Σήμερα είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τύπους ρούχου παγκοσμίως και αφορά και στα δύο φύλα.
Το κοντομάνικο μπλουζάκι, το γνωστό μας t-shirt, που παρά την πρωτοκαθεδρία του είναι ένα σχετικά νέο είδος ρουχισμού, έγινε αποδεκτό πριν από μισό αιώνα.
Γιατί ενώ το κοντομάνικο μπλουζάκι ήταν γνωστό στον κόσμο από τις αρχές του 20ού αιώνα, ήταν κάπως διαφορετικό (φαρδύτερος λαιμός και κοντύτερα μανίκια) και θεωρούνταν φυσικά εσώρουχο. Κανείς δεν κυκλοφορούσε στον δρόμο με t-shirt!
Η ιστορία του χάνεται στα βάθη του χρόνου, πιστεύεται όμως πως έχει προέλθει από ένα ολόσωμο εργατικό εσώρουχο του 19ου αιώνα. Ένα γυναικείο κάποτε εσώρουχο (κατά τη Βικτοριανή Εποχή) που το τροποποίησε ένας ράφτης και το πατεντάρισε ως αντρικό το 1868 στη Νέα Υόρκη.
Το εσώρουχο κρατούσε μεν τους άντρες ζεστούς τον χειμώνα, όχι όμως και δροσερούς το καλοκαίρι, κι έτσι οι εργάτες συνήθιζαν να το κόβουν στη μέση δημιουργώντας μια παραλλαγή του σημερινού t-shirt. Ως εσώρουχο πάντα. Και για να είναι σαφές, υπήρχαν σε διάφορα μέρη του κόσμου (όπως στην Αβάνα τη δεκαετία του 1890) ρητοί νόμοι που απαγόρευαν να το φοράς δημοσίως.
Όλα έμελλε όμως να αλλάξουν το 1904, όταν η Cooper Underwear Company άρχισε να τα διαφημίζει ως «φανέλες για τον εργένη», υπογραμμίζοντας: «Όχι καρφίτσες, όχι κουμπιά, όχι βελόνα, όχι κλωστή».
Το t-shirt για κάτω από το πουκάμισο έγινε αμέσως ακαταμάχητο στους εργένηδες που δεν ήξεραν να ράβουν και την επόμενη χρονιά το υιοθέτησε επισήμως το Αμερικανικό Ναυτικό. Που αποτελούνταν εξάλλου από πολλούς νεαρούς άντρες που δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά με το ράψιμο. Για κάτω από τη στολή προοριζόταν το ρούχο, το Ναυτικό επέτρεπε όμως να φοριέται ως μπλούζα κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες ή μέσα στα μηχανοστάσια.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν θα ξεσπούσε ο Α' Παγκόσμιος, το t-shirt θα φοριόταν πια από δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες, εξαπλώνοντας τη μόδα και στην Ευρώπη.
Μεγάλη στιγμή για την ιστορία του ήταν όταν ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ έγραψε την «Άλλη όψη του Παραδείσου», όπου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η λέξη «t-shirt» σε κάτι σημαντικό. Στη λογοτεχνία, εν προκειμένω.
Το 1932, η Jockey International Inc άρχισε να φτιάχνει t-shirts για το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, μετατρέποντας το μπλουζάκι στο απόλυτο ρούχο των φοιτητών. Το t-shirt με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα υπήρχε ήδη στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου. Οι περισσότεροι το φορούσαν ως φανελάκι κάτω από το πουκάμισο, αγρότες, εργάτες και πολλοί ακόμα που δούλευαν σε ζεστά μέρη το έβαζαν όμως ως μπλούζα.
Μετά το τέλος του πολέμου, το t-shirt άρχισε να φοριέται μαζικά από όλους ως κανονικό ρούχο και εδώ έχει τη δική του σφραγίδα ο Μάρλον Μπράντο, που εμφανίστηκε με λευκό κολλητό t-shirt στο «Λεωφορείον ο Πόθος» το 1951, κάνοντάς το ακαταμάχητο σε όλες και όλους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου