Το BBC πραγματοποίησε ένα οδοιπορικό στην μικρότερη σε πληθυσμό οικισμό των ΗΠΑ, το Κεϊλόκο στην Αριζόνα. Το Κεϊλόκο βρίσκεται 60 χλμ. έξω από το Τούσον της Αριζόνα, στο μέσον μιας άγονης έκτασης, κοντά στο αστεροσκοπείο Κιτ Πικ. Ο δρόμος για να φτάσει κανείς στο Κεϊλόκο είναι κακοτράχαλος και στην είσοδο του χωριού τους επισκέπτες υποδέχονται… τρία γουρούνια και ένα άλογο. Και ο μοναδικός του κάτοικος, ο ηλικιωμένος καουμπόη Εντ Κεϊλόκο.
Ο 83χρονος Εντ Κέιλοκ γεννήθηκε το 1931 στη Νότια Καρολίνα, σε μια οικογένεια τόσο φτωχή ώστε η βιολογική του μητέρα αφού τον γέννησε τον άφησε στο κατώφλι ενός γειτονικού σπιτιού, ανήμπορη η ίδια να τον μεγαλώσει λόγω ανέχειας.
Ο ίδιος ωστόσο ορθοπόδησε και κατάφερε να μπει στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα –ειδικά σε μια εποχή όπου η παρουσία ενός μαύρου φοιτητή ήταν σχεδόν… απαγορευτική. Πήρε το πτυχίο του στις Γεωργικές Καλλιέργειες, αλλά ακόμη αναρωτιόταν ποιο είναι το νόημα της ζωής (του).
Μέχρι που το ανακάλυψε το 1974, όταν κι ίδρυσε την πόλη αυτή, σε ηλικία 43 ετών. Στόχος του, όπως λέει, ήταν να ζήσει μια απλή ζωή, όπως ένας καουμπόη του Φαρ Γουέστ –και αυτό θα το πετύχαινε ακόμη κι αν χρειαζόταν να χτίσει ο ίδιος τη δική του πόλη.
Όπερ κι εγενετο: τον Δεκέμβριο του 1974 μετακόμισε μόνιμα εκεί, άλλαξε το όνομα του σε Κεϊλόκο, έχτισε το σπίτι του και έδωσε στην «πόλη» το όνομα του: Κάουταουν Κεϊλόκο, δηλαδή «Αγελαδούπολη Κεϊλόκο». Στην πορεία, ο αφροαμερικανός καουμπόη κατασκεύασε μια βιβλιοθήκη, ένα σαλούν (φυσικά), μια τράπεζα, ένα νεκροταφείο, ένα παντοπωλείο καθώς και μερικούς πρόχειρους αχυρώνες.
Η πόλη διαθέτει επίσης και μια εκκλησία, όπου ιερουργεί ο ίδιος ο Κεϊλόκο, που έχει αυτοανακηρυχθεί και πάστορας! Το όραμα του ενστερνίστηκαν αρχικά μερικοί ακόμη ρομαντικοί νοσταλγοί του Φαρ Γουέστ και κάποτε το Κεϊλόκο είχε… πέντε κατοίκους. Πλέον όμως έχει απομείνει μόνος του ο Εντ, ιερέας, δήμαρχος και… κλητήρας μαζί σε ένα μέρος που μπορεί να καυχιέται πως είναι η «πόλη του».
Ιδού κι ένα πρόσφατο ρεπορτάζ για τον Κεϊλόκο:
in.gr
Ο 83χρονος Εντ Κέιλοκ γεννήθηκε το 1931 στη Νότια Καρολίνα, σε μια οικογένεια τόσο φτωχή ώστε η βιολογική του μητέρα αφού τον γέννησε τον άφησε στο κατώφλι ενός γειτονικού σπιτιού, ανήμπορη η ίδια να τον μεγαλώσει λόγω ανέχειας.
Ο ίδιος ωστόσο ορθοπόδησε και κατάφερε να μπει στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα –ειδικά σε μια εποχή όπου η παρουσία ενός μαύρου φοιτητή ήταν σχεδόν… απαγορευτική. Πήρε το πτυχίο του στις Γεωργικές Καλλιέργειες, αλλά ακόμη αναρωτιόταν ποιο είναι το νόημα της ζωής (του).
Μέχρι που το ανακάλυψε το 1974, όταν κι ίδρυσε την πόλη αυτή, σε ηλικία 43 ετών. Στόχος του, όπως λέει, ήταν να ζήσει μια απλή ζωή, όπως ένας καουμπόη του Φαρ Γουέστ –και αυτό θα το πετύχαινε ακόμη κι αν χρειαζόταν να χτίσει ο ίδιος τη δική του πόλη.
Όπερ κι εγενετο: τον Δεκέμβριο του 1974 μετακόμισε μόνιμα εκεί, άλλαξε το όνομα του σε Κεϊλόκο, έχτισε το σπίτι του και έδωσε στην «πόλη» το όνομα του: Κάουταουν Κεϊλόκο, δηλαδή «Αγελαδούπολη Κεϊλόκο». Στην πορεία, ο αφροαμερικανός καουμπόη κατασκεύασε μια βιβλιοθήκη, ένα σαλούν (φυσικά), μια τράπεζα, ένα νεκροταφείο, ένα παντοπωλείο καθώς και μερικούς πρόχειρους αχυρώνες.
Η πόλη διαθέτει επίσης και μια εκκλησία, όπου ιερουργεί ο ίδιος ο Κεϊλόκο, που έχει αυτοανακηρυχθεί και πάστορας! Το όραμα του ενστερνίστηκαν αρχικά μερικοί ακόμη ρομαντικοί νοσταλγοί του Φαρ Γουέστ και κάποτε το Κεϊλόκο είχε… πέντε κατοίκους. Πλέον όμως έχει απομείνει μόνος του ο Εντ, ιερέας, δήμαρχος και… κλητήρας μαζί σε ένα μέρος που μπορεί να καυχιέται πως είναι η «πόλη του».
Ιδού κι ένα πρόσφατο ρεπορτάζ για τον Κεϊλόκο:
in.gr
