Κάποιοι εξ ημών έχουν αναρωτηθεί-και δεν είναι και λίγοι: τι θα
συνέβαινε αν κάποιος άνοιγε την πόρτα του αεροπλάνου ενώ αυτό πετάει; Ο
Patrick Smith, πιλότος και συγγραφέας του βιβλίου Cockpit Confidential
δίνει μια ενδιαφέρουσα (όσο και αναπάντεχη) απάντηση στην ερώτηση αυτή: η
πόρτα του αεροπλάνο είναι αδύνατον να ανοίξει εν πτήσει. Και ο λόγος
απλός: η διαφορά πίεσης δεν το επιτρέπει.
Μπορούμε να φανταστούμε το αεροπλάνο ως ένα δοχείο αεροστεγώς κλεισμένο, με δική του, εσωτερική πίεση. Όλες σχεδόν οι πόρτες του αεροσκάφους ανοίγουν προς τα μέσα, ενώ ακόμα και αυτές που φαίνονται να εξέχουν προς τα έξω, πρέπει πρώτα να ανοιχτούν με φορά προς τα μέσα.
Επομένως, αυτό καθιστά ευκολότερο το να ανοιχτούν από μέσα, σωστά; Στην πραγματικότητα, ακόμα κι ο πιο γυμνασμένος άνθρωπος θα ήταν απολύτως αδύνατο να τις ανοίξει. Κι αυτό διότι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου αεροπορικού ταξιδιού, η πίεση που ασκείται από τη δημιουργία τεχνητής ατμόσφαιρας εντός του αεροσκάφους, ισοδυναμεί με 3,6 κιλά για κάθε 6,5 τετραγωνικά εκατοστά. Δηλαδή περίπου 5 τόνοι ανά τετραγωνικό μέτρο σε κάθε πόρτα.
Ακόμα και σε χαμηλό υψόμετρο, όπου η πίεση της καμπίνας είναι πολύ μικρότερη, η διαφορά με την εξωτερική πίεση είναι τόσο μεγάλη που καθιστά μάταιη οποιαδήποτε ανάλογη προσπάθεια. Επιπλέον, οι πόρτες συγκρατούνται για λόγους ασφαλείας με ηλεκτρικές και μηχανικές ασφάλειες. Ο μόνος τρόπος για να ανοίξει η πόρτα εν πτήσει θα ήταν ένας υδραυλικός γρύλος αλλά η μεταφορά του μάλλον θα απαγορεύεται από τις αεροπορικές εταιρείες...Διαφορετικά, κατά την τροχιοδρόμηση η πόρτα ανοίγει από μέσα χωρίς δυσκολία και μάλιστα ενεργοποιείται αυτόματα η ειδική φουσκωτή κλίμακα διάσωσης προς το έδαφος, για άμεση εκκένωση. Άλλωστε, όπως θα έχουν ίσως παρατηρήσει οι προσεκτικοί επιβάτες, μετά την προσγείωση και κατά την προσέγγιση του αεροσκάφους στην πύλη, το προσωπικό ακούγεται από τα μεγάφωνα να λέει "οι πόρτες σε χειροκίνητη λειτουργία" ή "απασφάλιση θυρών".
Πρόκειται ακριβώς για τη στιγμή που παρακάμπτεται η αυτόματη εκδίπλωση των κλιμάκων διάσωσης, ούτως ώστε να μην εκτιναχθούν προκαλώντας ζημιές κατά το άνοιγμα της θύρας.
news.gr
Μπορούμε να φανταστούμε το αεροπλάνο ως ένα δοχείο αεροστεγώς κλεισμένο, με δική του, εσωτερική πίεση. Όλες σχεδόν οι πόρτες του αεροσκάφους ανοίγουν προς τα μέσα, ενώ ακόμα και αυτές που φαίνονται να εξέχουν προς τα έξω, πρέπει πρώτα να ανοιχτούν με φορά προς τα μέσα.
Επομένως, αυτό καθιστά ευκολότερο το να ανοιχτούν από μέσα, σωστά; Στην πραγματικότητα, ακόμα κι ο πιο γυμνασμένος άνθρωπος θα ήταν απολύτως αδύνατο να τις ανοίξει. Κι αυτό διότι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου αεροπορικού ταξιδιού, η πίεση που ασκείται από τη δημιουργία τεχνητής ατμόσφαιρας εντός του αεροσκάφους, ισοδυναμεί με 3,6 κιλά για κάθε 6,5 τετραγωνικά εκατοστά. Δηλαδή περίπου 5 τόνοι ανά τετραγωνικό μέτρο σε κάθε πόρτα.
Ακόμα και σε χαμηλό υψόμετρο, όπου η πίεση της καμπίνας είναι πολύ μικρότερη, η διαφορά με την εξωτερική πίεση είναι τόσο μεγάλη που καθιστά μάταιη οποιαδήποτε ανάλογη προσπάθεια. Επιπλέον, οι πόρτες συγκρατούνται για λόγους ασφαλείας με ηλεκτρικές και μηχανικές ασφάλειες. Ο μόνος τρόπος για να ανοίξει η πόρτα εν πτήσει θα ήταν ένας υδραυλικός γρύλος αλλά η μεταφορά του μάλλον θα απαγορεύεται από τις αεροπορικές εταιρείες...Διαφορετικά, κατά την τροχιοδρόμηση η πόρτα ανοίγει από μέσα χωρίς δυσκολία και μάλιστα ενεργοποιείται αυτόματα η ειδική φουσκωτή κλίμακα διάσωσης προς το έδαφος, για άμεση εκκένωση. Άλλωστε, όπως θα έχουν ίσως παρατηρήσει οι προσεκτικοί επιβάτες, μετά την προσγείωση και κατά την προσέγγιση του αεροσκάφους στην πύλη, το προσωπικό ακούγεται από τα μεγάφωνα να λέει "οι πόρτες σε χειροκίνητη λειτουργία" ή "απασφάλιση θυρών".
Πρόκειται ακριβώς για τη στιγμή που παρακάμπτεται η αυτόματη εκδίπλωση των κλιμάκων διάσωσης, ούτως ώστε να μην εκτιναχθούν προκαλώντας ζημιές κατά το άνοιγμα της θύρας.
news.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου