Κυριακή 9 Αυγούστου 2015


Στο δικαστήριο οδήγησε την νύφη ένας γαμπρός από το Αλγέρι, μόλις μία ημέρα μετά τον γάμο τους… Τι είχε συμβεί; Ο γαμπρός δήλωσε στο δικαστήριο ότι πίστευε πως παντρεύτηκε μια όμορφη και κομψή γυναίκα στην οποία ορκίστηκε αιώνια πίστη και αφοσίωση στα καλά και στα άσχημα.
Την επομένη του γάμου όμως ο νεαρός Αλγερινός ξύπνησε και αντίκρισε ένα άγνωστο σε εκείνον άσχημο πρόσωπο που τον τρόμαξε, ενώ, όπως ο ίδιος υποστήριξε αργότερα στο δικαστήριο, νόμισε ότι μπήκε στο σπίτι του κλέφτης. Όμως, δυστυχώς για τον γαμπρό, η ευτυχία του γάμου του δεν κράτησε ούτε 24 ώρες, αφού γρήγορα αντιλήφθηκε ότι δεν μπήκε στο σπίτι του κάποιος κλέφτης, απλά, η νύφη έβγαλε το make up.
Ο άνδρας μήνυσε την «γυναίκα της ζωής του» για ψυχική οδύνη και απάτη και ζητά τώρα από το δικαστήριο δικαίωση και από την νύφη να του καταβάλει το ποσόν των 18.000 ευρώ ως αποζημίωση.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου στην Αλγερία, αναφέρει το ρεπορτάζ του protothema.gr, ο γαμπρός πριν τον γάμο συναντούσε την νύφη μόνο με μακιγιάζ και όταν εκείνη αφαίρεσε το επόμενο πρωί το make up, εκείνος τρόμαξε τόσο από την ασχήμιά της και κατέθεσε στο δικαστήριο πως ήταν σίγουρος ότι κάποιος κλέφτης μπήκε στο σπίτι του!

Οι «πειρατές της Καραϊβικής» είναι οι πιο διάσημοι πειρατές του κόσμου, όπως ακριβώς και ο Ιντιάνα Τζόουνς είναι ο πιο διάσημος αρχαιολόγος. Συχνά όμως, η δραματοποίηση μιας ιστορίας για τον κινηματογράφο γίνεται εις βάρος της ιστορικής αλήθειας και η συγκεκριμένη ταινία δεν αποτελεί εξαίρεση.
Ένα από τα μέρη όπου διαδραματίζεται είναι και το Πορτ Ρουαγιάλ της Τζαμάικα, εκεί όπου έδρασαν και οι αληθινοί πρωταγωνιστές της ιστορίας. Το Πορτ Ρουαγιάλ κατελήφθη αρχικά από τους Ινδιάνους Ταΐνο. Δεν γνωρίζουμε αν οι Ινδιάνοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, όμως είναι σίγουρο ότι το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο για τις εξερευνήσεις τους. Εκείνη την εποχή το λιμάνι ήταν γνωστό με το όνομα Caguay ή Caguaya. Όταν οι Ισπανοί κατέλαβαν την περιοχή, έδιωξαν τους Ινδιάνους χωρίς να αξιοποιήσουν το λιμάνι που δεν άλλαξε όνομα.
Οι Εγγλέζοι αποτυγχάνουν να πάρουν την Αϊτή, αλλά κατακτούν το λιμάνι της Τζαμάικα
Το 1654 μια αποστολή από την Αγγλία με επικεφαλής τον Robert Venables και τον William Penn, πήραν εντολή από τον  Όλιβερ Κρόμγουελ να καταλάβουν από τους Ισπανούς, το νησί  Ισπανιόλα δηλαδή τη σημερινή Αϊτή. Όμως, έχασαν τη μάχη και φοβήθηκαν να αναφέρουν την ήττα τους στον Κρόμγουελ. Έτσι αποφάσισαν να πάνε νοτιοδυτικά προς την Τζαμάικα που δεν ήταν καλά οχυρωμένη. Αφού κατάφεραν να καταλάβουν το νησί, έχτισαν ένα οχυρό που το ονόμασαν Κρόμγουελ, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε μία πόλη, το Point Cagway. Όταν τον Κρόμγουελ διαδέχθηκε ο Βασιλιάς  Κάρολος ο Β´ το 1660, το οχυρό πήρε το όνομα του  Καρόλου, δηλαδή Fort Charles και η πόλη ονομάστηκε Πορτ Ρουαγιάλ, δηλαδή το βασιλικό λιμάνι.
Κουρσάροι. Οι νόμιμοι πειρατές
Το Πορτ Ρουαγιάλ εξελίχθηκε σε σπουδαίο εμπορικό κέντρο στην Καραϊβική. Είχε ένα μεγάλο και καλά προστατευμένο λιμάνι με βαθιά νερά και για αυτό το λόγο σύντομα όλοι το εποφθαλμιούσαν. Οι Άγγλοι θέλησαν να το προστατεύσουν από τους Ισπανούς και γι΄ αυτό επινόησαν μία μορφή πειρατείας με νόμιμη άδεια. Η άδεια ονομαζόταν Letter of Marque και δινόταν σε πειρατές, τους λεγόμενους Κουρσάρους*,  για να επιτίθενται και να αιχμαλωτίζουν τα εχθρικά πλοία, τα οποία κατέληγαν σε ναυτοδικεία και στη συνέχεια πωλούνταν. Αυτή η νόμιμη άδεια εξουσιοδοτούσε τους κουρσάρους να επιτίθενται και στα ισπανικά πλοία. Η άδεια δινόταν μόνο από επίσημο κρατικό φορέα, είχε συγκεκριμένη χρονική διάρκεια ισχύος και όριζε τις περιοχές όπου επιτρεπόταν η δράση και το ποσοστό της λείας που θα έπρεπε να αποδοθεί από τον κουρσάρο στο κράτος και τον βασιλιά.
Χάρη στη στρατηγική του θέση μεταξύ του Νέου Κόσμου και της Ισπανίας, το Πορτ Ρουαγιάλ ήταν ιδανικό μέρος για τους πειρατές που ήθελαν να αναβαθμιστούν σε «εξουσιοδοτημένους κουρσάρους». Ένας από τους πιο διάσημους και πετυχημένους κουρσάρους ήταν ο Χένρυ Μόργκαν, ο οποίος αργότερα έγινε κυβερνήτης της Τζαμάικας. Η παρουσία των κουρσάρων και το πλιάτσικο στα ισπανικά πλοία ενθάρρυναν και άλλες δραστηριότητες. Σύντομα η πόλη γέμισε μπαρ και κακόφημα σπίτια, όπου οι κουρσάροι ξόδευαν τη λεία τους και διασκέδαζαν. Λέγεται, ότι ένα στα τέσσερα κτήρια στο Πορτ Ρουαγιάλ ήταν ή μπαρ ή οίκος ανοχής. Για κάθε άντρα αντιστοιχούσαν πέντε πόρνες. Το ρούμι έρεε άφθονο και η πόλη απέκτησε την αμαρτωλή της φήμη….
Το τσουνάμι έπνιξε τους πειρατές της Καραϊβικής
Οι ένδοξες μέρες της πόλης Πορτ Ρουαγιάλ τελείωσαν αιφνιδίως το 1692, όταν τη χτύπησαν ένας σεισμός και στη συνέχεια ένα τσουνάμι. Το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης βυθίστηκε και ο κόσμος απέδωσε την μεγάλη καταστροφή στη «Θεία Δίκη» που τιμώρησε τους αμαρτωλούς κατοίκους. Η Σύνοδος της Εκκλησίας της Τζαμάικα δήλωσε ότι το Πορτ Ρουαγιάλ ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τιμωρίας από τον Θεό.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, έγιναν πολλές προσπάθειες  να αποκατασταθεί η πόλη, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει την αίγλη του παρελθόντος. Στη συνέχεια, το Πορτ Ρουαγιάλ επισκιάστηκε από την πόλη Κίνγκστον, τη σημερινή πρωτεύουσα της Τζαμάικα. Σήμερα το Πορτ Ρουαγιάλ είναι ένα ήσυχο χωριό που ζει από την αλιεία, ενδεχομένως όπως ήταν και κατά την περίοδο της κατοχής της από τους Ινδιάνους. Το τμήμα της πόλης που παραμένει βυθισμένο στη θάλασσα διατηρείται σε άριστη κατάσταση επιτρέποντας στους αρχαιολόγους να ερευνούν και να μαθαίνουν πράγματα για το Πορτ Ρουαγιάλ και τους κουρσάρους που έδρασαν τον 17ο αιώνα. Με την έρευνα και τη μελέτη θα κατανοήσουμε καλύτερα τους αληθινούς Κουρσάρους της Καραϊβικής.
*Κουρσάροι: από τη γαλλική λέξη corsaire που σημαίνει αυτός που διαθέτει άδεια καταδρομής
Πηγή: news247.gr

Κούπες, T-shirts, φούστες, τσάντες, ακόμη και φορμάκια για μωρά με το πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη κάνουν θραύση στο Διαδίκτυο.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Παραπολιτικά» μια εταιρεία από την Αυστραλία έχει φτιάξει ολόκληρη σειρά με τίτλο «I love Yanis Varoufakis» και τα προϊόντα της έχουν γίνει ανάρπαστα.



Συγκεκριμένα, έχει τυπώσει το πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη σε μαξιλάρια, θήκες για κινητά, ποτήρια, ρούχα, πετσέτες, αυτοκόλλητα και παιδικά ρούχα.



Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, καλλιτέχνες από κάθε γωνιά του πλανήτη έχουν εμπνευστεί από τον έλληνα πολιτικό, δημιουργώντας απλά, καθημερινά αντικείμενα.



Το λογότυπο «I love Varoufakis» , «Keep calm and love Yanis» έχουν γίνει ανάρπαστα, ενώ η φωτογραφία του πρώην υπουργού ως Τσε Γκεβάρα ή Τζόκερ ξεπουλάνε.





Τρεις ημέρες μετά τη Χιροσίμα, το Ναγκασάκι τιμά την επέτειο των 70 χρόνων από την πυρηνική επίθεση που ισοπέδωσε την πόλη αυτή της δυτικής Ιαπωνίας και σκότωσε 74.000 ανθρώπους.

Την 9η Αυγούστου 1945 στις 11:02 η ατομική βόμβα κατέστρεψε το 80% των κτιρίων στο Ναγκασάκι, ανάμεσά τους και τον γνωστό ναό Ουρακάμι, 500 μέτρα από το σημείο όπου εξερράγη.

Ακριβώς την ίδια ώρα την Κυριακή (στις 05:02 ώρα Ελλάδας) οι Ιάπωνες τήρησαν ενός λεπτού σιγή, ενώ καμπάνες και σειρήνες ήχησαν σε όλο το Ναγκασάκι, άλλοτε σημαντικό εμπορικό κέντρο της Ιαπωνίας που συνέδεε τη χώρα με το εξωτερικό και ήταν γνωστή για τη μεγάλη κοινότητα χριστιανών που ζούσε εκεί.

Η βόμβα «Fat Man» επρόκειτο αρχικά να ριφθεί στην πόλη Κοκούρα, βόρεια του Ναγκασάκι, όπου βρισκόταν ένα σημαντικό εργοστάσιο παραγωγής όπλων. Όμως οι δυσμενείς μετεωρολογικές συνθήκες ανάγκασαν το πλήρωμα του αμερικανικού βομβαρδιστικού B-29 να αλλάξει πορεία.

Τρεις ημέρες νωρίτερα μια πρώτη ατομική βόμβα, η «Little Boy» είχε σκοτώσει 140.000 ανθρώπους στη Χιροσίμα, στη δυτική Ιαπωνία. Οι δύο βομβαρδισμοί επέσπευσαν την παράδοση της Ιαπωνίας την 15η Αυγούστου 1945 και το τέλος του Πολέμου του Ειρηνικού.

Τον Δεκέμβριο του 1967, η ιαπωνική κυβέρνηση είχε δεσμευθεί επίσημα να μην κατασκευάσει, αποκτήσει ή αφήσει να εισέλθουν στο ιαπωνικό έδαφος πυρηνικά όπλα.

Οι ανεξίτηλα σημαδεμένες από τους βομβαρδισμούς πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι με τις εκδηλώσεις που διεξάγονται σε αυτές και επανερχόμενες εκστρατείες βρίσκονται στο επίκεντρο των προσπαθειών για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων και συνεχίζουν να υπενθυμίζουν την καταστροφή που προκάλεσαν, παρότι οι χιμπακούσα, οι επιζώντες των δύο επιθέσεων, πλέον λιγοστεύουν όλο και περισσότερο με την πάροδο των ετών.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να κατανοήσει την προσωπικότητα του Marlon Brando.

Επρόκειτο για έναν αμφιλεγόμενο άνθρωπο, απολύτως ερωτεύσιμο μπροστά και πίσω από τις κάμερες, που σαγήνευε με την ύπαρξή του, ωστόσο απολύτως απόμακρο και μυστηριώδη...

Ο ίδιος άφησε κληρονομιά περισσότερες από 200 ώρες υλικό, που περιλαμβάνει προσωπικές ηχογραφήσεις, όπου αποκαλύπτονται οι σκέψεις του, οι φόβοι του, οι εμπειρίες και οι προσδοκίες του, τα επαγγελματικά του σχέδια, ακόμη και οι στιγμές της αποτυχίας του.

Βασισμένο πάνω σ’ αυτό το ανέκδοτο υλικό είναι το ντοκιμαντέρ που θα βγει στους κινηματογράφους «Listen to me Marlon», το οποίο ακολουθεί την εξαιρετική καριέρα και την εκκεντρική ζωή του θρυλικού σταρ μακριά από το θέατρο και τον κινηματογράφο, εξερευνώντας παράλληλα τις πολλές πτυχές ενός περίπλοκου ανθρώπου μέσα από τις προσωπικές του εξομολογήσεις.

Κυρίως όμως δεν πρόκειται για μια απλή καταγραφή της ανόδου και της πτώσης ενός αστέρα…



Στα 90 λεπτά της ταινίας ανασαίνουμε τον Brando από την αρχή έως το τέλος, μέσα από τη φωνή του, μέσα από τα λόγια του, μέσα από τα μάτια του…

Η γοητεία είναι το ατού που έκανε τον Marlon Brando διάσημο: τα λαμπερά χαμόγελα και τα ερωτικά σχόλια σε δημοσιογράφους την ώρα της συνέντευξης Τύπου.

Όλοι αναφέρονται όμως και στη θυελλώδη σχέση του με τον Francis Ford Coppola στο πλατό των γυρισμάτων της ταινίας «Αποκάλυψη τώρα», κάτι που έχει αρνητικό αντίκτυπο στη φήμη του.

Ο Brando είχε να αντιμετωπίσει τους δικούς του δαίμονες, εκείνους που τον καταδίωκαν από την παιδική ηλικία κι έχουν τη μορφή του βίαιου πατέρα του και της αλκοολικής μητέρας του, ενώ ο ίδιος «χτίζει» μοναδικά τους μεγαλύτερους ρόλους του.

«Ο γέρος μου ήταν σκληρός άνθρωπος», λέει και προσθέτει: «Ήταν πυροσβέστης. Ένας άνθρωπος που δεν είχε αγάπη μέσα του. Με χαστούκιζε όποτε με έβλεπε χωρίς λόγο. Κι εγώ τον φοβόμουν πραγματικά», ανακαλεί ενώ υποδύεται τον χαρακτήρα του Stanley Kowalski στο «Λεωφορείο ο Πόθος» και αργότερα τον φοβισμένο κι εύθραυστο Don Vito Corleone στον «Νονό».

Όση επιτυχία κι αν γνώριζε, ωστόσο, η αυτοκριτική του ήταν πάντα ιδιαίτερα σκληρή.

«Πώς το κάνεις αυτό στον εαυτό σου!», φωνάζει όταν σκέφτεται τις πιο καταστροφικές του ταινίες «Candy» και «A Countess From Hong Kong» όπου συμπρωταγωνιστούν οι Charlie Chaplin και Sophia Loren. «Χάνεις το κοινό σου», ουρλιάζει στον εαυτό του.



Το «Listen to me Marlon», που είναι και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, προήλθε από μια κασέτα αυτο-ύπνωσης του Brando, στην οποία ακούγεται ο σταρ να λέει: «Άκουσέ με, Marlon. Είμαι ένα κομμάτι του εαυτού σου που μιλά στο άλλο. Άκου τον ήχο της φωνής μου και εμπιστέψου με. Ξέρεις ότι έχω το συμφέρον σου στην καρδιά μου. Απλώς χαλάρωσε, χαλάρωσε, χαλάρωσε. Θα σε βοηθήσω να αλλάξεις και να γίνεις πιο ευτυχισμένος, πιο χρήσιμος. Θέλω να αποδεχθείς τα όσα λέω ως αληθινά. Όσα σου λέω εδώ και τώρα είναι αληθινά».

Ο θρύλος του Brando στιγματίστηκε από τα συνεχή σχόλια για την αύξηση του βάρους του που κατέστρεψε την ομορφιά και τη γοητεία του και την παράνοιά του.

Ο θρυλικός σταρ έφυγε από τα ζωή τον Ιούλιο του 2004 και πλέον μπορεί να κάνει τους σχολιαστές του να σωπάσουν σχολιάζοντας μια και καλή ο ίδιος τον εαυτό του: «Η υποκριτική είναι να επινοείς πράγματα, αλλά είναι OK. Η ζωή είναι μια πρόβα», λέει στο μικρόφωνό του. «Η ζωή είναι ένας αυτοσχεδιασμός. Θα βάλω ένα ειδικό μικρόφωνο μέσα στο φέρετρό μου ώστε όταν ξυπνήσω εκεί μέσα, έξι μέτρα κάτω από το χώμα να πω ‘κάντο διαφορετικά’».
real.gr
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!