Είκοσι αιώνες έχουν περάσει από την γέννηση του Ιησού και το φωτεινό αστέρι που εμφανίστηκε στον ουρανό της Βηθλεέμ εξακολουθεί να κρατάει καλά κρυμένα τα μυστικά του, με τους θεολόγους και τους επιστήμονες να δίνουν διαφορετικές ερμηνείες για την ύπαρξη και την προέλευσή του.
Οι πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ, προέρχονται μόνο από τον ευαγγελιστή Ματθαίο και από τις λίγες αναφορές του, προκύπτουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα για την κατανόηση του μυστήριου φαινομένου.
Το Άστρο της Βηθλεέμ θα έπρεπε να ήταν κάτι ασυνήθιστο για να προκαλέσει τον θαυμασμό και την περιέργεια των Μάγων, ώστε να κάνουν ένα τόσο μακρινό ταξίδι από τα βάθη της Ανατολής για να προσκυνήσουν το ξεχωριστό βρέφος.
Επίσης θα έπρεπε να ήταν δυσδιάκριτο στον πολύ κόσμο, καθώς εκτός από τους Μάγους, δεν το διέκριναν στον ουρανό ή δεν είχαν ακούσει κάτι γι' αυτό ούτε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, αλλά ούτε και οι άνθρωποι του Ηρώδη.
Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί κανείς και από το χρονικό διάστημα της εμφάνισής του. Σύμφωνα με τις αναφορές του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, το αστέρι φαινόταν κατά την διάρκεια της ημέρας ενώ έλαμπε ο Ήλιος, γεγονός που είναι αδύνατο και ασυνήθιστο για τη δύναμη ενός άστρου.
Μία πιθανή εξήγηση σύμφωνα με τον πατέρα της θεολογίας Ωριγένη, είναι η εμφάνιση κάποιου κομήτη στον ουρανό της Βηθλεέμ:
«Έχω τη γνώμη ότι το άστρο που εμφανίστηκε στους σοφούς της Ανατολής... ήταν ένα από εκείνα τα φωτεινά σώματα που εμφανίζονται από καιρό σε καιρό και που οι Έλληνες, οι οποίοι συνηθίζουν να τα ξεχωρίζουν με ονομασίες ανάλογα με τη μορφή και το σχήμα τους, τα ονόμαζαν κομήτες, φωτεινές δοκούς, θυσάνους, άστρα με ουρά, καράβια και με διάφορα άλλα ονόματα».
Στην πορεία των χρόνων διατυπώθηκαν και άλλες θεωρίες για την ταυτότητα του Άστρου.
Το 1911 ο Γερμανός Alfred Jeremias, υποστήριξε πως το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν ο Βασιλίσκος, το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού του Λέοντος, ενώ το 1913 για τον A. Stenzel ο «οδηγός» των Μάγων ήταν ο κομήτης του Χάλεϊ.
Ο διακεκριμένος Άγγλος αστρονόμος David Clark στο περιοδικό Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society, αναφέρει ότι το Άστρο έμοιαζε πολύ περισσότερο με ένα λαμπρό νόβα που καταγράφηκε από Κινέζους αστρονόμους τον 5 π.Χ. και ήταν ορατός επί 70 ημέρες, ενώ τις 23 ήταν ορατός και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ο Έλληνας αστρονόμος Σταύρος Πλακίδης στην ερευνά του για το Άστρο της Βηθλεέμ καταλήγει:
«Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε φυσική ερμηνεία είναι αδύνατο να επαληθεύει απ’ άκρο σ’ άκρο το θαυμαστό ιστόρημα του ευαγγελιστή Ματθαίου, οποιαδήποτε όμως ερμηνεία και αν δεχθούμε, βασιζόμενη στα παραπάνω αστρονομικά δεδομένα, δεν επιτρέπεται καμία αμφιβολία για το ότι όντως συνέβη εξαιρετικό αστρονομικό φαινόμενο κατά την Γέννηση, όπως και κατά την Σταύρωση του Χριστού».
echoes.gr
Οι πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ, προέρχονται μόνο από τον ευαγγελιστή Ματθαίο και από τις λίγες αναφορές του, προκύπτουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα για την κατανόηση του μυστήριου φαινομένου.
Το Άστρο της Βηθλεέμ θα έπρεπε να ήταν κάτι ασυνήθιστο για να προκαλέσει τον θαυμασμό και την περιέργεια των Μάγων, ώστε να κάνουν ένα τόσο μακρινό ταξίδι από τα βάθη της Ανατολής για να προσκυνήσουν το ξεχωριστό βρέφος.
Επίσης θα έπρεπε να ήταν δυσδιάκριτο στον πολύ κόσμο, καθώς εκτός από τους Μάγους, δεν το διέκριναν στον ουρανό ή δεν είχαν ακούσει κάτι γι' αυτό ούτε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, αλλά ούτε και οι άνθρωποι του Ηρώδη.
Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί κανείς και από το χρονικό διάστημα της εμφάνισής του. Σύμφωνα με τις αναφορές του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, το αστέρι φαινόταν κατά την διάρκεια της ημέρας ενώ έλαμπε ο Ήλιος, γεγονός που είναι αδύνατο και ασυνήθιστο για τη δύναμη ενός άστρου.
Μία πιθανή εξήγηση σύμφωνα με τον πατέρα της θεολογίας Ωριγένη, είναι η εμφάνιση κάποιου κομήτη στον ουρανό της Βηθλεέμ:
«Έχω τη γνώμη ότι το άστρο που εμφανίστηκε στους σοφούς της Ανατολής... ήταν ένα από εκείνα τα φωτεινά σώματα που εμφανίζονται από καιρό σε καιρό και που οι Έλληνες, οι οποίοι συνηθίζουν να τα ξεχωρίζουν με ονομασίες ανάλογα με τη μορφή και το σχήμα τους, τα ονόμαζαν κομήτες, φωτεινές δοκούς, θυσάνους, άστρα με ουρά, καράβια και με διάφορα άλλα ονόματα».
Στην πορεία των χρόνων διατυπώθηκαν και άλλες θεωρίες για την ταυτότητα του Άστρου.
Το 1911 ο Γερμανός Alfred Jeremias, υποστήριξε πως το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν ο Βασιλίσκος, το λαμπρότερο άστρο του αστερισμού του Λέοντος, ενώ το 1913 για τον A. Stenzel ο «οδηγός» των Μάγων ήταν ο κομήτης του Χάλεϊ.
Ο διακεκριμένος Άγγλος αστρονόμος David Clark στο περιοδικό Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society, αναφέρει ότι το Άστρο έμοιαζε πολύ περισσότερο με ένα λαμπρό νόβα που καταγράφηκε από Κινέζους αστρονόμους τον 5 π.Χ. και ήταν ορατός επί 70 ημέρες, ενώ τις 23 ήταν ορατός και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Ο Έλληνας αστρονόμος Σταύρος Πλακίδης στην ερευνά του για το Άστρο της Βηθλεέμ καταλήγει:
«Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε φυσική ερμηνεία είναι αδύνατο να επαληθεύει απ’ άκρο σ’ άκρο το θαυμαστό ιστόρημα του ευαγγελιστή Ματθαίου, οποιαδήποτε όμως ερμηνεία και αν δεχθούμε, βασιζόμενη στα παραπάνω αστρονομικά δεδομένα, δεν επιτρέπεται καμία αμφιβολία για το ότι όντως συνέβη εξαιρετικό αστρονομικό φαινόμενο κατά την Γέννηση, όπως και κατά την Σταύρωση του Χριστού».
echoes.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου