Η ανάπτυξη της τεχνολογίας βοηθά αισθητά στην εξερεύνηση του πλανήτη
μας, με αποτέλεσμα να αρχίζει να ξετυλίγεται το puzzle των καλά
κρυμμένων μυστικών του.
Επιπλέον, προσφέρει συνεχώς αφορμές και δυνατότητες στους ερευνητές να
δώσουν νέες απαντήσεις για τις περιοχές που θεωρούσαν ότι είχαν
εξερευνήσει στο παρελθόν.
Συγχρόνως, ένα καίριο ερώτημα εξακολουθεί να παραμένει. Πόσο καλά γνωρίζουμε τον πλανήτη Γη;
Απάντηση στο παραπάνω ερώτημα προσπαθεί να δώσει ο Dr. Robin
Hanbury-Tenison, καθώς έχει λάβει μέρος σε 30 εξερευνητικές αποστολές τα
τελευταία 60 χρόνια. Ο ριψοκίνδυνος επιστήμονας ξεχώρισε 9 τοποθεσίες
που αποτελούν μέχρι σήμερα πηγή ανακαλύψεων.
Το
τροπικό δάσος του Αμαζονίου εξακολουθεί να προκαλεί
ερωτηματικά, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει εξερευνηθεί από άκρη σε άκρη,
ενώ τα άγρια είδη της περιοχής καθιστούν την εξερεύνηση πολύ επικίνδυνη.
Αποτελεί τον ζωτικό πνεύμονα για το πνιγηρό περιβάλλον του πλανήτη,
καθώς το 20% του οξυγόνου παράγεται από αυτό.
Στο
τροπικό δάσος του Congo τα πράγματα είναι πολύ πιο
επικίνδυνα, καθώς η περιοχή μαστίζεται από συνεχείς πολεμικές
συρράξεις, με αποτέλεσμα κάθε προσπάθεια για εξερεύνηση της περιοχής να
κρίνεται αδιανόητη και επικίνδυνη για την ίδια τη ζωή των ερευνητών.
Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στην
Βόρεια Myanmar
και στο υποτροπικό δάσος του «Βόρειου Τριγώνου». Οι ένοπλες συγκρούσεις
και οι απαγορεύσεις της κυβέρνησης έχουν αφήσει ανεξερεύνητο εδώ και 90
χρόνια, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα οικοσυστήματα στη Γη.
Τα ερείπια αρχαίων πολιτισμών, τα παρθένα δάση και τα απομονωμένα νησιά της
Κεντρικής Αμερικής
αποτελούν πόλο έλξης για τους ερευνητές που δεν φοβούνται τον κίνδυνο
και λατρεύουν την περιπέτεια.Στην περιοχή εικάζεται ότι υπάρχουν πολλές
πόλεις με πλούσιο πολιτισμό και ιστορία που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη.
Πηγή εξερεύνησης και περιπέτειας και η χερσόνησος
Kamchatka της Ρωσίας με 200 ενεργά ηφαίστεια, αρκτικό κλίμα και μεγάλο πληθυσμό αρκούδων.
H λίμνη
Vostok στην Ανταρκτική είναι ένας μεγάλος
όγκος γλυκού νερού που εδώ και τουλάχιστον 14 εκατομμύρια χρόνια
παραμένει θαμμένος κάτω από τέσσερα χιλιόμετρα πάγου. Οι πρώτες
ενδείξεις για την ύπαρξή της ήρθαν από βρετανικά ραντάρ τη δεκαετία του
1970.
Ανάμεσα στα μέρη που προσπάθησε να εξερευνήσει ο ο Dr. Robin Hanbury- Tenison, βρίσκεται ο
Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος της Αυστραλίας και ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα σπηλαίων στον κόσμο, στο
Εθνικό Πάρκο Mulu στη Μαλαισία.
Τελευταίο αφήσαμε το πιο τρομακτικό και σκοτεινό μέρος του πλανήτη. Η
Τάφρος των Marianon
στον Ειρηνικό Ωκεανό φτάνει τα 11,2 χλμ βάθος και θα μπορούσε άνετα να
καταπιεί το Όρος Έβερεστ. Πρόκειται για το πιο εχθρικό σημείο στον
κόσμο, βυθισμένο σε ένα συνεχές σκοτάδι.
echoes.gr