Δημιουργήθηκε το πρώτο συνθετικό δέρμα εικονικής πραγματικότητας

Φανταστείτε να νιώθετε τα χέρια του αγαπημένου σας, παρόλο που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου.
Ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα δημιούργησαν ένα συνθετικό «δέρμα», που εμπλουτίζει τις εμπειρίες της εικονικής (VR) και της επαυξημένης πραγματικότητας (AR) με την αίσθηση της αφής.

Πρόκειται για μια ελαφριά, λεπτή, ασύρματη και ευαίσθητη απτική διεπαφή, που απλώνεται απαλά πάνω στο φυσικό δέρμα και συνδέεται στο διαδίκτυο, μεταδίδοντας μέσω μηχανικών δονήσεων το άγγιγμα ενός άλλου απομακρυσμένου ανθρώπου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιστήμης των υλικών και βιοϊατρικής μηχανικής Τζον Ρότζερς της Σχολής Μηχανικών και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανέφεραν ότι «οι τεχνολογίες με ικανότητες παραγωγής πολλαπλών αισθήσεων θα έχουν μεγάλου εύρους επιπτώσεις σε διάφορα πεδία».
Το λεγόμενο «επιδερμικό σύστημα VR», που θυμίζει τσιρότο και έχει διαστάσεις 15 επί 15 εκατοστών, μπορεί να έχει μελλοντικά μέσω αισθητηριακής ανάδρασης ποικίλες εφαρμογές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην τηλε-ιατρική, στον καλύτερο έλεγχο των προσθετικών μελών και άλλων βιοϊατρικών συσκευών, στα βιντεοπαιγνίδια, στις στρατιωτικές εφαρμογές κ.α.
Με το νέο σύστημα θα μπορεί π.χ. κάποιος μέσω διαδικτύου να μεταδώσει το άγγιγμα του σε κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο που βρίσκεται μακριά ή κάποιος που παίζει βιντεοπαιγνίδια, να αισθανθεί στο σώμα του ένα χτύπημα.
Οι παραδοσιακές τεχνολογίες εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας δημιουργούν ανθρώπινες εμπειρίες μέσω οπτικών και ακουστικών ερεθισμάτων που αναπαράγουν αντίστοιχες αισθήσεις του φυσικού κόσμου.
Τα έως σήμερα συστήματα VR (Virtual Reality) και AR (Augmented Reality) συνήθως χρησιμοποιούν οθόνες στερεωμένες στο κεφάλι για να παράγουν τρισδιάστατα περιβάλλοντα δημιουργημένα από υπολογιστές, τα οποία υπάρχουν είτε σε απομόνωση από τον φυσικό κόσμο (η περίπτωση της εικονικής πραγματικότητας), είτε εμπλουτίζοντας τον φυσικό κόσμο (η επαυξημένη πραγματικότητα).
Σε σύγκριση με τα μάτια και τα αυτιά, το δέρμα, παρόλο που είναι το μεγαλύτερο όργανο του ασώματος, έχει ελάχιστα μελετηθεί ως αισθητηριακή διεπαφή για τις τεχνολογίες VR και AR. Στο παρελθόν έχουν γίνει προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα «δέρμα» εικονικής πραγματικότητας με δυνατότητες επικοινωνίας, αλλά βασίζονταν σε σύρματα ηλεκτροδίων που πιέζονταν πάνω στο σώμα.
Τα ηλεκτρόδια παρήγαν δονήσεις που ενεργοποιούσαν αισθητηριακές εμπειρίες. Όμως αποδείχθηκε δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, χωρίς να προκαλούνται πόνοι ή ερεθισμοί πάνω στο φυσικό δέρμα.
Οι ερευνητές δημιούργησαν αυτή τη φορά μια πιο εύκαμπτη και άνετη διεπαφή ασύρματου τεχνητού δέρματος, το οποίο δεν χρειάζεται μπαταρίες ή σύρματα.
Είναι ικανό για προγραμματισμένη ηλεκτρονική επικοινωνία και για μετάδοση αισθητηριακών ερεθισμάτων μέσω μιας διάταξης 32 προγραμματιζόμενων και δονούμενων ενεργοποιητών, οι οποίοι είναι ενσωματωμένοι σε ένα μαλακό και εύκαμπτο πολυμερές υλικό, που προσκολλάται στο φυσικό δέρμα, χωρίς να το ερεθίζει.
Κάθε ενεργοποιητής (actuator), που έχει πάχος 2,5 και διάμετρο 18 χιλιοστών, δημιουργεί μια ξεχωριστή απτική αίσθηση στο δέρμα.
Το «δέρμα» συνδέεται ασύρματα μέσω τεχνολογίας NFC (Near-Field Communication), όπως αυτή που χρησιμοποιούν τα smartphones για τις ηλεκτρονικές πληρωμές, με μια οθόνη αφής κινητού τηλεφώνου ή ταμπλέτας. Όταν ο χρήστης αγγίζει την οθόνη, η αφή μεταδίδεται στο συνθετικό δέρμα.
Με αυτό τον τρόπο, ένας φίλος ή συγγενής που βρίσκεται μακριά, αλλά αγγίζει την οθόνη, μεταφέρει σχεδόν σε πραγματικό χρόνο (με αμελητέα χρονική υστέρηση) το άγγιγμα του στον άνθρωπο που έχει πάνω του το συνθετικό δέρμα.
Η νέα απτική τεχνολογία μπορεί να συνδυαστεί με τις γνωστές «κάσκες» εικονικής πραγματικότητας, ώστε να παράγει μια πιο διαδραστική και ολοκληρωμένη εμπειρία π.χ. στο πεδίο της ψυχαγωγίας και ειδικότερα των βιντεοπαιγνιδιών.
Ήδη οι ερευνητές προσπαθούν να κάνουν το επιδερμικό σύστημα VR ακόμη πιο ελαφρύ και λεπτό, καθώς επίσης να το εμπλουτίσουν με νέους ενεργοποιητές (εκατοντάδες σε σχέση με τους σημερινούς 32), ώστε να παρέχουν περισσότερες αισθήσεις κατά το άγγιγμα, όπως της θερμότητας. Ακόμη θα επιχειρήσουν να ενσωματώσουν το «δέρμα» στα ρούχα.

Περισσότερα

Ποιος αγόρασε το καπέλο του Χίτλερ – Ποιοι συλλέκτες αγοράζουν αντικείμενα των ναζί

Ένα πτυσσόμενο καπέλο, που υποτίθεται ότι ανήκε στον Αδόλφο Χίτλερ, πουλήθηκε έναντι 50.000 ευρώ (55.300 δολάρια) σε μια online δημοπρασία που διεξήχθη στο Μόναχο την Τετάρτη. Αυτό ήταν ένα μόνο αντικείμενο προς δημοπρασία, μέσα σε έναν κατάλογο που περιείχε δεκάδες αναμνηστικά από την περίοδο του Τρίτου Ράιχ στο σχετικό κατάλογο, τα οποία πωλούνται με γρήγορο ρυθμό και σε πολύ υψηλές τιμές. Τώρα, είναι ώρα οι υποψήφιοι αγοραστές να προσέχουν περισσότερο.
Η αγορά ναζιστικών αναμνηστικών είναι μεγάλη και, όπως φαίνεται, αυξανόμενη καθώς τονώνεται από διάφορους οίκους δημοπρασιών, οι οποίοι περιλαμβάνουν τους Alexander Historical Auction με έδρα το Μέριλαντ των ΗΠΑ και Hermann Historica με έδρα μια περιοχή κοντά στο Μόναχο, οι οποίοι ανέλαβαν να πραγματοποιήσουν δημοπρασίες τέτοιου είδους, που είχαν προηγουμένως απορριφθεί από άλλους μεγάλους οίκους, όπως οι Sotheby’s, Christie’s και eBay.
Η αυθεντικότητα πολλών από αυτά τα προς πώληση αντικείμενα, πάντως, είναι εξαιρετικά αμφισβητούμενη. Τον περασμένο μήνα ένας μεγάλος αριθμός τέτοιων αντικειμένων, που ανακαλύφθηκαν στην Αργεντινή και θεωρήθηκαν ναζιστικά σε βαθμό που που να είναι αποδεκτή η προβολή τους ακόμα και στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος στο Μπουένος Άιρες, αποδείχθηκε ότι ήταν ψεύτικα, φτιαγμένα ειδικά για να πουληθούν σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για παρόμοια αντικείμενα.
Ο Μπαρτ Ντρογκ, ένας ερευνητικός δημοσιογράφος από την Ολλανδία, ο οποίος παρακολουθεί τέτοιες εμπορικές δοσοληψίες, αμφιβάλλει ότι αυτό το εμβληματικό καπέλο που πουλήθηκε την Τετάρτη ανήκε πραγματικά στον Αδόλφο Χίτλερ. Πάντως ο μεγάλος αριθμός των τεχνουργημάτων της περιόδου των ναζί – από τις ακουαρέλες του Χίτλερ μέχρι τα ρούχα της Εύας Μπράουν- που διατίθενται σε δημοπρασίες, αλλά και οι τιμές που αυτά τα αντικείμενα πετυχαίνουν, δείχνουν μια αυξημένη ζήτηση. Φυσικά, αν δεν υπήρχε τόση ζήτηση, δεν θα είχε λόγο ύπαρξης και η ανάπτυξη της βιομηχανίας παραποίησης ή κατασκευής πλαστών αντικειμένων που αποδίδονται στην περίοδο εκείνη.
Οι διοργανωτές τέτοιων πλειστηριασμών επιμένουν ότι όσοι αγοράζουν αυτά τα αντικείμενα, δεν είναι άτομα που διάκεινται ευμενώς προς το καθεστώς των ναζί. «Το μεγαλύτερο μέρος των συλλεκτών που αγοράζουν από εμάς είναι μουσεία, άτομα που διαχειρίζονται κρατικές συλλογές και ιδιώτες συλλέκτες, που μελετούν με προσοχή εκείνη την περίοδο»δήλωσε ο Μπέρναρ Πάχερ, ιδιοκτήτης της Hermann Historica, στο τηλεοπτικό σταθμό Gerrman NTV. «Είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε σε λάθος ανθρώπους να αποκτήσουν αυτά τα αντικείμενα» του Τρίτου Ράιχ, πρόσθεσε.

Εκτός από τους διοργανωτές των δημοπρασιών, όμως, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν την ταυτότητα των αγοραστών αυτών των αντικειμένων. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ένα κρατικό μουσείο, μπορεί να διεκδικήσει την αγορά ενός υποτιθέμενου καπέλου του Χίτλερ. Άλλωστε δεν υπάρχει έλλειψη τέτοιων ειδών στις προθήκες αυτών των μουσείων. Ως προς τους ιδιώτες συλλέκτες, μερικοί πράγματι είναι γνωστοί.
Ο ένας είναι ο πολυεκατομμυριούχος κτηματομεσίτης από το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Κέβιν Ουίτκροφτ, ο οποίος έχει στην κατοχή του 88 τανκς, κοιμάται στο κρεβάτι του Χίτλερ και θαυμάζει το «μάτι στραμμένο στην ποιότητα» του φύρερ. Ένας άλλος ήταν ο Χένρι Φρίντριχ Τιν, ο μαρκήσιος του Μπαθ, ο οποίος πέθανε το 1992, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια συλλογή από ναζιστικά αντικείμενα που έχουν προκαλέσει αναστάτωση χωρίς τέλος στους κληρονόμους του. Ο αείμνηστος αριστοκράτης ήταν παρασημοφορημένος βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά έχει αναφερθεί και ως θαυμαστής του Χίτλερ. Προφανώς, ο αρνητής του Ολοκαυτώματος Ντέηβιντ Ίρβινγκ, είχε επίσης μια συλλογή που σχετίζεται με τον Χίτλερ. Αφού κηρύχθηκε σε πτώχευση το 2002, προσπάθησε να πουλήσει κάποια από αυτά τα αντικείμενα στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου του μπαστουνιού του Χίτλερ.
newmoney.gr

Περισσότερα

Γηρατειά : Ο 65χρονος δεν είναι πια γέρος

Ισως να ήρθε πια καιρός να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο ορίζουμε τη γήρανση, καθώς πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι ξεπερνούν τα 80 χρόνια ζωής, σύμφωνα με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από τη Βρετανία.
Κατά την ομάδα του βρετανικού Εθνικού Στατιστικού Γραφείου, παρόλο που τα 65 χρόνια παραδοσιακά θεωρούνται ως η αρχή του γήρατος, η ηλικία των 70 θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τα «νέα 65».
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι που φτάνουν τα 65 τους χρόνια, αναμένεται να ζήσουν τουλάχιστον 15 χρόνια ακόμη, σύμφωνα με τους ειδικούς, οι οποίοι εκτιμούν ότι το υπόλοιπο του προσδόκιμου ζωής, μπορεί να είναι ένας καλύτερος δείκτης γήρατος.
Όπως αναφέρει το BBC, επί δεκαετίες, τα 65 είναι η επίσημη ηλικία συνταξιοδότησης για τους άνδρες στη Βρετανία.
Ωστόσο, τα πρότυπα εργασίας μεταβάλλονται και η ηλικία συνταξιοδότησης αυξάνεται πλέον τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες φτάνοντας τα 66 το 2020 και τα 67 το 2028.
Σύμφωνα με την ομάδα του βρετανικού Εθνικού Στατιστικού Γραφείου, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι ζουν πλέον περισσότερο και είναι πιο υγιείς.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν τα χρόνια ζωής που έχουν οι άνθρωποι μπροστά τους και όχι μόνο η ηλικία τους.
Οι ειδικοί εξέτασαν τα στοιχεία του πληθυσμού για την υγεία και το προσδόκιμο ζωής προκειμένου να συγκρίνουν τις τάσεις με την πάροδο του χρόνου, παρατηρώντας πως τον τελευταίο αιώνα έχει αλλάξει η μέση ηλικία κατά την οποία εκτιμάται πως ένας άνθρωπος έχει ακόμη 15 χρόνια ζωής.
Δηλαδή, σύμφωνα με τους ειδικούς, ενώ το 1951, οι άνδρες και οι γυναίκες γύρω στην ηλικία των 60 ετών αναμενόταν να ζήσουν για άλλα 15 χρόνια, μέχρι τη δεκαετία του 1990 το όριο αυτό είχε μετατοπιστεί στα 65 χρόνια (δηλαδή οι 65χρονοι είχαν κατά μέσο όρο ακόμη 15 χρόνια ζωής).
Σήμερα οι 70χρονοι είναι εκείνοι οι οποίοι μπορούν να περιμένουν άλλα 15 χρόνια ζωής. Το 2057, οι ειδικοί προβλέπουν ότι αυτή η μέση ηλικία θα αυξηθεί περαιτέρω στα 75 χρόνια.

«Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός και για διαφορετικούς ανθρώπους σημαίνει διαφορετικά πράγματα»

Το προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων, χάρη στη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης και των συνθηκών διαβίωσης. Ωστόσο αυτά τα επιπλέον χρόνια οι άνθρωποι απολαμβάνουν καλή υγεία; Είναι δίκαιο να μετατοπιστεί το ορόσημο της ηλικίας από τα 65 στα 70;
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, τα επίπεδα κακής γενικής υγείας για τις γυναίκες ηλικίας 70 ετών το 2017 ήταν περίπου ίδια με εκείνα των γυναικών 60 ετών το 1981. Σε ό,τι αφορά τους άνδρες, τα επίπεδα κακής γενικής υγείας στην ηλικία των 70 ετών το 2017 ήταν περίπου τα ίδια με εκείνα των 65χρονων το 1997.
Επομένως, σε πληθυσμιακό επίπεδο, κατά τους ειδικούς, φαίνεται δίκαιο να χαρακτηριστούν τα 70 ως τα νέα 65, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την υγεία. Η ανώτερη διευθύντρια έρευνας στο Age UK Λίλι Ουέμπ δήλωσε σύμφωνα με το BBC ότι «οι άνθρωποι στην ηλικία των 70 ετών έχουν το ίδιο προσδόκιμο ζωής και παρόμοια υγεία με άτομα ηλικίας 65 ετών στο παρελθόν».
Ωστόσο, η ίδια πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να ζουν ακόμη και σήμερα μια περίοδο κακής υγείας στο τέλος της ζωής τους. «Αυτό που δεν βλέπουμε είναι να γίνεται πιο σύντομη αυτή η περίοδος» συμπλήρωσε.
Επεσήμανε, δε, πως το βελτιωμένο προσδόκιμο ζωής σήμαινε ότι τώρα υπήρχαν περισσότεροι «πολύ ηλικιωμένοι» άνθρωποι με πολύ σύνθετες ανάγκες φροντίδας και ότι οι ανισότητες στον τομέα της υγείας μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων παραμένουν.
Ωστόσο, διευκρίνισε ότι μια γηράσκουσα κοινωνία δεν πρέπει να θεωρείται ως κάτι αρνητικό, καθώς οι ηλικιωμένοι συμβάλλουν σημαντικά στην κοινωνία, μέσω της αμειβόμενης εργασίας, της εμπειρίας και του εθελοντισμού. «Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός και για διαφορετικούς ανθρώπους σημαίνει διαφορετικά πράγματα» κατέληξε η ίδια.

Το τέλος των γηρατειών

«Το τέλος των γηρατειών» είναι τίτλος στο εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους της επιθεώρησης «MIT technology Review».
Τα γηρατειά συχνά θεωρούνται εχθρός: είναι φορτωμένα με όλα τα κακά, είναι πηγή φοβίας. Η θεωρία ότι «πεθαίνουμε από γηρατειά» είναι ήδη δύο χιλιάδων ετών.
Αλλά τα γηρατειά είναι πράγματι ταυτόσημα με τον καρκίνο, το Αλτσχάιμερ, την άνοια; Όχι απαραίτητα μας λέει το «MIT technology Review».
Εάν παραδεχθούμε ότι τα γηρατειά είναι μια ασθένεια σαν τις άλλες, όπως πλέον υποστηρίζουν πολλοί ερευνητές θα μπορούσαμε να την θεραπεύσουμε.
Η ίδια η φύση μας δίνει παραδείγματα όπως το περίφημο πεύκο του Μπριστλκόουν, που ευδοκιμεί στη Βόρεια Αμερική. Η ονομασία καλύπτει τρία διαφορετικά είδη, τα οποία ζουν όλα για πάρα πολλά χρόνια. Το πιο «γέρικο» ανήκει στο είδος Pinus longaeva, και έχει ηλικία 5.000 χρόνων: πρόκειται για τον γηραιότερο ζωντανό οργανισμό επί γης.
Η έρευνα θα μπορούσε να προσανατολιστεί στην εύρεση μιας «θεραπείας» που θα εμποδίζει την αλλοίωση και την παρακμή των ιστών. Ήδη στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διεξάγονται σχετικά πειράματα, που όπως δηλώνουν οι επιστήμονες είναι ενθαρρυντικά.

Περισσότερα