Πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, που κυκλοφορεί πλέον και με το
προσωνύμιο «σουλτάνος του Βοσπόρου,
μπλόκαρε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης You tube και Twitter, με τη
δικαιολογία ότι αποτέλεσαν μέσο διάδοσης παράνομα μαγνητοφωνημένων
συνομιλιών που βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα. Η αρχή έγινε με το
Youtube, το οποίο η κυβέρνηση του Ερντογάν μπλόκαρε ύστερα από την
ανάρτηση ενός βίντεο με Τούρκους αξιωματούχους να συζητούν για πιθανό
πόλεμο με τη Συρία. Στη συνέχεια η κυβέρνηση μπλόκαρε το Twitter μετά
την άρνηση του εν λόγω δικτύου να διαγράψει ένα λογαριασμό που
κατηγορούσε ένα πρώην υπουργό για διαφθορά.
Ωστόσο η Τουρκία δεν είναι η πρώτη χώρα που προσπαθεί να κατευνάσει την κοινωνική δυσαρέσκεια με το να «χτυπάει» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τουλάχιστον έξι άλλες χώρες έχουν μπλοκάρει το Facebook, το Twitter και το Youtube ή έχουν προχωρήσει σε προσωρινά «μπλοκαρίσματα» τα τελευταία χρόνια.
Κίνα: Η Κίνα μπλόκαρε το 2009 το Facebook, το Twitter και το Youtube ύστερα από μία ειρηνική διαμαρτυρία μίας μουσουλμανικής μειονότητας στην επαρχία Ξινγιάνγκ η οποία κατέληξε σε σύγκρουση μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών και εντέλει στο θάνατο μεγάλου αριθμού διαδηλωτών.
Ιράν: Από τις προεδρικές εκλογές του 2009, όταν μπλόκαρε όλα τα πολιτικά ιστολόγια (blogs), το Ιράν συνέχισε με το μπλοκάρισμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιώντας από τα πιο εκτενή συστήματα φιλτραρίσματος στον κόσμο.
Βιετνάμ: Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές αναφορές για «μπλοκάρισμα» της σελίδας του Facebook στο Βιετνάμ. Τα «μπλοκ» είναι γενικώς εύκολο να προσπελαστούν. Ωστόσο, το 2013 ψηφίστηκε ένας νόμος ο οποίος απαγορεύει στους Βιετναμέζους πολίτες να δημοσιεύουν αναρτήσεις με αντικυβερνητικό περιεχόμενο.
Πακιστάν: Τον Σεπτέμβριο του 2012 το Πακιστάν μπλόκαρε τη πρόσβαση στο You Tube όταν αρνήθηκε να «κατεβάσει» ένα βίντεο με αντι-ισλαμικό περιεχόμενο το οποίο προκάλεσε αναταραχές στη χώρα. Το μπλοκ συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Βόρεια Κορέα: Γενικώς η χρήση του διαδικτύου στη Β. Κορέα γίνεται υπό πολλούς περιορισμούς.
Ερυθραία: Σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα το 2011 δύο από τους βασικούς παρόχους ίντερνετ της χώρας απαγόρευσαν την πρόσβαση στο You Tube. Το FreedomHouse ένας ελεγκτικός μηχανισμός για την καταπάτηση των πολιτικών ελευθεριών το έχει καταγγείλει σε σχετική έκθεσή του από το 2013. «Η κυβέρνηση απαιτεί όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών ίντερνετ να χρησιμοποιούν μόνο τις διαδικτυακές υποδομές που ελέγχονται από το κράτος».
Εκτός από τα μόνιμα μπλοκ πολλές χώρες σε περιόδους κοινωνικών εξεγέρσεων εφαρμόζουν προσωρινές φραγές σε ιστοσελίδες και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης τα οποία θεωρούν ότι υποδαυλίζουν τις κοινωνικές αναταραχές. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα φυλάκισαν πέρυσι ένα Αμερικανό ο οποίος ανάρτησε ένα σατυρικό βίντεο στο You Tube. Στο Μπαγκλαντές απαγορεύτηκε για 4 ημέρες η πρόσβαση στο You Tube με αφορμή την ανάρτηση ενός βίντεο με τη συνάντηση αξιωματούχων του στρατού με τον Πρωθυπουργό που συζητούσαν για αναταραχές στους κόλπους του στρατού. Η Λιβύη μπλόκαρε το You Tube (καθώς και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) για 574 ημέρες από το 2010 έως το 2011, όταν ανάρτησε βίντεο με τις οικογένειες φυλακισμένων που διαδήλωναν στη Βεγγάζη.
