ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Οι γιορτές, Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, είναι πάντα συνδεδεμένες στο μυαλό κάθε ανθρώπου, με καλό, παραδοσιακό φαγητό και πεντανόστιμα γλυκά..
Ελάτε να κάνουμε μια βόλτα στον κόσμο…
Στην Αγγλία, το Χριστουγεννιάτικο γεύμα περιλαμβάνει ψητή γαλοπούλα ή βοδινό, ταρτάκια με κιμά (τα λεγόμενα μίνς πάις), αλλά και την παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη Πουτίγκα για την καλή τύχη..

Στη Σκωτία, δίνουν περισσότερο βάση στη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, από τη γιορτή των Χριστουγέννων. Χογκμάνι, ονομάζουν οι Σκοτσέζοι ένα παξιμάδι από βρώμη που έδιναν παλιά οι μεγάλοι στα παιδιά την ημέρα της Παραμονής Πρωτοχρονιάς.
Ιδιαίτερα αγαπητά στη Σκωτία, είναι τα μπισκότα με φρέσκο βούτυρο (τα λεγόμενα σόρτμπρεντ).
Το βράδυ της Παραμονής του Αγίου Νικολάου στη Γερμανία, τα παιδάκια αφήνουν δίπλα στο τζάκι του σπιτιού τους τα παπούτσια τους και την επομένη τα βρίσκουν γεμάτα με φρούτα, αλλά και παραδοσιακά γλυκά ψωμάκια (τα λεγόμενα στόλεν).
Επίσης, τα μπισκότα λατρεύονται από τους Γερμανούς, οι οποίοι θεωρούνται και εξπέρ στα σχεδιάκια τους..
Στη Γαλλία, την τιμητική του έχει το Χριστουγεννιάτικο παραδοσιακό κέικ σε σχήμα κούτσουρου, το οποίο ονομάζεται Χριστουγεννιάτικος κορμός.
Όσον αφορά το εορταστικό μενού των Γάλλων, αυτό εξαρτάται από τις παραδόσεις του κάθε τόπου στη χώρα αυτή.
Π.χ. στην Αλσατία, η ψητή χήνα είναι το κυρίως πιάτο, στη Βρετάνη την τιμητική τους έχουν τα γλυκά με ξινή κρέμα γάλακτος, στη Βουργουνδία λατρεύουν τη γαλοπούλα με κάστανα, ενώ οι από το Παριζιάνικο μενού, δε λείπουν τα στρείδια και το πατέ χήνας.
Στο Αυστριακό τραπέζι των Χριστουγέννων, κυριαρχεί η ψητή χήνα με μια ποικιλία από διάφορες γαρνιτούρες να τη συνοδεύουν, ενώ στο τραπέζι της Πρωτοχρονιάς, οι Αυστριακοί δε λένε όχι σε ένα μεγάλο ψητό ψάρι..
Ιταλία… Χριστουγεννιάτικη μακαρονάδα, ραβιόλια με γκοργκονζόλα, πανετόνε… Ιταλικές σπεσιαλιτέ, απλά πεντανόστιμες..
Στη Σουηδία, πρίν από το δείπνο της Παραμονής των Χριστουγέννων, οι οικογένειες σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις της χώρας, μαζεύονται στην κουζίνα για το ‘’Βούτηγμα στην κατσαρόλα’’. Μέσα σε μια κατσαρόλα με ζουμί από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι, τα μέλη της οικογένειας βουτάνε μαύρο ψωμί..
Το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων, το δείπνο ξεκινάει με μπουφέ και λιαστό μπακαλιάρο, που σερβίρεται με κρεμώδη σάλτσα και χοιρομέρι…
Για το τέλος, οι Σουηδοί κρατάνε την πουτίγκα ρυζιού, με το κρυμμένο αμύγδαλο.
Στη Βραζιλία, η εορταστική περίοδος πέφτει μέσα στο κατακαλόκαιρο..
Στο τραπέζι των Χριστουγέννων, υπάρχει πάντα γαλοπούλα, ψάρι, παγωτά και σαμπάνια..
Τα Χριστούγεννα στην Αίγυπτο, γιορτάζονται στις 7 Ιανουαρίου.
Ανήμερα Χριστουγέννων, οι πλούσιοι μοιράζουν λουκουμάδες, ενώ οι κόπτες φτιάχνουν γλυκά μπισκότα, επάνω στα οποία κάνουν το σχήμα του σταυρού.

Περισσότερα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Τα Χριστούγεννα στα Ισλανδικά, ονομάζονται Γιούλ και είναι κυρίως οικογενειακή εορτή.
Στις 23 Δεκεμβρίου, στη γιορτή του Αγίου Θορλάκουρ, η οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι για το παραδοσιακό γεύμα με σαλάχι, ενώ το βράδυ όλοι μαζί στολίζουν το δέντρο.
Οι εορτασμοί για τα Χριστούγεννα αρχίζουν στις 6 το απόγευμα της Παραμονής, έθιμο που έχει μείνει στους αιώνες, όταν η ημέρα στην Ισλανδία άρχιζε επισήμως στις 6 μμ.
Για το λόγο αυτό, η περίοδος των εορτών στην Ισλανδία κρατάει 13 ημέρες αντί για 12, που κρατάει σε όλες τις υπόλοιπες χώρες.

Οι Ισλανδοί πιστεύουν σε 13 Άγιους Βασίληδες, τους Γιουλασβέιναρ.
Σύμφωνα με την παράδοση, έρχεται από ένας κάθε μέρα στα σπίτια, αρχίζοντας στις 12 Δεκεμβρίου και τελειώνοντας ανήμερα τα Χριστούγεννα.
Κάθε ένας από αυτούς κάνει αισθητή την παρουσία του, με διάφορους τρόπους.
Άλλος κλείνει τις πόρτες, άλλος αρπάζει τα κεριά και άλλος προσπαθεί να κλέψει το ψητό.
Η Παραμονή των Χριστουγέννων (Ανφανγκανταγκούρ) είναι η ημέρα που περιμένουν με ανυπομονησία τα παιδιά, γιατί μετά το δείπνο μπορούν να ανοίξουν τα δώρα τους.
Την Παραμονή, από τις 5 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ, η τηλεόραση σταματά να εκπέμπει και η οικογένεια συγκεντρώνεται γύρω από το ραδιόφωνο, προκειμένου να ακούσει τον εσπερινό.
Ανήμερα τα Χριστούγεννα, (Γιουλνταγκούρ) συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια και γιορτάζει τη γέννηση του Κυρίου, με ένα πλούσιο γεύμα το οποίο τελειώνει με κουλουράκια και γκλασαρισμένα με σαντιγί, κέικ.
Κάνοντας κλικ εδώ, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τις φετινές Χριστουγεννιάτικες Αγορές, στην Ισλανδία.

Περισσότερα

Τι απέγιναν οι τρεις μάγοι που προσέφεραν δώρα στον νεογέννητο Χριστό

Χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα, ήταν τα δώρα που πρόσφεραν οι Μάγοι στη Μητέρα και στο Θείο Βρέφος, κατά την γέννησή του, ως προσφορά συμβολική και με νόημα διαχρονικό. Το χρυσάφι αναφέρεται στη βασιλική ιδιότητα του Χριστού, το λιβάνι στην θεϊκή και ιερατική και τα σμύρνα στην ανθρώπινη ιδιότητα του τιμώμενου. Αν και τα δώρα ήταν τρία, οι Μάγοι πιθανολογείται ότι ήταν περισσότεροι. Ξεκίνησαν το ταξίδι τους κάπου από την Ανατολή και προσκύνησαν τον Χριστό λατρευτικά, ως αρχηγό της Εκκλησίας, παρόλο που οι ίδιοι ήταν εθνικοί (ειδωλολάτρες). Έφτασαν, δε για την προσκύνηση ένα χρόνο και πλέον μετά την γέννηση του Χριστού.
Η συμμετοχή των Μάγων με τα δώρα στο γεγονός της Γέννησης του Χριστού είναι γεμάτη συμβολισμούς και νοήματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την χριστιανοσύνη, καθώς, όπως αναφέρεται και στα ευαγγέλια (κυρίως στο κατά Ματθαίον), ο Χριστός προσκυνείται ως βασιλιάς και τιμάται ως Θεός, τη στιγμή που πολιτικοί άρχοντες (Ηρώδης) και πνευματικοί ηγέτες του Ισραήλ τον απορρίπτουν.
«Το γεγονός της έλευσης των Μάγων, με βάση ευαγγελικά στοιχεία (Μθ 2,16), πρέπει να συνέβη ένα έτος ή και περισσότερο μετά τη γέννηση του Χριστού. Οι μάγοι (από τη σανσκριτική Maha) ήταν σοφοί, ιατροί, μελετητές άστρων, ερμηνευτές ονείρων, ιερείς, εν γένει πεπαιδευμένοι άνδρες της εποχής. Παρακολουθούσαν τις κινήσεις των άστρων και συμπέραναν τη γέννηση κάποιου άρχοντα ή σημαντικού προσώπου. Στην προκειμένη περίπτωση τη γέννηση του Χριστού. Δεν προσδιορίζεται ο τόπος προέλευσής τους. Λέγεται απλά ότι ήρθαν από την Ανατολή. Γι αυτό και κατά την παράδοση ως πατρίδα τους αναφέρεται άλλοτε η Περσία, άλλοτε η Χαλδαία, άλλοτε η Βαβυλώνα και άλλοτε η Αραβία. Ούτε και ο αριθμός τους αναφέρεται. Ταυτίστηκαν όμως με τρεις, λόγω του αριθμού των δώρων που προσκόμισαν στο βρέφος Χριστό. Ίσως ήρθαν και περισσότεροι» αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πατέρας Ιωάννης Σκιαδαρέσης, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, στον τομέα Βιβλικής Γραμματείας και Θρησκειολογίας με ειδίκευση στην Κ. Διαθήκη και ιερέας στην ενορία του Προφήτη Ηλία στην Άνω Ηλιούπολη.
Οι Μάγοι είχαν πιθανόν κάποια γνώση της Παλαιάς Διαθήκης και γνώριζαν τις Μεσσιανικές προφητείες για την έλευση του Χριστού. Αν και εθνικοί (ειδωλολάτρες) πραγματοποίησαν ένα κοπιώδες ταξίδι για να προσκυνήσουν το Χριστό ως την «προσδοκία των εθνών». «Είναι σαφώς λατρευτική η προσκύνηση στο Χριστό και η προσφορά των δώρων τους στηριγμένη στην αρχαιότητα, όπως αρμόζει σε βασιλιά» λέει ο πατέρας Ιωάννης.
Όπως εξηγεί, η προσφορά των δώρων έχει συμβολική και διαχρονική σημασία. «Σε όλη αυτή την ιστορία της έλευσης των μάγων ο Χριστός αναγνωρίζεται και λατρεύεται από τους μάγους – εθνικούς, ενώ οι εκπρόσωποι της ανώτερης θρησκευτικής γνώσης δεν αποδίδουν καμιά τιμή. Έμμεσα ο Ματθαίος πολεμάει τη λατρεία των άστρων και την αστρολογία με την προβολή των μάγων ως ανθρώπων που προσκυνούν τον μόνο Κύριο και αναγνωρίζουν την εξουσία του, προσφέροντας δώρα. Ο Χριστός προβάλλεται ως ο προσκυνούμενος και προσδεχόμενος τα δώρα των τριών βασικών ιδιοτήτων του (Βασιλεύς-Θεός-Άνθρωπος)» λέει χαρακτηριστικά.
Τα δώρα στην Μονή Αγίου Παύλου του Αγίου Όρους
Τα τρία δώρα, αν και δεν έχουν τη δύναμη και αξία πού έχει ο τίμιος σταυρός του Χριστού, ωστόσο φυλάσσονται και αυτά ως ακριβά κειμήλια.
Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας, διαφυλάχθηκαν από την Παναγία και παραδόθηκαν στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων, η οποία τα κράτησε μέχρι περίπου το 400 μ.Χ. Τότε, επί αυτοκράτορα Αρκαδίου, μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου και έμειναν μέχρι την άλωσή της από τους σταυροφόρους (1204). Για 60 χρόνια μετακομίσθηκαν στη Νίκαια για ασφάλεια, λόγω των Φράγκων κατακτητών. Μετά την απαλλαγή από τους σταυροφόρους τα δώρα επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη, την εποχή του Μιχαήλ Παλαιολόγου, και έμειναν εκεί μέχρι την άλωσή της από τους Τούρκους (1453).
Αμέσως μετά την άλωση η χριστιανή Μάρω, σύζυγος του Μουράτ (1421-1451), μητέρα του Μωάμεθ, τα μετέφερε στο Άγιον Όρος και τα δώρισε στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου. Έκτοτε φυλάσσονται εκεί μαζί με το έγγραφο παράδοσής τους και αποτελούν σπουδαίο κτήμα της, ενώ συχνά τα δώρα κατέρχονται σε ενορίες για προσκύνηση από τους πιστούς.

Περισσότερα

Αλλόκοτα χριστουγεννιάτικα έθιμα: «Μαύρος Πιτ», στόλισμα μπανάνας, γλυπτά λαχανικά & σάουνα

Τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στα μήκη και τα πλάτη της Γης, από την Γροιλανδία μέχρι την Αφρική και τις ΗΠΑ μέχρι την Ιαπωνία κάθε λαός έχει τα δικά του ξεχωριστά έθιμα και παραδόσεις. Τα περισσότερα από αυτά είναι παλιά αλλά μερικά είναι αρκετά πρόσφατα.
Παρακάτω  θα δείτε μερικά από τα πιο αλλόκοτα χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα του κόσμου, όπως το στόλισμα της μπανάνας στην, την έκθεση γλυπτών λαχανικών στο Μεξικό τα… ιδιαίτερα είδωλα της φάτνης στην Καταλονία , το παγκόσμιο πρωτάθλημα των Άγιων Βασίληδων στην Ελβετία και πολλά άλλα.
Ο «Μαύρος Πιτ»-Ολλανδία

Ο Zwarte Piet ή αλλιώς Μαύρος Πέτρος είναι η δημοφιλής γιορτινή φιγούρα της Ολλανδίας. Το μικρόσωμο αυτό τρολ, που περνά το χρόνο του σκάβοντας στα ανθρακωρυχεία (εξού και το μαύρο χρώμα του), ανεβοκατεβαίνει με άνεση τις καμινάδες των σπιτιών, αφού ο καπνός και τα κάρβουνα πλέον δεν τον ενοχλούν. Σύμφωνα με την παράδοση, το χόμπι του είναι να παρακολουθεί τα παιδιά, δίνοντας στη συνέχεια αναφορά στον Άγιο Βασίλη για το ποια ήταν καλά και ποια όχι, αλλά και να τον συνοδεύει στο μοίρασμα των δώρων. Τα κακά παιδιά, αντί για δώρα βρίσκουν από τον Μάυρο Πέτρο μια κάλτσα γεμάτη με… κάρβουνα.
Οι τάφοι των προγόνων-Φιλανδία

Οικογένειες στη Φινλανδία συνήθως επισκέπτονται τους τάφους των προγόνων και των συγγενών τους την παραμονή των Χριστουγέννων για να ανάψουν κεριά στη μνήμη τους. Ακόμη και εκείνοι που δεν έχουν τάφους συγγενών τους κοντά, επισκέπτονται νεκροταφεία για να τοποθετήσουν τα κεριά προς τιμήν των μελών της οικογένειάς τους που ;έχουν ταφεί αλλού. Ως εκ τούτου, την παραμονή των Χριστουγέννων, τα νεκροταφεία θα πρέπει να φωτίζονται με κεριά και να παρουσιάζουν όμορφο θέαμα.
Τρόφιμα θα πρέπει επίσης να αφήνονται στα τραπέζια και τα μέλη της οικογένειας να να κοιμούνται στο πάτωμα για να δώσουν στο νεκρό ένα ωραίο γεύμα και ένα μέρος για να ξεκουραστεί όταν τους επισκέπτεται.
Η Παναγία-Ρωσία

Στη Ρωσία, έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ».
Ιρλανδία

Στην Ιρλανδία τα παιδιά αφήνουν έξω από την πόρτα μια μεγάλη μπύρα και μια πίτα με κιμά για να απολαύσει ο Άγιος Βασίλης
Παγκόσμιο πρωτάθλημα των Άγιων Βασίληδων –Ελβετία

Στην πόλη Samnaun γίνεται κάθε χρόνο το παγκόσμιο πρωτάθλημα των Άγιων Βασίληδων ή αλλιώς ClauWau. Τι σημαίνει αυτό; Ομάδες απ’ όλο τον κόσμο, ντυμένες πάντα ως Άγιοι Βασίληδες, διαγωνίζονται σε επίκαιρα αγωνίσματα όπως το σκαρφάλωμα της καμινάδας, ο στολισμός μελόπιτας, και ράλι με χιονοπέδιλα.
Οι σκούπες – Νορβηγία

Ένας νορβηγικός θρύλος λέει ότι την παραμονή των Χριστουγέννων μάγισσες και κακά πνεύματα εμφανίζονται ψάχνοντας να βρουν σκούπες, για να τις καβαλήσουν και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο.  Για να μην συμβεί αυτό, οι Νορβηγοί κρύβουν όλες τις σκούπες του σπιτιού, ενώ οι άντρες βγαίνουν έξω και πυροβολούν στον αέρα για να διώξουν τα κακά πνεύματα.
Επιπλέον αφήνουν μια γαβάθα χυλό, το λεγόμενο “nisse” στη σιταποθήκη για να φάει ο καλικάντζαρος που προστατεύει το κτήμα τους, ενώ αφού στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο πιάνονται όλοι χέρι-χέρι γύρω από αυτό και τραγουδούν τρία χριστουγεννιάτικα τραγούδια.
Ανακαίνιση χώρου-Τρινιντάντ και Τομπάγκο

Σε αυτά τα τροπικά νησιά, όλα έχουν σχέση με την βελτίωση του εσωτερικού χώρου. Οι κάτοικοι ζωγραφίζουν ή κάνουν επισκευές στα σπίτια τους και βάζουν νέες κουρτίνες.
Το χριστουγεννιάτικο γεύμα περιλαμβάνει μήλα, σταφύλια, μπύρα τζίντζερ, ζαμπόν, γαλοπούλα και εκδοχή του εγκ νογκ από το Τρινιντάντ.
«Μην πυρπολείτε την κατσίκα»-Σουηδία

Από το 1966 και κάθε χρόνο στην πόλη Gavle, της Σουηδίας, στήνεται μία τεράστια αχυρένια κατσίκα ύψους 13 μέτρων. Το έθιμο αυτό ενδεχομένως συνδέεται με τον Σκανδιναβό θεό Thor, o οποίος είχε ένα ιπτάμενο άρμα με δύο κατσίκες. Όμως, η αχυρένια κατσίκα γίνεται κάθε χρόνο στόχος εμπρηστών με αποτέλεσμα  οι κάτοικοι να στοιχηματίζουν κάθε φορά για το αν και  για πόσο θα καταφέρει να …επιβιώσει. Μάλιστα το 2010 δύο άνδρες προσπάθησαν να την κλέψουν με ελικόπτερο! Το έργο χρειάζεται περίπου 1000 ώρες να ολοκληρωθεί και φέτος οι αρχές έχουν πάρει έξτρα μέτρα ασφαλείας ελπίζοντας να αποτρέψει τους επίδοξους εμπρηστές.
Χριστουγεννιάτικες Μπανάνες και μάνγκο-Ινδία

Στην Ινδία, μόνο το 2,3% του πληθυσμού είναι Χριστιανοί οι οποίοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σαν τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά αντί για έλατα ή πεύκα, διακοσμούν μπανανιές και μάνγκο στους δρόμους ενώ χρησιμοποιούν ακόμη και τα φύλλα αυτών των δέντρων για να διακοσμήσουν τα σπίτια τους.
Πατίνια στους δρόμους- Βενεζουέλα

Στο Caracas της Βενεζουέλας οι εορτασμοί των Χριστουγέννων διαρκούν κάθε χρόνο από τις 16 του Δεκέμβρη μέχρι την παραμονή. Τα πρωινά εκείνων των ημερών, πραγματοποιούνται εκκλησιαστικές λειτουργίες μεγάλης κλίμακας στις οποίες οι άνθρωποι συνηθίζουν να πηγαίνουν με roller. Η κυκλοφορία των αυτοκινήτων απαγορεύεται μέχρι τις 20:00 για να μπορούν χρησιμοποιούν τα πατίνια τους ελεύθερα όλες τις μέρες. Το έθιμο μάλιστα υπαγορεύει στα μικρά παιδιά να παίρνουν μια μεγάλη κλωστή, να δένουν τη μία άκρη στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού τους και την άλλη να την αφήσουν να κρέμεται έξω από τα παράθυρά τους. ο άλλο πρωί, οι άνθρωποι που περνούν με τα πατίνια έξω από το παράθυρό τους, τραβούν την κλωστή για να τους ξυπνήσουν και να μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα.

Πουτίγκα και ευχές-Βρετανία

Η Χριστουγεννιάτικη πουτίγκα σερβίρεται την ημέρα των Χριστουγέννων. Κάθε μέλος της οικογένειας (ειδικά τα παιδιά) ανακατεύουν το μείγμα σύμφωνα με τους δείκτες του ρολογιού, ενώ κάνουν μια ευχή. Παλαιότερα, έβαζαν ένα κέρμα στο μείγμα το οποίο φέρνει πλούτο σε όποιον το έβρισκε ή ακόμα κι ένα δαχτυλίδι για να φέρει τύχη στο γάμο και μια δακτυλήθρα για καλή τύχη στη ζωή. Η διακόσμηση περιλαμβάνει φωτεινά κόκκινα Αλεξανδρινά γύρω από το τζάκι, καθώς και κλαδιά «γκι» που κρέμονται από την οροφή και σύμφωνα με τη παράδοση όποιος στέκεται κάτω απ΄ αυτό πρέπει να ανταλλάξει φιλιά με αγαπημένα πρόσωπα. Το εορταστικό τραπέζι περιλαμβάνει απαραιτήτως εκτός από πουτίγκα και γαλοπούλα, κρεατόπιτα και μπιφτέκια με σάλτσα από γουρούνι.
Η νύχτα με τα ραπανάκια-Μεξικό

Κάθε 23 Δεκεμβρίου, η πόλη Οαχάκα στο Μεξικό, παρουσιάζει μία εντυπωσιακή έκθεση από γλυπτά λαχανικά με τα ραπανάκια να κλέβουν την παράσταση. Στην έκθεση αποτυπώνονται παραδοσιακές στιγμές και το φεστιβάλ διαρκεί τρεις μέρες.
Ομαδικό κολύμπι-Ισπανία

Την ημέρα των Χριστουγέννων οι Ισπανοί βουτούν στα παγωμένα νερά της Βαρκελώνης.
Φονικές γάτες και 13 Άγιοι Βασίληδες-Ισλανδία

Όχι έναν, όχι δύο, ούτε τρεις αλλά 13 Άγιους Βασίληδες έχει η παράδοση της Ισλανδίας. Η… ομάδα τους ονομάζεται Yule Lads και η παράδοση τους θέλει να μοιάζουν με κοντά, άσχημα αλλά τρισχαριτωμένα τρολ. Σύμφωνα με το μύθο, ξεκινούν τις «επισκέψεις» τους από τις 12 Δεκεμβρίου και για τον υπόλοιπο μήνα βγαίνει στα σπίτια κάθε μέρα και ένα διαφορετικό από αυτά. Ο στόχος τους; Να σκορπίζουν έναν ευχάριστο πανικό με τις σκανδαλιές τους, καθώς μπαίνουν στα σπίτια από το τζάκι και σκορπίζοντας γύρω τους αστρόσκονη, κάνουν συνεχώς μικρές φάρσες στους κατοίκους τους.
Μάλιστα, η λαϊκή παράδοση της Ισλανδίας θέλει μια τεράστια και τρομαχτική γάτα, την Jólakötturinn (Yule Cat) καθώς και τη γιγάντισσα Gryla, να ανεβαίνουν στις οροφές των σπιτιών και να τρώνε τα παιδιά που δεν είναι φρόνιμα.
Κάλαντα παρέα με ένα νεκρό άλογο-Ουαλία

Από τα Χριστούγεννα μέχρι και τις αρχές Ιανουαρίου, κάποιος ντύνεται άλογο, χρησιμοποιώντας αληθινό σκελετό αλόγου, και μαζί με μια ομάδα ανθρώπων, πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν με την ελπίδα ότι ο οικοδεσπότης θα τους προσφέρει φαγητό ή ποτό.
Το πέταγμα του παπουτσιού-Τσεχία

Το Χριστουγεννιάτικο έθιμο στην Τσεχία έχει να κάνει με το γάμο και αφορά στις ανύπαντρες κοπέλες. Την παραμονή των Χριστουγέννων οι ανύπαντρες για να μάθουν τι τους επιφυλάσσει η νέα χρονιά, στέκονται με την πλάτη στην εξώπορτα του σπιτιού τους και πετούν το ένα τους παπούτσι πίσω από τον ώμο τους.  Αν το παπούτσι προσγειωθεί με τη μύτη στραμμένη προς την πόρτα, σημαίνει ότι η κοπέλα θα παντρευτεί μέσα στην ερχόμενη χρονιά. Επίσης, τα εορταστικά στολίδια του δέντρου είναι τσόφλια αυγών βαμμένα με διάφορα χρώματα και μοτίβα.
Τ.Κ. «H0H 0H0»- Καναδάς

Το καναδέζικο ταχυδρομείο έχει δημιουργήσει ειδικό ταχυδρομικό κώδικα (H0H 0H0), για να μπορούν τα παιδιά να στέλνουν τα γράμματά τους στον Άι Βασίλη αλλά και οι εργαζόμενοι, απαντούν στα γράμματά τους. Μέσα σε 27 χρόνια μάλιστα, έχουν απαντηθεί 15 εκατομμύρια γράμματα.
Το ράντισμα του τραπεζιού-Γιουγκοσλαβία

Οι Γιουγκοσλάβες γυναίκες τη μέρα του τραπεζώματος ραντίζουν τα τραπεζομάντηλά τους με κρασί για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους σε περίπτωση που λερώσουν κάποιο, αφού θεωρείται ντροπή για το σαβουάρ βιβρ τους να λερώσει κάποιος προσκεκλημένος το τραπεζομάντηλο της οικοδέσποινας.
Κάλαντα και «Wind surf»-Χαβάη

Οι Χαβανέζοι, αφού φάνε χοιρινό, noodles και σολωμό, παίζοντας γιουκαλίλι τραγουδούν τα κάλαντα. Στη συνέχεια, τα παιδιά πηγαίνουν στην παραλία για να δοκιμάσουν το wind surf που συνήθως παίρνουν για δώρο.
Σάουνα- Εσθονία

Τα Χριστούγεννα είναι η καταλληλότερη περίοδος για ουσιαστικό χρόνο με την οικογένεια. Έτσι οι Εσθονοί, φροντίζουν να κάνουν σάουνα ανήμερα των Χριστουγέννων οικογενειακώς.
Μπάρμπεκιου- Κένυα

Στην Κένυα, λόγω του κλίματος τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά: το χριστουγεννιάτικο γεύμα θυμίζει καλοκαιρινή ημέρα χαλάρωσης αφού αντί να φάνε γαλοπούλα κάνουν μπάρμπεκιου στον κήπο. Μάλιστα, εκεί στολίζουν τις εκκλησίες με μπαλόνια, λουλούδια και κορδέλες. Επίσης συνηθίζουν να στολίζουν φοίνικες και δέντρα μάνγκο με καμπανούλες, κεριά και ψεύτικο χιόνι.
Τα ξεχωριστά είδωλα της φάτνης-Καταλονία

Ένα έθιμο μοναδικό και ιδιαίτερο που δεν μοιάζει με κάποιο άλλο είναι αυτό που επικρατεί στην Καταλονία και πρόκειται για τα caganers. Αυτά, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μικρά είδωλα σε μορφή ανθρώπου, ο οποίος φορά παραδοσιακή στολή, έχει πάντα κατεβασμένο παντελόνι και στέκεται σε στάση… αφόδευσης. Οι Καταλανοί συνηθίζουν να το κρύβουν στη φάτνη και όποιος το βρει είναι αρκετά τυχερός, αφού συμβολίζει την καλή συγκομιδή και την καλή τύχη της επόμενης χρονιάς. Η φιγούρα αυτή απεικονίζει πολλές φορές δημόσια πρόσωπα, όπως τον Ομπάμα, την Μέριλιν Μονρόε αλλά και την Lady Gaga και Amy Winehouse.
Χριστουγεννιάτικο πρωινό με τους… νεκρούς – Πορτογαλία

Ονομάζεται “Consoda” και είναι ο τρόπος των Πορτογάλων να τιμούν όσους έχουν φύγει από τη ζωή. Συγκεκριμένα, το πρωί των Χριστουγέννων στήνουν μια μικρή γιορτή σε κάθε σπίτι και στο τραπέζι βάζουν επιπλέον σερβίτσια για τις ψυχές των νεκρών.
Το φαγητό στο ταβάνι-Σλοβακία

Το έθιμο στη Σλοβακία απαιτεί ο πρεσβύτερος του σπιτιού να πάρει μια κουταλιά από το παραδοσιακό πιάτο Loksa (το οποίο φτιάχνεται από ψωμί, σπόρους παπαρούνας, γάλα, ζάχαρη ή μέλι και νερό) και να το εκτοξεύσει στο ταβάνι. Όσο περισσότερο φαγητό κολλήσει στο ταβάνι τόσο καλύτερη θα είναι η σοδειά μέσα στο χρόνο, λέει το έθιμο!
Η καλή μάγισσα Μπεφάνα -Ιταλία

Στην Ιταλία, η περίοδος των Χριστουγέννων διαρκεί από τις 8 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου που είναι και η μέρα των Θεοφανείων. Την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά ντύνονται βοσκοί και γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, τραγουδώντας τα κάλαντα, ενώ ο κόσμος τους κερνά με γλυκά και ξηρούς καρπούς ή τους δίνει λεφτά.
O κόσμος μαζεύεται στις πλατείες όπου διεξάγεται διαγωνισμός για την καλύτερη φάτνη. Tο βράδυ, καίνει το «appo» ( το κούτσουρο των χριστουγέννων) και το Λυχνάρι της Mοίρας φέρνει δώρα σε όλους. Στις 25 Δεκεμβρίου μετά το παραδοσιακό γεύμα, τα παιδιά απαγγέλουν ποιήματα και ανταμείβονται χρηματικά. Κατά την Ιταλική παράδοση, παραμονή Θεοφανείων η καλή μάγισσα Μπεφάνα, πετάει πάνω από τα σπίτια με την μαγική της σκούπα και αφήνει χριστουγεννιάτικα δώρα στα «καλά» παιδιά, ενώ αντίθετα στα «άτακτα» αφήνει ένα σακί με κάρβουνο.
Τα δώρα-Λετονία

Τα δώρα δεν έρχονται στις 25 ή στις 31 του μηνός, αλλά… κάθε μέρα. 12 μέρες διαρκούν οι γιορτές και όλοι κάνουν δώρα σε όλους κάθε μία από αυτές!

Κράμπους- Αυστρία, Γερμανία, Ουγγαρία

Το έθιμο του Κράμπους έχει τις ρίζες του στην Γερμανική παράδοση. Ο Κράμπους είναι ένα τέρας που εμφανίζεται για να τιμωρήσει όσους δεν έχουν συμπεριφερθεί σωστά. Οι νέοι συνηθίζουν να μασκαρεύονται ως Κράμπους και βγαίνουν στους δρόμους της Αυστρίας, της Ρουμανίας, της Βαυαρίας και άλλων Βαλκανικών χωρών και τρομάζουν τα μικρά παιδιά.
Αναμμένο κερί- Ιρλανδία

Tη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων, όλα τα παράθυρα των σπιτιών που βλέπουν προς το δρόμο, φωτίζονται από ένα αναμμένο κερί, το οποίο τοποθετείται στο περβάζι. Το αναμμένο κερί στα παράθυρα είναι ένα σύμβολο καλωσορίσματος της Μαρίας και του Ιωσήφ, οι οποίοι εκείνο το βράδυ ψάχνουν απεγνωσμένα ένα πανδοχείο.
Φασόλια, φακές και ρεβίθια-Λίβανος

Αντί για χριστουγεννιάτικο δέντρο, οι Λιβανέζοι επιλέγουν να φυτέψουν σπόρους από φασόλια, φακές, ρεβίθια και βρώμη σε βαμβάκι, δύο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Έπειτα, στολίζουν τις φάτνες τους με την βλάστηση των σπόρων τους, για να αναπαραστήσουν τη γέννηση του Χριστού. Το πρωινό των Χριστουγέννων όλη η οικογένεια τρώει κοτόπουλο με ρύζι και το παραδοσιακό Kibbe.
Πίκλες-ΗΠΑ

Πολλά χριστουγεννιάτικα δέντρα, έχουν στον στολισμό τους, και πίκλες. Η παράδοση λέει ότι κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ο John C. Lower πεινούσε πολύ και ζήτησε από τον δεσμοφύλακά του φαγητό, μια πίκλα. Η πράξη αυτή συμβολίζει την ευσπλαχνία, και ξεκίνησε την παράδοση αυτή.
Ο καλοκαιρινός Αι-Βασίλης- Αυστραλία
Στην Αυστραλία το παραδοσιακό μέσω μεταφορά του Άγιου Βασίλη δεν είναι το έλκηθρο αλλά το …τζετ σκι καθώς στο νότιο ημισφαίριο έχουν Καλοκαίρι τη περίοδο των Χριστουγέννων.
Ιστός αράχνης για καλή τύχη- Ουκρανία

Η ουκρανική παράδοση προστάζει την προσθήκη ιστού αράχνης στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Σύμφωνα με το μύθο μία φτωχή χήρα έμενα με τα παιδιά της σε μία κρύα καλύβα και τα παιδιά είχαν βάλει στο μάτι ένα όμορφο έλατο που μεγάλωνε έξω από το σπίτι τους αλλά δεν είχαν με τίποτα να το διακοσμήσουν. Η μητέρα στεναχωρήθηκε πολύ και κοιμήθηκε κλαμένη, αλλά οι αράχνες του σπιτιού, το κατάλαβαν και στόλισαν το δέντρο με τον ιστό τους. Το πρωί, μόλις ο ήλιος έπεσε πάνω στο δέντρο, φάνηκαν οι χρυσαφένιες και ασημένιες κλωστές από τις αράχνες και η μητέρα δεν ξαναζήτησε ποτέ τίποτα άλλο.
Hoteiosho και τηγανιτό κοτόπουλο-Ιαπωνία

Κι όμως, στην Ιαπωνία γιορτάζουν τα Χριστούγεννα παρά το γεγονός ότι μόνο το 1% του πληθυσμού της είναι χριστιανοί. Τα Χριστούγεννα όμως αποτελούν περισσότερο ένα εμπορικό event. Οι Ιάπωνες τρώνε γαλοπούλα, στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο, ενώ τα δώρα τους τα φέρνει ο Hoteiosho, μια ιαπωνική θεότητα που έχει μάτια και στο πίσω μέρος του κεφαλιού για να βλέπει ποια παιδιά είναι ζωηρά.
Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια τα φαγητό στα KFC, την Παραμονή αποτελεί παράδοση. Η μόδα ξεκίνησε το 1974 στην περιοχή Aoyama..
Adventskranz – Γερμανία

Στη Γερμανία συναντάται συχνά το έθιμο του λεγόμενου Adventskranz. Πρόκειται για ένα κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου που είναι πλεγμένα έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα στεφάνι. Στο στεφάνι απάνω είναι τέσσερις θέσεις με κεριά, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή ανάβουν ένα κερί παραπάνω, μετρώντας αντίστροφα το χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων. Δηλαδή τέσσερις βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν ένα κερί, την επόμενη βδομάδα δύο, την μεθεπόμενη τρία και τελικά την τελευταία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν τέσσερα κεριά.
Ένα..ασυνήθιστο εορταστικό τραπέζι- Γροιλανδία

Στη Γροιλανδία το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι μόνο συνηθισμένο δεν το χαρακτηρίζει κανείς. Περιλαμβάνει το παραδοσιακό φαγητό  Mattak, δηλαδή ωμό δέρμα φάλαινας με λίπος καθώς και το παραδοσιακό kiviak το οποίο ουσιαστικά είναι ένα είδος μικρού πουλιού, τυλιγμένο με δέρμα φώκιας το οποίο το θάβουν για αρκετούς μήνες προκειμένου να το απολαύσουν αφού έχει αποσυντεθεί.

Περισσότερα

Χριστούγεννα στην Ελλάδα με γουρουνοχαρά, «σπάργανα Χριστού», Χριστόκλουρα, Μωμόγερους & Μπαμπουσιαραίους

Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι εδώ και για τους περισσότερους είναι ταυτισμένη με τις διακοπές, τα  οικογενειακά τραπέζια και την ανταλλαγή δώρων. Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά των Χριστουγέννων. Η ελληνική παράδοση  διατηρείται ακόμα ισχυρή στην επαρχία μέσα από ήθη και έθιμα που αναβιώνουν αυτή την εποχή και των οποίων οι ρίζες χάνονται στα βάθη των αιώνων.
Δείτε παρακάτω μερικά από αυτά:
Κολίντα Μπάμπω

Στην Πέλλα, αναβιώνει ακόμα και σήμερα το έθιμο της “Κόλιντα Μπάμπω”. Οι κάτοικοι της περιοχής το βράδυ της 23ης Δεκεμβρίου ανάβουν φωτιές, φωνάζοντας “Κόλιντα Μπάμπω” που σημαίνει “σφάζουν, γιαγιά”. Αυτό είναι ένα έθιμο που αναπαριστά την σφαγή των αρσενικών νηπίων από τον Ηρώδη. Έτσι η φωτιά ενημερώνει τους κατοίκους να προφυλαχθούν όχι μόνο από τον βασιλιά Ηρώδη, αλλά και από τα κακά που ίσως επιφυλάσσει η νέα χρονιά.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για κάλαντα που ψάλλονται στις περισσότερες περιοχές της Μακεδονίας, άλλοτε από παιδιά, άλλοτε από νέους, άλλοτε από ηλικιωμένους που δέχονται για κέρασμα γλυκίσματα, μελομακάρονα, καρύδια και κρασί.
Η σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου

Στην σπηλιά του Αι-Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χρηστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν “πώς παλεύουν οι καιροί, και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί”. Όποιος γεννηθεί όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα αλλά και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο. Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν.
Το χριστόψωμο

Το «ψωμί του Χριστού» ζυμώνεται την παραμονή των Χριστουγέννων με ιδιαίτερη ευλάβεια. Απαραίτητο στολίδι του είναι ο χαραγμένος σταυρός.
Ανήμερα των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης του σπιτιού παίρνει το χριστόψωμο, το σταυρώνει, το κόβει και το μοιράζει σε όλους όσοι παρευρίσκονται στο τραπέζι, σαν συμβολισμό της Θείας Κοινωνίας, όπου ο Χριστός έδωσε τον Άρτο σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του.
Γουρουνοχαρά
  Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού.
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποια ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που είχαν ηλικία πολλές φορές 20-25 ετών. Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως “γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά”.
Μετά το γδάρσιμο, αρχίζει το κόψιμο του λίπους και στην συνέχεια το κόψιμο του κρέατος σε μικρά κομμάτια. Το λίπος λιώνεται και αποθηκεύεται σε μεγάλα δοχεία λαδιού για να χρησιμοποιηθεί αφού παγώσει από τις νοικοκυρές στα φαγητά τους κατά την διάρκεια της χρονιάς. Στις περισσότερες περιοχές της Θεσσαλίας, τα γουρούνια σφάζονται την ημέρα του Αγίου Στεφάνου στις 27 Δεκεμβρίου, γι’ αυτό και η γιορτή αυτή ονομάζεται Γρουνοστέφανος.
Το στόλισμα του καραβιού

Ένα έθιμο που τα τελευταία χρόνια τείνει να εξαφανιστεί και τη θέση του έχει πάρει το ξένο έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου.
Το καράβι συμβολίζει την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Τα παιδιά των ναυτικών που έμεναν πίσω κατασκεύαζαν μόνα τους τα παιχνίδια τους τα οποία συνήθως ήταν καραβάκια. Το καραβάκι συμβόλιζε την προσμονή των παιδιών για αντάμωση με τους συγγενείς τους, αλλά και την αγάπη τους  για τη θάλασσα. Σιγά-σιγά καθιερώθηκε και το έθιμο του στολισμού του όμως λόγω του ότι ήταν συνδεδεμένο με δυσάρεστες αναμνήσεις δεν μπόρεσε να εδραιωθεί ως γιορτινό σύμβολο.
Τα «σπάργανα του Χριστου» και οι λαχανοντολμάδες
Στην Ήπειρο την παραμονή των Χριστουγέννων τρώνε τα «σπάργανα το Χριστού», δηλαδή τηγανίτες ψημένες πάνω σε πυρωμένη πέτρα και μέσα στο τζάκι, που στην συνέχεια τις μελώνουν σε ζαχαρόνερο, με καρύδια και κανέλα. Το έθιμο συμβολίζει τα σπάργανα του Ιησού στην φάτνη και έρχεται από το βάθος του χρόνου.
Επίσης, βασικό πιάτο για το ηπειρώτικο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, είναι τα γιαπράκια, κοινώς λαχανοντολμάδες και συμβόλιζε το φάσκιωμα, του νεογέννητου Χριστού.
Το τάισμα της βρύσης

Οι κοπέλες στη Θεσσαλία, τα χαράματα των Χριστουγέννων, αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση “για να κλέψουν το άκραντο νερό” (άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή). Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την “ταΐζουν”, με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα ήταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, “κλέβουν νερό” και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Μπαμπουσιαραίοι

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, δύο άντρες μεταμφιέζονται ο ένας σε Μπαμουσιαραίο και ο άλλος στην γυναίκα του. Ο Μπαμπουσιαραίος φορά μία νεροκολοκύθα στο πρόσωπο που της έχει ανοίξει τρύπες για μάτια και στόμα, προβιές προβάτων, και κρεμασμένα κουδούνια στην μέση. Οργανοπαίκτες με νταούλια, ζουρνάδες και γκάιντες τους συνοδεύουν και με την έντονη μουσική τους ξεσηκώνουν το χωριό.
H κότα στο εορταστικό τραπέζι

Στον Έβρο, ανήμερα των Χριστουγέννων, με τη λήξη της νηστείας της Σαρακοστής, στο εορταστικό τραπέζι υπάρχει κότα, συνήθως μαγειρεμένη με λάχανο τουρσί, γιατί το συγκεκριμένο πουλερικό σκαλίζει το χώμα προς τα πίσω, όπως προς τα πίσω θα μείνει, εντός των επόμενων ημερών, και ο παλιός χρόνος.
Το πάντρεμα της φωτιάς

Στα χωριά της Έδεσσας την παραμονή των Χριστουγέννων «παντρεύουν τη φωτιά». Παίρνουν ένα ξύλο από δέντρο με θηλυκό όνομα, όπως η κερασιάς, και ένα με αρσενικό όνομα, συνήθως από αγκαθωτά δέντρα, όπως ο βάτος. Βάζουν τα ξύλα στο τζάκι να καούν και ανάλογα με τον κρότο ή τη φλόγα τους μπορούν να προβλέψουν τα μελλούμενα, είτε για τον καιρό είτε για τη σοδειά τους. Η παράδοση θέλει τα αγκαθωτά δέντρα να απομακρύνουν δαιμονικά όντα, σαν τους καλικάντζαρους.
Μωμόγεροι

Ακόμα ένα έθιμο των Μακεδόνων, είναι οι “Μωμόγεροι”. Η ονομασία τους προέρχεται από το «μίμος» ή το «μώμος» και το «γέρος,  Είναι ένα είδος δηλαδή παραδοσιακού λαϊκού θεάτρου που αναβιώνει σε όλα τα χωριά όπου υπάρχουν πρόσφυγες από τον Πόντο. Οι πρωταγωνιστές αυτών των θεατρικών παραστάσεων κάνουν μιμητικές κινήσεις και φοράνε τομάρια λύκων ή τράγων, ή στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, και έχουν τη μορφή γέρων. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται καθ΄όλη την διάρκεια του δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων.
Χριστουγεννιάτικο στεφάνι

Την παραμονή των Χριστουγέννων συνηθίζεται στα χωριά να κρεμούν έξω από την πόρτα των σπιτιών πλεξούδες από σκόρδα, πάνω στις οποίες καρφώνουν γαριφαλάκια για να διώξουν την κακογλωσσιά που «καρφώνει» την ευτυχία του σπιτιού τους.
Την εξώπορτα των σπιτιών κοσμεί, επίσης, ένα στεφάνι από έλατο, διακοσμημένο με χριστουγεννιάτικα στολίδια. Σύμφωνα με την παράδοση, το στεφάνι φέρνει τύχη στους ενοίκους του σπιτιού.
Το σπάσιμο του ροδιού

Στην Πελοπόννησο το πρωί της Πρωτοχρονιάς ο νοικοκύρης του σπιτιού πηγαίνει στην εκκλησία κρατώντας το ρόδι του για να το “λειτουργήσει”. Μετά πηγαίνοντας στο σπίτι του, χτυπάει την πόρτα της εισόδου και ανοίγοντας του σπάει με δύναμη το ρόδι για να σκορπιστούν οι ρώγες του παντού στο σπίτι. Παράλληλα με το σπάσιμο του ροδιού, δίνουν και την ευχή: “με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη την χρονιά”.
Χριστόκλουρα

Στη Θράκη, οι Σαρακατσάνες εξακολουθούν να ζυμώνουν την “Χριστόκλουρα”. Στρογγυλή κουλούρα με διάφορα σχέδια, που αναπαριστούν συνήθειες από το παρελθόν όπως στάνη, στρούγκα και άλλα. Της βάζουν μέλι και την τρώνε όλοι μαζί περιμένοντας την γέννηση του Χριστού.
Χριστουγεννιάτικο ψωμί

Στην Κρήτη, έχουν σαν χριστουγεννιάτικο έθιμο το ζύμωμα του χριστουγεννιάτικου ψωμιού. Θεωρείται ολόκληρη ιεροτελεστία, και χρησιμοποιούνται τα καλύτερα υλικά για την παρασκευή του.
Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα, γαρίφαλα, και καθώς ζυμώνουν λένε: «Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει».
Οι νοικοκυρές σχηματίζουν με τη μισή ζύμη, μία μεγάλη κουλούρα ενώ με την υπόλοιπη έναν σταυρό για να τη στολίσουν. Διακοσμητικά γύρω γύρω στην κουλούρα αυτή του ψωμιού, χαράζουν με μαχαίρι διάφορα σχέδια όπως καρδιές, αστεράκια, λουλούδια κ.α. Συνηθίζεται το χριστουγεννιάτικο αυτό ψωμί να κόβει ο νοικοκύρης του σπιτιού την μέρα των Χριστουγέννων και να το μοιράζει σε όλους όσοι κάθονται στο γιορτινό τραπέζι.
Αναμμένο πουρνάρι

Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.
Ακόμη και στα Γιάννενα το ίδιο κάνουν. Μόνο που εκεί δεν κρατούν ολόκληρο το κλαρί το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα τα ξερά φύλλα πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!»
Χριστόξυλο

Σε χωριά της Μακεδονίας, ο νοικοκύρης του σπιτιού διαλέγει από το χωράφι του το πιο γερό κλαδί ελιάς ή πεύκου και το τοποθετεί στο τζάκι του σπιτιού. Το ξύλο αυτό που ονομάζεται και “Χριστόξυλο” καίγεται για όλο το Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων (από την μέρα δηλαδή των Χριστουγέννων μέχρι και τα Φώτα).
Η νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμα και την καπνοδόχο, για να μη βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια όπως λένε, και μαγαρίσουν το σπίτι.
Κατά την παράδοση το κάψιμο του Χριστόξυλου, βοηθά τον Χριστό να ζεσταίνεται στην φάτνη της Βηθλεέμ.
Τα καρύδια

Τα καρύδια είναι ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο ομαδικό παιγνίδι που παίζουν τα παιδιά στην Ήπειρο.
Κάποιο παιδί χαράζει στο χώμα μια ευθεία γραμμή. Πάνω σ’ αυτή, κάθε παίκτης βάζει κι από ένα καρύδι στη σειρά. Μετά, ο κάθε παίκτης με τη σειρά του και από κάθετη απόσταση ενός με δύο μέτρα από τη γραμμή των καρυδιών, σημαδεύει σκυφτός, και με το μεγαλύτερο και το πιο στρογγυλό καρύδι του, κάποιο άλλο καρύδι.
Όποιο καρύδι πετύχει και το βγάλει έξω από τη γραμμή το κερδίζει και δοκιμάζει ξανά σημαδεύοντας κάποιο άλλο καρύδι. Αν αστοχήσει, συνεχίζει ο επόμενος παίκτης. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να βγουν από τη γραμμή όλα τα καρύδια.
Η «Κουλούρα» στην Κεφαλονιά

Όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι του πιο ηλικιωμένου μέλους της. Στο πάτωμα τοποθετούν τρία δαυλιά χιαστί και πάνω τους την «κουλούρα».
Τα μέλη της οικογένειας κάνουν έναν κύκλο γύρω ακουμπώντας ο καθένας με το δεξί του χέρι την κουλούρα. Ύστερα ο νοικοκύρης ψάλλει το «Η γέννησίς σου, Χριστέ ο Θεός ημών…», ρίχνει λάδι στα δαυλιά και τους βάζει φωτιά. Μετά κόβει την κουλούρα, τη μοιράζει και δειπνούν όλοι μαζί.
Οι παραδοσιακές φουφούδες

Με παραδοσιακές φουφούδες και την επίσκεψη του Καππαδόκη Αη Βασίλη γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στην πόλη της Καβάλας. Το εμπορικό κέντρο της πόλης την παραμονή των Χριστουγέννων θυμίζει μια μεγάλη ψησταριά. Στους περισσότερους πεζόδρομους, αλλά και στα πεζοδρόμια, οι έμποροι στήνουν υπαίθριες ψησταριές, τις λεγόμενες φουφούδες και προσφέρουν σε όλους τους περαστικούς ψητά κρέατα και ντόπιο κόκκινο κρασί. Οι παραδοσιακές φουφούδες στήνονται ξανά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αυτή τη φορά σε μεγαλύτερη έκταση και από νωρίς το μεσημέρι στήνεται μεγάλη γιορτή με άφθονο κρασί ορχήστρες και υπαίθριες ψησταριές για την υποδοχή του νέου χρόνου πολύ πριν από τα μεσάνυχτα.Από την παραμονή των Χριστουγέννων ένα ακόμη έθιμο αναβιώνει στην πόλη και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Καρβάλης. Πρόκειται για την επίσκεψη του Καππαδόκη Άη Βασίλη που ολοκλήρωσε το μεγάλο του ταξίδι από την Καισάρεια φθάνοντας στο λαογραφικό χωριό «Ακόντισμα», όπου θα παραμείνει μέχρι την τελευταία μέρα του έτους.

Περισσότερα