Συναυλία του Βιμ Μέρτενς «σπάει τη σιωπή» της Αρχαίας Νικόπολης

Ο διάσημος Βέλγος συνθέτης Βιμ Μέρτενς έρχεται στη χώρα μας στις 24 Αυγούστου για να ερμηνεύσει έργα του στον ιδιαίτερο χώρο του «Μνημείου του Αυγούστου» στην Αρχαία Νικόπολη.
Η εκδήλωση, η οποία συνδιοργανώνεται από τους τοπικούς φορείς, τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Preveza Jazz Festival και την Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, αφιερώνεται στη συμπλήρωση 2.000 χρόνων από το θάνατο του Οκταβιανού Αυγούστου. Ο Μέρτενς - εκπρόσωπος της μινιμαλιστικής σύνθεσης αλλά και σπεσιαλίστας στην μουσική επένδυση ταινιών,  για την οποία έχει γίνει δημοφιλής σε όλο τον κόσμο -, θα κάνει μια αναδρομή στην 30άχρονη πορεία του και στις περισσότερες από 50 ηχογραφήσεις του.

Αξίζει να σημειωθεί πως είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος χώρος διατίθεται για εκδηλώσεις, ενώ για τους κατόχους εισιτηρίων θα προηγηθεί ξενάγηση από αρχαιολόγους της Εφορείας.

Αεροφωτογραφία του «Μνημείου του Αυγούστου» στην Αρχαία Νικόπολη.

Ο Μέρτενς γεννήθηκε στο Νέερπελτ του Βελγίου. Το 1975 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Λέβεν, όπου σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες. Επίσης, σπούδασε μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, καθώς και ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ωδείο της Γάνδης και στο Βασιλικό Ωδείο των Βρυξελλών. Τη φήμη του ως συνθέτης απέκτησε τη δεκαετία του 1980, κυρίως με το έργο «Struggle for Pleasure». Είναι, επίσης, γνωστός και για το κομμάτι «Maximizing the Audience», που έγραψε για το θεατρικό «The Power of Theatrical Madness» του Γιαν Φαμπρ (Βενετία, 1984).

Το 1987 έγραψε μουσική για την κινηματογραφική ταινία «The Belly of an Architect» του Πήτερ Γκρίναγουεϊ (προβλήθηκε στην Ελλάδα με τίτλο «Η κοιλιά του αρχιτέκτονα»). Τον επόμενο χρόνο η μουσική του ακούγεται στην ολλανδο-βρετανικής παραγωγής ταινία «Shadow Man», σε σκηνοθεσία του Πιοτρ Αντρέγιεβ, ενώ τη μουσική συνυπογράφει ο Γκλεν Μπράνκα.

ALEX VANHEE

Το συνθετικό ύφος του Μέρτενς δείχνει μια διαρκή εξέλιξη, που έχει σαν αφετηρία τον πειραματισμό και την αβάν - γκαρντ σκηνή, πάντα με το κέντρο βάρους να ρέπει προς τον μινιμαλισμό. Η μουσική του συχνά δεν εντάσσεται σε κάποια κατηγορία, ενώ απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, περιλαμβάνοντας ακούσματα κλασικής, ποπ, τζαζ και κυρίως άμπιεντ μουσικής.

naftemporiki.gr