5. Η Σοβιετική Ένωση και οι... ψείρες!

Η Ελένη αποφασίζει να πάει στη Σοβιετική Ένωση. Βρίσκει τον αγαπημένο της σε ένα ταπεινό σπιτάκι που τους διαθέτουν. Κάνουν έρωτα για πρώτη φορά και το πρωί που ξυπνά είναι κατακόκκινη και πρησμένη. Η αιτία είναι οι ψείρες που είχαν κάνει party στο κορμί της το προηγούμενο βράδυ.
Έτσι, αντί για το ονειρεμένο πρώτο πρωινό στο κρεβάτι, το ξημέρωμα τον βρίσκει να την ξεψειρίζει. Εκείνο που είναι εντελώς περίεργο είναι πως οι ψείρες δεν πήγαν στον Καζαντζάκη.
«Καθισμένη πάνω στη βαλίτσα μου, μές σ' ένα ανθρωποκοπάδι—ένα ποτάμι από προβατίσιες μπότες, κόκκινα κεφαλομάντιλα, άσπρες αμόλευτες πουκαμίσες—αναλογιζόμουν την τύχη μου, όταν- ξάφνου πήρε το μάτι μου έναν άντρα, πού χειρονομούσε, γελούσε δυνατά, έσφιγγε με το χέρι τον ώμο μιας άγνωστης Ρούσας και της έλεγε ο Θεός ξέρει τι, σε γλώσσα σίγουρα αλαμπουρνέζικη! Ο Νίκος! Είχε έρθει στο σταθμό να πληροφορηθεί πότε έρχουνταν τα τραίνα από τη Γερμανία, με είδε, και προσπαθούσε τώρα να κερδίσει καιρό, να καταλαγιάσει η συγκίνηση του, πού μ' έβλεπε έτσι ξαφνικά μπροστά του...
Το Μπέκοβο είταν, όπως μου το 'λέγε στα γράμματα του. Ένα ξύλινο ρούσικο σπιτάκι μέσα σε δάσος έλατα. Με μαύρες λιμνούλες, όπου η Μπιλιλι κι ο Παναΐτ λογάριαζαν κάθε μέρα να κολυμπήσουν. Κουνούπια δισεκατομμύρια, βροχή ακατάπαυτη, η Ίτκα, και μόνο για μένα, για τα καλωσορίσματα... ψείρες!». (από το βιβλίο της Ελένης Καζαντζάκης «Ασυμβιβαστος»)
Αναδημοσίευση από: www.provocateur.gr