Ωστόσο η Τουρκία δεν είναι η πρώτη χώρα που προσπαθεί να κατευνάσει την κοινωνική δυσαρέσκεια με το να «χτυπάει» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τουλάχιστον έξι άλλες χώρες έχουν μπλοκάρει το Facebook, το Twitter και το Youtube ή έχουν προχωρήσει σε προσωρινά «μπλοκαρίσματα» τα τελευταία χρόνια.
Κίνα: Η Κίνα μπλόκαρε το 2009 το Facebook, το Twitter και το Youtube ύστερα από μία ειρηνική διαμαρτυρία μίας μουσουλμανικής μειονότητας στην επαρχία Ξινγιάνγκ η οποία κατέληξε σε σύγκρουση μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών και εντέλει στο θάνατο μεγάλου αριθμού διαδηλωτών.
Ιράν: Από τις προεδρικές εκλογές του 2009, όταν μπλόκαρε όλα τα πολιτικά ιστολόγια (blogs), το Ιράν συνέχισε με το μπλοκάρισμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιώντας από τα πιο εκτενή συστήματα φιλτραρίσματος στον κόσμο.
Βιετνάμ: Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές αναφορές για «μπλοκάρισμα» της σελίδας του Facebook στο Βιετνάμ. Τα «μπλοκ» είναι γενικώς εύκολο να προσπελαστούν. Ωστόσο, το 2013 ψηφίστηκε ένας νόμος ο οποίος απαγορεύει στους Βιετναμέζους πολίτες να δημοσιεύουν αναρτήσεις με αντικυβερνητικό περιεχόμενο.
Πακιστάν: Τον Σεπτέμβριο του 2012 το Πακιστάν μπλόκαρε τη πρόσβαση στο You Tube όταν αρνήθηκε να «κατεβάσει» ένα βίντεο με αντι-ισλαμικό περιεχόμενο το οποίο προκάλεσε αναταραχές στη χώρα. Το μπλοκ συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Βόρεια Κορέα: Γενικώς η χρήση του διαδικτύου στη Β. Κορέα γίνεται υπό πολλούς περιορισμούς.
Ερυθραία: Σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα το 2011 δύο από τους βασικούς παρόχους ίντερνετ της χώρας απαγόρευσαν την πρόσβαση στο You Tube. Το FreedomHouse ένας ελεγκτικός μηχανισμός για την καταπάτηση των πολιτικών ελευθεριών το έχει καταγγείλει σε σχετική έκθεσή του από το 2013. «Η κυβέρνηση απαιτεί όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών ίντερνετ να χρησιμοποιούν μόνο τις διαδικτυακές υποδομές που ελέγχονται από το κράτος».
Εκτός από τα μόνιμα μπλοκ πολλές χώρες σε περιόδους κοινωνικών εξεγέρσεων εφαρμόζουν προσωρινές φραγές σε ιστοσελίδες και σελίδες κοινωνικής δικτύωσης τα οποία θεωρούν ότι υποδαυλίζουν τις κοινωνικές αναταραχές. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα φυλάκισαν πέρυσι ένα Αμερικανό ο οποίος ανάρτησε ένα σατυρικό βίντεο στο You Tube. Στο Μπαγκλαντές απαγορεύτηκε για 4 ημέρες η πρόσβαση στο You Tube με αφορμή την ανάρτηση ενός βίντεο με τη συνάντηση αξιωματούχων του στρατού με τον Πρωθυπουργό που συζητούσαν για αναταραχές στους κόλπους του στρατού. Η Λιβύη μπλόκαρε το You Tube (καθώς και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) για 574 ημέρες από το 2010 έως το 2011, όταν ανάρτησε βίντεο με τις οικογένειες φυλακισμένων που διαδήλωναν στη Βεγγάζη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου