Ο άνθρωπος βρίσκεται μόλις στο ξεκίνημα του ταξιδιού του στο απέραντο Σύμπαν, γνωρίζοντας, σε πρώτη φάση, τη γειτονιά του, ήτοι το ηλιακό σύστημα. Ο Άρης και η Σελήνη βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, καθώς ο σχεδιασμός των επόμενων δεκαετιών περιλαμβάνει τη δημιουργία βάσεων, σε αρχική φάση και αποικιών στο επόμενο βήμα τόσο στον «κόκκινο πλανήτη», όσο και στο φυσικό δορυφόρο της Γης. Η νεώτερη διαπίστωση των επιστημόνων για τον Άρη είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς αφορά την πιθανότητα ύπαρξης ζωής. Όπως ανακοινώθηκε, οι ωκεανοί στον «κόκκινο πλανήτη» σχηματίστηκαν περίπου 300 εκατ. χρόνια νωρίτερα από την αρχική εκτίμηση, γεγονός που αλλάζει καθοριστικά τα δεδομένα της έρευνας.
Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, πριν από 4 δισ. χρόνια ο «Θεός του Πολέμου» παρουσίασε μία εξαιρετικά μεγάλη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Ο σχηματισμός των ωκεανών του Άρη συνδέθηκε με τη βίαιη άνοδο του Θάρσιου, μιας σειράς ηφαιστείων που αποτελούνται από το μεγαλύτερο ηφαιστειακό σύστημα του ηλιακού συστήματος, συνολικού ύψους 5.000 χιλιομέτρων.
Το Tharsis πιθανότατα εκτόξευσε αέρια στην ατμόσφαιρα, τα οποία δημιούργησαν μια υπερθέρμανση του πλανήτη ή φαινόμενο θερμοκηπίου, το οποίο με τη σειρά του, επέτρεψε την ύπαρξη νερού στον πλανήτη.
Σχεδόν το ένα τρίτο της επιφάνειας του Άρη καλύφθηκε από ωκεανούς νερού στις αρχές της γεωλογικής ιστορίας του πλανήτη. Για να προχωρήσει η έρευνα αναφορικά με το πώς άλλαξαν στην πάροδο του χρόνου οι γεωλογικές ακτές του πλανήτη, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, στο Μπέρκλεϊ, ανέλυσαν τις εικόνες από τις τελευταίες αποστολές στην επιφάνεια και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Μέχρι πρότινος, οι ερευνητές πίστευαν ότι οι ωκεανοί του Άρη εμφανίστηκαν πολύ καιρό μετά τη δημιουργία του Tharsis κατά τη διάρκεια μιας τεράστιας έκρηξης λάβας από την επιφάνεια του πλανήτη πριν από 3.7 δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα έρευνα ανατρέπει τα παραπάνω δεδομένα, καθώς αναδεικνύει ότι οι ωκεανοί σχηματίστηκαν πριν τις ηφαιστειακές εκρήξεις και πριν τη δημιουργία του Tharsis.
Τα χαρακτηριστικά που μοιάζουν με τις ακτές που συναντά κανείς στον Άρη, υπονοούν ότι οι ωκεανοί μπορεί κάποτε να καταλάμβαναν τις βόρειες πεδιάδες του »κόκκινου πλανήτη». Ο Δρ Manga δήλωσε ότι «οι ανυψώσεις των ακτογραμμών ποικίλλουν κατά αρκετά χιλιόμετρα στα μήκη των ακτών. Αυτό είναι απροσδόκητο, επειδή μια ακτογραμμή θα πρέπει να ακολουθεί μια σταθερή γραμμή ανύψωσης, σε σχέση με το επίπεδο της θάλασσας. Ψάξαμε μια εξήγηση για το τι θα μπορούσε να παραμορφώσει τις ακτές από τη στιγμή που σχηματίστηκαν. Καταλήξαμε ότι οι ωκεανοί σχηματίστηκαν με σταθερή γραμμή ανύψωσης, αλλά αργότερα παραμορφώθηκαν από την εμφάνιση του Tharsis».
Οι παλαιότερες ακτές, όπως αυτές που δημιουργούνται από τον ωκεανό του πλανήτη, δείχνουν αυτές τις παραμορφώσεις, ενώ τα νερά που σχηματίστηκαν μετά το Tharsis, όπως ο Deuteronilus, δεν δείχνουν αυτές τις αλλαγές.
Ο Δρ Manga δήλωσε ότι «η φόρτωση από το σχηματισμό των ηφαιστείων του Tharsis αλλάζει το σχήμα του πλανήτη, οπότε μια ακτογραμμή που σχηματίζεται πριν από ένα μέρος των ηφαιστείων του Tharsis θα παραμορφωθεί από τις αλλαγές που ακολούθησαν. Οι σημερινές μεταβολές των ακτογραμμών δείχνουν ότι η νεότερη ακτή Deuteronilus σχηματίστηκε κατά τα τελευταία στάδια του Tharsis και η παλαιότερη ακτή της Αραβίας σχηματίστηκε πριν ή κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του Tharsis».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου