοί φίλαθλοι εμφανίζονται πρόθυμοι να θυσιάσουν τις σχέσεις τους για χάρη του ποδοσφαίρου, τελικά δεν φαίνονται το ίδιο πρόθυμοι να ταξιδέψουν μακριά για χάρη της ομάδας τους. Στην ερώτηση σχετικά με την μεγαλύτερη απόσταση που έχουν ταξιδέψει ποτέ για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα, ο μέσος χρόνος ταξιδιού των Βρετανών φιλάθλων ανέρχεται στις 4,13 ώρες, σχεδόν στο μισό από αυτόν των Πολωνών φιλάθλων (8,24 ώρες). Αντίστοιχα το 41% των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων που συμμετείχαν στην έρευνα, έχει ταξιδέψει από 2 έως 5 ώρες για να παρακολουθήσει αγώνα της ομάδας του, με το μέσο όρο να κυμαίνεται στις 4,6 ώρες.
Επίσης, η έρευνα ασχολήθηκε και με την προθυμία των Ευρωπαίων φιλάθλων για θυσίες, με αντάλλαγμα ένα εισιτήριο για τον τελικό. Το 21% των Ελλήνων φιλάθλων απάντησε ότι κανένα χρηματικό ποσό δεν θα ήταν αρκετό για να ανταλλάξουν το εισιτήριό τους, εάν είχαν την ευκαιρία να δουν την ομάδα τους να αγωνίζεται σε τελικό Champions League.
Τέλος, η έρευνα ανέδειξε μία σειρά από ενδιαφέροντα ευρήματα, όπως μεταξύ άλλων:
  • Οι Ολλανδοί φίλαθλοι είναι οι μόνοι στην Ευρώπη που προτιμούν να παρακολουθούν την ομάδα τους στην τηλεόραση παρά στα γήπεδα, με το 41% να δηλώνει αυτή του την προτίμηση.
  • Οι Ιταλοί φίλαθλοι είναι οι πιο πιστοί «στην έδρα τους», με το 41% να δηλώνει ότι υποστηρίζει την τοπική ομάδα της γενέτειράς του – περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη.
  • Οι Ρουμάνοι αποτελούν τους μεγαλύτερους «κυνηγούς της δόξας», καθώς το 26% αυτών παραδέχτηκε ότι η υποστήριξή διαμορφώνεται σε συνάρτηση με την επιτυχία της ομάδας του.
  • Το 66% των Ουκρανών φιλάθλων δήλωσε ότι προτιμά να δει την ομάδα του στον τελικό του UEFA Champions League, παρά να κερδίσει το λαχείο .
Σχολιάζοντας την έρευνα, η Marketing Director της Mastercard για Ελλάδα, Κύπρο και Μάλτα, Φούλη Αθανασίου, δήλωσε σχετικά: «Το Champions League έχει προσφέρει πολλές αξέχαστες στιγμές στο ποδόσφαιρο, και η συμβολή των φιλάθλων είναι πολύ σημαντική στη δημιουργία αυτής της μαγείας. Η χορηγία της Mastercard στον θεσμό ενσαρκώνει ακριβώς αυτό το αθλητικό πνεύμα ανεκτίμητης αξίας».
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Mortar για λογαριασμό της Mastercard. Ερωτήθηκαν 10.500 άτομα από 16 ευρωπαϊκές χώρες – Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ολλανδία, Ιταλία, Τουρκία, Ρωσία, Σουηδία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ουκρανία, Ρουμανία, Ισραήλ, Τσεχία και Πολωνία.

Σε κάποιες χώρες, τα πράγματα είναι πιο ευνοϊκά όσον αφορά τα εργασιακά, ενώ σε άλλες οι ώρες εργασίας μοιάζουν ατελείωτες με την αμοιβή να μην αντικατοπτρίζει το μόχθο. Η θέση της Ελλάδας σε αυτή τη λίστα, δεν θα σας εκπλήξει…
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD), o οποίος συνέκρινε στατιστικά από 38 χώρες, στην πρώτη θέση της λίστας βρίσκεται το Μεξικό, όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν κατά μέσο όρο 2.246 ώρες το χρόνο, δηλαδή κατά μέσο όρο 43,2 ώρες την εβδομάδα.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Κόστα Ρίκα, η οποία έχει και τον τίτλο της πιο ευτυχισμένης χώρας στον κόσμο, ενώ την πεντάδα απαρτίζουν η Νότια Κορέα, η Ελλάδα και η Χιλή. Η ολοκληρωμένη λίστα έχει ως εξής:
Μεξικό - 2,246 ώρες/χρόνο
Κόστα Ρίκα – 2.230
Νότια Κορέα – 2.113
Ελλάδα – 2.042
Χιλή – 1.988
Ρωσία – 1.978
Πολωνία – 1.963
Λετονία – 1.903
Ισλανδία – 1.880
Πορτογαλία – 1.868
Λιθουανία – 1.860
Ισραήλ – 1.858
Εσθονία – 1.852
Τουρκία – 1.832
Ιρλανδία – 1.820
Η.ΠΑ. – 1.790
Τσεχία – 1.779
Νέα Ζηλανδία – 1.757
Σλοβακία – 1.754
Ουγγαρία – 1.749
Ιταλία – 1.725
Ιαπωνία – 1.719
Καναδάς – 1.706
Ισπανία – 1.691
Σλοβενία - 1,676
Ηνωμένο Βασίλειο – 1.674
Αυστραλία – 1.665
Φινλανδία – 1.646
Αυστρία – 1.625
Σουηδία – 1.612
Ελβετία – 1.590
Βέλγιο – 1.541
Λουξεμβούργο – 1.507
Γαλλία – 1.482
Δανία – 1.457
Νορβηγία – 1.424
Ολλανδία – 1.419
Γερμανία – 1.371



Μια εμπορική επιτυχία με (και χάριν σε)... άρωμα γυναίκας!

Όταν είχαν ρωτήσει τη Μέριλιν Μονρόε τι φορούσε στο κρεβάτι, εκείνη είχε απαντήσει «μόνον το Chanel No5»!

Αναμφίβολα το άρωμα της Chanel με το απλό πλην «ηχηρό» όνομα No 5 είναι το απόλυτο σύμβολο στην ιστορία της αρωματοποιΐας αλλά και συνώνυμο της γυναικείας γοητείας.
Πίσω από το άρωμα αυτό όμως κρύβεται και μια εμπορική και επιχειρηματική επιτυχίας που φέρει επίσης... όνομα γυναίκας, της Κοκό Σανέλ (Coco Chanel).

Γράφει η Λήδα Δεληγιάννη

Στην ανέφελη και αφελή εποχή του Μεσοπολέμου, η Γκαμπριέλ Μπονέρ «Κοκό» Σανέλ (όπως είναι το πλήρες όνομά της) είναι ήδη μια επιτυχημένη επιχειρηματίας. Η μικροκαμωμένη πλην δαιμόνια Κοκό γνωρίζει τεράστια εμπορική επιτυχία με τα καπέλα που σχεδιάζει και λανσάρει στην παριζιάνικη αγορά.

Οι αρχές της δεκαετίας του 1920 είναι ένα πραγματικό χρυσωρυχείο επιτυχιών της. Το 1921 δημιούργησε και λανσάρισε ως άρωμα τη «μυρωδιά που» κατά την ίδια «θα έπρεπε να έχουν όλες οι γυναίκες». Και το 1923 το μικρό μαύρο φόρεμα (που δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει στη ντουλάπα της, σε κάποια εκδοχή).

Η ίδια ήταν πλέον η επιτομή της μοντέρνας γυναίκας: αυτοδημιούργητη, με μια σειρά ιδιόκτητων μπουτίκ στο Παρίσι, τη Ντωβίλ και τη Μπιαρίτζ, με μια πανέμορφη βίλα στο γαλλικό νότο, να κυκλοφορεί στην αστραφτερή μπλε Rolls Royce της. Ήθελε λοιπόν να φτιάξει ένα άρωμα το οποίο θα συμβόλιζε την μοντέρνα γυναίκα που εκείνη ήταν.



Οι εμπειρίες της παιδικής της ηλικίας αποτυπώθηκαν στις νότες του αρώματος που δημιούργησε: η Σανέλ μεγάλωσε σε ένα ορφανοτροφείο που διηύθυναν Γαλλίδες καλόγριες. Η μυρωδιά από το πάντα καθαρό και φρεσκοπλυμένο σώμα και το σαπούνι που έπρεπε να μυρίζουν όλα τα κορίτσια στο ίδρυμα την συνόδευε πάντα. Δεν είναι τυχαίο που το Chanel No 5, εν αντιθέσει με τα διάσημα αρώματα της εποχής, δεν είχε βαριά μυρωδιά, με τόνους musk (η ίδια εξάλλου παραπονιόταν για την μυρωδιά αυτή που είχαν οι κυρίες της υψηλής κοινωνίας που ράβονταν στα ατελιέ της) αλλά μυρωδιά σαπουνιού και παιδικού ταλκ. Το αδιαπραγμάτευτο για εκείνη ατού του νέου αρώματος που θα λανσάριζε ήταν «να μυρίζει φρεσκάδα».

Όμως δυσκολευόταν πολύ να βρει έναν αρωματοποιό που να θέλει και – κυρίως- να μπορεί να πετύχει το άρωμα που εκείνη ήθελε, ένα φρέσκο άρωμα με μεγάλη διάρκεια. Οι χημικοί της εποχής είχαν καταφέρει να απομονώσουν τις χημικές εκείνες ουσίες που ονομάζουμε αλδεΰδες και που μπορούν να παράξουν στο εργαστήριο αρωματικά προϊόντα. Όμως οι αρωματοποιοί ήταν ακόμη πολύ επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτές τις νέες... επιστημονικές ανακαλύψεις και δεν ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν.

Το καλοκαίρι του 1920, η Κοκό είχε πάει διακοπές στην Κυανή Ακτή, με τον τότε εραστή της, τον Μεγάλο Δούκα Ντμίτρι Πάβλοβιτς. Εκεί άκουσε για έναν «εκκεντρικό» αρωματοποιό, τον Έρνεστ Μπω, που εργαζόταν για την βασιλική οικογένεια της Ρωσίας.

Εκκεντρικός για τους πολλούς, φιλομαθής και με αγάπη για τον πειραματισμό, ο Μπω λάτρεψε το challenge που του έβαλε η Κοκό: φρέσκο, με νότες σαπουνιού και μακρά διάρκεια!
Της έφτιαξε όχι ένα αλλά 10 δείγματα αρωμάτων με αυτά τα χαρακτηριστικά. Και τα ονόμασε με αριθμούς: από Νο 1 μέχρι Νο 5 και από Νο 20 μέχρι Νο 24.
Ο θρύλος – που δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ επίσημα- θέλει τον βοηθό του Μπω να έκανε ένα λάθος και στο δείγμα του Νο 5 να έβαλε μια ποσότητα αλδεΰδης που δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά στη βιομηχανία αρωμάτων.

Όπως αποκάλυψε ο συγγραφέας του βιογραφικού βιβλίου « The Secret of Chanel No 5», ο Τίλαρ Ματσέο, σε μια παλιά του συνέντευξη στο BBC, αυτό ακριβώς το λάθος μαγνήτισε τη μύτη της Κοκό: κάποιες αλδεΰδες μυρίζουν σαν σαπούνι. Η επιλογή ήταν εύκολη λοιπόν!

Η Σανέλ έλεγε αργότερα στις συνεντεύξεις της: «Ήταν αυτό που περίμενα. Ένα άρωμα που δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Ένα γυναικείο άρωμα που μύριζε γυναίκα».

Εκτός από την εντελώς πρωτότυπη μυρωδιά του, το Νο 5 έγινε τεράστια επιτυχία γιατί η Κοκό ήξερε όλα τα τρικς της αγοράς την εποχή εκείνη. Το μπουκάλι που επέλεξε η Κοκό για το νέο της άρωμα ήταν πρωτοποριακό για την εποχή: έμοιαζε με μπουκάλι ουίσκι κι όχι αρώματος.



Κάλεσε τον Μπω και πολλούς φίλους της σε ένα εστιατόριο στη γαλλική Ριβιέρα για να εορτάσει την κυκλοφορία του νέου της αρώματος. Ψέκασε όλο το τραπέζι με το νέο άρωμα. Όλες οι κυρίες – πελάτισσες του εστιατορίου σταματούσαν και ρωτούσαν από πού ερχόταν αυτή η φρέσκια μυρωδιά...
Η Κοκό ήταν παραπάνω από βέβαιη για την επιτυχία της!

Σχεδόν έναν αιώνα μετά, δεν υπάρχει γυναίκα που να μην γνωρίζει τη μυρωδιά του Νο 5...
The rest is history...

news.gr
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!