Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017


Ανησυχία προκαλεί η είδηση ότι οι ασύρματες συνδέσεις των οικιακών και επαγγελματικών δικτύων Wi-Fi σε όλο τον κόσμο είναι εκτεθειμένες σε παραβιάσεις από χάκερ εξαιτίας ενός κενού ασφαλείας, που ονομάζεται Krack.
Με λίγα λόγια οι συνδέσεις στο διαδίκτυο μέσω Wi-Fi δεν είναι πλέον ασφαλείς.
«Ενώ ήταν ασφαλής o κωδικός του Wi-Fi, ο τρόπος με τον οποίο γινόταν η κρυπτογράφηση μέσω Wi-Fi, δεν είναι πλέον γιατί κατάφεραν να σπάσουν την κρυπτογράφηση. Έχει λοιπόν αποκρυπτογραφηθεί ο αλγόριθμος του κωδικού του Wi-Fi κι έτσι μπορεί ο καθένας να συνδεθεί στα Wi-Fi με username και password που κυκλοφορούν στο ίντερνετ», υποστηρίζει ο πρόεδρος των Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ, Νίκος Βασιλάκος, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Και προσθέτει: «Για να μπορέσει κάποιος να προστατευτεί πρέπει να κάνει ενημέρωση ειδικά των android συσκευών και του υπολογιστή του μέσω internet και να βάλει το νέο λογισμικό που έχει βγει και προστατεύει. Δηλαδή πρέπει κανείς να “κατεβάσει” το νεότερο λογισμικό android, microsoft windows, mac και ios. Να αναβαθμίσει λοιπόν τις συσκευές στη νεότερη έκδοση. Σε δεύτερη φάση πρέπει να επικοινωνήσει με τον πάροχό του και να αναβαθμίσει και το firmware, δηλαδή το modem του».

Στην αρχή ήταν τα μικρά περιχαρακωμένα γραφεία, που ευνοούσαν την ατομική εργασία ή την εργασία λίγων ανθρώπων σε ένα χώρο. Μετά οι τοίχοι και τα άλλα διαχωριστικά έπεσαν και ήλθαν τα μεγάλα γραφεία ανοικτής διάταξης (open-plan), που ευνοούν την ομαδική εργασία, τη συντροφικότητα και την ανταλλαγή ιδεών και πληροφοριών.
Και τώρα η νέα μόδα πάει ένα βήμα παρακάτω, αμφισβητώντας την ίδια την έννοια του γραφείου ως ενός μόνιμου χώρου για έναν στατικό εργαζόμενο. Τα νέα γραφεία σχεδιάζονται έτσι, ώστε ο εργαζόμενος να μην πολυβολεύεται στο γραφείο του -ατομικό ή ομαδικό- αλλά ενθαρρύνεται να μην κάθεται συνεχώς στον ίδιο χώρο.
Πρόκειται, όπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», για μια αντίδραση στην κυρίαρχη νοοτροπία ότι ένα είδος γραφείου ταιριάζει για όλους τους ανθρώπους, για όλες τις δουλειές και για όλες τις ώρες. Είναι επίσης μια αντίδραση ενάντια στους τεράστιους ανοικτούς ομαδικούς χώρους εργασίας, οι οποίοι υποτίθεται ότι δημιουργήθηκαν για να αυξήσουν την επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων και την παραγωγικότητα.
Όμως, στην πράξη, έρευνες έχουν δείξει ότι με αυτό τον τρόπο στοιβάζονται ολοένα περισσότεροι άνθρωποι σε ολοένα μικρότερο χώρο. Εκτιμάται ότι ο μέσος χώρος γραφείων ανά εργαζόμενο είναι σήμερα 14 κυβικά μέτρα ανά εργαζόμενο, από 225 κυβικά μέτρα το 2010, αλλά στα ανοιχτά γραφεία ο χώρος που αντιστοιχεί σε έναν υπάλληλο, μπορεί να πέσει ακόμη και κάτω από τα έξι κυβικά μέτρα.
Από την άλλη, η παραγωγικότητα όχι μόνο μπορεί να μην αυξηθεί, αλλά και να μειωθεί, καθώς αρκετοί εργαζόμενοι, είτε λόγω της προσωπικότητάς τους (ιδίως οι πιο εσωστρεφείς) είτε λόγω της φύσης της δουλειάς τους, χρειάζονται πιο προσωπικό χώρο και ησυχία για να αποδώσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Η μελλοντολόγος δρ Νικόλ Μίλαρντ της βρετανικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών British Telecom (ΒΤ) διαπίστωσε ότι σε τέτοια ανοιχτά γραφεία ένας εργαζόμενος διασπάται από κάτι κάθε τρία λεπτά κατά μέσο όρο. Όπως δήλωσε, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», «το πρόβλημα με τα γραφεία ανοιχτής διάταξης είναι ότι βασίζονται στο μοντέλο ‘ένα μέγεθος για όλους’, που στην πραγματικότητα δεν ταιριάζει σε κανέναν».
Ένα διαφορετικό γραφείο για τον καθένα
Το νέο «υβριδικό» μοντέλο συνεχίζει να ευνοεί σε μεγάλο βαθμό τους ανοιχτούς χώρους, όχι όμως απόλυτα. Θεωρεί ότι το να πέσουν τα διαχωριστικά τείχη για να έλθουν οι εργαζόμενοι πιο κοντά, δεν είναι κακό πράγμα. Όμως παράλληλα προωθεί στον ίδιο εργασιακό χώρο μια ποικιλία από λύσεις, που περιλαμβάνουν τα παλιά ατομικά γραφεία, νέου τύπου γραφεία όπου ο εργαζόμενος στέκεται όρθιος ή μισοκαθισμένος, καναπέδες εργασίας, τοίχους που μετακινούνται ώστε να αλλάζει η διάταξη του χώρου κατά βούληση και με βάση τις μεταβαλλόμενες ανάγκες κ.α.
Η ιδιωτικότητα και η «πριβέ» εργασία δεν εξοβελίζονται στο πυρ το εξώτερον, αλλά ευνοούνται για εργασίες που απαιτούν μεγάλη συγκέντρωση. Αυτό δεν σημαίνει μια «αντεπανάσταση», δηλαδή μια μαζική επιστροφή στις μέρες των παλιών ιδιωτικών γραφείων, αλλά σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν πλέον στη διάθεσή τους περισσότερους χώρους, όπου μπορούν να κάνουν μοναχική εργασία ή εν κινήσει.
Σε ειδικές περιπτώσεις, δημιουργούνται ακόμη και «γραφεία απομόνωσης», ηχητικά μονωμένα από τον περιβάλλοντα χώρο (μερικά τόσο μικρά όσο ένας τηλεφωνικός θάλαμος!), καθώς επίσης χώροι όπου απαγορεύεται τελείως η χρήση τεχνολογίας, ώστε να χαλαρώνει κανείς και να στοχάζεται.
Τις νέες αλλαγές περιέργως δεν προωθούν τόσο οι δυναμικές μικρομεσαίες εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ, οι οποίες έχουν μια τάση για εκκεντρικότητα (π.χ. υπάρχουν καλιφορνέζικες εταιρείες που έχουν στα γραφεία τους ειδικούς χώρους ακόμη και για διαλογισμό!). Μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας (και όχι μόνο) όπως η Microsoft, η IBM και η General Electric βρίσκονται πια στην πρωτοπορία των αλλαγών, ανακαινίζοντας τα γραφεία τους, έτσι ώστε να γίνουν πιο «ρευστά» με βάση τις παραπάνω αρχές.
Η οργάνωση της εργασίας επηρεάζει καθοριστικά τη συμπεριφορά των εργαζομένων, σύμφωνα με τους αρχιτέκτονες και άλλους ειδικούς. Σε μια εποχή που πολλοί νέοι φοιτητές και εργαζόμενοι προτιμούν να μελετούν και να δουλεύουν με τον φορητό υπολογιστή τους στα Starbucks και σε άλλα καφέ, η νέα τάση οργάνωσης των χώρων εργασίας συμβαδίζει με αυτή τη λογική, αμφισβητώντας το δόγμα «ο καθένας καθισμένος σε ένα δικό του γραφείο».
Μια ποικιλία μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο θεωρείται ότι θα βοηθήσει περισσότερο την παραγωγικότητα. Η νέα λογική με την ονομασία «σχεδιασμός εργασιακού χώρου με βάση τη δραστηριότητα» διαμορφώνει επιμέρους χώρους μέσα στην εταιρεία, ανάλογα με το είδος κάθε δουλειάς.
Η περίπτωση της Microsoft
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των κεντρικών γραφείων της Microsoft έξω από το Σιάτλ. Επί δεκαετίες είχε τοποθετήσει τους προγραμματιστές λογισμικού και άλλους ειδικούς της πληροφορικής σε απομονωμένα ατομικά γραφεία, με το σκεπτικό ότι χρειάζονταν ησυχία. Το 2010 η εταιρεία υιοθέτησε τη διάταξη των ανοιχτών χώρων και την κατάργηση των μεμονωμένων γραφείων με τοίχους.
Ώσπου άρχισαν οι γκρίνιες από τους εργαζομένους της ότι τους ενοχλεί ο θόρυβος του ανοιχτού εργασιακού χώρου και ότι δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στη δουλειά τους. Όπως κατέστη φανερό, η πολλή…ανοιχτοσύνη μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, με συνέπεια τελικά αρκετοί εργαζόμενοι να περιχαρακώνονται στον εαυτό τους και να επικοινωνούν ακόμη λιγότερο από ό,τι πριν (μερικοί μάλιστα φοράνε τα ακουστικά τους και ακούνε μουσική όλη την ώρα που δουλεύουν!).
Σήμερα η Microsoft, ακολουθώντας τη νέα τάση, έχει επαναφέρει εν μέρει τους ιδιωτικούς χώρους, ενώ στους ανοιχτούς χώρους ομαδικής εργασίας απαγορεύει να εργάζονται πάνω από οκτώ έως 12 εργαζόμενοι. Οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι το νέο μοντέλο έχει θετικά αποτελέσματα – ίσως εν μέρει και σε αυτό οφείλεται ότι η μετοχή της εταιρείας έχει πάρει τα πάνω της.
Από την άλλη, επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η παραγωγικότητα αυξάνεται και οι «κοπάνες» μειώνονται όσο οι χώροι εργασίας γίνονται πιο φωτεινοί, έχουν άπλετη θέα εκτός του κτιρίου και καλό αερισμό (μικρά και κλειστά παράθυρα, πνιγηρή ατμόσφαιρα από τσιγάρα κ.α. είναι ό,τι χειρότερο).
Μελέτες ψυχολόγων δείχνουν επίσης ότι όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν λόγο για τα γραφεία τους και επιλέγουν τις συνθήκες εργασίας τους -αντί να τους επιβάλλονται άνωθεν- τόσο αυξάνεται η παραγωγικότητά τους (τουλάχιστον κατά 25%, σύμφωνα με μια βρετανική μελέτη).
Καθόλου τυχαία, η ΙΒΜ προσφέρει πλέον στους εργαζομένους της δέκα διαφορετικούς σχεδιασμούς γραφείων και οργάνωσης εργασίας, από ανοιχτούς χώρους έως γραφεία ορθίων και «τηλεφωνικούς θαλάμους» για απομόνωση. Κάτι ανάλογο έκανε στα κεντρικά της η General Electric, η οποία επιπλέον κατήργησε τους χώρους πάρκινγκ, για να ενθαρρύνει τους εργαζομένους να χρησιμοποιούν τα δημόσια μέσα μεταφοράς.
Εργασία και από το σπίτι
Παράλληλα, συνεχίζεται η τάση της εξ αποστάσεως εργασίας με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας. Στις ΗΠΑ περίπου ένας στους πέντε εργαζόμενους (20%) εργάζεται από το σπίτι του με καθεστώς πλήρους απασχόλησης.
Χωρίς να υπολογίζονται όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι εργαζόμενοι, που παίρνουν σε μια τσάντα στον ώμο τους ό,τι χρειάζονται (βασικά έναν φορητό υπολογιστή και λίγα χαρτιά) και οι οποίοι έχουν μετατρέψει τα καφέ σε γραφείο τους, εξ ου και ο αγγλικός νεολογισμός καφε-γραφείο (“coffice”).
Η Μίλαρντ της ΒΤ πρόβλεψε ότι «σταδιακά θα συρρικνώσουμε το γραφείο μας σε μια μικρή τσάντα χάρη στη νέα τεχνολογία. Θα είμαστε αδέσμευτοι, δεν θα χρειαζόμαστε να έχουμε ένα γραφείο πια».
Εκτίμησε όμως επίσης ότι τα γραφεία δεν θα εξαφανισθούν, αν μη τι άλλο επειδή ενθαρρύνουν τις κοινωνικές επαφές, «την ισορροπία ανάμεσα στο εμείς και στο εγώ», όπως είπε. Ενώ τόνισε ότι «πρέπει να δώσουμε επιλογές στους ανθρώπους για το πώς θα εργάζονται». Κάποιες από αυτές είναι η εργασία από το σπίτι, από το καφέ ή από το λόμπι του ξενοδοχείου.
Πηγή: fortunegreece.com

Σύμφωνα με άρθρο του independent, υπάλληλος του πασίγνωστου φαστφουντάδικου McDonald’s αποκάλυψε τι δεν πρέπει ποτέ να παραγγείλουμε από το μενού.
Πρόκειται για το Filet-o-Fish!
 MCDONALDS FISH A
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει -ανώνυμα- υπάλληλος της γνωστής αλυσίδας φαγητού, τα φιλέτα ψαριού μπορεί να κάθονται προτηγανισμένα επί ώρες μέσα σε μπολάκια, πριν σερβιριστούν.
Τόνισε μάλιστα πως έχει δει υπάλληλο της κουζίνας να το μαγειρεύει μόλις ένα λεπτό και να το σερβίρει μετά μέσα σε ψωμάκι.
MCDONALDS FISH B
Πηγή: protothema.gr

Συχνά σκεφτόμαστε τους ψυχοπαθείς σαν εν ψυχρώ δολοφόνους ή ιδιοφυΐες, φτιάχνοντας μια εικόνα ενός ανθρώπου απομονωμένου από την κοινωνία.
Όμως, όπως αναφέρει το Indy 100, οι ψυχοπαθείς αποτελούν σχεδόν το 1% του πληθυσμού, οπότε πιθανότατα έχετε ήδη συναντήσει κάποιον στη ζωή σας ή... είστε εσείς ένας!
Αν και υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά ενός ψυχοπαθή δεν είναι πάντα εύκολο να τα διακρίνουμε σε μια καθημερινή συζήτηση.
Ο Τζάκσον ΜακΚένζι ιδρυτής του Κέντρου Υποστήριξης Ψυχικά Κακοποιημένων Ατόμων PsychopathFree, μοιράζεται στο Blog του mindbodygreen, κάποιες φράσεις που συχνά χρησιμοποιούν άτομα με ψυχασθένεια και εξηγεί γιατί η συχνή χρήση τους μπορεί να εμπνέει ανησυχία.
1. «Υπεραναλύεις τα πάντα»
Μπορεί να είστε από τα άτομα που πνίγονται σε μια κουταλιά νερό, ωστόσο ατάκες σαν αυτή συχνά στοχεύουν στο να δημιουργήσουν τύψεις στον άλλο και αποτελούν μια προσπάθεια αυτού που τη χρησιμοποιεί να αποφύγει κάθε πιθανή ευθύνη για μια σκόπιμα επιζήμια συμπεριφορά.
«Πρόκειται για φαύλο κύκλο. Οι ψυχοπαθείς στοχεύουν να σας κάνουν να αμφισβητήσετε τη διαίσθησή σας, δίνοντας συνεχώς στοχευμένες συμβουλές για να σας κάνουν να αισθανθείτε ανήσυχοι και στη συνέχεια να σας κατηγορήσουν για το άγχος που εκείνοι σας δημιούργησαν», εξηγεί ο ΜακΚένζι.
2. «Μισώ το δράμα»
Μήπως το έχετε ακούσει αυτό από κάποιον που έχει κακή επιρροή στη ζωή σας και είναι ανυπόφορος; Και δεν μπορείτε να τους το εκφράσετε αυτό γιατί πολύ απλά «μισούν το δράμα»;
Ο ΜακΚένζι θεωρεί ότι όσοι συνηθίζουν να λένε τη φράση αυτή, συνήθως περιβάλλονται οι ίδιοι από πολύ περισσότερο «δράμα» απ' όσο καταλογίζουν στον άλλο.
3. «Με παρεξήγησες»
Αν αυτή η ατάκα ειπωθεί από το αφεντικό σας που σας διορθώνει ότι παρερμηνεύσατε τις οδηγίες του κατά την εργασία σας, δε σημαίνει ότι το εν λόγω άτομο υποφέρει από ψυχασθένεια!
Ωστόσο, εξηγεί και πάλι ο ΜακΚένζι ότι οι άνθρωποι με ψυχοπάθεια συνηθίζουν να προκαλούν σκόπιμα τον άλλο και στη συνέχεια να τον κατηγορούν ότι έσφαλε και «παρερμήνευσε».
4. «Είσαι υπερ-ευαίσθητος»
Οι ψυχοπαθείς συνηθίζουν να ωθούν τον άλλο στα άκρα προκειμένου να τον «λυγίσουν» συναισθηματικά και όταν το καταφέρουν τον αποκαλούν υπέρ-ευαίσθητο. «Οι ψυχοπαθείς εγείρουν έντονα συναισθήματα στους άλλους. Αυτό είναι ένα κύριο χαρακτηριστικό τους», λέει ο ΜακΚένζι.
5. «Είσαι τρελός / διπολικός / ζηλιάρης / κακός / ερωτευμένος μαζί μου»
Οι ψυχοπαθείς έχουν την τάση να χαρακτηρίζουν τον άλλο ως «τρελό» που έχει εμμονή μαζί τους.
Ο ΜακΚένζι έχει μια απλή συμβουλή για όσους δέχονται τέτοιου είδους συναισθηματικό χειρισμό: «Βγείτε από τη σχέση αυτή. Βάλτε τέλος. Ούτε μηνύματα, ούτε τηλέφωνα, ούτε μέηλ, ούτε καν Facebook. Αλλιώς θα βρίσκουν πάντα τρόπο να σας κάνουν να αισθάνεστε τρελοί!».
Πηγή: reader.gr





Ένα Rolex Cosmograph 6239 Daytona του 1968 είναι πλέον το πιο ακριβό ρολόι στον κόσμο
, μιας και άλλαξε ιδιοκτήτη έναντι του αστρονομικού ποσού των σχεδόν 17,8 εκατομμυρίων δολαρίων.

Φυσικά κανείς δεν θα πλήρωνε τόσο χρήματα για ένα «απλό» Rolex, μιας και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που εξασφαλίζει την υπεραξία του είναι ο αρχικός του ιδιοκτήτης, που δεν είναι άλλος από το διάσημο ηθοποιό και οδηγό αγώνων Paul Newman.

Το συγκεκριμένο Rolex Cosmograph Daytona ήταν δώρο της συζύγου του Joanne Woodward μετά το τέλος των γυρισμάτων της ταινίας «Winning», ενώ στην πίσω πλάκα έχει χαραγμένη τη φράση «Drive Carefully, Me». Ο Paul Newman το φορούσε ανελλιπώς από το 1968 έως το 1984, καθώς το θεωρούσε κάτι σα φυλαχτό, ενώ δεν το έβγαλε από το χέρι του ούτε στις 24 Ώρες του Le Mans, που συμμετείχε το 1979.

‘Επειτα από 5 χρόνια από τη συμμετοχή στο διάσημο αγώνα το δώρισε στον James Cox, τον τότε φίλο της κόρης του Neil προκειμένου να τον ευχαριστήσει για τη βοήθειά του στην επισκευή κάποιων κατοικιών στο Κονέκτικατ. Ο Cox κράτησε όλα αυτά τα χρόνια το ιστορικό ρολό και με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Newman το πούλησε στη δημοπρασία της 26ης Οκτωβρίου του οίκου Phillips, έναντι 17.752.500 δολαρίων.



Η κόρη του Paul Newman Neil επιβεβαιώνει τη γνωσιότητα του ρολογιού και το πώς περιήλθε στην ιδιοκτησία του τότε φίλου της James Cox. Πηγή: Phillips
cnn.gr

Μία απίστευτη ιστορία έφερε στο φως της δημοσιότητας η Daily Mail. Όλα ξεκίνησαν όταν μια μέρα ένα ζευγάρι προθυμοποιήθηκε να γυρίσει έναν ξένο σπίτι του. Γυρνούσε από τη δουλειά του και τους εξήγησε πως κάθε μέρα χρειάζεται να περπατάει 2,5 ώρες για να δουλέψει. Ακόμα και με χιόνια ή βροχές…
Το ζευγάρι σκεφτόταν συνέχεια αυτό τον άνδρα κι αποφάσισε πως πρέπει να κάνει κάτι.
Έτσι, τα δύο νεαρά παιδιά κατάφεραν να συγκεντρώσουν χρήματα, τόσο από τις οικονομίες τους, όσο από δωρεές 30 ανθρώπων για να κάνουν τη ζωή του αγνώστου καλύτερη.
Πήγαν στο σπίτι του με το νέο αυτοκίνητο κι ο ηλικιωμένος άνδρας δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του.
Πλέον, θα χρειάζεται μόνο 25 λεπτά για να πάει στη δουλειά του!

Μετά τις Βρυξέλλες, τον περασμένο μήνα, μια ιστοσελίδα γνωριμιών που καλεί τις φοιτήτριες να προτιμήσουν μια σχέση με έναν «πλούσιο» άνδρα κάποιας ηλικίας αντί να λάβουν τραπεζικό δάνειο για να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους, ξεκίνησε διαφημιστική καμπάνια έξω από πανεπιστήμια στο Παρίσι, προκαλώντας την οργή των αρχών αλλά και την παρέμβαση της δικαιοσύνης.
«Γεια σας, φοιτήτριες» γράφει η γιγαντοαφίσα, πάνω σε ένα φορτηγό, που διαφημίζει στη γαλλική πρωτεύουσα την ιστοσελίδα RichMeetBeautiful.fr.
 «Ρομαντισμός, πάθος και όχι φοιτητικά δάνεια. Βγείτε ραντεβού με έναν Sugar Daddy, μια Sugar Mama» (σ.σ. εύποροι άνδρες και γυναίκες, κάποιας ηλικίας), συνεχίζει η διαφήμιση.

Οι άνδρες αυτοί «στηρίζουν» τις κοπέλες «προσφέροντάς τους απλόχερα δώρα ή χρήματα. Σε αντάλλαγμα, η Sugarbaby πρέπει να καταλάβει ότι οφείλει να είναι ευχάριστη, όμορφη (…) πρέπει να είναι πάντα ευέλικτη και να φροντίζει να είναι διαθέσιμη», εξηγεί η ιστοσελίδα. «Στο πλάι του θα μάθει (…) κερδίζοντας ταυτόχρονα χαρτζιλίκι για να πληρώσει τα δίδακτρα ή τα χρέη της», συνεχίζει.
Η διαφημιστική εκστρατεία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις εκ μέρους κυρίως του δήμου του Παρισιού που προσέφυγε στη δικαιοσύνη. Η αντιδήμαρχος Ελέν Μπιντάρ εξήγησε ότι οι νέες γυναίκες μπορεί με τον τρόπο αυτό να εξωθούνται στην πορνεία. Επίσης, η υφυπουργός Ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, Μαρλέν Σκιαπά, είπε ότι οι αρχές εξετάζουν τις νομικές πλευρές του ζητήματος. «Πρόκειται για συνευρεύσεις κατόπιν συγκατάθεσης ή για μαστροπεία και για κάποια μορφή υποκίνησης προς την πορνεία, που διώκεται ποινικά; Ειλικρινά, έχουμε αμφιβολίες», τόνισε.
Από την πλευρά της, η φοιτητική ένωση FAGE ανακοίνωσε ότι θα καταθέσει μήνυση για μαστροπεία, εκτιμώντας ότι «η διαφήμιση αυτή έχει ως στόχο να προσελκύσει ευάλωτους φοιτητές-φοιτήτριες και να τους ωθήσει να δεχτούν να συμμετάσχουν σε σεξουαλικές πράξεις με πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας».
Ο πρόεδρος-διευθύνων σύμβουλος της ιστοσελίδας, Σιγκούρ Βένταλ, διαβεβαίωσε ότι οι όροι χρήσης της υπηρεσίας του «απαγορεύουν σαφέστατα την πορνεία».
Μέχρι στιγμής, ο μόνος που «την πλήρωσε» ήταν ο οδηγός του οχήματος, καθώς συνελήφθη με την κατηγορία ότι προωθεί τη μαστροπεία.
Πηγή: protothema.gr

Ίσως να πρόκειται για μία από τις πιο επικίνδυνες δουλείες, όμως η δεξιοτεχνία και κυρίως η ψυχραιμία του υπαλλήλου δεν άφησε χώρο για απρόοπτα γεγονότα.
Κι αυτό γιατί αποκλειστικό εργασιακό καθήκον του νεαρού άντρα στο παρακάτω βίντεο είναι το τάισμα των ιοβόλων ερπετών, τα οποία δε φαίνονται και πολύ συνεργάσιμα.


Με μοναδικά όπλα, μία ειδική τσιμπίδα αλλά και τεράστια αποθέματα ψυχραιμίας και συγκέντρωσης, ο εργαζόμενος ανοίγει ένα ένα τα κουτιά που περιέχουν τα θανατηφόρα φίδια και τα ταΐζει το καθημερινό τους γεύμα, που δεν είναι άλλο από ένα ήδη νεκρό τρωκτικό.
Ομολογουμένως, ο εργαζόμενος φέρνει μαεστρικά εις πέρας την αποστολή του, ενώ από ότι φαίνεται τα φίδια δεν θα έλεγαν όχι σε μία βολτίτσα εντός του καταστήματος.





Την Κυριακή 29.10.2017, ξεκινάει ο χειμώνας, τα ρολόγια γυρίζουν πίσω μία ώρα. Η αλλαγή ώρας μας δίνει... μία ώρα ύπνου παραπάνω. Διαβάστε πότε αλλάζει η ώρα, γιατί και πώς θα πρέπει να φτιάξουμε τα ρολόγια μας.

Την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, συμβαίνει η αλλαγή ώρας από καλοκαιρινή σε χειμερινή! Δείτε γιατί, πώς και πότε αλλάζει η ώρα.
Πότε αλλάζει η ώρα σε χειμερινή φέτος

Την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, και συγκεκριμένα τα ξημερώματα της Κυριακής 29 Οκτώβρη 2017, θα γίνει αλλαγή ώρας από θερινή σε χειμερινή και ο δείκτης θα γυρίσει μια ώρα πίσω. Συγκεκριμένα, στις 04:00 πμ θα γυρίσουμε το ρολόι μία ώρα πίσω. Η ώρα αυτή θα διατηρηθεί έως τον Μάρτιο του 2018 όταν και θα αλλάξει σε θερινή, την Κυριακή 25 Μαρτίου.

Στην πραγματικότητα, οι μέρες όντως αρχίζουν να μεγαλώνουν, μόνο που αυτό συμβαίνει λίγες μέρες αργότερα, δηλαδή μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Τότε παρατηρείται και η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα του έτους, ενώ παράλληλα, σηματοδοτείται η «επίσημη» έναρξη του χειμώνα (συνήθως πέφτει στις 21 Δεκεμβρίου).
Ο λόγος αλλαγής ώρας

Η χειμερινή ώρα είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει για ένα χρονικό διάστημα έτους. Η αλλαγή ώρας αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα πίσω από την ηλιακή ώρα. Σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Η θερινή ώρα είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Εναλλακτικά της θερινής ώρας θα μπορούσαμε να ξυπνούσαμε μία ώρα νωρίτερα την θερινή περίοδο. Με αυτόν τον τρόπο, θα εκμεταλλευόμασταν περισσότερο το ηλιακό φως. Αυτό όμως θα προκαλούσε αντιδράσεις.
Γιατί αλλάζει η ώρα και τι ισχύει στην Ελλάδα

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ήταν ο εμπνευστής αυτής της ιδέας, την οποία «συνέλαβε» το 1784, ενώ στις αρχές του 20ου αιώνα, κατατέθηκε πρόταση στη βρετανική κυβέρνηση για αλλαγή της ώρας από τον Γουίλιαμ Γουίλετ, ο οποίος σε σχετικό άρθρο του έκανε εκτενή αναφορά στη «σπατάλη του φυσικού φωτός». Η πρώτη εφαρμογή αυτής της ιδέας στην πράξη έγινε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με σκοπό να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι.

Στην συνέχεια, το μέτρο καταργήθηκε και ύστερα από την ενεργειακή κρίση του 1973, επανήλθε και ισχύει μέχρι σήμερα. Στην Ελλάδα το μέτρο της αλλαγής της ώρας υιοθετήθηκε το 1973, και η ώρα αλλάζει ως εξής:

– Η χειμερινή ώρα, κατά την οποία γυρίζουμε τους δείκτες μία ώρα πίσω, ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.

– Η θερινή ώρα, κατά την οποία γυρίζουμε τους δείκτες μία ώρα μπροστά, ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου
Έχουν υιοθετήσει όλες οι χώρες το μέτρο για την αλλαγή ώρας;

Η αλλαγή ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να την τηρήσουν με νόμο. Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή.

Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβρη). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποφάσισε την χρήση μόνιμης χειμερινής ώρας αρχίζοντας από τις 26 Οκτωβρίου 2014. Ακόμη, την περίοδο Μάρτιο-Απρίλιο 2016 ορισμένες περιοχές άλλαξαν ώρα, κάτι σαν επαναχρησιμοποίηση μόνιμης θερινής ώρας.

Η Τουρκία ακολουθεί τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής, ωστόσο τον Σεπτέμβριο 2016 αποφασίστηκε η μόνιμη χρήση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο, ενώ το 2015 είχε παραταθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 2015, λόγω εκλογών.
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!