Η παχυσαρκία είναι το πιο κοινό χαρακτηριστικό των γυναικών, οι οποίες
είχαν την ατυχία να δουν το νεογέννητό τους να είναι νεκρό από την πρώτη
στιγμή, σύμφωνα νέα έρευνα του πανεπιστημίου Drexel.
Παλιότερες έρευνες είχαν δείξει την πιθανή σχέση ανάμεσα στην παχυσαρκία της μητέρας και προβλημάτων στον τοκετό ή ακόμα και του θανάτου του βρέφους της. Για να διαπιστώσουν το τρόπο που η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο αυτό, ο επικεφαλής της νέας έρευνας, Ruofan Yao και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν στοιχεία από τις πολιτείες του Τέξας και της Ουάσινγκτον, οι οποίες είναι μεταξύ των 17 πολιτειών στις ΗΠΑ που συλλέγουν εκτεταμένα δεδομένα εγκυμοσύνης.
Η ανάλυση έδειξε ότι υπήρξαν 9.030 περιστατικά θνησιγένειας επί συνόλου 2,8 εκατομμυρίων γεννήσεων μεταξύ του 2003 και του 2011.
Περίπου οι μισές από τις γυναίκες είχαν φυσιολογικό βάρους, αλλά το 26% ήταν υπέρβαρες ενώ σχεδόν το 4% ήταν “υπερβολικά παχύσαρκες”, με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ - αναλογία ύψους προς το βάρος) επιπέδου 40 ή περισσότερο. Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ποσοστό θνησιγένειας ήταν αντίστοιχο με το αντίστοιχο ποσοστό σε πανεθνική εμβέλεια, δηλαδή τρία στις 1.000 γεννήσεις.
Ωστόσο, όσο το βάρος της μητέρας και η ηλικία του εμβρύου αυξάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με τον κίνδυνο θνησιγένειας. Διπλασιάζεται για τις “απλά” παχύσαρκες γυναίκες, υπερδιπλασιάζεται με την “προχωρημένη παχυσαρκία”, και τριπλασιάζεται με την “υπερβολική παχυσαρκία” (γυναίκες με ΔΜΣ 40 ή περισσότερο).
Μάλιστα οι ερευνητές διαπίστωσαν και σχέση ανάμεσα στον μήνα κυήσεως μιας παχύσαρκης γυναίκας και την πιθανότητα θνησιγένειας του βρέφους της. Συγκεκριμένα μετά την 41η εβδομάδα κύησης, η πιθανότητα αυτή είναι 14 φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με μια γυναίκα φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Παλιότερες έρευνες είχαν δείξει την πιθανή σχέση ανάμεσα στην παχυσαρκία της μητέρας και προβλημάτων στον τοκετό ή ακόμα και του θανάτου του βρέφους της. Για να διαπιστώσουν το τρόπο που η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο αυτό, ο επικεφαλής της νέας έρευνας, Ruofan Yao και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν στοιχεία από τις πολιτείες του Τέξας και της Ουάσινγκτον, οι οποίες είναι μεταξύ των 17 πολιτειών στις ΗΠΑ που συλλέγουν εκτεταμένα δεδομένα εγκυμοσύνης.
Η ανάλυση έδειξε ότι υπήρξαν 9.030 περιστατικά θνησιγένειας επί συνόλου 2,8 εκατομμυρίων γεννήσεων μεταξύ του 2003 και του 2011.
Περίπου οι μισές από τις γυναίκες είχαν φυσιολογικό βάρους, αλλά το 26% ήταν υπέρβαρες ενώ σχεδόν το 4% ήταν “υπερβολικά παχύσαρκες”, με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ - αναλογία ύψους προς το βάρος) επιπέδου 40 ή περισσότερο. Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ποσοστό θνησιγένειας ήταν αντίστοιχο με το αντίστοιχο ποσοστό σε πανεθνική εμβέλεια, δηλαδή τρία στις 1.000 γεννήσεις.
Ωστόσο, όσο το βάρος της μητέρας και η ηλικία του εμβρύου αυξάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με τον κίνδυνο θνησιγένειας. Διπλασιάζεται για τις “απλά” παχύσαρκες γυναίκες, υπερδιπλασιάζεται με την “προχωρημένη παχυσαρκία”, και τριπλασιάζεται με την “υπερβολική παχυσαρκία” (γυναίκες με ΔΜΣ 40 ή περισσότερο).
Μάλιστα οι ερευνητές διαπίστωσαν και σχέση ανάμεσα στον μήνα κυήσεως μιας παχύσαρκης γυναίκας και την πιθανότητα θνησιγένειας του βρέφους της. Συγκεκριμένα μετά την 41η εβδομάδα κύησης, η πιθανότητα αυτή είναι 14 φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με μια γυναίκα φυσιολογικού σωματικού βάρους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου