Ακόμα και τώρα, την τελευταία στιγμή, υπάρχουν έλεγχοι που μπορούμε
να κάνουμε μόνοι στο αυτοκίνητό μας, προκειμένου να αποφύγουμε
δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ελέγχουμε τη στάθμη όλων των υγρών, καθώς και τυχόν διαρροές.
Κατάσταση και πίεση ελαστικών. Στο δεύτερο ακολουθούμε πάντα τις συστάσεις του κατασκευαστή, ενώ καλό είναι να έχουμε ένα δικό μας όργανο μέτρησης της πίεσης.
Εννοείται πως έχει γίνει ένας έλεγχος από το συνεργείο μας στην κατάσταση που βρίσκονται τα φρένα, το σύστημα διεύθυνσης, αλλά και οι αναρτήσεις μας. Οι τελευταίες μπορούν να ελεγχθούν και εμπειρικά, αν πάμε σε κάθε γωνία του αυτοκινήτου, πιέσουμε με όλο μας το βάρος και στη συνέχεια ελαττώσουμε απότομα την πίεση. Αν η ανάρτηση είναι σε καλή κατάσταση, αμέσως μετά την αποφόρτιση θα ανέβει και στη συνέχεια θα καθίσει στη θέση της. Αν συνεχίσει τις ταλαντώσεις, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά και απαιτείται μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα αν το αυτοκίνητο είναι φορτωμένο.
Τελευταία διαδικασία της προετοιμασίας, ο καθαρισμός των τζαμιών, καθρεπτών και όλων των φωτιστικών σωμάτων που προηγουμένως πρέπει να έχουμε διαπιστώσει πως λειτουργούν. Ειδικά ο εσωτερικός καθαρισμός του παρμπρίζ θα σας φανερώσει έναν… άλλο κόσμο, αφού σχεδόν ποτέ δεν το καθαρίζουμε.
Καύσιμο καλό είναι να φουλάρουμε στο πρατήριο της εμπιστοσύνης μας (όταν αυτό είναι δυνατό), από την «αβεβαιότητα» αυτών που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας.
Αν οι αποσκευές μας περισσεύουν και πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε μπαγκαζιέρα, προτιμούμε τις κλειστές αεροδυναμικές, στηριγμένες καλά στα σημεία της οροφής που προτείνει ο κατασκευαστής. Εναλλακτικά η συρόμενη μπαγκαζιέρα, είναι μια λύση, εφόσον βεβαίως είναι σε άρτια κατάσταση (μην ξεχάσετε και μια ρεζέρβα γι’ αυτήν).
Σε γενικές γραμμές έχουμε πάντα κατά νου, ότι οι αποσκευές και τα μεταφερόμενα αντικείμενα πρέπει να είναι καλά στερεωμένα, η φόρτωση του αυτοκινήτου καλύτερα να γίνεται στο τμήμα που είναι ανάμεσα στον εμπρός και πίσω άξονα, ενώ απαραίτητα κρίνονται τα «αξεσουάρ» ασφαλείας, δηλαδή τρίγωνο, φαρμακείο, πυροσβεστήρας (σε θέση άμεσης πρόσβασης), φωσφορίζον γιλέκο, και φυσικά ελεγμένη ρεζέρβα και εργαλεία αντικατάστασης τροχού.
Είναι αυτονόητο πως η βασική παράμετρος είναι ο άνθρωπος (οδηγός), που αυτή οφείλει να προσαρμοστεί ανάλογα με την κατάσταση των άλλων δυο (αμετάβλητων κατά την οδήγηση) παραμέτρων, προκειμένου να κάνει τη δουλειά του χωρίς απώλειες.
Ο οδηγός λοιπόν, καλό είναι να βρίσκεται σε καλή φυσική και ψυχολογική κατάσταση (για το τελευταίο καλό είναι να φροντίζουν και οι επιβάτες πριν και κατά τη διάρκεια).
Αποφεύγουμε το ταξίδι στο τέλος της ημέρας, ή μετά από φαγητό και ποτέ υπό την επήρεια αλκοόλ (έστω και ένα ποτήρι μπύρα).
Αν είμαστε καπνιστές, αντί να καπνίζουμε στο αυτοκίνητο δυσκολεύοντας την αναπνοή μας και ερεθίζοντας τα μάτια μας, προτιμάμε το κάπνισμα σε στάσεις ανά δυο έως το πολύ τρεις ώρες, που έτσι κι αλλιώς επιβάλλονται προκειμένου να ξεμουδιάσουμε, να κυκλοφορήσει το αίμα μας και να οξυγονωθεί ο εγκέφαλός μας.
Εννοείται πως φοράμε πάντα ζώνη (δίνοντας και το καλό παράδειγμα και στους επιβάτες), ενώ φροντίζουμε ώστε τα προσκέφαλα όλων να βρίσκονται στο σωστό ύψος (πίσω ακριβώς από το κεφάλι και όχι τον αυχένα).
Σε περίπτωση που ακούμε το ηχοσύνολο, ρυθμίζουμε την ένταση ούτως ώστε να είναι δυνατόν να ξεχωρίσουμε κάποιον θόρυβο έξω από τους συνήθεις που προέρχονται από τον κινητήρα, τον αεροδυναμικό και τον θόρυβο κύλισης.
Για ένα γρήγορο ταξίδι δεν χρειάζεται βιασύνη ή αγωνιστικές δεξιότητες. Το μυστικό είναι ο σταθερός ρυθμός.
Αποφεύγουμε τα δυσάρεστα ακούσματα (π.χ. ειδήσεις…) και τις όποιες «εμπλοκές» με τους συνεπιβάτες μας.
Σε περίπτωση που συναντήσουμε βροχή, προσοχή στην υδρολίσθηση. Θυμόμαστε πως, όσο πιο φαρδιά λάστιχα (ή φθαρμένα), τόσο πιο γρήγορα έρχεται η υδρολίσθηση, φαινόμενο που ο οδηγός δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει παρά μόνο με υπομονή και ψυχραιμία.
Δεν εμπλεκόμαστε σε κόντρες και σφήνες, τόσο γιατί δεν είναι αυτό που ζητάμε ταξιδεύοντας, όσο και γιατί ενδεχομένως ο «αντίπαλος» είναι εξπέρ του είδους, οπότε θα καταλήξουμε «κερατάδες και ζημιωμένοι»… Κρατιόμαστε μακριά από όποια εν δυνάμει εστία κινδύνου χωρίς κατ’ ανάγκη να προσπεράσουμε. Μπορούμε να μείνουμε απλά πιο πίσω.
Η τήρηση του ΚΟΚ από τους άλλους οδηγούς δεν είναι υπόθεσή μας. Σε περίπτωση που βλέπουμε κάποιον να παραβιάζει τους κανόνες οδήγησης, μένουμε απλά μακριά του.
Βασικός κανόνας αλλαγής λωρίδας είναι το ότι: το φλας προειδοποιεί, δεν υποχρεώνει!
Τη νύχτα φροντίζουμε να μην τυφλώνουμε με τη μεγάλη σκάλα των φώτων μας και να μην τυφλωνόμαστε κοιτώντας απευθείας τα φώτα των αντίθετα ερχομένων. Σε περίπτωση που το αυτοκίνητό μας είναι φορτωμένο, ρυθμίζουμε τη δέσμη των φώτων μας ανάλογα, ώστε να βλέπουμε και να μην τυφλώνουμε. Τα φώτα ομίχλης εμπρός/πίσω, είναι μόνο για την ομίχλη. Σε όποια άλλη περίπτωση περισσότερο εκνευρίζουν τους άλλους θέτοντας και εμάς σε κίνδυνο, παρά μας εξυπηρετούν.
Στους αυτοκινητόδρομους η αριστερή λωρίδα είναι μόνο για προσπέραση. Βγαίνουμε σε αυτή μόνο όταν προσπερνάμε και επανερχόμαστε στη μεσαία, αμέσως μετά.
Η λωρίδα εκτάκτου ανάγκης (ΛΕΑ) είναι μόνο για στάση σε περίπτωση βλάβης. Δεν είναι για προσπέραση, ούτε για να προχωρήσουμε στο «μποτιλιάρισμα». Θυμόμαστε πως σε περίπτωση ατυχήματος αυτή είναι η πρόσβαση για τα σωστικά συνεργεία.
Στους επαρχιακούς δρόμους προσοχή στις διασταυρώσεις, ειδικά σε αγροκτηνοτροφικές περιοχές. Ο τοπικός πληθυσμός δεν είναι εξοικειωμένος σε πυκνή κυκλοφορία, τα αγροτικά οχήματα/μηχανήματα κινούνται αργά και η νοοτροπία των τοπικών είναι πως οδηγούν στην αυλή του σπιτιού τους…
Σε κάθε περίπτωση έχουμε κατά νου ότι: Τα σοβαρά δυστυχήματα γίνονται σε ποσοστό 5-7% στους αυτοκινητόδρομους, 18-20% στις επαρχιακές οδούς και περίπου 75% στις πόλεις. Κυρίως τις άδειες (από αυτοκίνητα) πόλεις, όπου οι μέσες ταχύτητες αυξάνουν δραματικά σε σχέση με την καθημερινότητα, ενώ η οδηγική νοοτροπία παραμένει χαλαρή.
Φοράμε ζώνες (και οι πίσω επιβάτες!), κράνη (όχι στον …αγκώνα) και καλό μας ταξίδι, ούτως ώστε να ελπίζουμε και σε καλή αντάμωση μετά τις άγιες μέρες.
Ελέγχουμε τη στάθμη όλων των υγρών, καθώς και τυχόν διαρροές.
Κατάσταση και πίεση ελαστικών. Στο δεύτερο ακολουθούμε πάντα τις συστάσεις του κατασκευαστή, ενώ καλό είναι να έχουμε ένα δικό μας όργανο μέτρησης της πίεσης.
Εννοείται πως έχει γίνει ένας έλεγχος από το συνεργείο μας στην κατάσταση που βρίσκονται τα φρένα, το σύστημα διεύθυνσης, αλλά και οι αναρτήσεις μας. Οι τελευταίες μπορούν να ελεγχθούν και εμπειρικά, αν πάμε σε κάθε γωνία του αυτοκινήτου, πιέσουμε με όλο μας το βάρος και στη συνέχεια ελαττώσουμε απότομα την πίεση. Αν η ανάρτηση είναι σε καλή κατάσταση, αμέσως μετά την αποφόρτιση θα ανέβει και στη συνέχεια θα καθίσει στη θέση της. Αν συνεχίσει τις ταλαντώσεις, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά και απαιτείται μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα αν το αυτοκίνητο είναι φορτωμένο.
Τελευταία διαδικασία της προετοιμασίας, ο καθαρισμός των τζαμιών, καθρεπτών και όλων των φωτιστικών σωμάτων που προηγουμένως πρέπει να έχουμε διαπιστώσει πως λειτουργούν. Ειδικά ο εσωτερικός καθαρισμός του παρμπρίζ θα σας φανερώσει έναν… άλλο κόσμο, αφού σχεδόν ποτέ δεν το καθαρίζουμε.
Καύσιμο καλό είναι να φουλάρουμε στο πρατήριο της εμπιστοσύνης μας (όταν αυτό είναι δυνατό), από την «αβεβαιότητα» αυτών που θα συναντήσουμε στο δρόμο μας.
Φόρτωση
Σε περίπτωση που μαζί μας εκτός από επιβάτες και αποσκευές που χωρούν στον ειδικό για αυτές χώρο, θα πρέπει να φροντίσουμε μερικές λεπτομέρειες που εξασφαλίζουν την ευστάθεια του αυτοκινήτου, την ασφάλεια των επιβαινόντων και μειώνουν την κατανάλωση.Αν οι αποσκευές μας περισσεύουν και πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε μπαγκαζιέρα, προτιμούμε τις κλειστές αεροδυναμικές, στηριγμένες καλά στα σημεία της οροφής που προτείνει ο κατασκευαστής. Εναλλακτικά η συρόμενη μπαγκαζιέρα, είναι μια λύση, εφόσον βεβαίως είναι σε άρτια κατάσταση (μην ξεχάσετε και μια ρεζέρβα γι’ αυτήν).
Σε γενικές γραμμές έχουμε πάντα κατά νου, ότι οι αποσκευές και τα μεταφερόμενα αντικείμενα πρέπει να είναι καλά στερεωμένα, η φόρτωση του αυτοκινήτου καλύτερα να γίνεται στο τμήμα που είναι ανάμεσα στον εμπρός και πίσω άξονα, ενώ απαραίτητα κρίνονται τα «αξεσουάρ» ασφαλείας, δηλαδή τρίγωνο, φαρμακείο, πυροσβεστήρας (σε θέση άμεσης πρόσβασης), φωσφορίζον γιλέκο, και φυσικά ελεγμένη ρεζέρβα και εργαλεία αντικατάστασης τροχού.
Οδηγός/επιβάτες
Η ασφαλής οδήγηση είναι συνισταμένη τριών παραμέτρων: άνθρωπος (οδηγός), μηχανή (αυτοκίνητο), περιβάλλον (δρόμος και επικρατούσες συνθήκες).Είναι αυτονόητο πως η βασική παράμετρος είναι ο άνθρωπος (οδηγός), που αυτή οφείλει να προσαρμοστεί ανάλογα με την κατάσταση των άλλων δυο (αμετάβλητων κατά την οδήγηση) παραμέτρων, προκειμένου να κάνει τη δουλειά του χωρίς απώλειες.
Ο οδηγός λοιπόν, καλό είναι να βρίσκεται σε καλή φυσική και ψυχολογική κατάσταση (για το τελευταίο καλό είναι να φροντίζουν και οι επιβάτες πριν και κατά τη διάρκεια).
Αποφεύγουμε το ταξίδι στο τέλος της ημέρας, ή μετά από φαγητό και ποτέ υπό την επήρεια αλκοόλ (έστω και ένα ποτήρι μπύρα).
Αν είμαστε καπνιστές, αντί να καπνίζουμε στο αυτοκίνητο δυσκολεύοντας την αναπνοή μας και ερεθίζοντας τα μάτια μας, προτιμάμε το κάπνισμα σε στάσεις ανά δυο έως το πολύ τρεις ώρες, που έτσι κι αλλιώς επιβάλλονται προκειμένου να ξεμουδιάσουμε, να κυκλοφορήσει το αίμα μας και να οξυγονωθεί ο εγκέφαλός μας.
Εννοείται πως φοράμε πάντα ζώνη (δίνοντας και το καλό παράδειγμα και στους επιβάτες), ενώ φροντίζουμε ώστε τα προσκέφαλα όλων να βρίσκονται στο σωστό ύψος (πίσω ακριβώς από το κεφάλι και όχι τον αυχένα).
Σε περίπτωση που ακούμε το ηχοσύνολο, ρυθμίζουμε την ένταση ούτως ώστε να είναι δυνατόν να ξεχωρίσουμε κάποιον θόρυβο έξω από τους συνήθεις που προέρχονται από τον κινητήρα, τον αεροδυναμικό και τον θόρυβο κύλισης.
Στο δρόμο
Ακολουθούμε τα συνιστώμενα όρια και τη σήμανση, βάζοντας δίπλα τη λογική μας και την οδηγική μας αίσθηση.Για ένα γρήγορο ταξίδι δεν χρειάζεται βιασύνη ή αγωνιστικές δεξιότητες. Το μυστικό είναι ο σταθερός ρυθμός.
Αποφεύγουμε τα δυσάρεστα ακούσματα (π.χ. ειδήσεις…) και τις όποιες «εμπλοκές» με τους συνεπιβάτες μας.
Σε περίπτωση που συναντήσουμε βροχή, προσοχή στην υδρολίσθηση. Θυμόμαστε πως, όσο πιο φαρδιά λάστιχα (ή φθαρμένα), τόσο πιο γρήγορα έρχεται η υδρολίσθηση, φαινόμενο που ο οδηγός δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει παρά μόνο με υπομονή και ψυχραιμία.
Δεν εμπλεκόμαστε σε κόντρες και σφήνες, τόσο γιατί δεν είναι αυτό που ζητάμε ταξιδεύοντας, όσο και γιατί ενδεχομένως ο «αντίπαλος» είναι εξπέρ του είδους, οπότε θα καταλήξουμε «κερατάδες και ζημιωμένοι»… Κρατιόμαστε μακριά από όποια εν δυνάμει εστία κινδύνου χωρίς κατ’ ανάγκη να προσπεράσουμε. Μπορούμε να μείνουμε απλά πιο πίσω.
Η τήρηση του ΚΟΚ από τους άλλους οδηγούς δεν είναι υπόθεσή μας. Σε περίπτωση που βλέπουμε κάποιον να παραβιάζει τους κανόνες οδήγησης, μένουμε απλά μακριά του.
Βασικός κανόνας αλλαγής λωρίδας είναι το ότι: το φλας προειδοποιεί, δεν υποχρεώνει!
Τη νύχτα φροντίζουμε να μην τυφλώνουμε με τη μεγάλη σκάλα των φώτων μας και να μην τυφλωνόμαστε κοιτώντας απευθείας τα φώτα των αντίθετα ερχομένων. Σε περίπτωση που το αυτοκίνητό μας είναι φορτωμένο, ρυθμίζουμε τη δέσμη των φώτων μας ανάλογα, ώστε να βλέπουμε και να μην τυφλώνουμε. Τα φώτα ομίχλης εμπρός/πίσω, είναι μόνο για την ομίχλη. Σε όποια άλλη περίπτωση περισσότερο εκνευρίζουν τους άλλους θέτοντας και εμάς σε κίνδυνο, παρά μας εξυπηρετούν.
Στους αυτοκινητόδρομους η αριστερή λωρίδα είναι μόνο για προσπέραση. Βγαίνουμε σε αυτή μόνο όταν προσπερνάμε και επανερχόμαστε στη μεσαία, αμέσως μετά.
Η λωρίδα εκτάκτου ανάγκης (ΛΕΑ) είναι μόνο για στάση σε περίπτωση βλάβης. Δεν είναι για προσπέραση, ούτε για να προχωρήσουμε στο «μποτιλιάρισμα». Θυμόμαστε πως σε περίπτωση ατυχήματος αυτή είναι η πρόσβαση για τα σωστικά συνεργεία.
Στους επαρχιακούς δρόμους προσοχή στις διασταυρώσεις, ειδικά σε αγροκτηνοτροφικές περιοχές. Ο τοπικός πληθυσμός δεν είναι εξοικειωμένος σε πυκνή κυκλοφορία, τα αγροτικά οχήματα/μηχανήματα κινούνται αργά και η νοοτροπία των τοπικών είναι πως οδηγούν στην αυλή του σπιτιού τους…
Σε κάθε περίπτωση έχουμε κατά νου ότι: Τα σοβαρά δυστυχήματα γίνονται σε ποσοστό 5-7% στους αυτοκινητόδρομους, 18-20% στις επαρχιακές οδούς και περίπου 75% στις πόλεις. Κυρίως τις άδειες (από αυτοκίνητα) πόλεις, όπου οι μέσες ταχύτητες αυξάνουν δραματικά σε σχέση με την καθημερινότητα, ενώ η οδηγική νοοτροπία παραμένει χαλαρή.
Φοράμε ζώνες (και οι πίσω επιβάτες!), κράνη (όχι στον …αγκώνα) και καλό μας ταξίδι, ούτως ώστε να ελπίζουμε και σε καλή αντάμωση μετά τις άγιες μέρες.
Πηγή: News.gr