Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ορατό ακόμη και από το διάστημα. Πρόκειται για ένα εικαστικό έργο τέχνης που δημιουργήθηκε 17 χρόνια πριν από τρεις ελληνίδες.
Η αρχιτέκτονας Αλεξάνδρα Στράτου μαζί με την συνεργάτιδά της Στέλλα Κωνσταντινίδη και την καλλιτέχνιδα Δανάη Στράτου, ένωσαν τις δυνάμεις τους, τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες και τις επαγγελματικές τους γνώσεις προκειμένου να δημιουργήσουν το «Desert Breath» στην El Gouna της Αιγύπτου, κοντά στην Ερυθρά θάλασσα.
Η κατασκευή του έργου κράτησε πάνω από δύο χρόνια (ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου του 1997)και καλύπτει μία έκταση περίπου 100.000 τ.μ., με μια εντυπωσιακή δεξαμενή νερού στο κέντρο, για τη δημιουργία της οποίας έπρεπε να μετατοπιστούν 8.000 τ.μ. άμμου. Το έργο αποτελείται από δύο αλληλένδετες λογαριθμικές σπείρες 178 κώνων. Οι κώνοι της πρώτης σπείρας προεξέχουν από την επιφάνεια της γης, ενώ της δεύτερης σπείρας είναι σκαμμένοι σε αυτήν.
Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει και η όλη κατασκευή να βρίσκεται σε κατάσταση αργής αποσύνθεσης εξαιτίας των ανέμων και της μείωσης της άμμου, μα το εντυπωσιακό αυτό δημιούργημα παραμένει στη θέση του σε σχετικά καλή κατάσταση. Δυστυχώς κάποια μέρα η περιοχή θα επανέλθει στην αρχική της κατάσταση. Μάλιστα με την αργή μα σταθερή αποσύνθεσή του, το έργο έχει θεωρηθεί ως ένα μέσο για να μετρηθεί το πέρασμα του χρόνου.
Όπως ανέφεραν οι τρεις κυρίες που το εμπνεύστηκαν και το υλοποίησαν: «Βρίσκεται στο σημείο όπου η απεραντοσύνη του νερού συναντά την απεραντοσύνη της ερήμου και τα δύο αυτά στοιχεία δημιουργούν τη ζωή».
Το «Desert Breath» είναι ορατό ακόμη και από τους χάρτες του Google Maps
echoes.gr
Η αρχιτέκτονας Αλεξάνδρα Στράτου μαζί με την συνεργάτιδά της Στέλλα Κωνσταντινίδη και την καλλιτέχνιδα Δανάη Στράτου, ένωσαν τις δυνάμεις τους, τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες και τις επαγγελματικές τους γνώσεις προκειμένου να δημιουργήσουν το «Desert Breath» στην El Gouna της Αιγύπτου, κοντά στην Ερυθρά θάλασσα.
Η κατασκευή του έργου κράτησε πάνω από δύο χρόνια (ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου του 1997)και καλύπτει μία έκταση περίπου 100.000 τ.μ., με μια εντυπωσιακή δεξαμενή νερού στο κέντρο, για τη δημιουργία της οποίας έπρεπε να μετατοπιστούν 8.000 τ.μ. άμμου. Το έργο αποτελείται από δύο αλληλένδετες λογαριθμικές σπείρες 178 κώνων. Οι κώνοι της πρώτης σπείρας προεξέχουν από την επιφάνεια της γης, ενώ της δεύτερης σπείρας είναι σκαμμένοι σε αυτήν.
Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει και η όλη κατασκευή να βρίσκεται σε κατάσταση αργής αποσύνθεσης εξαιτίας των ανέμων και της μείωσης της άμμου, μα το εντυπωσιακό αυτό δημιούργημα παραμένει στη θέση του σε σχετικά καλή κατάσταση. Δυστυχώς κάποια μέρα η περιοχή θα επανέλθει στην αρχική της κατάσταση. Μάλιστα με την αργή μα σταθερή αποσύνθεσή του, το έργο έχει θεωρηθεί ως ένα μέσο για να μετρηθεί το πέρασμα του χρόνου.
Όπως ανέφεραν οι τρεις κυρίες που το εμπνεύστηκαν και το υλοποίησαν: «Βρίσκεται στο σημείο όπου η απεραντοσύνη του νερού συναντά την απεραντοσύνη της ερήμου και τα δύο αυτά στοιχεία δημιουργούν τη ζωή».
Το «Desert Breath» είναι ορατό ακόμη και από τους χάρτες του Google Maps
echoes.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου