Πρωτοχρονιά στον κόσμο: Τα πιο τρελά ήθη και έθιμα (φωτο)

Κακά πνεύματα, βουτιές σε παγωμένα νερά, μάχες στους δρόμους, διάλογος με αγελάδες και μπουγελώματα είναι μόνο μερικά από τα έθιμα που έχουν οι λαοί σε όλο τον κόσμο για την υποδοχή της νέας χρονιάς. Δείτε παρακάτω τα πιο τρελά και περίεργα πρωτοχρονιάτικα έθιμα στον κόσμο.
Τόνγκα και Δυτικές Σαμόα-Διπλή Πρωτοχρονιά

Εξαιτίας της γεωγραφική θέσης του Βασιλείου των Τόνγκα και των Δυτικών Σαμόα, οι κάτοικοί είναι οι πρώτοι άνθρωποι στη Γη που υποδέχονται το Νέο Ετος. Τα Τόνγκα βρίσκονται 120 μίλια δυτικά από τη Γραμμή Αλλαγής της Ημέρας, ενώ οι Δυτικές Σαμόα 80 μίλια ανατολικά από αυτήν. Η πτήση που τα ενώνει διαρκεί 90 λεπτά. Γι’ αυτό κάθε χρονιά ναυλώνονται τσάρτερ για να καλύψουν τις ανάγκες εκείνων που επιθυμούν να εορτάσουν την Πρωτοχρονιά δύο φορές.
Περού-Αλκοόλ μάχες στο δρόμο και…πατάτες κάτω από το κρεβάτι

Το φεστιβάλ Takanakuy λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο πριν την Πρωτοχρονιά στο Περού και χαρακτηρίζεται από κατανάλωση αλκοόλ και μάχες στη μέση του δρόμου από άνδρες και γυναίκες προκειμένου να λύσουν τις διαφορές τους. Μετά τη μάχη παραδοσιακά δίνουν τα χέρια και πίνουν μαζί μερικά ποτά.
Οι άνθρωποι τρώνε συνήθως ρώγες σταφυλιού όταν κτυπήσει μεσάνυχτα κάτω από ένα τραπέζι.
Άλλες Περουβιανές παραδόσεις περιλαμβάνουν τη ρίψη τριών πατατών κάτω από το κρεβάτι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς: μία ξεφλουδισμένη, μία μισό-ξεφλουδισμένη και μία άθικτη.  Έπειτα, χωρίς να κοιτάζουν, πρέπει να σκύψουν κάτω από το κρεβάτι και να διαλέξουν την πρώτη πατάτα που θα αγγίξει το χέρι τους. Στο Περού, εάν κάποιος είναι «pelado» που σημαίνει φλούδα, αυτό σημαίνει ότι είναι «άφραγκος». Επομένως, εάν διαλέξουν τη ξεφλουδισμένη πατάτα σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες στο νέο έτος, εάν διαλέξουν την μισο-ξεφλουδισμένη θα συναντήσουν κάποια οικονομικά προβλήματα. Εάν διαλέξουν την άθικτη, σημαίνει ότι ο νέος χρόνος θα τους φέρει χρήματα.

Ινδία- «Diwalli»

Το Diwalli είναι η γιορτή του φωτός. Λάμπες και κεριά, παντού για τους Ινδούς, οι οποίοι ταξιδεύουν μέχρι τον Γάγγη για το τελετουργικό τους μπάνιο.
Ουαλία-«Κλειδώνοντας» τον παλιό χρόνο

Στην Ουαλία, οι άνθρωποι ανοίγουν την πίσω πόρτα του σπιτιού και την κλείνουν με το που χτυπήσει το ρολόϊ μεσάνυχτα, κλειδώνοντας έξω το προηγούμενο έτος. Στο δωδέκατο χτύπημα, η πόρτα ανοίγει, αφήνοντας το νέο έτος να μπει.
Ταϋλάνδη-Μπουγελώματα

Λίγες μέρες πριν, κατά τη διάρκεια και λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά, στην Ταϊλάνδη, χιλιάδες κουβάδες γεμάτοι νερό προσγειώνονται σε συγγενείς και φίλους. Το νερό θεωρείται πως εξαγνίζει την ψυχή και διώχνει μακριά τα κακά πνεύματα.
Κίνα- Δράκοι και κακά πνεύματα

Ο δράκος είναι η πιο δημοφιλής φιγούρα της κινέζικης πρωτοχρονιάς, γνωστής ως Yuan Tan, που γιορτάζεται μεταξύ 21 Ιανουαρίου και 20 Φεβρουαρίου. Η δυνατή μουσική και τα κλεισμένα με χαρτιά παράθυρα διώχνουν τα κακά πνεύματα, ενώ το μανταρίνι έχει την τιμητική του και δίνεται πάντα ως δώρο σε ζευγάρι. Επιπλέον οι κινέζοι συνηθίζουν να βάφουν τις πόρτες τους κόκκινες πριν την έλευση του νέου έτους καθώς το συγκεκριμένο χρώμα θεωρείται ότι φέρνει καλή τύχη.
Εσθονία-7 γεύματα για καλή τύχη

Οι Εσθονοί θα φάνε παραδοσιακά επτά γεύματα την ημέρα της Πρωτοχρονιάς για να εξασφαλιστεί αφθονία και καλή τύχη μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες.
Λευκορωσία- «Ο κόκορας»

Οι ανύπαντρες συναγωνίζονται για να δουν ποια θα παντρευτεί μέσα στη νέα χρονιά. Στήνει η καθεμιά μπροστά της έναν σορό καλαμποκιού και παίρνουν έναν κόκορα. Τον αφήνουν να φθάσει μέχρι έναν από τους σορούς και σε όποια ανήκει, αυτή θα είναι που θα παντρευτεί.
Σιβηρία-Βουτιά στα παγωμένα νερά

Στη Σιβηρία, γενναίοι δύτες φυτεύουν το δέντρο της Πρωτοχρονιάς κάτω από τις παγωμένες λίμνες. Όπως ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, το δέντρο της Πρωτοχρονιάς της Σιβηρίας (ή yolka) υποτίθεται ότι συμβολίζει την έλευση του Father Frost, αλλά και μια νέα αρχή.
Παναμάς-Καμένο ομοίωμα

Οι κάτοικοι την Πρωτοχρονιά καίνε χάρτινα ομοιώματα διάσημων πολιτικών, ηθοποιών και σελέμπριτι.
Μεξικό-Μιλώντας με τα πνεύματα

Οι Μεξικάνοι πιστεύουν πως η Παραμονή της Πρωτοχρονιάς είναι η καλύτερη στιγμή για να επικοινωνήσουν με τις ψυχές με των νεκρών και να ζητήσουν συμβουλή από τα πνεύματα. Κι αυτό βέβαια δεν γίνεται ερασιτεχνικά στο σπίτι του καθενός αλλά εξασκείται επαγγελματικά. Στο Τάος Ιν στο Νέο Μεξικό 15 λεπτά διαλογισμού κι επικοινωνίας κοστίζει 15 δολάρια.
Νότια Αφρική, Νάπολη – Το πέταγμα των παλιών ηλεκτρικών συσκευών

Για πολλά χρόνια, οι κάτοικοι σε φτωχές συνοικίες της Νότιας Αφρικής συνήθιζαν να πετούν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έξω από το σπίτι τους έπιπλα και άχρηστες ή χαλασμένες ηλεκτρικές συσκευές. Όμως, η αστυνομία απαγόρευσε το συγκεκριμένο έθιμο, αφού πολλοί πετούσαν τα αντικείμενα απευθείας από το παράθυρο στον δρόμο, με τους πεζούς να κινδυνεύουν να τραυματιστούν. Το ίδιο έθιμο ακολουθείται και στη Νάπολη της Ιταλίας.
Ρουμανία-Τα πνεύματα των ζώων

Η Ρουμανία είναι μια χώρα γεμάτη παράδοση. Ειδικά στις αγροτικές περιοχές, τα κυριώτερα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς περιλαμβάνουν χορούς με μάσκες και τελετές για το θάνατο και την αναγέννηση. Οι χορευτές ντύνονται με γούνες ζώων και ξύλινες μάσκες που απεικονίζουν κατσίκες, άλογα ή αρκούδες, στη συνέχεια περνούν από σπίτι σε σπίτι χορεύοντας για να διώξουν τα κακά πνεύματα. Ο χορός της αρκούδας είναι ο πιο δημοφιλής. Σύμφωνα με τη χριστιανική λαϊκή παράδοση, αν μια αρκούδα μπει σε ένα σπίτι, φέρνει ευημερία, υγεία και καλή τύχη.
Ρωσία-«Παλιά» και «Νέα» Πρωτοχρονιά

Υπάρχουν πράγματι δύο εορτασμοί της Πρωτοχρονιάς στη Ρωσία. Η «Παλιά» Πρωτοχρονιά γιορτάζεται στις 14 Ιανουαρίου, σύμφωνα με το Ιουλιανό, ή ορθόδοξο, ημερολόγιο. Αυτή η γιορτή είναι η μικρότερη από τις δύο και Ρώσοι περνούν την ημέρα με την οικογένεια.
Η «Νέα» γιορτή της Πρωτοχρονιάς συμβαίνει, όπως θα περίμενε κανείς, στις 31 Δεκεμβρίου και την 1η Ιανουαρίου. Για να γιορτάσουν, πολλοί Ρώσοι παρακολουθούν συναυλίες ή επιδείξεις πυροτεχνημάτων, με τις μεγαλύτερες να βρίσκονται στην Κόκκινη Πλατεία.
Μεξικό-Βραζιλία-Βολιβία- «Χρωματιστά εσώρουχα»

Εδώ υποδέχονται τον νέο χρόνο φορώντας χρωματιστά εσώρουχα, κυρίως κόκκινα αλλά και κίτρινα ή άλλα ζωηρά χρώματα προκειμένου να «πιάσουν» την καλή τύχη. Επίσης, πιστεύουν ότι έτσι θα έρθει και ο έρωτας της ζωής τους. Το κόκκινο αντιπροσωπεύει έντονη ερωτική ζωή και το κίτρινο επιθυμία για πολλά χρήματα και πλούτη. Οι επιθυμίες των ντόπιων εκφράζονται μέσω του χρώματος που επιλέγουν.
Εκουαδόρ-«Το κάψιμο των σκιάχτρων»

Καίγοντας σκιάχτρα τα μεσάνυχτα γιορτάζουν τον νέο χρόνο στο Εκουαδόρ. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν πως καταστρέφουν όλα τα άσχημα πράγματα που συνέβησαν. Επίσης, συνηθίζουν να παίρνουν φωτογραφίες που τους θυμίζουν κάτι άσχημο και να τις καίνε ώστε να ξορκίσουν τις περυσινές κακές στιγμές.
Ιαπωνία-Το χτύπημα της καμπάνας

Τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου, οι βουδιστικοί ναοί στην Ιαπωνία χτυπούν τις καμπάνες τους συνολικά 108 φορές καθώς συμβολίζουν ένα κομμάτι της θρησκείας με τις ανθρώπινες αμαρτίες. Οι καμπάνες χτυπούν 107 φορές στις 31 και μία φορά μετά τα μεσάνυχτα. Επίσης οι Ιάπωνες συνηθίζουν να τρώνε φαγόπυρο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Ισπανία-Τα σταφύλια

