Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Καράβι και μάλιστα με βαρύ και πολύτιμο φορτίο «ετοιμάζεται» να βγει στη στεριά. Στο κατακόκκινο αμπάρι του θα κουβαλά περισσότερες από 2.000 αρχαιότητες που έχουν αναδυθεί από τον βυθό των ελληνικών θαλασσών τα τελευταία 35 χρόνια, αλλά δεν είδαν το φως καθώς μένουν κλεισμένα σε αποθήκες και απροσπέλαστα για το ευρύ κοινό.
Ολα αυτά βεβαίως θα συμβούν αν βρεθούν σύντομα τα 50 εκατ. ευρώ που απαιτούνται ώστε το κτίριο - σύμβολο του Πειραιά, το Σιλό, να μετατραπεί στο πρώτο εν Ελλάδι Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων - ένα τμήμα του οποίου θα γκρεμιστεί και από τα σπλάγχνα του θα βγαίνει ένα κόκκινο τεράστιο σκαρί - έως το τέλος του 2018, καλύπτοντας το τεράστιο κενό που αφήνει η απουσία ενός τέτοιου μουσείου σε μια ναυτική χώρα όπως η Ελλάδα.
Σε 6.500 τ.μ. εκθεσιακών χώρων προγραμματίζεται - σύμφωνα με τα όσα εγκρίθηκαν μετά επαίνων από το Συμβούλιο Μουσείων - να στηθεί ένα πρωτότυπο και πρωτοποριακό μουσείο στο πλαίσιο του master plan που προβλέπει την αστική ανάπλαση συνολικής έκτασης 180 στρεμμάτων των  εγκαταλειµµένων κτιρίων του Οργανισµού Λιµένος Πειραιώς.
Οι Αργοναύτες και οι σύντροφοι του Οδυσσέα, ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης και ο Εύδοξος ο Κυζικηνός - αρχαίοι θαλασσοπόροι που έφτασαν ώς το Γιβραλτάρ και ακόμη πιο μακριά -, ομοιώματα μικρών σκαριών που διέπλεαν το Αιγαίο ήδη από τα προϊστορικά χρόνια για να εμπορευθούν ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά της εποχής, τον οψιδιανό, με τον οποίο κατασκευάζονταν όπλα και εργαλεία, αντίγραφα των πλοίων της κλασικής Ελλάδας αλλά και των Βυζαντινών, έργα τέχνης που έχουν σχέση με τη θάλασσα, είτε εικαστικά είτε λογοτεχνικά, αλλά και πρωταγωνιστές της θάλασσας, ψαράδες και ναυτικοί, καθώς και ερευνητές που έγραψαν ιστορία, όπως ο Ζακ Ιβ Κουστό, θα βρουν τη θέση τους στο νέο μουσείο.
«Το ίδιο το κτίριο, όμως, με την πλούσια βιομηχανική και εμπορική ιστορία του, άμεσα συνυφασμένη με εκείνη του λιμανιού του Πειραία, θα αποτελέσει μια διακριτή εκθεσιακή ενότητα και έχει ως στόχο την ανάδειξη του Σιλό», επισημαίνουν οι αρχιτέκτονες που κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό μετατροπής των παλιών αποθηκών σιτηρών σε μουσείο διεθνών προδιαγραφών Βαγγέλης Αντωνόπουλος, Θάλεια Βέττα, Γιώργος Γαβαλάς, Μαρία Πυλαρινού, Ρήγα Μάρω και Νατάσα Σταμούλη.
Ανέπαφοι χώροι περί τα 1.800 τ.μ., που βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία από το 1936 έως το 2010, θα προσφέρουν στους επισκέπτες τη δυνατότητα να ακολουθήσουν την πλήρη διαδρομή αποθήκευσης των σιτηρών και τον αντίστοιχο εξοπλισμό. Ξεκινώντας από τον γερανό εκφόρτωσης, θα ακολουθούν τον ταινιόδρομο, θα ανεβαίνουν στον πύργο αναρρόφησης και θα καταλήγουν στην ανώτερη στάθμη των κυψελών, ώστε από εκεί να έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν τη μοναδική εμπειρία καθόδου εντός μιας πλήρως διατηρούμενης αποθηκευτικής κυψέλης.

Ψηφιακές φουρτούνες

Εκπλήξεις δεν θα στερηθούν οι επισκέπτες του νέου μουσείου. Θα βρεθούν πάνω σε ένα αρχαίο ξύλινο σκαρί που κλυδωνίζεται στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Θα νιώθουν τον αέρα να σφυρίζει και να χτυπά με μανία τα πρόσωπά τους. Αστραπές θα σχίζουν τον συννεφιασμένο ουρανό. Το πλοίο θα βρίσκεται μια ανάσα πριν από το ναυάγιο. Κι όλα αυτά σε μία από τις ψηφιακές βιωματικές εφαρμογές που προγραμματίζεται να φιλοξενήσει το μουσείο.
tanea.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!