Σε κάθε συζήτηση μεγάλης παρέας θα υπάρξει κάποιος που θα
παραπονεθεί πως δεν βρίσκει μόνιμο σύντροφο για σταθερή σχέση, παρά την
επιθυμία του και τις προσπάθειές του.
Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ποικίλοι, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν τις αιτίες αποκλειστικά στο κοινωνικό τους περιβάλλον και δε στρέφονται εντός τους για να διερευνήσουν τις ρίζες του προβλήματος στον εαυτό τους.
Όπως αναφέρει το newssalonika, συχνά ένας βασικός λόγος για τον οποίο ένα άτομο δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μόνιμη σχέση αμοιβαίας αφοσίωσης είναι διότι είτε το ίδιο είτε ο/η σύντροφος που επιλέγει «πάσχει» από το λεγόμενο «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας». Πρόκειται για μια σειρά χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν άτομα τα οποία έχουν καιρό να μπουν σε μια μόνιμη, σταθερή ερωτική σχέση.
Το προφίλ του εργένη ή της εργένισσας είναι ότι:
Είναι ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, αντλούν ευχαρίστηση από αυτή
Είναι κοινωνικά άτομα, έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο και ουσιαστικές φιλίες
Καλύπτονται από τα χόμπι και τα ενδιαφέροντάς τους, στα οποία αφιερώνουν πολύ χρόνο
Έχουν πολλές ευκαιρίες για διασκέδαση
Είναι «βολεμένοι» στη ρουτίνα τους
Έχουν μικρή ανάγκη για δέσμευση
Δεν έχουν χώρο ή χρόνο στη ζωή τους για δεσμευτική σχέση
Πρόκειται για άντρα ή γυναίκα που είναι συνειδητά μόνος ή μόνη
Αυτή η ομάδα χαρακτηριστικών που αποκαλείται «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας» δεν είναι φυσικά κάποια διαταραχή ή ασθένεια, αλλά μια ψυχο-κοινωνική οντότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μην τα αναγνωρίζουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον σε έναν πιθανό σύντροφο.
Γιατί κάποιος γίνεται εργένης ή εργένισσα;
Οι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο επιλέγει να μείνει μόνο του είναι ποικίλοι.
Μπορεί να έχουν τη βάση τους στην παιδική ηλικία και την οικογενειακή ζωή στα πρώτα χρόνια της ζωής, αν αυτή χαρακτηριζόταν από αρνητικές εμπειρίες, όπως καβγάδες ή ψυχρότητα μεταξύ των γονιών.
Μια άλλη συνηθισμένη αιτία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση επιλέγουν -συνειδητά ή ασυνείδητα- να είναι μη διαθέσιμοι για περαιτέρω σοβαρές σχέσεις.
Ακόμα, υπάρχουν άτομα τα οποία συνειδητά προτιμούν να είναι κατά κύριο λόγο μόνα τους, ενώ καλύπτονται από φίλους, τον κοινωνικό τους κύκλο και κάποια εφήμερη σχέση ή μια ερωτική σχέση η οποία είναι οριοθετημένη, που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να καταλήξει σε γάμο.
Τα λάθη στην προσέγγιση
Αντρες και γυναίκες γοητεύονται εύκολα από το στυλ και το προφίλ του εργένη, διότι έχει πολλά θετικά και θελκτικά χαρακτηριστικά.
Το βασικό πρόβλημα όμως που προκύπτει είναι η ανισορροπία που δημιουργείται ανάμεσα στις επιθυμίες του ενός ατόμου και του άλλου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί το ένα άτομο να επιθυμεί μια σοβαρή σχέση, κάτι που ο εργένης δεν το θέλει ή δεν μπορεί να δώσει τη συγκεκριμένη υπόσχεση δέσμευσης.
Από την άλλη, το άτομο που επιλέγει έναν εργένη ή μία εργένισσα για σύντροφο, μπορεί να σκέφτεται -συνειδητά ή ασυνείδητα- «θα του αλλάξω τη νοοτροπία», ή «σιγά-σιγά και με υπομονή θα τον φέρω με τα νερά μου και θα μαλακώσει», κάτι που φυσικά δε γίνεται, με αποτέλεσμα προβλήματα στη σχέση.
Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα προβληματική, επειδή δε λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες και τα χαρακτηρολογικά στοιχεία του άλλου, παρά μόνο βασίζεται στην εγωιστική επιθυμία τού «θέλω αυτόν τον άνθρωπο και θα κάνω τα πάντα για να τον έχω και να τον κρατήσω με τους όρους που εγώ θέτω». Όταν όμως ξεκινά κανείς τη σχέση του κάπως έτσι, το πιθανότερο είναι ότι τα πράγματα θα 'σκαλώσουν' κάπου, με την έννοια ότι με το ζόρι ή με μονόπλευρη επιθυμία δε γίνεται να διατηρηθεί η σχέση.
Σε άλλες περιπτώσεις, το άτομο που έχει σχέση με κάποιον ο οποίος/ η οποία δεν επιθυμεί μονιμότητα και δέσμευση επιλέγει μια πιο 'επιθετική' προσέγγιση: διαμαρτύρεται, φωνάζει, κάνει μούτρα, αλλά το μόνο που θα καταφέρει με αυτά είναι να επισπεύσει το τέλος της σχέσης.
Οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ποικίλοι, ωστόσο οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν τις αιτίες αποκλειστικά στο κοινωνικό τους περιβάλλον και δε στρέφονται εντός τους για να διερευνήσουν τις ρίζες του προβλήματος στον εαυτό τους.
Όπως αναφέρει το newssalonika, συχνά ένας βασικός λόγος για τον οποίο ένα άτομο δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μόνιμη σχέση αμοιβαίας αφοσίωσης είναι διότι είτε το ίδιο είτε ο/η σύντροφος που επιλέγει «πάσχει» από το λεγόμενο «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας». Πρόκειται για μια σειρά χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν άτομα τα οποία έχουν καιρό να μπουν σε μια μόνιμη, σταθερή ερωτική σχέση.
Το προφίλ του εργένη ή της εργένισσας είναι ότι:
Είναι ευχαριστημένοι από τη δουλειά τους, αντλούν ευχαρίστηση από αυτή
Είναι κοινωνικά άτομα, έχουν ευρύ κοινωνικό κύκλο και ουσιαστικές φιλίες
Καλύπτονται από τα χόμπι και τα ενδιαφέροντάς τους, στα οποία αφιερώνουν πολύ χρόνο
Έχουν πολλές ευκαιρίες για διασκέδαση
Είναι «βολεμένοι» στη ρουτίνα τους
Έχουν μικρή ανάγκη για δέσμευση
Δεν έχουν χώρο ή χρόνο στη ζωή τους για δεσμευτική σχέση
Πρόκειται για άντρα ή γυναίκα που είναι συνειδητά μόνος ή μόνη
Αυτή η ομάδα χαρακτηριστικών που αποκαλείται «σύνδρομο του εργένη ή της εργένισσας» δεν είναι φυσικά κάποια διαταραχή ή ασθένεια, αλλά μια ψυχο-κοινωνική οντότητα. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μην τα αναγνωρίζουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον σε έναν πιθανό σύντροφο.
Γιατί κάποιος γίνεται εργένης ή εργένισσα;
Οι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο επιλέγει να μείνει μόνο του είναι ποικίλοι.
Μπορεί να έχουν τη βάση τους στην παιδική ηλικία και την οικογενειακή ζωή στα πρώτα χρόνια της ζωής, αν αυτή χαρακτηριζόταν από αρνητικές εμπειρίες, όπως καβγάδες ή ψυχρότητα μεταξύ των γονιών.
Μια άλλη συνηθισμένη αιτία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση επιλέγουν -συνειδητά ή ασυνείδητα- να είναι μη διαθέσιμοι για περαιτέρω σοβαρές σχέσεις.
Ακόμα, υπάρχουν άτομα τα οποία συνειδητά προτιμούν να είναι κατά κύριο λόγο μόνα τους, ενώ καλύπτονται από φίλους, τον κοινωνικό τους κύκλο και κάποια εφήμερη σχέση ή μια ερωτική σχέση η οποία είναι οριοθετημένη, που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να καταλήξει σε γάμο.
Τα λάθη στην προσέγγιση
Αντρες και γυναίκες γοητεύονται εύκολα από το στυλ και το προφίλ του εργένη, διότι έχει πολλά θετικά και θελκτικά χαρακτηριστικά.
Το βασικό πρόβλημα όμως που προκύπτει είναι η ανισορροπία που δημιουργείται ανάμεσα στις επιθυμίες του ενός ατόμου και του άλλου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί το ένα άτομο να επιθυμεί μια σοβαρή σχέση, κάτι που ο εργένης δεν το θέλει ή δεν μπορεί να δώσει τη συγκεκριμένη υπόσχεση δέσμευσης.
Από την άλλη, το άτομο που επιλέγει έναν εργένη ή μία εργένισσα για σύντροφο, μπορεί να σκέφτεται -συνειδητά ή ασυνείδητα- «θα του αλλάξω τη νοοτροπία», ή «σιγά-σιγά και με υπομονή θα τον φέρω με τα νερά μου και θα μαλακώσει», κάτι που φυσικά δε γίνεται, με αποτέλεσμα προβλήματα στη σχέση.
Αυτή η προσέγγιση είναι ιδιαίτερα προβληματική, επειδή δε λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες και τα χαρακτηρολογικά στοιχεία του άλλου, παρά μόνο βασίζεται στην εγωιστική επιθυμία τού «θέλω αυτόν τον άνθρωπο και θα κάνω τα πάντα για να τον έχω και να τον κρατήσω με τους όρους που εγώ θέτω». Όταν όμως ξεκινά κανείς τη σχέση του κάπως έτσι, το πιθανότερο είναι ότι τα πράγματα θα 'σκαλώσουν' κάπου, με την έννοια ότι με το ζόρι ή με μονόπλευρη επιθυμία δε γίνεται να διατηρηθεί η σχέση.
Σε άλλες περιπτώσεις, το άτομο που έχει σχέση με κάποιον ο οποίος/ η οποία δεν επιθυμεί μονιμότητα και δέσμευση επιλέγει μια πιο 'επιθετική' προσέγγιση: διαμαρτύρεται, φωνάζει, κάνει μούτρα, αλλά το μόνο που θα καταφέρει με αυτά είναι να επισπεύσει το τέλος της σχέσης.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου