Οι
περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας μεγάλος αστεροειδής, που
έπεσε στη Γη, στο σημερινό Μεξικό, πριν από περίπου 65 εκατομμύρια
χρόνια, ήταν η αιτία για τη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων από τη Γη.
Κατά καιρούς διάφοροι επιστήμονες εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους γι' αυτή τη θεωρία και μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που συνδύασε πειράματα και υπολογιστικές προσομοιώσεις, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, υποστηρίζοντας ότι αποκλείεται οι δασικές πυρκαγιές που προκλήθηκαν παγκοσμίως εξαιτίας του αστεροειδούς, να ήταν τόσο μεγάλες, που να μην άφησαν δεινόσαυρο ζωντανό.
Η διαδεδομένη θεωρία λέει ότι από το σημείο της πρόσκρουσης πυροδοτήθηκαν φωτιές που μετά κάλυψαν όλο τον πλανήτη και έκαψαν σχεδόν όλη τη βλάστηση, μέσα σε μια κόλαση φωτιάς. Η συνέπεια ήταν οι δεινόσαυροί είτε να καούν άμεσα, είτε να μείνουν χωρίς τροφή και να πεθάνουν στη συνέχεια.
Όμως τα πειράματα, που έκαναν ερευνητές, δημιουργούν αμφιβολίες για την ορθότητα αυτής της υπόθεσης, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Έξετερ, Εδιμβούργου και University College Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Βρετανικής Γεωλογικής Εταιρείας "Journal of Geological Society", σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ» και το "New Scientist", χρησιμοποίησαν ένα θερμικό κλίβανο για να μελετήσουν τις επιπτώσεις που θα είχε ένα κύμα θερμότητας στα φυτά και στα ζώα.
Το συμπέρασμα είναι ότι -σύμφωνα και με τις προσομοιώσεις σε υπολογιστή- οι θερμοκρασίες που εκτιμάται ότι αναπτύχθηκαν κατά την πρόσκρουση του αστεροειδούς (γύρω στους 500 βαθμούς Κελσίου), θα κράτησαν πολύ λίγο (το πολύ ένα λεπτό) και δεν θα ήσαν σε θέση να πυροδοτήσουν μια κόλαση φωτιάς σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά θα είχαν προκαλέσει καταστροφές το πολύ σε τοπικό επίπεδο.
Τα ξερά φυτά θα καίγονταν, αλλά όχι και τα χλωρά. «Βρήκαμε ότι ούτε καν τα ζωντανά φυτά που θα ήταν κοντά στο σημείο της πρόσκρουσης, δεν θα άρπαζαν φωτιά. Αν υπήρξαν πυρκαγιές, θα ήσαν τοπικές μάλλον, παρά παγκόσμιες», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας.
Η πρόσκρουση πιστεύεται ότι έγινε στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου, στην χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, όπου έχει βρεθεί ένας τεράστιος υποθαλάσσιος κρατήρας διαμέτρου 200 χιλιομέτρων. Οι βρετανοί ερευνητές διευκρίνισαν ότι δεν αποκλείουν όντως ο αστεροειδής να εξαφάνισε τους δεινόσαυρους, αλλά όχι από πυρκαγιές.
Είναι πιθανό ότι η πρόσκρουση σήκωσε στον αέρα ένα τεράστιο νέφος σκόνης, στάχτης και άλλων υλικών, που σκέπασε τον ουρανό, μπλοκάροντας τον Ήλιο επί μήνες (ένα είδος «πυρηνικού χειμώνα»). Σε αυτή την περίπτωση, μέσα από αλυσιδωτές περιβαλλοντικές καταστροφές, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, δηλαδή οι δεινόσαυροι να βρεθούν σε ένα περιβάλλον σκοτεινό, κρύο και χωρίς τροφή, όπου θα αδυνατούσαν να επιβιώσουν.
real.grΚατά καιρούς διάφοροι επιστήμονες εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους γι' αυτή τη θεωρία και μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που συνδύασε πειράματα και υπολογιστικές προσομοιώσεις, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, υποστηρίζοντας ότι αποκλείεται οι δασικές πυρκαγιές που προκλήθηκαν παγκοσμίως εξαιτίας του αστεροειδούς, να ήταν τόσο μεγάλες, που να μην άφησαν δεινόσαυρο ζωντανό.
Η διαδεδομένη θεωρία λέει ότι από το σημείο της πρόσκρουσης πυροδοτήθηκαν φωτιές που μετά κάλυψαν όλο τον πλανήτη και έκαψαν σχεδόν όλη τη βλάστηση, μέσα σε μια κόλαση φωτιάς. Η συνέπεια ήταν οι δεινόσαυροί είτε να καούν άμεσα, είτε να μείνουν χωρίς τροφή και να πεθάνουν στη συνέχεια.
Όμως τα πειράματα, που έκαναν ερευνητές, δημιουργούν αμφιβολίες για την ορθότητα αυτής της υπόθεσης, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Έξετερ, Εδιμβούργου και University College Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Βρετανικής Γεωλογικής Εταιρείας "Journal of Geological Society", σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ» και το "New Scientist", χρησιμοποίησαν ένα θερμικό κλίβανο για να μελετήσουν τις επιπτώσεις που θα είχε ένα κύμα θερμότητας στα φυτά και στα ζώα.
Το συμπέρασμα είναι ότι -σύμφωνα και με τις προσομοιώσεις σε υπολογιστή- οι θερμοκρασίες που εκτιμάται ότι αναπτύχθηκαν κατά την πρόσκρουση του αστεροειδούς (γύρω στους 500 βαθμούς Κελσίου), θα κράτησαν πολύ λίγο (το πολύ ένα λεπτό) και δεν θα ήσαν σε θέση να πυροδοτήσουν μια κόλαση φωτιάς σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά θα είχαν προκαλέσει καταστροφές το πολύ σε τοπικό επίπεδο.
Τα ξερά φυτά θα καίγονταν, αλλά όχι και τα χλωρά. «Βρήκαμε ότι ούτε καν τα ζωντανά φυτά που θα ήταν κοντά στο σημείο της πρόσκρουσης, δεν θα άρπαζαν φωτιά. Αν υπήρξαν πυρκαγιές, θα ήσαν τοπικές μάλλον, παρά παγκόσμιες», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας.
Η πρόσκρουση πιστεύεται ότι έγινε στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου, στην χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, όπου έχει βρεθεί ένας τεράστιος υποθαλάσσιος κρατήρας διαμέτρου 200 χιλιομέτρων. Οι βρετανοί ερευνητές διευκρίνισαν ότι δεν αποκλείουν όντως ο αστεροειδής να εξαφάνισε τους δεινόσαυρους, αλλά όχι από πυρκαγιές.
Είναι πιθανό ότι η πρόσκρουση σήκωσε στον αέρα ένα τεράστιο νέφος σκόνης, στάχτης και άλλων υλικών, που σκέπασε τον ουρανό, μπλοκάροντας τον Ήλιο επί μήνες (ένα είδος «πυρηνικού χειμώνα»). Σε αυτή την περίπτωση, μέσα από αλυσιδωτές περιβαλλοντικές καταστροφές, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο, δηλαδή οι δεινόσαυροι να βρεθούν σε ένα περιβάλλον σκοτεινό, κρύο και χωρίς τροφή, όπου θα αδυνατούσαν να επιβιώσουν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου