Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019

Γιατί το παγωτό πωλείται σε κώνο βάφλας
Το παγωτό όπως το ξέρουμε χρονολογείται πάνω από 200 χρόνια, αλλά η τραγανή του βάση, δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από τον Ιταλό μετανάστη στη Νέα Υόρκη, Italo Marchiony.
Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1903, κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το πρώτο μηχάνημα για μαζική παραγωγή και άρχισε την κατασκευή τους.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1895 όταν ο Marchiony έφτασε στη Νέα Υόρκη, από την Ιταλία. Για να επιβιώσει Πωλητής παγωτού αρχές του 1900 πουλούσε γρανίτες λεμονιού και παγωτό από ένα καλάθι που είχε, στην Wall Street.
Για να εξυπηρετεί τους πελάτες του που ήταν κυρίως χρηματιστές, έβαζε τα παγωτά σε μικρά ποτήρια για ποτό.

Το εύθραυστο γυαλί όμως θα έσπαγε τις περισσότερες φορές, ενώ όσα θα σώζονταν στο τέλος της ημέρας, αναγκαζόταν να τα μαζεύει από διάφορα σημεία και να τα πλένει.
Ο έξυπνος Ιταλός σκέφτηκε πολύ, αφού ήθελε να βρει μια ιδέα που θα τον γλίτωνε από την αγγαρεία του πλυσίματος και το κόστος της αντικατάστασης των ποτηριών.
Οραματίστηκε λοιπόν ένα προϊόν, το οποίο οι πελάτες του θα κατανάλωναν μαζί με το παγωτό.
Το πλύσιμο και τα απορρίμματα θα ήταν πλέον παρελθόν. Έτσι ξεκίνησε να ψήνει βάφλες, και ενώ ήταν ακόμα ζεστές, τις αναδίπλωνε στο σχήμα ενός κυπέλλου.
Οι πελάτες του αγάπησαν τα τραγανά κυπελλάκια αμέσως. Ήταν βολικά, υγιεινά και πολύ νόστιμα.
Η μαζική παραγωγή
Η βάφλα-κύπελλο έγινε αμέσως δημοφιλής.
Υπήρξε μια έκρηξη στις πωλήσεις του παγωτού στη Wall Street και πολύ σύντομα ο Marcioni απέκτησε μια αλυσίδα από 45 καροτσάκια και αντίστοιχους υπαλλήλους.
Το παγωτό στο φλιτζάνι του έγινε γνωστό ως "toot" πιθανώς προήλθε από την ιταλική λέξη tutti, ή "όλο" δεδομένου ότι οι πελάτες θα μπορούσαν πλέον να το "τρώνε όλο."
Η χειροποίητη παραγωγή του βρώσιμου κυπέλλου ωστόσο, δεν μπορούσε να συμβαδίσει με τη ζήτηση.
Έτσι ο Marchiony που είχε ιδιαίτερο ταλέντο στη μηχανική, δημιούργησε μια μηχανή στην οποία θα χυνόταν το μείγμα της βάφλας, για να ψηθεί σε καλούπια φλιτζανιού. Αυτή ήταν η αρχή της μαζικής παραγωγής. Μετά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη συσκευή του, το 1903 βραβεύτηκε.
Το 1904, ίδρυσε ένα εργαστήριο πουλώντας σε χονδρική παγωτό και γλυκά σε επιχειρήσεις στο Χόμποκεν. Ο στόλος του θα διέθετε άλογα και κάρα για τη λιανική πώληση στη Μητροπολιτική περιοχή.
Από το φλιτζάνι στον κώνο

Σε μία έκθεση στη Λουιζιάνα το 1904, Ο Italo Marchiony ήταν μεταξύ των εκθετών και πωλούσε παγωτό στα πατενταρισμένα εδώδιμα φλιτζάνια του. Κάποια στιγμή και ενώ στο περίπτερό του είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου, του τελείωσαν τα κυπελάκια-βάφλες. Το να επιστρέψει στο εργαστήρι του στο Χόμποκεν, για να φέρει περισσότερα, ήταν αδύνατον. Αυτό ήταν. Πήγε στο επόμενο περίπτερο όπου βρισκόταν ένας παραγωγός βάφλας και του ζήτησε να ψήσει βάφλες και να τους δώσει το επόμενο καλύτερο (όπως θεωρούσε) σχήμα από το φλιτζάνι. Το σχήμα του κώνου.
Λόγω της επιτυχίας του στην έκθεση, η ιδέα του παγωτού σε βρώσιμο και νόστιμο χωνάκι διαδόθηκε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο δαιμόνιος Ιταλός έφτιαξε ένα δίκτυο και δεχόταν πλέον μαζικές παραγγελίες για τα εύθραυστα, νόστιμα χωνάκια του. Τα παιδιά τα λάτρεψαν αμέσως. Ορισμένοι ενήλικες ωστόσο θεώρησαν ότι ήταν απρεπές να γλείφουν ένα παγωτό σε χωνάκι μπροστά στον κόσμο.
Έτσι ο Marchiony έδωσε και άλλα σχήματα, όπως το παγωτό σάντουιτς, τις παγωτογκοφρέτες κα. Ο Italo Marchiony συνέχισε να εργάζεται στην επιχείρηση μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1938 και πέθανε το 1954 σε ηλικία 86 ετών.
Νέο smartphone από την Xiaomi με «κρυφή» selfie κάμερα
Η Xiaomi ετοιμάζει smartphone χωρίς καθόλου εμφανή selfie camera. Ούτε notch, ούτε punch-hole, ούτε μηχανισμοί ανοίγματος και κλεισίματος της κάμερας. Μονοκόματη οθόνη full screen και στο εσωτερικό της ενσωματωμένη η κάμερα για φωτογραφίες selfie, κάτι αντίστοιχο με τους αναγνώστες δαχτυλικών αποτυπωμάτων που σε αρκετά smartphones βρίσκονται πλέον μέσα στην οθόνη.
Ονομάζεται Under-Display Camera Technology και στην συγκεκριμένη εφαρμογή αποτοτελείται από μια κάμερα 20 Megapixel ενσωματωμένη στο πάνω μέρος της οθόνης η οποία όταν χρησιμοποιείται η οθόνη σε εκείνο το σημείο γίνεται διάφανη επιτρέποντας να εισέλθει το φως και να πραγματοποιηθεί η λήψης της φωτογραφίας. Μαζί με την OPPO, η Xiaomi έδωσε στην δημοσιότητα και βίντεο με το τι αναμένεται να έρθει, δηλαδή under-display selfie κάμερες!

Aπίστευτη ταλαιπωρία βίωσαν οι επιβάτες ενός τρένου υψηλής ταχύτητας (TGV) που εκτελούσε το δρομολόγιο Παρίσι – Βαρκελώνη, καθώς πέρασαν περισσότερες από 6 ώρες σε μια σήραγγα, λόγω προβλήματος στην ηλεκτρική τροφοδοσία.
Το TGV βρέθηκε ακινητοποιημένο στη σήραγγα του Γιερ, στην περιοχή του Παρισιού, εννέα λεπτά μετά την αναχώρησή του στις 10.07 τοπική ώρα, όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο.
Αφού διαπιστώθηκε μια βλάβη στην τροφοδοσία του συστήματος ρευματοδότησης «η οποία επιλύθηκε σε διάστημα 10-15 λεπτών», η αμαξοστοιχία του TGV Παρίσι-Βαρκελώνη δεν μπόρεσε να ξεκινήσει εκ νέου, διότι βρισκόταν σε ανηφορική κλίση, σύμφωνα με την κρατική σιδηροδρομική εταιρεία της Γαλλίας SNCF.
«Στείλαμε μια άλλη αμαξοστοιχία για να σπρώξει εκείνη που είχε βλάβη, όμως χωρίς επιτυχία, επομένως αποφασίσαμε να μεταφέρουμε τους επιβάτες στον συρμό που προηγείτο του TGV…» εξήγησε η SNCF στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Το απόγευμα, το TGV κατάφερε να γυρίσει στο Γκαρ ντε Λιόν και να ξαναφύγει. Οι επιβάτες, που το επιθυμούσαν, είχαν τη δυνατότητα να κατέβουν στο Παρίσι, συνεχίζει η εταιρεία, επιβεβαιώνοντας ότι το σύνολο της κυκλοφορίας διεξήχθη ομαλά, καθώς τα άλλα τρένα παρέκαμπταν τη σήραγγα.
Έπειτα από κάποιες ώρες, οι υπεύθυνοι μοίρασαν νερό, σάντουιτς και πατατάκια στους επιβάτες, την ώρα, ωστόσο, που οι τουαλέτες παρέμειναν κλειστές και ο κλιματισμός είχε διακοπεί.
«Ευτυχώς είχα προβλέψει να πάρω νερό μαζί μου για το ταξίδι, μα τι γαλέρα, δεν είχαμε καμία πληροφόρηση…», κατήγγειλε ο Μπενζαμέν Κορνέ, τον οποίο συνόδευαν τα δύο παιδιά του ηλικίας 3 και 5 ετών.
Περίπου 15 υπάλληλοι της SNCF, πυροσβέστες και αστυνομικοί αναπτύχθηκαν στο σημείο για τη μεταφορά των επιβατών μέσα στη σήραγγα, ενώ επικρατούσε πολλή ζέστη. Τουλάχιστον 2 άνθρωποι έλαβαν τις πρώτες βοήθειες, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Για τη Χέδερ Μάντον, μια τουρίστρια από την Αυστραλία ηλικίας 68 ετών, «ήταν φοβερό: Έπρεπε να αποβιβαστούμε χωρίς να μας έχουν προειδοποιήσει για τίποτα. Είχαμε κάνει κρατήσεις στη Βαρκελώνη, τι θα κάναμε;».
«Βρισκόμαστε στη Γαλλία, όχι σε μια τριτοκοσμική χώρα!», είπε εκνευρισμένος ένας άλλος τουρίστας, ο Κρίστριαν Μπάικοφ, ένας Αυστριακός ηλικίας 28 ετών.
Στη νέα αμαξοστοιχία, οι επιβάτες είχαν και πάλι τη δυνατότητα κλιματισμού και τουαλετών, ενώ σε αυτό μπορούσαν να περιμένουν για την επιστροφή τους στο Παρίσι, ακόμα και στο κλειστό μπαρ του TGV.
Στις 16.37 οι επιβάτες είδαν και πάλι το φως του… ήλιου για πρώτη φορά, από περισσότερες από 6 ώρες.
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!