Η ισπανική παράδοση λέει ότι πρέπει να φας ένα σταφύλι για κάθε χτύπο της καμπάνας τα μεσάνυχτα για να έχεις επιτυχία και καλή τύχη για το επόμενο έτος. Όσα περισσότερα σταφύλια καταφέρεις να φας τόσο πιο καλότυχη θα είναι νέα χρονιά. Η συγκεκριμένη παράδοση κρατά επίσημα από το 1909.
 Ολλανδία- «Το κάψιμο των δέντρων»

Στη Ολλανδία έχουν εμπρηστικές “διαθέσεις”, μαζεύουν όλα τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα καίνε, υπό τη μουσική των πυροτεχνημάτων. Σύμφωνα με τους Ολλανδούς, το έθιμο αυτό έχει σαν στόχο να “κάψει” το προηγούμενο έτος για να είναι “καθαρό” το επόμενο.
Πορτογαλία-Ανοιχτά παράθυρα και ρολόι από σταφίδες

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, έχουν τα παράθυρα των σπιτιών ανοιχτά για να μπει ο καινούργιος χρόνος. Επίσης συνηθίζουν να σπάνε ό,τι παλιό έχουν στην κατοχή τους πετώντας το από το ανοιχτό παράθυρο. Στις 00.00 η οικογένεια κάθεται στο τραπέζι. Ο καθένας έχει μπροστά του ένα ρολόι φτιαγμένο από 12 σταφίδες, τις οποίες πρέπει να τρώει μία μία ξεχωριστά και να κάνει από μια ευχή. Όταν το δείπνο τελειώσει, τραγουδούν όλοι μαζί τα κάλαντα. Ανήμερα την Πρωτοχρονιά πετούν συμβολικά τα παλιά ρούχα και ντύνονται με καινούργια.
Ιρλανδία-«Φύλλα από γκι»

Οι ελεύθερες γυναίκες της χώρας βάζουν φύλλα από γκι κάτω από το μαξιλάρι τους ελπίζοντας να ονειρευτούν και να βρουν τον μέλλοντα σύζυγό τους. Επίσης, πιστεύεται ότι έτσι ξεφορτώνονται την κακή τύχη.
 Χιλή- «Πρωτοχρονιά με τους νεκρούς»

Στο νεκροταφείο υποδέχονται οι Χιλιανοί την Πρωτοχρονιά στην πόλη Τάλκα. Θεωρούν πως οι αγαπημένοι τούς τους περιμένουν στο νεκροταφείο και θα πρέπει να υποδεχθούν τον νέο χρόνο μαζί τους. Στις 11 τη νύχτα, οι πόρτες του νεκροταφείου ανοίγουν για το κοινό, το οποίο το υποδέχονται με κλασική μουσική και με φώτα που κάνουν την ατμόσφαιρα επιβλητική. Η παράδοση ξεκίνησε το 1995 όταν μία οικογένεια ντόπιων παραβίασε τον φράκτη για να υποδεχθεί την πρωτοχρονιά στον τάφο του πατέρα τους κι από τότε περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι συγκεντρώνονται στο τοπικό νεκροταφείο.
Δανία- «Το σπάσιμο των πιάτων» και η «αιώρηση»

Περίεργο είναι το έθιμο που τηρούν στη χώρα, σπάζοντας πιάτα στην πόρτα του γείτονα. Αντί να… ταλαιπωρούν τον… διπλανό τους αντιθέτως αντλούν μεγάλη χαρά. Η οικογένεια που συγκεντρώνει στην πόρτα της τη μεγαλύτερη ποσότητα σπασμένων πιατικών θεωρείται ότι θα έχει τη μεγαλύτερη τύχη καθώς έχει τους πιο πιστούς φίλους. Κάτι ακόμα που συνηθίζουν στη Δανία, είναι λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος του χρόνου να ανεβαίνουν στις καρέκλες και στο τελευταίο δευτερόλεπτο να πηδούν, έτσι ώστε ο νέος χρόνος να τους βρει κυριολεκτικά. στον αέρα! Η «αιώρηση» αυτή συμβολίζει την καλή τύχη και την προστασία από τα κακά πνεύματα.
Φιλιππίνες-Ντυμένοι στα πουά

Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς έχουν έθιμο να φορούν ρούχα πουά και να τρώνε μόνο στρογγυλά φαγητά και φρούτα. Πιαστούν έτσι ότι θα έχουν αφθονία καθώς ταυτίζουν το στρογγυλό σχήμα με το σχήμα των κερμάτων και του πλούτου. Επίσης, κατά τη διάρκεια της Παραμονής Πρωτοχρονιάς, οι Φιλιππινέζοι ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να χοροπηδάνε κατά την αλλαγής του έτους, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η ανάπτυξη τους και παίρνουν ύψος. Συνηθίζουν επίσης με την αλλαγή τους έτους να ανοίγουν όλες τις πόρτες και τα παράθυρα για να τους επισκεφθεί η καλή τύχη.
Ιταλία-Φακές

Στο τελευταίο γεύμα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, οι Ιταλοί συνήθως σερβίρουν φακές με χοιρινά λουκάνικα, καθώς το γεύμα αυτό θεωρείται ότι φέρνει τύχη και ευημερία για το νέο έτος. Αυτή η παράδοση προέρχεται από το ρωμαϊκό έθιμο όπου έδιναν μια  «sarcella» ή αλλιώς μια δερμάτινη τσάντα γεμάτη με φακές που κατά παράδοση την έδεναν στη ζώνη τους. Στα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι ήλπιζαν ότι οι φακές θα μετατρέπονταν σε χρυσά νομίσματα, φέρνοντάς τους πλούτο. Στο παρελθόν, οι φακές δίνονταν ως δώρο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ενώ τώρα έχουν γίνει σύμβολο καλοτυχίας και ευημερίας στην Ιταλία.

Σκοτία-Το Ποδαρικό και οι μπάλες φωτιάς

Στη Σκωτία, όπως και στην Ελλάδα, το πρώτο πρόσωπο που θα περάσει το κατώφλι ενός σπιτιού το νέο έτος θα φέρει καλή τύχη. Μάλιστα, στη πρέπει να έχει μαζί του και ένα δώρο, παραδοσιακά ένα μπουκάλι ουίσκι. Επίσης στο Stonehaven πραγματοποιείται κάθε χρόνο το φεστιβάλ της φωτιάς όπου μια ομάδα από εκπαιδευμένους επαγγελματίες λίγο πριν τα μεσάνυχτα στριφογυρίζουν τεράστιες μπάλες φωτιάς πάνω από το κεφάλι τους τις οποίες πετούν στη θάλασσα. Η παράδοση ξεκίνησε πριν από 100 χρόνια και θεωρείται ότι έτσι διώχνουν τα κακά πνεύματα.
Μεξικό- Η άδεια βαλίτσα

Οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν ένα γύρο στο τετράγωνο κρατώντας μια άδεια βαλίτσα. Έτσι θα έχουν μια χρονιά γεμάτη ταξίδια.
Τουρκία- Το πέταγμα των ροδιών

Πετούν φυσικά ρόδια από το μπαλκόνι στο δρόμο από κάτω για καλοτυχία.
Πουέρτο Ρίκο-Κακά Πνεύματα και αρνητική ενέργεια

Στο Πουέρτο Ρίκο, οι άνθρωποι καθαρίζουν τα σπίτια τους για να απαλλαγούν από την αρνητική ενέργεια του προηγούμενου έτος και τελειώνουν πετώντας κουβάδες με νερό έξω από τα παράθυρά τους  τη νύχτα της 31^ης Δεκεμβρίου για να απομακρύνουν τα κακά πνεύματα. Μια άλλη παράδοση περιλαμβάνει το πασπάλισμα ζάχαρης στην εξώπορτα του σπιτιού για καλή τύχη, ενώ όσοι βρίσκονται κοντά σε παραλία συνηθίζουν στις 12 ακριβώς να κολυμπάνε ενάντια στα κύματα για να κρατήσουν τα κακά πνεύματα μακριά από την ακτή.
 Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία-Το χτύπημα της κατσαρόλας

Οι αυστραλοί την Πρωτοχρονιά βγαίνουν στους δρόμους και χτυπάνε κατσαρόλες και τηγάνια.
Βέλγιο και Ρουμανία-Μιλώντας στις αγελάδες

Οι Βέλγοι αγαπούν τις αγελάδες τους σε τέτοιο βαθμό που θεωρείται παράδοση για τους αγρότες να εύχονται στα ζώα τους ένα μακρύ και ευτυχισμένο Νέο Έτος. Στη Ρουμανία, ωστόσο τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, οι αγρότες θα «ακούσουν» τις αγελάδες τους για να δουν αν μπορούν να διακρίνουν οποιοδήποτε ανθρώπινο ήχο που να προέρχεται από αυτές, σε αυτή την περίπτωση, θα έχουν κακή τύχη το επόμενο έτος.
 Βραζιλία- «Ντυμένοι στα λευκά»

Οι Πρωτοχρονιές τους είναι ντυμένες στα λευκά. Με την αλλαγή του χρόνου πηγαίνουν στη θάλασσα και ρίχνουν στα κύματα λευκά λουλούδια για τη θεά της καλοτυχίας,  Γιαμαντζά. Το παραδοσιακό τους φαγητό αποτελείται από όσπρια, όπως σούπα από φακές ή μαύρα φασόλια που δηλώνουν την αφθονία. Λευκά κεριά, λευκά λουλούδια και φωτάκια πρωταγωνιστούν στη διακόσμηση.
Φινλανδία-Ερμηνεύοντας τον κασσίτερο

Στη Φινλανδία ρίχνουν λιωμένο κασσίτερο σε ένα δοχείο με νερό και ερμηνεύουν το σχήμα που παίρνει το μέταλλο όταν σκληρύνει.

Γερμανία- «Δείπνο για έναν»

Κάθε χρόνο από το 1972 οι Γερμανοί παρακολουθούν το τηλεοπτικό σόου «Δείπνο για έναν» γιορτάζοντας έτσι την Πρωτοχρονιά. Κανείς δε ξέρει πως ξεκίνησε η παράδοση αλλά ακόμη και η φράση «ίδια διαδικασία κάθε χρόνο» είναι η ατάκα της εποχής και οι Γερμανοί το απολαμβάνουν πραγματικά, έστω και σε επανάληψη.
Τσεχία-Παπούτσια

Οι γυναίκες τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς ρίχνουν ένα παπούτσι πάνω από τον ώμο τους με κατεύθυνση μια πόρτα. Εάν το παπούτσι προσγειωθεί με τη μύτη να δείχνει προς την πόρτα, πιστεύεται ότι θα παντρευτούν μέσα στον επόμενο χρόνο.

Περισσότερα

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2019!!!

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ STARXEIAMAS ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΥΓΕΙΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΛΙΟ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Περισσότερα

Πρωτοχρονιά στην Ελλάδα: Έθιμα σε όλες τις γωνιές της χώρας

Το 2018 έφτασε στο τέλος του και μια νέα χρονιά ξεκινά γεμάτη ελπίδα και προσμονή. Η Ελλάδα αποχαιρετά τον παλιό χρόνο και υποδέχεται τον νέο μέσα από τις πλούσιες παραδόσεις της που χάνονται στα βάθη των αιώνων, αλλά και τις καινούριες που ήρθαν για να μείνουν. Από τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια της Χίου μέχρι τα Μπαμπαλιούρια στη Λάρισα και το έθιμο της καμήλας στη Θεσσαλονίκη, παρακάτω θα δείτε γνωστά και άγνωστα πρωτοχρονιάτικά ελληνικά έθιμα.

Κάλαντα με φωτιές- Καβάλα


Το έθιμο επιβιώνει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τα αγόρια που θα φύγουν στρατιώτες τη νέα χρονιά, συγκεντρώνουν μεγάλες στοίβες από ξύλα στην πλατεία. Την παραμονή ανάβουν μια μεγάλη φωτιά και ψέλνουν τα κάλαντα. Με το που ο δείκτης δείξει δώδεκα, ξεκινά το παραδοσιακό γλέντι με τσίπουρο και γλυκά. Σε άλλες περιοχές της Καβάλας, το μικρότερο μέλος της οικογένειας μεταφέρει μια πέτρα στο εσωτερικό του σπιτιού για να είναι στέρεο και γερή η οικογένεια, ενώ τα μικρότερα παιδιά κάνουν «ποδαρικό» σε όλα τα σπίτια του κάθε οικισμού, μπαίνοντας με το δεξί. Για την καλή τύχη που φέρνουν, ανταμείβονται από τους ιδιοκτήτες με δώρα και γλυκά.

 Το σκόρπισμα των φύλλων-Θάσος

Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι κάθονται γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στ’ αναμμένα κάρβουνα, φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μια ευχή, χωρίς όμως να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.
Πυροτεχνήματα

Τα τελευταία χρόνια έχουν καθιερωθεί τα πυροτεχνήματα στις κεντρικές πλατείες των πόλεων. Είναι με ευθύνη και διοργάνωση των δημοτικών αρχών που επίσης φροντίζουν για τον εορταστικό στολισμό των πόλεων, αλλά και τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Βασιλόψωμο-Στερεά Ελλάδα

Το βασιλόψωμο τρώγεται ανήμερα του Αγίου Βασιλείου και εκτός από αλεύρι οι νοικοκυρές βάζουν μέσα ρεβύθι αλεσμένο, βασιλικό και νερό και πάνω του δημιουργούν διάφορα σχήματα και παραστάσεις είτε αυτές αφορούν την παραγωγή είτε την υγεία είτε την οικογένεια.
Το έθιμο της Καμήλας –Θεσσαλονίκη

Κάθε χρόνο, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου ‘Καβακλή’ των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης. Δεν λένε όμως τα κάλαντα, αλλά μεταμφιέζονται σε καμήλες και φωνάζουν δυνατά διάφορα συνθήματα. Σκοπός τους είναι να παραπλανήσουν τους στρατιώτες του Ηρώδη που ψάχνουν να βρουν το νεογέννητο Ιησού, ώστε να μην μπορέσουν να τον σκοτώσουν.
Πρασόπιτα-Άβδηρα Ξάνθης

Οι οικογένειες ανοίγουν φύλλο και παρασκευάζουν μια πίτα με πράσο, κιμά και μπαχαρικό κύμινο μέσα στην οποίο βάζουν το φλουρί. Η πίτα ψήνεται σε παραδοσιακό ταψί, το οποίο ονομάζεται «σινί» και τα παλιότερα χρόνια σερβίρονταν πάνω σε χαμηλό ξύλινο τραπέζι, το σορβά.
Οι «κολόνιες» – νησιά του Ιονίου

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το βράδυ, οι κάτοικοι της πόλης γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του Νέου Χρόνου κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας μπουκάλια με κολώνια και ραίνουν ο ένας τον άλλο τραγουδώντας: « Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε Χρόνους Πολλούς».
Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θεωρούν καλό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πετάξει πάνω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ότι τάχα τους περιμένουν συμφορές.
«Κλίκια» και «φταζμίτ’κα»- Χαλκιδική

Στη Χαλκιδική οι γυναίκες, εκτός από τη βασιλόπιτα, πρέπει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να φτιάξουν «κλίκια» και «φταζμίτ’κα», όπως και άλλα γλυκά για τους καλαντιστές, τους επισκέπτες και τα μέλη της οικογένειας. Συνήθως τα γλυκά αυτά είναι: σαραγλί, σουσαμόπιτα, μπακλαβάς, κανταΐφι κ.ά. Ειδικότερα στην Ορμύλια έκαναν κι ένα ειδικό κουλούρι, σε σχήμα «οχτώ», για τον Άγιο Βασίλειο. Το κουλούρι αυτό το έβαζαν στο εικονοστάσι για το καλό του χρόνου. Επίσης, τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς στα χωριά της Χαλκιδικής η βρύση του χωριού έπρεπε να είναι ανοιχτή, έτσι ώστε να τρέχει η τύχη όλη τη χρονιά σαν το νερό.

Το σφάξιμο του χοίρου

Ένα παλιό έθιμο, που η πρόοδος και οι σύγχρονες ευκολίες το έχουν σβήσει, είναι το σφάξιμο του χοίρου. Κάθε οικογένεια μεγαλώνει στην αυλή του σπιτιού ένα χοίρο για να το σφάξει τις μέρες των γιορτών. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς η νοικοκυρά έβραζε σ’ ένα καζάνι πολύ νερό.
Τα λουκάνικα και τα κρέατα του χοίρου αφού τα κρέμαγαν σε ένα κοντάρι, τα κάπνιζαν σε φωτιά από σχοινιές, μερσινιές και ξισταρκές για να στεγνώσουν. Μετά τα κρεμούσαν στον ήλιο για να ξεραθούν καλά. Από το κρέας του χοίρου έτρωγαν όλο το χρόνο.

Η «προβέντα» και τα «μπουλιστρίνα»- Σάμος

Εκτός από την βασιλόπιτα, οι γυναίκες της Σάμου φτιάχνουν και την «προβέντα». Πρόκειται για ένα πιάτο με γλυκά που «κρίνει» τη νοικοκυροσύνη της Σαμιώτισσας. Απαραίτητο «συστατικό» κάθε σπιτιού είναι το σπάσιμο του ροδιού και το σκόρπισμα των σπόρων του ώστε να γεμίσει το σπίτι ευτυχία και υγεία, ενώ οι τυχεροί που θα κάνουν ποδαρικό, παίρνουν τα «μπουλιστρίνα», το γνωστό σε όλους μας χαρτζιλίκι.
Χαρτοπαιξία


Αγαπημένο έθιμο των Ελλήνων είναι η χαρτοπαιξία και τα ζάρια σε καφενεία, λέσχες και σπίτια το βράδυ της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς περιμένοντας την αλλαγή του χρόνου. Τα ποσά συνήθως είναι χαμηλά, τέτοια που να προσφέρουν απλά μια φιλική διασκέδαση χωρίς να στενοχωρούν τους χαμένους.
Τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς-Κομοτηνή

Στην Κομοτηνή τα Χριστούγεννα δεν λένε κάλαντα αλλά τα λένε την Πρωτοχρονιά. Αποβραδίς γυρνούν με αναμμένα φανάρια στολισμένα με κορδέλες χάρτινες και ποικιλόχρωμες, με βαπόρια και τραγουδούν τα κάλαντα από ένα τυπωμένο βιβλίο.

Τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια-Χίος

Στην πόλη της Χίου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς υπάρχει ένα έθιμο, τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια. Σύμφωνα με αυτό, οι ενορίες κατασκευάζουν πλοία, σε σμίκρυνση. Αυτά συναγωνίζονται μεταξύ τους ως προς την ποιότητα κατασκευής και ως προς την ομοιότητα με τα πραγματικά πλοία, ενώ οι ομάδες, το πλήρωμα, του κάθε πλοίου τραγουδούν κάλαντα.
Πoδαρικό και Μπουγάτσα-Κρήτη

Το ποδαρικό είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα και στην Κρήτη. Ο πρώτος άνθρωπος που θα πατήσει με το πόδι του στο σπίτι μετά την είσοδο του νέου χρόνου, πρέπει να είναι τυχερός. Για να φέρει γούρι στο σπίτι, πρέπει να πατήσει πρώτα με το δεξί του πόδι για να πάνε όλα δεξιά, δηλαδή καλά.
Επίσης την ημέρα της Πρωτοχρονιάς μεταφέρουν νερό από τη βρύση στο σπίτι και ο νοικοκύρης λέει : «Όπως τρέχει τούτο το νερό έτσι να τρέχουν και τα καλά στο σπίτι μου». Ακόμη ο ιδιοκτήτης μεταφέρει μια πέτρα στην κατοικία του λέγοντας: «Όπως είναι γερή τούτη η πέτρα έτσι να είναι γερό και το σπίτι μου». Σε ορισμένα μέρη του Ηρακλείου, την πρωτοχρονιά συνηθίζεται η οικογένεια να πηγαίνει στην εκκλησία.
Μαζί τους παίρνουν μια εικόνα του σπιτιού, η οποία αφού λειτουργηθεί θα κάνει το ποδαρικό στο σπίτι. Την πρωτοχρονιά οι παππούδες και οι στενοί συγγενείς της οικογένειας δίνουν στα παιδιά την «καλή χέρα», δηλαδή κάποιο χρήματα. Έθιμο που διατηρείται μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικά είναι ακόμη και τα παραδοσιακά κάλαντα της Κρήτης…
Στο Ηράκλειο υπάρχει επίσης και το έθιμο της μπουγάτσας, όπου οι κάτοικοι καταναλώνουν ανήμερα της Πρωτοχρονιάς μεγάλες ποσότητες μπουγάτσας, θέλοντας να είναι γλυκιά η πρώτη τους γεύση. Μάλιστα σε όλους τους δρόμου του Ηρακλείου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έχουν στηθεί υπαίθριοι πάγκοι για την διανομή μπουγάτσας.


Ποδαρικό-Λέρος

Στο νησί της Λέρου μόλις γυρίσει ο χρόνος ένας που βρίσκεται έξω από το σπίτι έρχεται κρατώντας ένα δοχείο με νερό και μια πέτρα. Είναι το ποδαρικό του σπιτιού.
Με το νερό ραντίζουν στα τέσσερα καντούνια (γωνιές) μέσα στο σπίτι μέχρι να ‘ρθει τον επόμενο χρόνο η καινούργια πέτρα και εύχονταν «όπως η πέτρα είναι γερή έτσι να ναι και η υγειά σας όλο το χρόνο».
Το πρωί επίσης της Πρωτοχρονιάς στη Λέρο σφάζανε έναν μαύρο πετεινό που τον φυλάγανε όλο το χρόνο για αυτή την ημέρα. Έπρεπε να είναι οπωσδήποτε μαύρος. Γυρίζανε ανατολικά το κεφάλι του, τον σφάζανε και τον κάνανε σούπα.

 Το τάισμα της βρύσης- Κεντρική Ελλάδα

Σε κάποιες περιοχές την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση “για να κλέψουν το άκραντο νερό”. Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ’ όλη τη διαδρομή. Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους.
Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την “ταΐζουν”, με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Έλεγαν μάλιστα πως όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα στεκόταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο.
Στη συνέχεια ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, “κλέβουν νερό” και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Εικονοστάσι και μπουλουστρίνα -Δωδεκάνησα

Σε χωριά της Ρόδου, αλλά και σε πολλά νησιά τηρούν το έθιμο να αφήνουν αποβραδίς κοντά στο εικονοστάσι ένα ποτήρι νερό κι ένα πιάτο με τρία κομμάτια μπακλαβά ή εφτάζυμου ή βασιλόπιτας, το ένα του Χριστού, το άλλο του Άη Βασίλη και το τρίτο του φτωχού.
Επίσης, στα δωδεκάνησα, τα μικρά παιδιά την πρώτη μέρα του χρόνου επισκέπτονται τους συγγενείς (γιαγιάδες, παππούδες, θείους, νονούς) και παίρνουν από αυτούς χρηματικό ποσό εν είδει δώρου το οποίο ονομάζεται μπουλουστρίνα.
Κρεμύδα για Γούρι-Κρήτη

Το σκυλοκρέμμυδο ή κρεμύδα (Scilla maritima) είναι συνηθισμένο φυτό στην Κρήτη. Φυτρώνει άγριο και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι. Τα ζώα δεν το τρώνε γιατί έχει δηλητήριο, που μπορεί να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό από επαφή. Ακόμα και να το βγάλεις απ’ τη γη και να το κρεμάσεις, δεν παύει να βγάζει νέα φύλλα και άνθη. Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα, γι’ αυτό την Πρωτοχρονιά κρεμούν σκυλοκρέμμυδο στα σπίτια τους.
Το σπάσιμο του ροδιού-Πελοπόννησος

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι, για να το λειτουργήσει. Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας -δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του- και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι για να κάνει το καλό ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι.

 Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: “με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά”. Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες αν είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.

Το «κοφτανέσι»-Δερβιτσάνη Ηπείρου

Το απόγευμα της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, όλες οι οικογένειες της Δερβι(η)τσάνης στη Βόρεια Ήπειρο κάθονταν μαζεμένες κοντά στο τζάκι, αφού πρώτα έβαζαν πολλά ξύλα για να θερμανθεί το σπίτι.
Έπειτα ο αρχηγός της οικογένειας, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν ο παππούς, έπαιρνε το «κοφτανέτσι», ένα είδος φυτού με αγκάθια και με τη σειρά έριχνε από ένα φύλλο να καεί σε μια πυρακτωμένη μαυρόπλακα, λέγοντας το όνομα απ’ το κάθε μέλος του σπιτιού. Αν το φύλλο έτριζε και πηδούσε προς τα πάνω, αυτό σήμαινε ότι το νέο έτος για το συγκεκριμένο μέλος θα ήταν τυχερό.
Στο τέλος έριχναν όλο το «κοφτανέτσι» στη φωτιά. Την Πρωτοχρονιά φρόντιζαν οι πάντες να είναι εύθυμοι και γελαστοί, για να τους πάει όπως έλεγαν όλη η χρονιά χαρούμενα. Ένα έθιμο πολύ διαδεδομένο μέχρι σήμερα είναι και εκείνο της Βασιλόπιτας, η οποία φτιαχνόταν από χοιρινό κρέας στο οποίο μέσα τοποθετούνταν το νόμισμα.
Επίσης την Πρωτοχρονιά γινόταν και οι επισκέψεις στους συγγενείς και υποχρεωτικά έπρεπε όταν πλησιάζανε στην πόρτα του σπιτιού των συγγενών τους, να μπαίνανε με το δεξί πόδι για να τους πάνε όπως έλεγαν, όλα «δέξα».

«Σούρβαλα-Σούρβαλα» και «αλμυρή βασιλόπιτα»-Έβρος

«Σούρβαλα-Σούρβαλα» (κάλαντα της Πρωτοχρονιάς) διαλαλούσαν οι μικροί καλαντιστές την προηγούμενη της έλευσης του νέου χρόνου, στις γειτονιές των χωριών του Έβρου, τραγουδώντας «Άγιους Βασίλης έριτι απού την Καισαρεία, απού την Καισαρεία, βαστάει πένα κι χαρτί, χαρτί κι καλαμάρι?». Το βράδυ της τελευταίας μέρας του χρόνου ομάδες νέων καλαντιστών, ανύπανδρων ή αρραβωνιασμένων, επισκέπτονταν όλα τα σπίτια του χωριού και εύχονταν υγεία και ευημερία στους νοικοκύρηδες που τους αντάμειβαν δεόντως.
Ιδιαίτερη θέση μεταξύ των πρωτοχρονιάτικων εθίμων έχει και το φαγητό το οποίο, στον Έβρο συνδέεται με τον προγραμματισμό της νέας χρονιάς. Χαρακτηριστική είναι η τυρόπιτα, η εβρίτικη «αλμυρή βασιλόπιτα», που μεταξύ των φύλλων της έκρυβε, εκτός από το γνωστό σε όλους νόμισμα, διάφορα ξυλαράκια το καθένα με τον δικό του συμβολισμό (η κρανιά για την υγεία, το σουσάμι για την πληθώρα των αγαθών και της παραγωγής κ.α.) ενώ μέσω των συμβόλων γίνονταν και οι αναθέσεις των εργασιών του νέου έτους, π.χ. αυτός που τύχαινε το άχυρο θα φρόντιζε το στάβλο κ.ο.κ. Την Πρωτοχρονιά ετοιμάζεται και το ζυμωτό ψωμί «κεντημένο» περίτεχνα με σχέδια της αγροτικής παραγωγής, το οποίο ο νοικοκύρης κρατά στον αέρα καλώντας τους υπόλοιπους να κόψουν ένα κομμάτι με το χέρι, σύμβολο υγείας και τύχης.

Φυλλωτή Βασιλόπιτα-Καστανιές Ανατολικής Θράκης

Τη Βασιλόπιτα την έκαναν φυλλωτή. Έβαζαν γόμο (γέμιση) πλιγούρι και ανάμεσα στα φύλλα τον «παρά», το νόμισμα, και άλλα σημάδια. Η νοικοκυρά με τον παρά τη σταύρωνε τρεις φορές και ύστερα τον έχωνε στο ζυμάρι, θα να βάλει πελεκούδι από την πόρτα ή κλαρί, για το σπίτι, κουκί στάρι για τα χωράφια, σταφίδα για το αμπέλι, κομματάκια τυρί για τα πρόβατα, άχερο για τα γελάδια…
Στους λυπημένους που έστελναν πίτα, εκείνοι δεν την έκοβαν με το μαχαίρι αλλά ο καθένας έκοβε με το χέρι ένα κομμάτι. Την παραμονή το βράδυ έβαζαν στο τραπέζι εννιά ειδών φαγητά και πολλών ειδών οπωρικά, στη μέση τη βασιλόπιτα, τρία ψωμιά κι ένα κεράκι αναμμένο στο ένα ψωμί.
Αφού έτρωγαν έκοβαν την πίτα. Σ’ όποιον έπεφτε ο παράς, έλεγαν πως εκείνος «βασίλεψε». Τον «βασιλεμένο» παρά τον έριχναν μέσα σε ποτήρι με κρασί, έπιναν από λίγο και εύχονταν : «Και του χρόνου καλύτερα!». Τον παρά τον άφηναν στα εικονίσματα και τον επόμενο χρόνο τον έβαζαν στην άλλη πίτα.
Τα Πρωτοχρονιάτικα Μπαμπαλιούρια-Λάρισα

Οι γιορτές της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν παραδοσιακά στη Λάρισα από την παραμονή, όπου τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους τραγουδώντας τα Αγιοβασιλιάτικα κάλαντα και φωνάζοντας “Σουρβάσο”. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς αναβιώνουν τα “Μπαμπαλιούρια”, είναι ένα Πρωτοχρονιάτικο έθιμο, που έχει τις ρίζες του στη Διονυσιακή λατρεία.
Η στολή των Μπαμπαλιούρηδων, αποτελείται από το “σαλβάρι”, ένα μάλλινο άσπρο παντελόνι, το οποίο στερεώνουν στη μέση με μια μάλλινη άσπρη ζώνη. Το πουκάμισο που φορούν από πάνω είναι συνήθως άσπρο με φαρδιά μανίκια σαν εκείνο των τσολιάδων. Στα πόδια φορούν άσπρες καλτσοδέτες και τσαρούχια. Στη μέση φορούν ένα χοντρό μάλλινο ύφασμα, διπλωμένο πολλές φορές, όπου επάνω δένουν τα μεγάλα και βαριά κουδούνια. Στο κεφάλι φορούν ειδική μάσκα, από προβιά ζώου, τη λεγόμενη “φουλίνα”. Η μάσκα αυτή είναι άσπρη ή μαύρη και έχει τρία ανοίγματα, δύο στα μάτια και ένα στο στόμα. Στα χέρια κρατούν ένα ξύλινο κυρτό σπαθί που συμπληρώνει τη φορεσιά του κάθε “Μπαμπαλιούρη”.
Έτοιμα πλέον τα “Μπαμπαλιούρια” περιμένουν να τελειώσει η Θεία Λειτουργία για να ξεχυθούν στους δρόμους. Μαζί τους είναι πάντα ο “αδελφογύρτης” ο οποίος κρατάει έναν κουμπαρά και μαζεύει τα χρήματα που προσφέρει ο κόσμος. Πριν ακόμη τελειώσει η Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία οι “Μπαμπαλιούρηδες” έχουν πάρει θέση έξω από τις τρεις ενορίες του χωριού.
Βγαίνοντας ο κόσμος από την εκκλησία τους συναντά και αιφνιδιάζεται αφού περνούν το σπαθί στη μέση τους και δεν αφήνουν κανέναν να περάσει αν δεν βάλει χρήματα επάνω σ’ αυτό. Μόλις βάλουν τα χρήματα τα παίρνει ο αδελφογύρτης και τους εύχεται Καλή Χρονιά. Μετά τις εκκλησίες τα “Μπαμπαλιούρια” πηγαίνουν στην πλατεία, και με το δυνατό θόρυβο που προκαλούν τα κουδούνια τους, τραβούν την προσοχή των ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Φεύγοντας από εκεί, περνούν από τα καφενεία και τις καφετέριες του χωριού και έπειτα ξεχύνονται στους δρόμους μέχρι αργά το βράδυ. Αυτό το έθιμο έχει σαν σκοπό να διώξει τα κακά πνεύματα, και να είναι ήσυχη και χαρούμενη η καινούρια χρονιά.
Το μέλι-Ζίτσα

Ολοι του σπιτιού εγεύοντο μια κουταλιά μέλι για να πάει η καινούρια χρονιά «μελάτη», ο καινούριος χρόνος «γλυκύς»! Προσπαθούσαν αυτήν την ημέρα να μη λογοφέρουν γιατί θεωρούσαν πως ο χρόνος θα «πήγαινε» με λογοτριβές τσακωμούς σ’ ολο το διάβα του.
Η Καλή Χέρα-Κρήτη

Την Πρωτοχρονιά συνηθίζεται να δίνεται ένα χρηματικό ποσό στα παιδιά θα επισκεφτούν κάποιο σπίτι. Συνήθως πρόκειται για τα εγγόνια ή τα ανίψια. Μερικές δεκαετίες παλιότερα, η «καλή χέρα» ήταν το μόνο δώρο που έπαιρναν τα παιδιά την Πρωτοχρονιά και σε πολλές περιπτώσεις ήταν απλά ένα κέρασμα μιας κι ούτε χρήματα υπήρχαν πολλά, αλλά ούτε μαγαζιά με παιχνίδια.
Μωμόγεροι-Δράμα

Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί της Δράμας απαντάται το έθιμο των Μωμόγερων, που προέρχεται από τους Πόντιους πρόσφυγες.
Η ονομασία τους προέρχεται από το «μίμος» ή το «μώμος» και το «γέρος», και συνδέεται με τις μιμητικές τους κινήσεις. Φοράνε τομάρια λύκων ή τράγων, ή στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, και έχουν τη μορφή γέρων.
Οι Μωμόγεροι, προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες όλο το δωδεκαήμερο, ψάλλοντας τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους.
Όταν οι παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.

Περισσότερα