Το αριστούργημα της Κίνας το οποίο περιλαμβάνεται και στον κατάλογο με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco, έχει μήκος 21.196 χλμ. και χτίστηκε από το τέλος του 14ου αιώνα εως τς αρχές του 17ου αιώνα με σκοπό να προστατέψει τα βόρεια σύνορα της χώρας από τις επιδρομές των Μογγόλων και των Τούρκων.
Το Σινικό Τείχος μοιάζει να χάνεται στα βάθη του ορίζοντα αν και (όπως είναι φυσικό) κάπου καταλήγει. Το σημείο στο οποίο τελειώνει το μεγαλειώδες αυτό δημιούργημα μπορεί να είναι και το πιο εντυπωσιακό, παραδόξως όμως είναι το λιγότερο φωτογραφημένο.
Ονομάζεται “Η κεφαλή του παλιού Δράκου” (Lao Long Tou) μια και κοιτάζοντάς το κανείς από μακριά, μοιάζει με το κεφάλι ενός δράκου που σκύβει να πιει νερό. Το τελευταίο αυτό κομμάτι που καταλήγει στη θάλασσα της Bohai και εισχωρεί περίπου 20 μέτρα εντός της, ανακατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄80 και αποτελεί το αγαπημένο σημείο των επισκεπτών οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να κάνουν μια βουτιά στον Ωκεανό.
Το Σινικό Τείχος χτίστηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια διάφορων δυναστειών με τα πρώτα τμήματά του να κατασκευάζονται κατά την περίοδο του 5ου αιώνα π.χ. Με την πάροδο των αιώνων τα τμήματα αυτά μεγάλωσαν, ενώθηκαν, ενισχύθηκαν και δημιούργησαν αυτό που όλοι σήμερα γνωρίζουμε.
Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν τα εκάστοτε διαθέσιμα υλικά της κάθε περιοχής. Για παράδειγμα κοντά στο Πεκίνο για το τείχος χρησιμοποιήθηκε ασβεστόλιθος, ενώ σε άλλες περιοχές διαθέσιμο οικοδομικό υλικό αποτέλεσε ο γρανίτης ή το πυρότουβλο. Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές τα υλικά κατασκευής συγγολούνταν με ένα κολλώδες μείγμα ρυζιού και ασβέστη. Στο υλικό αυτό οφείλεται και η δομική αντοχή του Σινικού Τείχους.
echoes.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου