Ο επιστημονικός κόσμος ήταν πάντα σοβαρός, κλειστός, με κανόνες, που
κρατούσε αποστάσεις από το απλό κοινό. Μπορεί οι επιστημονικές
ανακαλύψεις τους να έφθαναν στο κόσμο, αλλά ποτέ κανείς δεν επηρέασε με
τη ζωή του. Όλα αυτά μέχρι τη γέννηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Θα μπορούσε
να είναι ροκ σταρ, η απλότητά του, η αγάπή του για τα απλά πράγματα της
ζωής, η λατρεία του προς τις απολαύσεις τόν έκανε έναν από μας. Μπορείς
να ταυτιστείς με τη ζωή του, αφού πριν αναγνωριστεί παγκοσμιώς ως ένας
από τους εξυπνότερους επιστήμονες που έχει γεννηθεί ποτέ, έζησε την
απόρριψη, συνάντησε πόρτες κλειστές και έπρεπε να παλέψει για τα
αυτονόητα.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν γεννήθηκε στο Ulm, της Γερμανίας
στις 14 Μαρτίου 1879 από την Πωλίν Κοχ και Χέρμαν Αϊνστάιν. Ήταν ο
μεγαλύτερος γιος, μια πενταμελούς οικογένειας. Δέχτηκε τα πειράγματα της
οικογένειας, αφού άργησε να μιλήσει. Για χρόνια κουβαλούσε το
παρατσούκλι «ο ναρκωμένος». Δεν ήταν λίγες οι φορές που επισκέφθηκε τον
γιατρό της οικογένειας, ο οποιός προσπαθούσε να πείσει τους γονείς του,
ότι ο Άλμπερτ δεν είναι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στο κόσμο και ότι θα
πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν γεννιούνται όλοι οι άνθρωποι
έξυπνοι. Κάτι τέτοιες στιγμές θα πρέπει να σκίζονται κάποια πτυχία.
Τα
χρόνια περνούν, η οικογένεια μετακομίζει στο Μόναχο, και ο Άλμπερτ
μπαίνει στο κόσμο της εκπαίδευσης. Οι επιδόσεις του είναι κακές. Οι
γονείς του συνηθίζουν στην ιδέα ότι ο γιος τους πρέπει να ασχοληθεί με
χειρονακτικές εργασίες για να επιβιώσει. Έτσι τον στέλνουν μετα το
σχολείο δίπλα σε τεχνίτες για να μάθει κάποια τέχνη. Ο Άλμπερτ ξέρει ότι
είναι έξυπνος, γελάει με το κόσμο γύρω του που τον θεωρεί προβληματικό.
Παθιάζεται με τη μουσική, κολλάει με το βιολί.
Η
οικογενειακή επιχείρηση χρεωκοπεί, μετακομίζουν στη βόρεια Ιταλία. Ο
Άλμπερτ μπαίνει στο πολυτεχνείο, οι επιδόσεις του στα μαθηματικά είναι
οι χειρότερες σε όλο τη πανεπιστημιακή κοινότητα. Αλλά δεν πτοείται,
παρακολουθεί μανιωδώς διαλέξεις, διαβάζει τους αρχαίους Έλληνες
επιστήμονες και ετοιμάζεται να παρουσιάσει κάτι μεγαλειώδες.
Τα
χρέη πνίγουν την οικογένεια και εκείνος αναζητά μια εργασία στο
πανεπιστήμιο. Κανείς δεν το θεωρεί άξιο. Με τη βοήθεια ενός πολύ καλού
του φίλου, βρίσκει μια θέση ως υπάλληλος στο Ομοσπονδιακό Γραφείο
Πνευματικής Ιδιοκτησίας, στο γραφείο ευρεσιτεχνιών της Βέρνης, το 1903,
δύο χρόνια πριν αναπτύξει την ειδική θεωρία της σχετικότητας.
Αρχίζει
και δημοσιεύει θεωρίες του σε επιστημονικά περιοδικά. Κανείς δεν τον
προσέχει ακόμα. Και έρχεται το 1905, η χρονιά που άλλαξαν όσα ξέραμε για
το χρόνο και το χώρο. Σας λέει κάτι το
E = mc2; Όλοι όσοι τους έκλεισαν τη πόρτα δεν το είχαν σκεφθεί ποτέ. Παρουσιάζει άρτια την Ειδική
Θεωρία της Σχετικότητας, που αφορά τη σχέση ενέργειας και μάζας. Η
επιστημονική κοινότητα μένει με το στόμα ανοιχτό. Κάνουν ερωτήσεις σαν
μικρά παιδιά τη πρώτη ημέρα στο σχολείο.
Αποκτάει
έδρα στο πανεπιστήμιο, νόμπελ το 1921, και μια ζωή γεματό λάμψη και
αναγνώριση. Και λίγα πράγματα ως προς τον άνθρωπο Αϊνστάιν, ήταν
βαθύτατα σοσιαλιστής, οπαδός της ιδέας μια παγκόσμιας κυβέρνησης, γιατί
μόνο έτσι δεν θα υπάρχουν πόλεμοι και ανισότητες. Δεύτερη ιστορία που
αξίζει να μάθετε, είναι ότι όταν ήθελε να χωρίσει από την πρώτη του
γυναίκα, της έταξε γραπτώς και με υπογραφή τα λεφτά από το νόμπελ
Φυσικής, ενώ δεν είχε καν προταθεί. Τόσο σίγουρος ήταν για τον ευατό
του.
Πριν τα παρατήσετε επειδή κάποιος
σας απέρριψε, σκεφτείτε τι θα είχε γίνει αν ο Άλμπερτ γινόταν τσαγκάρης
όπως τον προόριζαν, οι έξυπνοι της οικογένειας. Και μη ξεχνάτε ο χρόνος
είναι σχετικός.....