Πρώτη γνώμη για το «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» του Τζιμ Τζάρμους

Ένας άντρας και μια γυναίκα περιπλανιούνται νύχτα στους άδειους δρόμους της πόλης. Αντικρίζουν τον έξω κόσμο μόνο στο σκοτάδι, γιατί η ταινία μάς τους συστήνει ως αιωνόβιους βρικόλακες και είναι απαγορευτικό να τους δει το φως της μέρας.
Τα βήματά τους πηγαινοέρχονται ανάμεσα στην Ταγγέρη και στο Ντιτρόιτ, ψάχνοντας ένα μέρος για να ριζώσουν και να συνεχίσουν ανενόχλητοι την πορεία τους στο διηνεκές. Ένα πράγμα παραμένει βέβαιο στην περίπτωση των δυο αυτών εραστών: η αγάπη του ενός για τον άλλο τους έχει κρατήσει μαζί αχώριστους μέσα στους αιώνες και ξάγρυπνους για αμέτρητες νύχτες.
Οι δυο βρικόλακες ήρωες της νέας ταινίας του Τζάρμους είναι η Τίλντα Σουίντον και ο Τιμ Χίντλεστον. Δυο μητροπολιτικοί δανδήδες που αγαπούν την ίδια μουσική, φιλοσοφούν με την ίδια απόλαυση πάνω στις επιστήμες, τη λογοτεχνία, την ιστορία και το ροκ εν ρολ, τρέφονται μόνο με ανόθευτο αίμα που προμηθεύονται από κάποιο νοσοκομείο, λατρεύουν να οδηγούν αμέριμνοι το βίντατζ αυτοκίνητό τους κάτω από το φως του φεγγαριού, παίζουν βινύλια σε ένα παλιό πικάπ, φυγαδεύουν συχνά το βλέμμα τους πίσω από μαύρα γυαλιά και λατρεύουν τον ήχο της κιθάρας.
Δυο βρικόλακες που βρέθηκαν ξαφνικά να βολτάρουν στο κινηματογραφικό σύμπαν του Τζάρμους δεν θα μπορούσαν να αποτελούν τίποτα λιγότερο από συναρπαστικά πλάσματα. Ομοίως, ο τρόπος με τον οποίο ο 60χρονος σκηνοθέτης επιστρέφει, μετά από τετραετή απουσία στο σινεμά, για να προσφέρει μια δική του εκδοχή στον προσφιλή βαμπιρικό μύθο, ήταν αδύνατο να παραμείνει στα επίπεδα του προβλέψιμου και του συμβατικού.
Γι' αυτό το «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» («Only Lovers Left Alive»), με τη βαθιά ρομαντική του διάθεση, τη λατρεία για οτιδήποτε νυχτερινό, τη φετιχιστική του προσέγγιση στους στυλάτους ήρωές του, το απαράμιλλο κουλ ύφος του και την αδυναμία του στο υποψιασμένο χιούμορ γίνεται ένα από εκείνα τα φιλμ που μπορεί κανείς να αγαπήσει αυτόματα.


Έτη φωτός μακριά από την απλή λογική μιας δημιουργίας τρόμου, η ταινία αποτελεί μια πανέμορφη ερωτική ιστορία και ταυτόχρονα μια έξυπνη αλληγορία πάνω στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου και στην ανάγκη κάθε ανθρώπου να οχυρώνεται στα πρόσωπα και στα αντικείμενα που αγαπά προκειμένου να αντιστέκεται στη φθορά και σε εκείνη την εκ γενετής μελαγχολία που κουβαλά μαζί της κάθε ύπαρξη.
Συλλαμβάνοντας το φιλμ με ένα χαλαρό, σχεδόν αυτοσχέδιο τρόπο, ο Τζιμ Τζάρμους διαποτίζει το μεγαλύτερο μέρος του με μια αυθόρμητη αίσθηση, αφήνοντας τους θεατές να συγχρονιστούν μόνοι στις παράξενες συχνότητες από τις οποίες εκπέμπει.
Με τον ξένοιαστο τρόπο ενός σκηνοθέτη ο οποίος δε νιώθει την ανάγκη να αποδείξει τίποτα αλλά χρησιμοποιεί το σινεμά για να επικοινωνεί με όσους μοιράζονται τις ίδιες εμμονές με εκείνον, ο Τζάρμους μετατρέπει το «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» σε ένα χρυσωρυχείο διαλογικών μερών, μαγευτικών νυχτερινών πλάνων και μικρών στιγμών που καρφώνονται μεμιάς στη μνήμη.

e-go.gr