Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017


Το ποσό των 500 εκατομμυρίων δολαρίων θα πρέπει να καταβάλει, μετά από δικαστική απόφαση, το Facebook στην εταιρεία Zenimax, η οποία κατηγορεί την ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης ότι χρησιμοποίησε παράνομα τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας που είχε αναπτύξει η ίδια.
Οι ένορκοι αμερικανικού δικαστηρίου αποφάνθηκαν ότι η θυγατρική εταιρεία του Facebook, Oculus VR χρησιμοποίησε για την ανάπτυξη του σετ εικονικής πραγματικότητας Rift κώδικα ο οποίος ανήκει στην εταιρεία ανάπτυξης παιχνιδιών Zenimax.
Σε ανακοίνωσή της η Oculus αναφέρει ότι είναι «απογοητευμένη» και σκοπεύει να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης.
Η Zenimax υποστήριξε ότι ορισμένες από τις καινοτομίες της στην τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας αντιγράφηκαν παράνομα στο Rift.
«Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι που οι ένορκοι του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ντάλας αποζημίωσαν τη Zenimax με το ποσό των 500 εκατομμυρίων δολαρίων για παράνομη χρήση των πνευματικών μας δικαιωμάτων και των εμπορικών μας σημάτων», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ρόμπερτ ‘Αλτμαν.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο BBC, η υπόθεση αυτή επισκιάζει τα τελευταία οικονομικά αποτελέσματα του Facebook, τα κέρδη του οποίου υπερδιπλασιάστηκαν κατά το τέταρτο τρίμηνο του περασμένου έτους στα 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Η άνοδος αυτή οφείλεται κυρίως στην αύξηση κατά 53% των διαφημιστικών εσόδων της εταιρείας, ενώ όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 αναμένεται να φτάσει τους 2 δισεκατομμύρια χρήστες.
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο μήνας Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες και όχι 30 ή 31;
Ο Φεβρουάριος λοιπόν έχει 28 ημέρες ενώ οι υπόλοιποι μήνες έχουν άλλοι 30 και άλλοι 31 ημέρες επειδή είναι ο τελευταίος μήνας του χρόνου!
Συνεπώς, μιας και είναι ο τελευταίος, σ’ αυτόν εντάσσονται οι ημέρες που περισσεύουν από τις 365 ημέρες του χρόνου και δεν έχουν κατανεμηθεί σε άλλους μήνες!
Εμείς βέβαια, γνωρίζουμε ως τελευταίο μήνα  του χρόνου το Δεκέμβριο. Αυτό ωστόσο είναι μεταγενέστερη κατανομή. Παλαιότερα οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος δεν υπήρχαν.
Ως πρώτος μήνας του χρόνου λογιζόταν ο Μάρτιος και ως τελευταίος ο Δεκέμβριος. Ήταν οι δέκα παραγωγικοί μήνες, στους οποίους αναπτυσσόταν όλη η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Μετά το Δεκέμβριο περίσσευαν οι άγριες χειμερινές ημέρες τις οποίες όμως δεν εντάσσανε σε κάποιους μήνες, καθώς ήταν ημέρες μη παραγωγικές για τη ζωή του ανθρώπου.
Διαπιστωνόταν όμως έτσι μια χρονική ανακολουθία αναφορικά με την έναρξη και λήξη του έτους καθώς, ανάλογα με τη χρονιά, έμεναν λιγότερες ή περισσότερες ημέρες αδιάθετες.
Στην προσπάθεια ομαλότερης κατανομής οι άνθρωποι δημιούργησαν τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο προκειμένου να κατατάξουν σ’ αυτούς τις ημέρες που περίσσευαν.
Η κατανομή λοιπόν ξεκίνησε από τον Ιανουάριο ο οποίος πήρε 31 ημέρες, ενώ οι υπόλοιπες αδιάθετες ημέρες δόθηκαν στο Φεβρουάριο, ο οποίος έλαβε τις εναπομείνασες 29 ημέρες.
Όταν αργότερα το 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας ζήτησε τη βοήθεια του Έλληνα αστρονόμου Σωσιγένη προκειμένου να αλλάξει το ρωμαϊκό ημερολόγιο, ο τελευταίος βασιζόμενος στους υπολογισμούς του πατέρα της αστρονομίας Ιππάρχου, ο οποίος έναν αιώνα νωρίτερα είχε προσδιορίσει ότι το ηλιακό ή τροπικό έτος έχει διάρκεια ίση με 365,242 ημέρες, θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν ακόμη μία ημέρα, μετά την «έκτη προ των καλενδών του Μαρτίου», που ονομαζόταν «bis sextus».
Έτσι η ημέρα αυτή, επειδή μετριόταν δύο φορές, ονομάζεται ακόμη και σήμερα «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο». Το «περίσσευμα» της ημέρας αυτής κάθε τέσσερα έτη αποφασίστηκε να δοθεί στον ελλιπή μήνα Φεβρουάριο και αντί των 29 ημερών να έχει τη συγκεκριμένη δίσεκτη χρονιά 30 ημέρες.
Το 4 π.Χ. όμως ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος αφαίρεσε μία ημέρα απ’ το Φεβρουάριο, την οποία πρόσθεσε στο μήνα Αύγουστο που έφερε το όνομά του, προκειμένου να μην υπολείπεται σε τίποτε από το μήνα που έφερε το όνομα του Ιουλίου Καίσαρα, τον Ιούλιο, ο οποίος είχε 31 ημέρες.
Συνεπώς ο Φεβρουάριος παρέμεινε με 28 ημέρες τα απλά έτη και 29 τα δίσεκτα.
Ο λαός μας όμως τα δίσεκτα έτη τα θεωρεί γρουσούζικα. Η παρανόηση του λαού αυτή πιθανά οφείλεται στη λανθασμένη αντίληψη της ετυμολογίας και ορθογραφίας του πρώτου συνθετικού της λέξης «δίσεκτο».
Δηλαδή αντί του σωστού «δις» (που σημαίνει δύο φορές) να εννοείται λανθασμένα το αχώριστο προθεματικό μόριο «δυς» που έχει την έννοια της δυστυχίας, «της δυσκολίας, της κακής καταστάσεως ή του απευκταίου αποτελέσματος».

Την επόμενη φορά που θα θελήσετε να σκάσετε ένα μπαλόνι, φροντίστε να φορέσετε... ωτασπίδες, συνιστούν καναδοί επιστήμονες.

Σε πειράματα που πραγματοποίησαν ανακάλυψαν ότι ο ήχος που εκπέμπει ένα μπαλόνι όταν σκάει είναι πιο δυνατός κι απ’ αυτόν ενός πυροβολισμού.

Μάλιστα όταν σκάει από το υπερβολικό φούσκωμα ο παραγόμενος ήχος είναι πιο δυνατός, αλλά και το σκάσιμο με μία βελόνα δεν απέχει πολύ, γράφουν στην επιθεώρηση Canadian Audiologist.

Με όποιον τρόπο κι αν σκάσει, ο ήχος υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια ασφαλείας για την ακοή και υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί μόνιμη βλάβη σε μικρούς και μεγάλους, προσθέτουν.

Οι ειδικοί λένε ότι το επίπεδο του ήχου που αντέχουν για ώρες τα αυτιά μας είναι κάτω από 85 ντεσιμπέλ (db), ενώ όταν ο ήχος φθάνει τα 112 db μπορεί να υποστούμε βλάβη στο ακουστικό νεύρο μέσα σε μόλις ένα λεπτό έκθεσης.

Στα 140 db, εξ άλλου, η νευρολογική βλάβη μπορεί να εκδηλωθεί αμέσως.

Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα αναρωτήθηκαν πόσο δυνατός είναι ο ήχος του μπαλονιού που σκάει και αποφάσισαν να το σκάσουν με διάφορες μεθόδους στο εργαστήριό τους, εν όσω κατέγραφαν τον ήχο με ένα εξελιγμένο μικρόφωνο και οι ίδιοι φορούσαν ωτασπίδες.

Όπως διαπίστωσαν, το μπαλόνι που σκάει παράγει ήχο της τάξης των... 168 db (!), ενώ ένα 12άρι κυνηγετικό όπλο (σ.σ. είναι ο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενος τύπος) παράγει 165 db, μία βροντή 120 db, η σειρήνα του ασθενοφόρου 120 db, το αλυσοπρίονο 116 db, η μεγάλη κίνηση στους δρόμους 78 db και η ηλεκτρική σκούπα 75 db.

«Η έρευνα αυτή θα πρέπει να προκαλέσει συζητήσεις και προβληματισμούς», δήλωσε ο δρ Μπιλ Χότζετς, καθηγητής Ακοολογίας στο πανεπιστήμιο. «Δεν λέμε στον κόσμο να πάψει να παίζει και να διασκεδάζει με μπαλόνια, αλλά απλώς να προσπαθήσει να προστατευθεί από αυτά.

Η απώλεια της ακοής είναι ύπουλη και κάθε δυνατός ήχος μπορεί να έχει μόνιμες συνέπειες.

Θέλουμε να μάθει ο κόσμος να προστατεύει την ακοή του, διότι όταν υποστεί βλάβη αυτή θα είναι μόνιμη και κανένα βοήθημα βαρηκοΐας δεν είναι εξίσου καλό με το πάλαι ποτέ υγιές σύστημα ακοής του έσω ωτός.

Η απώλεια της ακοής είναι ένα αόρατο πρόβλημα το οποίο αναπτύσσεται ύπουλα, το αντιλαμβανόμαστε όταν είναι προχωρημένο και έχει συνέπειες στα πάντα».

ΠΗΓΗ: tanea.gr
ISRAEL WEAPONS
Το 1950, μόλις δύο χρόνια μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, η πρώτη εμπορική αντιπροσωπεία της χώρας ξεκίνησε για τη Νότια Αμερική.
Το Ισραήλ χρειαζόταν απεγνωσμένα εμπορικούς εταίρους. Σε αντίθεση με τους αραβικούς αντιπάλους του, το Ισραήλ δεν είχε φυσικούς πόρους για να χρηματοδοτήσει την οικονομία του. Δεν υπήρχε πετρέλαιο ή μέταλλα. Δεν υπήρχε τίποτα.
Η αντιπροσωπεία πραγματοποίησε δύο συναντήσεις, οι οποίες μόνο αστείες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Οι Ισραηλινοί προσπαθούσαν να πουλήσουν πορτοκάλια, σόμπες κηροζίνης και ψεύτικα δόντια. Για χώρες όπως η Αργεντινή, η οποία καλλιεργούσε τα δικά της πορτοκάλια και η οποία ήταν συνδεδεμένη με ηλεκτρικό δίκτυο, τα εν λόγω προϊόντα ήταν άχρηστα.
Δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι οι Ισραηλινές εξαγωγές, ήταν εντελώς ασήμαντες πριν από 67 χρόνια. Σήμερα, το Ισραήλ είναι μία υπερδύναμη υψηλής τεχνολογίας και μία χώρα που εξάγει τα πιο κορυφαία όπλα σε όλον τον κόσμο, με περίπου 6,5 δισ.δολαρία κέρδος από τις ετήσιες πωλήσεις όπλων.
Από το 1985, για παράδειγμα, το Ισραήλ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας drones, υπεύθυνος περίπου για το 60% που κυκλοφορούν στην παγκόσμια αγορά, με τις ΗΠΑ να ακολουθούν κατέχοντας το 25% στην αγορά. Οι πελάτες του Ισραήλ βρίσκονται παντού από τη Ρωσία μέχρι τη Νότια Κορέα και από την Αυστραλία μέχρι τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βραζιλία.
Το 2010, για παράδειγμα, πέντε χώρες του ΝΑΤΟ, πετούσαν ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη(drones) στο Αφγανιστάν. Πώς έγινε αυτό; Πώς μία χώρα που δεν έχει κλείσει ακόμα ούτε τα 70 της χρόνια, να έχει σήμερα έναν από τους πιο τεχνολογικά προηγμένους στρατούς στον κόσμο, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι σύγχρονοι πόλεμοι;
H απάντηση εδώ βρίσκεται σε έναν συνδυασμό από τον αριθμό των μοναδικών εθνικών χαρακτηριστικών του Ισραήλ.
Πρώτον, παρά το μικρό μέγεθος του Ισραήλ, περίπου το 4,5% του ΑΕΠ δαπανάται στην έρευνα και την ανάπτυξη σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό από τον μέσο όρου του ποσοστού που δαπανάται από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Από το ποσοστό αυτό, περίπου το 30% πηγαίνει σε στρατιωτικά προϊόντα. Συγκριτικά, μόνο το 2% των γερμανικών πόρων και το 17% των αμερικανικών πόρων προορίζονται για τον στρατό.
Μία άλλη σημαντική συμβολή είναι η κουλτούρα της καινοτομίας και της δημιουργικότητας στο Ισραήλ.
Οι Ισραηλινοί είναι περισσότερο πρόθυμοι να αναλάβουν κινδύνους σε σχέση με άλλα έθνη. Αυτό ενσωματώνεται στην νοοτροπία τους κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής τους στρατιωτικής θητείας, η οποία ξεκινά από νεαρή ηλικία και κατά την οποία οι νέοι παίρνουν μέρος σε αποστολές, με συχνά θανάσιμες συνέπειες.
Τέλος, το Ισραήλ βρισκόταν σε μία διαρκή κατάσταση σύγκρουσης, από την ίδρυσή του, λαμβάνοντας μέρος σε έναν πόλεμο σχεδόν κάθε δεκαετία. Αυτή η πραγματικότητα οδήγησε τους Ισραηλινούς να έχουν συνεχώς τα μάτια στραμμένα προς την πλάτη τους, να είναι δημιουργικοί και να βρίσκουν καινοτόμους τρόπους και όπλα ώστε να επιβιώσουν. Αυτή είναι η ιστορία του Ισραήλ.
Και τώρα ας δούμε συνοπτικά μερικά από τα κορυφαία όπλα του Ισραήλ:
Μίνι κατασκοπευτικοί δορυφόροι
default
To 1988, το Ισραήλ έστειλε τον πρώτο του κατασκοπευτικό δορυφόρο στο διάστημα και έτσι εντάχθηκε ανάμεσα στη λέσχη με τα μόλις οκτώ έθνη που διαθέτουν ανεξάρτητες δυνατότητες δορυφορικής - δρομολόγησης.
Το Ισραήλ δεν έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή μεγάλων δορυφόρων, αντιθέτως κατασκευάζει τους γνωστούς ως «μίνι δορυφόρους». Οι δορυφόροι που σχεδιάζει ζυγίζουν περίπου 300 κιλά, σε αντίθεση με τους δορυφόρους της Αμερικής που ζυγίζουν έως 25 τόνους.
Drones
heron tp
Αναφέρονται ως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του Ισραήλ που μπορούν να φθάσουν στο Ιράν. Το Heron TP είναι το μεγαλύτερη μη επανδρωμένο όχημα του Ισραήλ με άνοιγμα φτερών 85 πόδια, το ίδιο με ένα επιβατηγό αεροσκάφος, Boeing 737. Μπορεί να παραμείνει στον αέρα για 24 ώρες, μεταφέροντας φορτίο ενός τόνου.
To άκρως απόρρητο τανκ
merkava tank
Στις ημέρες μας, το τανκ Μervaka είναι ίσως ένα από τα πιο άκρως απόρρητα έργα του Ισραήλ. Λέγεται ότι πρόκειται για ένα από τα πιο θανατηφόρα τανκ στον κόσμο και ότι η κατασκευή του ξεκίνησε από ανάγκη, όταν χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες αρνήθηκαν να πουλήσουν τανκ στο Ισραήλ. Έτσι το 1970 το Ισραήλ κατασκεύασε το δικό του τανκ.
Το νεότερο μοντέλο, γνωστό ως Merkava Mk 4 είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό. Mπορεί να φτάσει ταχύτητες 40 μίλια/ ώρα και έχει ένα πλήρως ανανεωμένο αρθρωτό σύστημα θωράκισης.
Πηγή: Aπό τον δημοσιογράφο Yaakov Katz του Νew York Post

Πάνω από 200 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ιαπωνία, μεταξύ των οποίων πολλοί αυτοκτονούν, θύματα του «καρόσι», του άγχους που προέρχεται από την εξαντλητική δουλειά, όπως έχει κωδικοποιηθεί η έκφραση στην Ιαπωνία.
Η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου έχει το χαμηλότερο εδώ και 22 χρόνια ποσοστό ανεργίας: 3,1% το 2016, ποσοστό απόλυτα φυσιολογικό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους. Για κάθε 100 Ιάπωνες υπάρχουν 143 διαθέσιμες θέσεις εργασίας, λένε οι στατιστικές. Όμως, αυτοί οι καθ' όλα θετικοί δείκτες σε συνδυασμό με την εργασιακή δεοντολογία των Ιαπώνων και την αύξηση των ωρών εργασίας που απαιτούν οι επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει το φαινόμενο «καρόσι» ήτοι: θάνατος από εξαντλητική δουλειά!
Το «καρόσι» έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να λάβει μέτρα. 'Ορισε ανώτατο όριο για υπερωριακή απασχόληση τις 60 ώρες, με εξαίρεση 100 ώρες τους μήνες που υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην παραγωγή. Τα μέτρα προβλέπουν ανάπαυση 11 ωρών από την ώρα που ο εργαζόμενος θα φύγει από την δουλειά του έως την επομένη που θα πάει ξανά. Μέχρι σήμερα, ένας εργαζόμενος που παρέμενε έως τις 11 το βράδυ στο γραφείο του ήταν υποχρεωμένος την επομένη ημέρα, στις 8 το πρωί, να πιάσει πάλι δουλειά. Με το νέο μέτρο, θα έχει την ευκαιρία να ξεκουρασθεί για 11 ώρες.
Αίσθηση προκάλεσε πέρυσι στην Ιαπωνία η αυτοκτονία της νεαρής Ματσούρι Τακαχάσι, η οποία δούλευε δοκιμαστικά στη μεγάλη διαφημιστική εταιρία Ντεντσού, πασίγνωστη για τους εξωφρενικούς ρυθμούς εργασίας. Σε ένα μήνυμα που είχε στείλει στη μητέρα της, η Ματσούρι ομολογούσε ότι αναγκάσθηκε να δουλέψει υπερωρίες 150 ώρες τον μήνα! Ενώ την τελευταία εβδομάδα της ζωής της κατάφερε να κοιμηθεί στον ξενώνα της εταιρίας μόνο 12 ώρες! Μία νύχτα, μην αντέχοντας άλλο, σε κατάσταση αλλοφροσύνης βούτηξε στο κενό από τα γραφεία της εταιρίας. Το δικαστήριο του Τόκιο αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για κλασσική περίπτωση «καρόσι».
Ένας θάνατος από καρδιακή προσβολή θεωρείται περίπτωση «καρόσι», εάν ο εργαζόμενος έχει δουλέψει υπερωριακά πάνω από 100 ώρες τον προηγούμενο μήνα. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, μία αυτοκτονία ενδέχεται να είναι «καρόσι» εάν ο εργαζόμενος έχει δουλέψει υπερωριακά πάνω από 160 ώρες το μήνα ή 100 ώρες για τρεις συνεχόμενους μήνες. Την κατάσταση επιδείνωσε το γεγονός ότι η εταιρία Ντεντσού προσπάθησε να διαγράψει τα «απελπισμένα» μηνύματα που έστελνε η Ματσούρι από τον υπολογιστή της στην εταιρία.
Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε έχει υποσχεθεί να παρέμβει με στόχο να καταστούν πιο φυσιολογικές οι συνθήκες εργασίας, να δοθεί περισσότερος χρόνος στους Ιάπωνες να δημιουργήσουν οικογένεια, να διασκεδάσουν, να περάσουν καλά και τελικά, να υποστηρίξουν την εγχώρια κατανάλωση...
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι 100 ώρες υπερωριακής εργασίας ανά μήνα είναι το όριο, πέρα από το οποίο υπάρχει ο κίνδυνος για «καρόσι». Στον αντίποδα τα συνδικάτα και η αντιπολίτευση θέτουν ως πλαφόν τις 80 ώρες, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτοκτονιών και σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ο πρωθυπουργός είναι αρκετά προσεκτικός φοβούμενος το «σόκου»: το σοκ δηλαδή στην αγορά εργασίας, όπως είχε συμβεί το 1987, όταν είχε εισαχθεί μία τροπολογία για μείωση των ωρών εργασίας, που είχε ως αποτέλεσμα το σύστημα να γίνει πιο σκληρό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, οι μισθοί και τα ημερομίσθια να μειωθούν και η χώρα να εισέλθει σε μακρά φάση στασιμότητας και πληθωρισμού που διήρκεσε δύο δεκαετίες. Η Ιαπωνία κατάφερε το 2012 να αναδειχθεί πάλι σε οικονομική δύναμη, χάρη στην πολιτική που εφάρμοσε ο πρωθυπουργός Αμπε, η οποία πήρε το όνομά του «Abenomic».
Η «Abenomic» επικεντρώθηκε σε τρία σημεία. Στο τύπωμα πρόσθετου χρήματος, ύψους 70 τρισεκ. γιεν προκειμένου να γίνουν πιο ελκυστικές οι εξαγωγές. Στην εκπόνηση κυβερνητικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων για την τόνωση της αγοράς και τρίτον, στην αναδιάρθρωση των κλάδων κοινής ωφέλειας, και στον εκσυγχρονισμό του γεωργικού και του φαρμακευτικού τομέα.
Η αφοσίωση των Ιαπώνων στην εργασία ενισχύθηκε από την τεράστια προσπάθεια των αρχών να ανοικοδομήσουν τη χώρα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και τον αγώνα-δρόμου για να πετύχουν την «παγκόσμια οικονομική κυριαρχία» στις αρχές του 1980.
Σήμερα, οι επιχειρήσεις αγωνίζονται να βρουν εργατικά χέρια σε μια χώρα που συνεχίζει να γερνάει εξαιτίας του χαμηλού ποσοστού γεννήσεων. Για πρώτη φορά πέρυσι, ο αριθμός των ξένων εργατών ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο, σημειώνοντας αύξηση 20% σε σύγκριση με το 2015. Το ένα τρίτο αυτών των εργαζομένων είναι από την Κίνα, και οι υπόλοιποι από το Βιετνάμ οι οποίοι απασχολούνται κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα. Το ένα πέμπτο αυτών των εργαζομένων είναι «ασκoύμενοι», οι εταιρίες όμως τους προσλαμβάνουν με συνθήκες πλήρους απασχόλησης. Εξάλλου, θραύση κάνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες ταλαιπωρημένων εργαζομένων, που κοιμούνται οπουδήποτε, σε παγκάκια, στο δρόμο, όρθιοι ή καθιστοί στο μετρό, σε τραπεζάκια καταστημάτων γρήγορου φαγητού, στα σκαλιά του μετρό... Η ταλαιπωρία και το αδιέξοδο ταυτόχρονα, σε όλο τους το μεγαλείο!

Πηγή: Corriere della Sera

Όσο συχνά κι αν πλένετε τα χέρια σας και όσο κι αν αποφεύγετε την επαφή με αρρώστους, είναι πολύ πιθανό κάποια στιγμή την περίοδο που διανύουμε να κολλήσετε ένα κρυολόγημα. Στην περίπτωση αυτή τα κλασικά συμπτώματα –βήχας, πονόλαιμος, μπούκωμα– θα σας ταλαιπωρήσουν το πολύ για μία εβδομάδα.
Αν οι ενοχλήσεις επιμένουν για αρκετές εβδομάδες ή η κατάστασή σας επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται, ίσως φταίει κάτι από τα παρακάτω.
  1. Έχετε πολύ στρες
Η ορμόνη του στρες κορτιζόλη επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα αυτό να δυσκολεύεται να αντισταθεί στους παθογόνους μικροοργανισμούς ή να καθυστερεί να τους εξουδετερώσει. Δοκιμάστε τη γιόγκα, τον διαλογισμό ή κάποια ελαφριά μορφή γυμναστικής για να «εξουδετερώσετε» το στρες μέσω της μαζικής απελευθέρωσης ενδορφινών.
  1. Δεν κοιμάστε αρκετά
Ο οργανισμός χρειάζεται επαρκή και ποιοτική ξεκούραση για να νικήσει μια λοίμωξη. Μία επιπλέον ώρα ύπνου κάθε βράδυ ίσως είναι αυτό που χρειάζεστε για να ανακάμψετε ταχύτερα. Οι ειδικοί συνιστούν επτά με εννέα ώρες ύπνου καθημερινά και πρέπει να τηρείτε αυτήν την οδηγία ιδίως όταν είστε άρρωστοι.
  1. Το παρακάνατε στο γυμναστήριο
Είπαμε, η γυμναστική βοηθά στην ανάρρωση, μην το παρακάνετε όμως γιατί θα έχετε τα αντίθετα αποτελέσματα. Μόλις κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα σημάδια κρυολογήματος ρίξτε λίγο τους ρυθμούς για να μην επιβαρύνετε τον οργανισμό σας ακόμη περισσότερο.
  1. Τελικά έχετε αλλεργία
Τόσο το κρυολόγημα όσο και οι αλλεργίες εκδηλώνονται με βήχα, πονόλαιμο, καταρροή ή μπούκωμα, επομένως είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσει κανείς. Μην ξεχνάτε ότι οι αλλεργίες δεν εμφανίζονται μόνο την άνοιξη αλλά μια κρίση μπορεί να προκληθεί οποιαδήποτε εποχή από αλλεργιογόνα που υπάρχουν σε εσωτερικούς χώρους, όπως η σκόνη ή το τρίχωμα των κατοικιδίων.
  1. Δεν έχετε κρυολόγημα αλλά άλλη λοίμωξη
Η κόπωση, ο πυρετός, οι μυϊκοί πόνοι και το αίσθημα πίεσης στα ιγμόρεια δεν ανήκουν στα τυπικά συμπτώματα του κρυολογήματος. Πιθανές λοιμώξεις που πιθανώς εξηγούν αυτές τις ενοχλήσεις είναι η ιγμορίτιδα, η βρογχίτιδα, μια λοίμωξη στο αυτί ή ακόμη και η πνευμονία.
Πηγή: prevention.com

Nα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση από την κυβέρνηση και ειδικότερα τους αρμόδιους υπουργούς, αλλά και σχετική απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου για την απόδοση ή όχι αναδρομικά του 13ου και 14ου μισθού στους εργαζομένους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έχουν δικαιωθεί σε δικαστήρια μετά από προσφυγές, ζητά η ΚΕΔΕ.
Το θέμα, που συζητήθηκε εκτάκτως στο δημερινό ΔΣ της ΚΕΔΕ, είχε φέρει στην επιφάνεια αποκλειστικά η aftodioikisi.gr, δημοσιεύοντας αποφάσεις δικαστηρίων που άνοιγαν το δρόμο για επιστροφή και μάλιστα με αναδρομική ισχύ των καταργημένων δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και Επίδομα Αδείας σε δημοτικούς υπαλλήλους του δήμου Λαμιέων και Καλαματάς.
Το ζήτημα τέθηκε στη σημερινή συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ, όπου το σύνολο των μελών του επισήμανε ότι «το θέμα είναι πολιτικό, αφού οι περικοπές έγιναν με βάση το μνημόνιο σε όλο το δημόσιο τομέα και οι δήμοι δεν μπορούν να σηκώσουν αυτό το οικονομικό κόστος, ενώ αρκετοί θα κινδυνέψουν ακόμη και με πτώχευση».
Αφορμή για να τεθεί το θέμα στην συνεδρίαση, υπήρξαν πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν σχετικές προσφυγές εργαζομένων διαφόρων δήμων. Ορισμένες από τις αποφάσεις αυτές, ήταν και προσωρινά εκτελεστέες. Ενδεικτικά αναφέρθηκε η περίπτωση  με του δήμου Ζακύνθου, ενώ ειδική μνεία έκανε  ο πρόεδρος της ΠΕΔ Ιονίων Νήσων και δήμαρχος Κεφαλονιάς Αλ. Παρίσης, για το δήμο του.
Η περίπτωση του δήμου Κεφαλονιάς
Συγκεκριμένα ο κ. Παρίσης, αναφέρθηκε στην κατάσχεση λογαριασμών του δήμου Κεφαλονιάς, βάσει άμεσα εκτελεστής απόφασης του Πρωτοδικείου Κεφαλονιάς, σύμφωνα με την οποία δικαιώνονται εργαζόμενοι του δήμου, που είχαν προσφύγει με αίτημα την απόδοση  των απωλειών  της μισθοδοσίας που υπέστησαν κατ΄ εφαρμογή  των μνημονιακών νόμων από το 2011 μέχρι σήμερα.
Ο Αλ. Παρίσης, ενημέρωσε ότι κατασχέθηκε ήδη από τους λογαριασμούς του δήμου, ποσό άνω των 300.000 ευρώ.
Ο κ. Παρίσης ανέφερε επίσης ότι είναι σε εξέλιξη και άλλες προσφυγές εργαζομένων, οι οποίοι διεκδικούν είτε την απόδοση των απωλειών της μισθοδοσίας τους,  είτε  του 13ου και 14ου μισθού, από το 2011 μέχρι σήμερα,  είτε των απωλειών που υπέστησαν λόγων της υποχρεωτικής θέσης τους σε διαθεσιμότητα, πράγμα που σημαίνει ότι ο δήμος θα χρειαστεί για την εξόφλησή τους πάνω από 5 εκ. ευρώ σε βάθος χρόνου.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης τονίστηκε ότι η περίπτωση του δήμου Κεφαλονιάς δεν είναι η μοναδική και ότι υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις και προσφυγές εργαζομένων και σε άλλους δήμους της χώρας.
Δήμαρχοι: Δεν υπάρχουν τα λεφτά – Εξετάζουν νομικές δυνατότητες
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ θεωρεί ότι «τα ποσά που θα κληθούν να πληρώσουν οι δήμοι στους εργαζόμενους με βάση ανάλογες δικαστικές αποφάσεις, αφενός δεν υπάρχουν, αφετέρου, με τις κατασχέσεις των λογαριασμών τους, κινδυνεύουν να μείνουν απλήρωτες οι τρέχουσες μισθοδοσίες των εργαζομένων στους δήμους».
Θεωρεί επίσης ότι το θέμα είναι πολιτικό και άρα η κυβέρνηση οφείλει να το απαντήσει συνολικά. Παράλληλα η ΚΕΔΕ θα εξετάσει όλες τις νομικές δυνατότητες που έχει, ώστε να υπάρξει άμεσα απάντηση από το ανώτατο δικαστήριο για το θέμα και θα ζητήσει άμεσα συνάντηση και με τον υπουργό Δικαιοσύνης Στ. Κοντονή.
Επίσης θα ζητήσει από την κυβέρνηση οι δήμοι που θα κληθούν να πληρώσουν και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, να καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!