Ένα καινούργιο πέος στον πήχη του χεριού του απέκτησε ο 45χρονος
Βρετανός μηχανικός και πατέρας δύο παιδιών Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ, χάρη σε
μια πρωτοποριακή ιατρική τεχνική μεταμόσχευσης. Ο κάτοχός του, μάλιστα,
επέλεξε το μήκος του, ενώ του απέδωσε και ένα χαϊδευτικό όνομα,
βαφτίζοντάς το «Τζίμι».Σήμερα το νέο πέος του ΜακΝτόναλντ αιωρείται από το χέρι του, κάτι ασυνήθιστο μεν, αλλά προτιμότερο για έναν άνδρα από την ολοκληρωτική στέρηση του οργάνου.
Ωστόσο, η όλη ιστορία δεν είναι μόνο παράδοξη, αλλά θυμίζει ιατρικό θρίλερ. Τα πάντα ξεκίνησαν από μια βαριάς μορφής λοίμωξη, η οποία, όπως περιγράφει ο ΜακΝτόναλντ απλώθηκε στα δάχτυλα χεριών και ποδιών, τα οποία και μελάνιασαν. Το ίδιο όμως συνέβη και στο πέος, κάτι που προκάλεσε φρίκη στον ασθενή.
«Ήταν σαν να βρέθηκα ξαφνικά πρωταγωνιστής σε μια ταινία τρόμου, έπαθα κρίση πανικού μόλις είδα ότι το πέος μου είχε γίνει μαύρο. Μέσα μου ήξερα ότι θα το έχανα. Και, πράγματι, μια μέρα απλώς έπεσε στο πάτωμα. Εγώ το σήκωσα από κάτω και το πέταξα στον κάδο των απορριμμάτων. Όταν πήγα στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου είπαν ότι το μόνο που μπορούσαν να κάνουν, ήταν να τυλίξουν ό,τι είχε απομείνει από το πέος μου, σαν ένα μικρό λουκάνικο».
Ξαφνικά όμως κάποιος τον ενημέρωσε ότι στο Λονδίνο υπάρχει ένας γιατρός ο οποίος κάνει θαύματα. Επρόκειτο για τον καθηγητή Ντέιβιντ Ραλφ, ο οποίος ήταν ήδη διάσημος στον τομέα του, ιδιαίτερα αφ’ ότου κατάφερε να χαρίσει ένα -σχεδόν κανονικό- πέος σε κάποιον που δεν το διέθετε εκ γενετής.
Ο δρ. Ραλφ εξήγησε στον ΜακΝτόναλντ ότι, ναι μεν το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα αναλάμβανε το κόστος της επέμβασης (55.000 ευρώ), αλλά η διαδικασία «εκκόλαψης» του νέου μέλους θα χρειάζονταν έως και δύο χρόνια υπομονής. Ο ΜακΝτόναλντ απάντησε ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να περιμένει έως ότου αναπτυχθεί πλήρως το πέος στην πήχη του χεριού του, από όπου θα μεταμοσχευθεί στη φυσιολογική του θέση.
«Το να μην έχω πέος ήταν κάτι απαίσιο, είναι ο χειρότερος φόβος κάθε άνδρα. Για εμένα, το πρόβλημα δεν ήταν το σεξ, διότι είχα ήδη κάνει δύο παιδιά. Το κυριότερο για εμένα ήταν η αυτοπεποίθησή μου και το να είμαι σε θέση να κάνω απλά πράγματα, όπως το να πηγαίνω στην τουαλέτα».
«Πόσοι άντρες μπορούν να πουν πως έχουν πέος ραμμένο στα μέτρα τους;» παρατηρεί ο Βρετανός. Προσθέτοντας ότι «μόλις το είδα στο χέρι μου, ενθουσιάστηκα».
Η τεχνική που εφάρμοσε ο Ντέιβιντ Ραλφ και η χειρουργική του ομάδα, ήταν να πάρουν ένα μόσχευμα από το δέρμα του αριστερού χεριού του ΜακΝτόναλντ. Με αυτό έπλασαν κάτι που να μοιάζει με πέος, δημιουργώντας μια ουρήθρα και υποκαθιστώντας τις αρτηρίες οι οποίες διαχειρίζονται τη στύση με πλαστικά σωληνάκια. Κατά τα λοιπά, το όργανο θα μπορούσε να αναπτυχθεί με την αιμάτωση των ιστών, τα αγγεία κ.λπ. του μοσχεύματος.
Μετά από το αρχικό στάδιο και την κανονική ανάπτυξη του τεχνητού πέους, οι γιατροί απελευθέρωσαν το όργανο, ώστε να κρέμεται από τον πήχη του ΜακΝτόναλντ. Το στοιχείο αυτό προκάλεσε, βέβαια, μια κάποια αμηχανία, καθώς δεν είναι και τόσο σύνηθες να βλέπει κανείς το πέος ενός άνδρα στο χέρι.
Παρά τη δοκιμασία της επώδυνης αναμονής, ο Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ έχει αποφασίσει να διασκεδάζει με την απίστευτη περιπέτειά του. Δέχεται πειράγματα από τους φίλους του και αυτοσαρκάζεται, υπενθυμίζοντας διαρκώς στον εαυτό του ότι έως πριν από λίγο καιρό δεν είχε καν τη δυνατότητα να ελπίζει πως θα αποκτούσε ξανά πέος. Τώρα όμως έχει τον «Τζίμι» -έστω και, προσωρινά, σε λάθος θέση.
