«Δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Λιονέλ Μέσι και η ομάδα της πατρίδας της
δεν παίζει καν, όμως, η Πακιστανή μητέρα πέντε παιδιών, Γκουλσάν Μπιμπί,
δε βλέπει την ώρα... να ξεκινήσει το Μουντιάλ, γιατί
βοήθησε ώστε να κατασκευαστούν οι μπάλες ποδοσφαίρου», αναφέρει ο
δημοσιογράφος του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων, Ντέιμον Γουέικ, στο
ρεπορτάζ του για τις συνθήκες εργασίας των γυναικών που με τα χέρια τους
φτιάχνουν το πιο πολύτιμο αντικείμενο των αγώνων.
«Δε βλέπω την ώρα να ξεκινήσει το Μουντιάλ και Θεού θέλοντος θα μπορέσουμε να δούμε τους αγώνες. Οι μπάλες που φτιάχνουμε θα χρησιμοποιηθούν και οι γυναίκες που εργάζονται εδώ είναι πολύ υπερήφανες», δηλώνει στον δημοσιογράφο η Γκουλσάν Μπιμπί από την πόλη Σιαλκότ, νούμερο ένα στην παραγωγή για ποδοσφαιρικές μπάλες.
Βέβαια, όπως επισημαίνει ο Γουέικ στο παρελθόν το Πακιστάν είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο όταν διαπιστώθηκε ότι για την κατασκευή τους επιστρατεύονταν παιδιά που με τα μικρά χεράκια τους είχαν μεγαλύτερη ευκολία στο να ράβουν τα κομμάτια.
Πλέον, όπως επισημαίνει το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, τα μέτρα είναι πιο αυστηρά και για να εργαστεί κανείς σε εργοστάσια για αθλητικά είδη πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι άνω των 18 ετών με την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητάς του.
Παρόλα αυτά, ακόμα και αν η περίφημη «Brazuca», την οποία θα κυνηγούν με χορογραφικές κινήσεις οι παίκτες των εθνικών ομάδων, στοιχίζει 160 δολάρια, η κάθε γυναίκα που τη ράβει με προσοχή και την ετοιμάζει ώστε να καταλήξει στο γρασίδι του γηπέδου, αμείβεται με 100 δολάρια μηνιαίως.
«Στη γραμμή παραγωγής της “Brazuca”, οι γυναίκες με μαντήλια στο κεφάλι, κάποιες με τα πρόσωπα καλυμμένα, εργάζονται πυρετωδώς. Ξεκινούν με ένα λευκό κομμάτι πολυουρεθάνης, προσθέτουν τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα της “Brazuca” και κολλάνε τα τμήματα πάνω στην κοιλιά της μπάλας», αναφέρει ο Γουέικ και προσθέτει ότι για να ολοκληρωθεί μία μπάλα χρειάζονται 40 λεπτά, ενώ ένα εργοστάσιο μπορεί να παράγει περίπου 100 ανά ώρα.
Όσο για τους εργαζόμενους, στην πλειονότητα είναι άνθρωποι που δεν ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν, ενώ κατά το 90% είναι γυναίκες, οι οποίες σύμφωνα με τους εργοδότες τους είναι πιο επιμελείς και σχολαστικές από τους άνδρες συναδέλφους τους.
Το έργο των γυναικών πρέπει να είναι ακριβές, ώστε η περίφημη μπάλα να περάσει τον ποιοτικό έλεγχο και να μην επαναληφθεί το πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε με την μπάλα «Jabulani» στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής το 2010.
Για την αποφυγή, λοιπόν, προβλημάτων η εταιρία Adidas, εργάστηκε επί δυόμιση χρόνια για τη νέα μπάλα, πραγματοποιώντας ελέγχους σε δέκα χώρες με 600 διαφορετικούς παίκτες από 30 ομάδες.
«Θέλουμε αυτή η μπάλα να είναι η ίδια με εκείνη που έπαιζαν στο Champions League, για παράδειγμα. Δε θα έπρεπε να νιώθουν καμία διαφορά», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εταιρίαςForward Sports που έχει αναλάβει την παραγωγή της “Brazuca”.
Όλα αυτά, ενώ η Greenpeace πραγματοποίησε έρευνα ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο 33 είδη, εκ των οποίων παπούτσια, γάντια τερματοφύλακα και η “Brazuca”, περιέχουν πολύ υψηλά ποσοστά υπερφθοριωμένων ενώσεων, και μάλιστα 14 φορές υψηλότερα από τα όρια της ίδιας της εταιρείας.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr
«Δε βλέπω την ώρα να ξεκινήσει το Μουντιάλ και Θεού θέλοντος θα μπορέσουμε να δούμε τους αγώνες. Οι μπάλες που φτιάχνουμε θα χρησιμοποιηθούν και οι γυναίκες που εργάζονται εδώ είναι πολύ υπερήφανες», δηλώνει στον δημοσιογράφο η Γκουλσάν Μπιμπί από την πόλη Σιαλκότ, νούμερο ένα στην παραγωγή για ποδοσφαιρικές μπάλες.
Βέβαια, όπως επισημαίνει ο Γουέικ στο παρελθόν το Πακιστάν είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο όταν διαπιστώθηκε ότι για την κατασκευή τους επιστρατεύονταν παιδιά που με τα μικρά χεράκια τους είχαν μεγαλύτερη ευκολία στο να ράβουν τα κομμάτια.
Πλέον, όπως επισημαίνει το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, τα μέτρα είναι πιο αυστηρά και για να εργαστεί κανείς σε εργοστάσια για αθλητικά είδη πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι άνω των 18 ετών με την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητάς του.
Παρόλα αυτά, ακόμα και αν η περίφημη «Brazuca», την οποία θα κυνηγούν με χορογραφικές κινήσεις οι παίκτες των εθνικών ομάδων, στοιχίζει 160 δολάρια, η κάθε γυναίκα που τη ράβει με προσοχή και την ετοιμάζει ώστε να καταλήξει στο γρασίδι του γηπέδου, αμείβεται με 100 δολάρια μηνιαίως.
«Στη γραμμή παραγωγής της “Brazuca”, οι γυναίκες με μαντήλια στο κεφάλι, κάποιες με τα πρόσωπα καλυμμένα, εργάζονται πυρετωδώς. Ξεκινούν με ένα λευκό κομμάτι πολυουρεθάνης, προσθέτουν τα χαρακτηριστικά έντονα χρώματα της “Brazuca” και κολλάνε τα τμήματα πάνω στην κοιλιά της μπάλας», αναφέρει ο Γουέικ και προσθέτει ότι για να ολοκληρωθεί μία μπάλα χρειάζονται 40 λεπτά, ενώ ένα εργοστάσιο μπορεί να παράγει περίπου 100 ανά ώρα.
Όσο για τους εργαζόμενους, στην πλειονότητα είναι άνθρωποι που δεν ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν, ενώ κατά το 90% είναι γυναίκες, οι οποίες σύμφωνα με τους εργοδότες τους είναι πιο επιμελείς και σχολαστικές από τους άνδρες συναδέλφους τους.
Το έργο των γυναικών πρέπει να είναι ακριβές, ώστε η περίφημη μπάλα να περάσει τον ποιοτικό έλεγχο και να μην επαναληφθεί το πρόβλημα που αντιμετωπίστηκε με την μπάλα «Jabulani» στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής το 2010.
Για την αποφυγή, λοιπόν, προβλημάτων η εταιρία Adidas, εργάστηκε επί δυόμιση χρόνια για τη νέα μπάλα, πραγματοποιώντας ελέγχους σε δέκα χώρες με 600 διαφορετικούς παίκτες από 30 ομάδες.
«Θέλουμε αυτή η μπάλα να είναι η ίδια με εκείνη που έπαιζαν στο Champions League, για παράδειγμα. Δε θα έπρεπε να νιώθουν καμία διαφορά», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εταιρίαςForward Sports που έχει αναλάβει την παραγωγή της “Brazuca”.
Όλα αυτά, ενώ η Greenpeace πραγματοποίησε έρευνα ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο 33 είδη, εκ των οποίων παπούτσια, γάντια τερματοφύλακα και η “Brazuca”, περιέχουν πολύ υψηλά ποσοστά υπερφθοριωμένων ενώσεων, και μάλιστα 14 φορές υψηλότερα από τα όρια της ίδιας της εταιρείας.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου