Στα πρώτα δύσκολα χρόνια στη Νέα Υόρκη αναφέρθηκε σε συνέντευξή της η διάσημη ηθοποιός Σάρα Τζέσικα Πάρκερ.
Όπως είπε τα πρώτα χρόνια που μετακόμισε στο «Μεγάλο Μήλο» η ζωή της οικογένειάς την ήταν ένας αγώνας.
«Νομίζω, η οικογένειά μου, σκεφτόταν να μετακομίσουμε στη Νέα Υόρκη και πραγματικά ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το αντέξει. Ακόμα και τότε ήταν κάτι δύσκολο, που τώρα μοιάζει σαν “ουάου, δεν μπορούμε να το αντέξουμε” παρόλο που τότε ήταν πιο εύκολο», δήλωσε το αστέρι του Sex and the City, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Vulture.
Ένα δύσκολο όνειρο, αυτό της μετακόμισης στη Νέα Υόρκη έγινε πραγματικότητα όταν η οικογένεια διάβασε ένα άρθρο σε ένα περιοδικό για το νησί Ρούσβελτ και τις σχετικά προσιτές επιλογές για σπίτια.
«Το νησί του Ρούσβελτ βρισκόταν σε περίοδο ανάπτυξης και υπήρχε ένα μεγάλο κομμάτι του εκείνο το χρονικό διάστημα που επιδοτούνταν η στέγαση. Το άρθρο αυτό επικεντρώνονταν στο γεγονός ότι μπορούσες να ζήσεις στο Μανχάταν σε τιμές σπιτιών που υπήρχαν έξω από την πόλη».
Η ηθοποιός γεννήθηκε στο Οχάιο, όπου και ξεκίνησε την καριέρα της στην οθόνη σε μικρή ηλικία, κάνοντας εμφανίσεις μετά το σχολείο στο «The Little Match Girl» για το NBC.
Μόλις η οικογένεια Πάρκερ αποφάσισε να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη, ζήτησαν ένα διαμέρισμα σε μία από τις επιδοτούμενες κατοικίες και τους χορηγήθηκε ένα. «Φορτώσαμε όλα μας τα πράγματα σε ένα λεωφορείο», δήλωσε η Πάρκερ προσθέτοντας ότι η μητέρα της εκείνη την εποχή ήταν έγκυος στο έβδομο παιδί της.
«Όταν φτάσαμε στη Νέα Υόρκη ανακαλύψαμε ότι το διαμέρισμα δεν ήταν έτοιμο ακόμα», θυμάται η ηθοποιός. Η οικογένεια έπρεπε άμεσα να βρει ένα μέρος για ζήσει, έτσι βρήκαν δύο δωμάτια που μπορούσαν να πληρώσουν στο Holiday Inn στο Γιόνκερς.
«Τελικά βρήκαμε και νοικιάσαμε στο Dobbs Ferry και μείναμε εκεί για περίπου επτά μήνες και στη συνέχεια μετακομίσαμε στο σπίτι στο νησί Ρούσβελτ, όπου όμως δεν μείναμε περισσότερο από έναν χρόνο», είπε.
Παρόλο που τα πρώτα χρόνια τα οικονομικά της οικογένειας δεν ήταν σε καλή κατάσταση, η μητέρα της την ενθάρρυνε να ακολουθήσει τα όνειρά της και να γίνει ηθοποιός.
«Δεν είχαμε άνεση χρημάτων, αλλά η μητέρα μου ήταν πολύ εργατική και αγαπούσε τις τέχνες», είπε και πρόσθεσε: «Ένιωθε ότι ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και ακόμα κι αν δεν είχαμε τίποτα άλλο παρά μόνο το φαγητό μας και το σπίτι, το επόμενο πιο σημαντικό έξοδο στη λίστα των οικογενειακών εξόδων ήταν να εισάγει τα παιδιά της στις τέχνες».
