Ανάμεσα σε στολισμένα έλατα και πολύχρωμα λαμπιόνια, συναντά κανείς και το εντυπωσιακό χριστουγεννιάτικο στεφάνι από γκι, το οποίο τοποθετείται συνήθως στις εξώπορτες των σπιτιών μας.
Όλοι μας βέβαια γνωρίζουμε πως για να έχουμε μία χρονιά ευτυχίας και ευημερίας με τον σύντροφό μας, αρκεί να ανταλλάξουμε μαζί του ένα φιλί κάτω από ένα κλαδί γκι την παραμονή της πρωτοχρονιάς.
Πόσα γνωρίζουμε όμως για το γκι και την παράδοση του φιλιού;
Υπάρχει ένας παλιός μύθος που λέει ότι το γκι φύτρωσε για πρώτη φορά στις πατημασιές του Χριστού και τα αγκαθωτά του φύλλα όπως και οι κόκκινοι καρποί του, συμβολίζουν τα μαρτύρια του Σωτήρα και τις σταγόνες από το αίμα του. Μάλιστα σε πολλές χώρες της Βόρειας Ευρώπης, το γκι ονομάζεται και “αγκάθι του Χριστού”.
Η ελληνική ονομασία του φυτού είναι ιξός και η ιστορία του φτάνει πολλά χρόνια πίσω στην εποχή των αρχαίων Ελλήνων. Ο Ιπποκράτης μάλιστα, χρησιμοποιούσε ορισμένα συγγενικά είδη του φυτού για να απαλύνει διάφορους πόνους, ενώ κατά την πάροδο των αιώνων το γκι χρησιμοποιήθηκε ως γιατρικό και από άλλους λαούς. Σε πολλές περιοχές θεωρούνταν ως αφροδισιακό που βοηθούσε στη γονιμότητα.
Η παράδοση του φιλιού κάτω από το γκι έχει τις ρίζες της σε έναν θρύλο της αρχαίας Βαβυλώνας. Σύμφωνα με τον θρύλο αυτό, οι ανύπαντρες κοπέλες που έψαχναν για σύζυγο, στέκονταν έξω από τον ναό της θεάς του έρωτα ο οποίος στην είσοδό του είχε κρεμασμένο ένα γκι. Όταν κάποιος “μνηστήρας” πλησίαζε μία από τις κοπέλες, ένα φιλί κάτω από το γκι, επισημοποιούσε την “ένωση”.
Η συγκεκριμένη παράδοση εξελίχθηκε στη Μ. Βρετανία τον 16ο αιώνα, όπου συνηθίζονταν να κατασκευάζουν μπάλες από γκι για να στολίσουν τα σπίτια τους. Αν ένα ζευγάρι τύχαινε να σταθεί κάτω από μία τέτοια μπάλα, έπρεπε να φιληθεί, με την προϋπόθεση ότι το γκι είχε ακόμη επάνω τους καρπούς του.
echoes.gr
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου