Επειδή το ντοκιμαντέρ είναι τέχνη, είναι πολιτική, είναι άνθρωποι, είναι ζωή, τα ντοκιμαντέρ (όπως και ό,τι καταγράφει τη ζωή) συνήθως ενοχλεί όλες τις εξουσίες.
Το ντοκιμαντέρ είναι μουσική και υψηλή κινηματογραφική τέχνη, αλλά και κινούμενα σχέδια, είναι σκληρά ρεπορτάζ- αλήθειες ζωής, αλλά και μνήμες και “homages”.
Είναι και πολλά ακόμη, όπως φαίνεται στις 213 μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες τεκμηρίωσης που θα προβληθούν στο φεστιβάλ από τις 3 ως τις 12 Μαρτίου.
Η 19η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης –η πρώτη που παρουσιάζει η νέα διοίκηση (μετά την αποχώρηση του ιδρυτή του Δημήτρη Εϊπίδη και την ανάληψη των καθηκόντων διεύθυνσης και διοίκησης από το “δίδυμο” των Ορέστη Ανδρεαδάκη και Ελίζ Ζαλαντό)- τα έχει φέτος …όλα.
Και διαγωνιστικό τμήμα (με 12 ταινίες, τρεις από τις οποίες ελληνικές) και βραβεία με χρηματικά έπαθλα (5.000 ευρώ για το “Χρυσό Αλέξανδρο” -ποσό που διαθέτει ο δήμος Θεσσαλονίκης- και 2.000 ευρώ για το δεύτερο βραβείο) και αφιέρωμα στον Ουκρανό -Ρώσο ασυμβίβαστο σκηνοθέτη Βιτάλι Μάνσκι (που αναμένεται στη Θεσσαλονίκη) και “carte blanche” στον ιδρυτή του Δημήτρη Εϊπίδη απ τον οποίο ζήτησαν να επιλέξει “εν λευκώ” 10 ντοκιμαντέρ ) και αφιέρωμα στον προ διμήνου “αποχωρήσαντα” Βρετανό διανοούμενο και καλλιτέχνη του…βλέμματος Τζόν Μπέρτζερ, όπως και στους πρωτοπόρους της εικόνας Ιταλούς κινηματογραφιστές Γιερβάντ Τζανικιάν και Άντζελα Ρίτσι Λούκι σε συνεργασία με την έκθεση Documenta 14.
Το φεστιβάλ ξεκινά την Παρασκευή 3 Μαρτίου ροκάροντας με την ταινία “Οι Rolling Stones ολέ ολέ ολέ!: Ταξιδεύοντας στη Λατινική Αμερική” στο Ολύμπιον, και συνεχίζει επί δέκα μέρες στις αίθουσες του λιμανιού, της πλατείας Αριστοτέλους (“Ολύμπιον”), απλώνεται στις πλατείες, στα εστιατόρια της πόλης, δοκιμάζει γεύσεις (στο πλαίσιο του αφιερώματος “food vs food”), πάει στα Όσκαρ (το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής 26 /2 στον κινηματογράφο “Ολύμπιον” -έδρα του φεστιβάλ θα μεταδοθεί απευθείας η τελετή απονομής των Όσκαρ ), κάνει πάρτι, δοκιμάζει τα όρια της κινηματογραφικής γλώσσας (στο film forward) δίνει πρακτικές συμβουλές στου νέους ντοκιμαντερίστες (στο market talks) κ.α.
Εξάλλου τι είναι ντοκιμαντέρ; Όσο γυρίζονται ντοκιμαντέρ, η ερώτηση επανέρχεται. Και κάθε φορά η απάντηση αλλάζει. Η συζήτηση για το ντοκιμαντέρ σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναζωπυρωθεί. Τη συζήτηση επαναφέρει (σε μια εποχή απόλυτων αλλαγών και επαναπροσδιορισμού των εννοιών – ακόμα και των δημιουργικών “προϊόντων τέχνης”) το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ενόψει της 19ης διοργάνωσής του, που παρουσιάστηκε και επίσημα σήμερα στον κινηματογράφο “Ολύμπιον” της Θεσσαλονίκης.
Και η ποίηση των… κινηματογραφικών λέξεων
Ντοκιμαντέρ μπορεί να είναι και ποίηση… Αφορμή μάλλον έψαχνε και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Ορέστης Ανδρεαδάκης και τη βρήκε χάρη στο αφιέρωμα στο Βρετανό ριζοσπάστη – ουμανιστή, δημιουργό και ποιητή Τζον Μπέρτζερ (1926-2017), διαβάζοντας -αντί άλλου χαιρετισμού και ενόψει της έναρξης του “πολυφωνικού” 19ου Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ- ένα ποίημα του με τίτλο “Ξενιτεμένες λέξεις” ( “Σ έναν θύλακα της γής/ έθαψα όλες τις προφορές της μητρικής μου γλώσσας…) στο οποίο καταγράφει ίσως το δικό του “τρόπο του βλέμματος” (“Ways of Seeing” – όπως ήταν ο τίτλος της σειράς ντοκιμαντέρ που δημιούργησε για το BBC).
Στην έκθεση με τίτλο «Τζον Μπέρτζερ: Ένας ριζοσπάστης ουμανιστής» που λειτουργεί παράλληλα με το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, παρουσιάζονται για πρώτη φορά μετά το θάνατό του τριάντα σχέδια και ζωγραφιές του Βρετανού διανοουμένου.
Η έκθεση θα αναπτυχθεί από τις 4 Μαρτίου ως τις 13 Απριλίου στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης) και αποτελεί συνδιοργάνωση των Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης & Κέντρου Σύγχρονης Tέχνης Θεσσαλονίκης – Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Η έκθεση συμπληρώνεται με προβολές ταινιών, αποσπασμάτων και εκπομπών με θέμα τον Μπέρτζερ, καθώς και με βιβλία του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου