Παράλληλα, με τη συγκεκριμένη απόφαση δικαιώθηκε ο εργαζόμενος, ενώ η εργοδότης εταιρεία υποχρεώθηκε να του καταβάλει το ποσό των 16.960 ευρώ, για μισθούς υπερημερίας, συν τους νόμιμους τόκους.
Το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η απόλυση ήταν καταχρηστική, καθώς υπερβαίνει τα όρια που επιβάλλουν «η καλή πιστή, τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος» (άρθρο 281 Αστικού Κώδικά).
Όπως επισημαίνεται στη δικαστική απόφαση, η μείωση των αποδοχών τού εργαζόμενου όχι μόνο θα του προκαλούσε άμεση (υλική) ζημία, αλλά θα ανατρεπόταν και ο οικονομικός και οικογενειακός προγραμματισμός του.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο εργαζόμενος, την περίοδο της απόλυσης, είχε πάρει και πλήρωνε στεγαστικό δάνειο.
Ακόμη, το Πρωτοδικείο υπογραμμίζει ότι οι εργοδότες στο πλαίσιο του διευθυντικού δικαιώματός τους, μπορούν να πραγματοποιούν επουσιώδεις μεταβολές των όρων εργασίας, αλλά κάθε άλλη τροποποίηση του περιεχόμενου της συμβάσεως εργασίας προϋποθέτει κατά κανόνα την αποδοχή του εργαζομένου.
Από την άλλη, το Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε το αίτημα του εργαζόμενου για επαναπρόσληψη, καθώς στην αγωγή που είχε καταθέσει δεν είχαν περιληφθεί τα αναγκαία εκείνα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη νομική θεμελίωση του αιτήματός του.
Πρόκειται για περίπτωση εργαζόμενου που προσλήφθηκε από επιχείρηση επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών στις 30.6.2009 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, προκειμένου να εργασθεί στο αεροδρόμιο της Ρόδου ως φορτοεκφορτωτής αεροσκαφών.
Οι μηνιαίες αποδοχές του είχαν καθοριστεί στα 1.100 ευρώ, ωστόσο στις 30.6.2012 η εταιρεία ζήτησε από τον εργαζόμενο να συναινέσει στη μείωση των μηνιαίων αποδοχών του κατά το ποσοστό του 15%.
Όμως, ο εργαζόμενος δεν συμφώνησε με την εργοδοτική πρόταση για μείωση των αποδοχών του και η εταιρεία τον απέλυσε εξαιτίας αυτής της άρνησής του και του κατέβαλε τη νόμιμη αποζημίωση.
http://www.aftodioikisi.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου