ΑΚΟΥ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ…

Αίσωπος ( 620-560 π.Χ. , Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας)

Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς και ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. Δεν έγραψε ποτέ ούτε μια λέξη. Όλους τους μύθους τους διηγείτο προφορικά. κατά τον Πλούταρχο, υπήρξε τέρας ασχήμιας: μαυριδερός, καμπούρης, τραυλός, κοντόλαιμος, στραβοπόδης με μύτη πλακουτσωτή και κεφάλι τριγωνικό. Ήταν όμως ευφυέστατος. Παρ' ότι όσο ζούσε ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του στήσανε αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από τη καταγωγή του να τιμάται.

Γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα, από οικογένεια δούλων, το 625 π.Χ., στο Αμόριο της Φρυγίας, ήταν δούλος του φιλόσοφου Ιάδμονα, έζησε στη Σάμο, ταξίδεψε στην Αίγυπτο και την Ανατολή και πέθανε στους Δελφούς, όπου είχε σταλεί από το βασιλιά Κροίσο γα να λάβει χρησμό του μαντείου. Εκεί κατηγορήθηκε για ιεροσυλία (επειδή σάρκασε τις απάτες και την απληστία τους), καταδικάστηκε σε θάνατο και γκρεμίστηκε από τη κορφή του Παρνασσού. Σύμφωνα με τη παράδοση, ο Απόλλωνας τιμώρησε την αδικία, στέλνοντας στους κατοίκους των Δελφών λιμό.

-Οίκος φίλος, οίκος άριστος.

(έτσι δικαιολογήθηκε η χελώνα που δεν πήγε στο γλέντι του Δία που τσαντίστηκε και της έδωσε το καβούκι)

-Ειπέ ά θέλεις και άκουε ά μη θέλεις

-Στρογγύλα λέγε ίνα και κυλίηται

-Καιρός ανάγει και καιρός αὖ κατάγε

ι

-Ώ καιρέ, διατί ου καλείς;

-Ένθα χειρών χρεία έστιν, η δια λόγων βοήθεια ουδέν λυσιτελεί

-Φαγέτω με λέων και μη αλώπηξ.

μτφρ: [αν είναι να με φάνε] ας με φάει λεοντάρι και όχι αλεπού

-Των ανθρώπων τους φρονίμους δει πρότερον τα τήλε των πραγμάτων σκοπείν, ειθ’ ούτως αυτοίς επιχειρείν.

μτφρ: οι συνετοί πρέπει προηγουμένως να βλέπουν μακριά τα πράγματα πριν τα επιχειρήσουν

-Δώρα και θεούς έπεισαν

-Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται

απόδοση: χωρίς λεφτά, ο θεός δεν προφητεύει

-Ζητών Ερμήν γλύψαι, Κέκροπα έγλυψα.

απόδοση: ήθελα να κάνω άγαλμα του Ερμή και μου βγήκε Κέκρωψ (τέρας)

-Πολλοί μεγάλα επαγγέλλονται, μηδέ μικρά ποιήσαι δυνάμενοι.

μτφρ: πολλοί υπόσχονται μεγάλα πράγματα, ενώ δεν μπορούν να κάνουν ούτε τα μικρά

-Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα.

μτφρ: γυμνοί ήρθαμε όλοι [σ’ αυτή τη ζωή], γυμνοί και θα φύγουμε

-Σον φίλον ει θέλεις δοκιμάσαι, ή μέθυσον ή ύβρισον

-Συν Αθηνά και χείρα κίνει

-Η ισχύς εν τη ενώσει

-Άμα προσπαθείς να ευχαριστήσεις τους πάντες, δεν πρόκειται να ευχαριστήσεις κανέναν

-Ο άνδρας δημιουργεί την ζωή του, η γυναίκα δικαιολογεί την δικής

Καλή συνέχεια..