Τσιόδρας: Ποιοι γονείς δεν πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο

Aν ήμουν εγώ σε κάποια από τις ευπαθείς ομάδες, θα πρόσεχα διπλά και τις επαφές μου, όχι μόνο στο σχολείο αλλά και εκτός σχολείου, γιατί είμαι σίγουρος ότι λιγάκι έχει ξεπέσει το όλο θέμα της προσοχής από την προσοχή μας…”,  είπε κατά τη διάρκεια ομιλίας του ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας – Καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, ερωτώμενος, στη συνέντευξη Τύπου από δημοσιογράφο για το «τι συστήνουν οι γιατροί και εσείς προσωπικά σε γονείς με ήπια ή μέτρια προβλήματα υγείας που πρέπει να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο». 

Το ερώτημα αφορούσε γονείς με άσθμα, χρόνια λήψη κορτιζόνης ή φαρμάκων για την χοληστερίνη, την πίεση, τον θυρεοειδή κ.α.
Σε αυτές τις περιπτώσεις όπως είπε ο κ. Τσιόδρας: «Εκεί, πραγματικά, σε συνεννόηση με το γιατρό και μια υπεύθυνη δήλωση ή καθόλου υπεύθυνη δήλωση, μια απλή δήλωση να δηλώνει κανείς το πρόβλημά του, χωρίς να παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα – νομίζω αυτό επιτρέπεται αυτή τη στιγμή με τη μέχρι τώρα απόφαση και εισήγηση της Επιτροπής – ώστε να μην πάει στο σχολείο ένα παιδάκι το οποίο έχει στον κοινωνικό του περίγυρο μια ευπαθή ομάδα». 
Αναλυτικά:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (Ν ΚΟΜΝΗΝΟΥ): Κύριε Τσιόδρα, την επόμενη Δευτέρα, οι μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων, πρώτων τάξεων του Λυκείου, επιστρέφουν στα σχολεία. Και οι γονείς τους, σε περίπτωση που ανήκουν σε ευπαθή ομάδα, έχουν την δυνατότητα να δηλώσουν ότι το παιδί τους θα συνεχίσει τα διαδικτυακά μαθήματα. Τι συστήνουν οι γιατροί και εσείς προσωπικά σε γονείς με ήπια ή μέτρια προβλήματα υγείας, όπως άσθμα, χρόνια λήψη κορτιζόνης ή φαρμάκων για την χοληστερίνη, την πίεση, τον θυρεοειδή και τα λοιπά; Ή σε γονείς με ρυθμισμένο διαβήτη, καπνιστές ή παχύσαρκους; Θα πρέπει να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο; Εσείς θα στέλνατε τα παιδιά σας αν αντιμετωπίζανε τέτοιου είδους προβλήματα; Μπορείτε να μας αναφέρετε συγκεκριμένα παραδείγματα;
Σ. ΤΣΙΟΔΡΑΣ: Νομίζω ότι η δημοσιογράφος ανάφερε αρκετά παραδείγματα ανθρώπων που έχουν χρόνια προβλήματα υγείας, που είναι σοβαρά και τα οποία έχουν σχετιστεί με αυξημένη θνητότητα και αυξημένο κίνδυνο θανάτων από τον κορονοϊό.
Και μας ενδιαφέρει, σε όλες μας τις επαφές αυτή την στιγμή, να προστατέψουμε αυτά τα άτομα και να σκεφτούμε όταν έχουμε επαφές, ακόμα και αν είμαστε νέοι άνθρωποι, ή ερχόμαστε σε επαφή με παιδάκια, τα οποία κινδυνεύουν λιγότερο, και τα οποία μπορεί κάποια στιγμή  να μεταδώσουν και αυτά τον ιό, να σκεφτούμε τους ευπαθείς που είναι  στο σπίτι μας.

Με αυτό το πνεύμα νομίζω μιλάμε και για τις δημόσιες συγκεντρώσεις. Δεν είναι ότι είναι απειλή για τη Δημόσια Υγεία.  Είναι απειλή πρώτα και κυριότερα για τον εαυτό μας και μετά για τους διπλανούς μας, ακόμα περισσότερο όταν ανήκουν σε ευπαθή ομάδα,.
Άρα, θέλει λοιπόν μια προσοχή το όλο θέμα και πώς τοποθετούμαστε.  Όντως, μπορεί να υπάρξει μια επαφή στο σπίτι μας που αφορά ευπαθή ομάδα, όπως αυτές που αναφέρει η δημοσιογράφος.
Εκεί, πραγματικά, σε συνεννόηση με το γιατρό και μια υπεύθυνη δήλωση ή καθόλου υπεύθυνη δήλωση, μια απλή δήλωση να δηλώνει κανείς το πρόβλημά του, χωρίς να παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα – νομίζω αυτό επιτρέπεται αυτή τη στιγμή με τη μέχρι τώρα απόφαση και εισήγηση της Επιτροπής – ώστε να μην πάει στο σχολείο ένα παιδάκι το οποίο έχει στον κοινωνικό του περίγυρο μια ευπαθή ομάδα.

Αυτή τη στιγμή, δίνουμε περισσότερο σημασία στην προστασία της ευπαθούς ομάδας, στη συνέχιση της μάθησης, στην προστασία βέβαια και της ψυχικής υγείας του παιδιού μέσα από την κοινωνική επαφή στο σχολείο, εφόσον κινδυνεύει λιγότερο, αλλά δεν θέλουμε με αυτό τον τρόπο να αυξήσουμε τον κίνδυνο για μια ευπαθή ομάδα που είναι στο σπίτι.
Άρα, ναι, αν ήμουν εγώ σε κάποια από αυτές τις ευπαθείς ομάδες, θα πρόσεχα διπλά και τις επαφές μου, όχι μόνο στο σχολείο αλλά και εκτός σχολείου, γιατί είμαι σίγουρος ότι λιγάκι έχει ξεπέσει το όλο θέμα της προσοχής από την προσοχή μας.
Και θα το κοίταζα σε όλη του τη διάσταση, σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής μου ζωής και φυσικά και στο σχολείο.