Ο Γιάννης είναι 32 ετών και άνεργος. Κάποια στιγμή κατάφερε να βρει μια δουλειά με αμοιβή 400 ευρώ, επιδοτούμενη από την Ε.Ε.
Η γραφειοκρατία, όμως, τον εμπόδιζε για μήνες να πάρει και αυτά τα λίγα χρήματα! Ο νεαρός Γιάννης δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ένας από το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην Ελλάδα που εργάζονται χωρίς να αμείβονται, σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ που αναδημοσιεύει το Spiegel.
Με τίτλο «Γιατί και ο Γιάννης δουλεύει χωρίς μισθό», το γερμανικό περιοδικό αναφέρεται σε μακροσκελές ρεπορτάζ της στους χιλιάδες νέους Έλληνες που τα τελευταία χρόνια αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό εξαιτίας της κρίσης. «Πολλοί δεν βρίσκουν αυτό που περίμεναν και επιστρέφουν. Άλλοι πάλι επιμένουν και το “παλεύουν”», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο νεαρός Γιάννης δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ένας από το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην Ελλάδα που εργάζονται χωρίς να αμείβονται, σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ που αναδημοσιεύει το Spiegel.
Μακριά από την Ελλάδα, λόγω κρίσης
Με την ίδια αφορμή η Deutsche Welle αναφέρεται, στους χιλιάδες άλλους νέους, οι περισσότεροι με πολλά προσόντα, που επέλεξαν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία. «Κάποιοι τα κατάφεραν, κάποιοι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πάλι πίσω, είτε γιατί δεν βρήκαν τον παράδεισο που ονειρεύτηκαν, είτε γιατί δεν πήγαν κατάλληλα προετοιμασμένοι, είτε πάλι γιατί δεν είχαν τη στήριξη που χρειάστηκαν. Και κάποιοι μπόρεσαν να μείνουν» αναφέρει ενώ παραθέτει και τις περιπτώσεις δύο νέων από την Ελλάδα: της Αναστασίας Χατζοπούλου από τη Θεσσαλονίκη που έχοντας σπουδάσει τουριστικές επιχειρήσεις, εργαζόταν για χρόνια ως ξενοδοχοϋπάλληλος και του Διονύση Μπονάνου, που εργαζόταν ως κοινωνικός λειτουργός στην Πάτρα.
«Η αλήθεια είναι ότι όταν άφησα την Ελλάδα και ήρθα στη Γερμανία το έκανα καθαρά για οικονομικούς λόγους. Πλέον δεν είναι μόνο οικονομικοί οι λόγοι. Εννοείται ότι έχεις μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά η Γερμανία εμένα προσωπικά μου έχει δώσει τη δυνατότητα να μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω αυτή τη στιγμή. Η γαστρονομία είναι το επάγγελμά μου, αλλά πλέον κατάλαβα ότι θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό και η Γερμανία με βοηθάει σε αυτό τον τομέα. Δηλαδή μπορώ να σπουδάζω, έχω την οικονομική δυνατότητα να σπουδάζω και να δουλεύω συγχρόνως» λέει η Αναστασία.
Η Αναστασία θέλει να σπουδάσει δημόσιες σχέσεις. Δουλειά με σπουδές επιχειρεί να συνδυάσει και ο νεαρός Διονύσης Μπονάνος. Έχοντας ήδη επαγγελματική εμπειρία ως κοινωνικός λειτουργός στην Πάτρα, από την οποία κατάγεται, κατάφερε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα μέσω ίντερνετ να βρει μια δουλειά σε μικτό ιδιωτικό σχολείο που δέχεται και παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ο Διονύσης δεν ήθελε να κάνει μια οποιαδήποτε δουλειά αλλά κάποια κοντά στις σπουδές του. Μόλις δύο μέρες χρειάστηκε για να απαντήσουν θετικά στην αίτησή του. Ωστόσο, όσους Έλληνες θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του θα είχε να τους συμβουλεύσει το εξής:
«Πιστεύω ότι πρέπει να το ψάξει κανείς από την Ελλάδα. Να μην έρθει εδώ και την επόμενη ημέρα να ψάξει για δουλειά. Ναι μεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και ανοιχτές οι πόρτες, δεν μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες».
Τόσο για το Διονύση, όσο και για την Αναστασία τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στην καθημερινότητα εκτός δουλειάς:
«Δεν το συζητάω, δεν είναι σαν την Ελλάδα. Στην Ελλάδα έχω φίλους που τους έχω δεκαπέντε χρόνια, εδώ έχω φίλους που τους έχω δυόμισι χρόνια. Είναι βέβαια και αυτό σημαντικό, δεν έχω παράπονο. Και η οικογένεια φυσικά στην Ελλάδα. Πολύ δύσκολα» τονίζει με έμφαση η Αναστασία.
http://simantra.blogspot.gr
Η γραφειοκρατία, όμως, τον εμπόδιζε για μήνες να πάρει και αυτά τα λίγα χρήματα! Ο νεαρός Γιάννης δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ένας από το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην Ελλάδα που εργάζονται χωρίς να αμείβονται, σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ που αναδημοσιεύει το Spiegel.
Με τίτλο «Γιατί και ο Γιάννης δουλεύει χωρίς μισθό», το γερμανικό περιοδικό αναφέρεται σε μακροσκελές ρεπορτάζ της στους χιλιάδες νέους Έλληνες που τα τελευταία χρόνια αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό εξαιτίας της κρίσης. «Πολλοί δεν βρίσκουν αυτό που περίμεναν και επιστρέφουν. Άλλοι πάλι επιμένουν και το “παλεύουν”», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο νεαρός Γιάννης δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ένας από το ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην Ελλάδα που εργάζονται χωρίς να αμείβονται, σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ που αναδημοσιεύει το Spiegel.
Μακριά από την Ελλάδα, λόγω κρίσης
Με την ίδια αφορμή η Deutsche Welle αναφέρεται, στους χιλιάδες άλλους νέους, οι περισσότεροι με πολλά προσόντα, που επέλεξαν να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία. «Κάποιοι τα κατάφεραν, κάποιοι αναγκάστηκαν να γυρίσουν πάλι πίσω, είτε γιατί δεν βρήκαν τον παράδεισο που ονειρεύτηκαν, είτε γιατί δεν πήγαν κατάλληλα προετοιμασμένοι, είτε πάλι γιατί δεν είχαν τη στήριξη που χρειάστηκαν. Και κάποιοι μπόρεσαν να μείνουν» αναφέρει ενώ παραθέτει και τις περιπτώσεις δύο νέων από την Ελλάδα: της Αναστασίας Χατζοπούλου από τη Θεσσαλονίκη που έχοντας σπουδάσει τουριστικές επιχειρήσεις, εργαζόταν για χρόνια ως ξενοδοχοϋπάλληλος και του Διονύση Μπονάνου, που εργαζόταν ως κοινωνικός λειτουργός στην Πάτρα.
«Η αλήθεια είναι ότι όταν άφησα την Ελλάδα και ήρθα στη Γερμανία το έκανα καθαρά για οικονομικούς λόγους. Πλέον δεν είναι μόνο οικονομικοί οι λόγοι. Εννοείται ότι έχεις μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά η Γερμανία εμένα προσωπικά μου έχει δώσει τη δυνατότητα να μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω αυτή τη στιγμή. Η γαστρονομία είναι το επάγγελμά μου, αλλά πλέον κατάλαβα ότι θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό και η Γερμανία με βοηθάει σε αυτό τον τομέα. Δηλαδή μπορώ να σπουδάζω, έχω την οικονομική δυνατότητα να σπουδάζω και να δουλεύω συγχρόνως» λέει η Αναστασία.
Η Αναστασία θέλει να σπουδάσει δημόσιες σχέσεις. Δουλειά με σπουδές επιχειρεί να συνδυάσει και ο νεαρός Διονύσης Μπονάνος. Έχοντας ήδη επαγγελματική εμπειρία ως κοινωνικός λειτουργός στην Πάτρα, από την οποία κατάγεται, κατάφερε πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα μέσω ίντερνετ να βρει μια δουλειά σε μικτό ιδιωτικό σχολείο που δέχεται και παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ο Διονύσης δεν ήθελε να κάνει μια οποιαδήποτε δουλειά αλλά κάποια κοντά στις σπουδές του. Μόλις δύο μέρες χρειάστηκε για να απαντήσουν θετικά στην αίτησή του. Ωστόσο, όσους Έλληνες θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του θα είχε να τους συμβουλεύσει το εξής:
«Πιστεύω ότι πρέπει να το ψάξει κανείς από την Ελλάδα. Να μην έρθει εδώ και την επόμενη ημέρα να ψάξει για δουλειά. Ναι μεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και ανοιχτές οι πόρτες, δεν μας περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες».
Τόσο για το Διονύση, όσο και για την Αναστασία τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στην καθημερινότητα εκτός δουλειάς:
«Δεν το συζητάω, δεν είναι σαν την Ελλάδα. Στην Ελλάδα έχω φίλους που τους έχω δεκαπέντε χρόνια, εδώ έχω φίλους που τους έχω δυόμισι χρόνια. Είναι βέβαια και αυτό σημαντικό, δεν έχω παράπονο. Και η οικογένεια φυσικά στην Ελλάδα. Πολύ δύσκολα» τονίζει με έμφαση η Αναστασία.
http://simantra.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου