Αναζητώντας το καλό βιβλίο για το καλοκαίρι ο Αναγνώστης προσφέρει έναν οδηγό από τις εκδόσεις των τελευταίων μηνών. Φυσικά τι σημαίνει «καλό» βιβλίο θα το ορίσει ο καθένας μόνος του, εμείς απλώς προτείνουμε μια πλειάδα επιλογών.
ΕΛΛΗΝΙΚH ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης στο «Μεθόριος ζωή»(Πατάκης)επιλέγει μια «προβληματική» ηρωίδα , τη Ζωή που όμως η ζωή δεν την πάει. Σέρνει μαζί της το κακό. Δασκάλα στην παραμεθόριο περιοχή του Έβρου έρχεται αντιμέτωπη με πολλές αντιξοότητες και κυρίως με τον ίδιο τον αυτό της. Με ευαισθησία και νοσταλγία ο συγγραφέας ανατέμνει την άτυχη δεκαετία του ΄80 και φανερώνει γι άλλη μια φορά , όπως και στα προηγούμενα έργα του, πόσο ευαίσθητα πλάσματα είναι οι γυναίκες και πόσο βαθιά τραυματίζονται από τη ζωή.
O Θανάσης Χειμωνάς στο «Αίτημα φιλίας» (Πατάκης) παίζει με το διαδίκτυο, τη φαντασίωση, το πριν και το μετά ενός γεγονότος με ήρωες τρείς νέους στο κέντρο της Αθήνας.
Ο Σπύρος Γιανναράς στη συλλογή διηγημάτων του «Ο βασιλιάς έρχεται όποτε του καπνίσει»(Άγρα) έχει επίκεντρο τον έρωτα και την απόρριψη. Έντεκα διηγήματα που συμπληρώνονται στο τέλος με ένα ολιγοσέλιδο δοκίμιο για την τέχνη της μικρής φόρμας.
Διηγήματα έγραψε και ο Ηλίας Παπαμόσχος, «Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες»(Κίχλη) με φόντο την ελληνική επαρχία της βόρειας Ελλάδας. Δεσπόζουν η φύση, η παράδοση, ο χρόνος και ο πόνος. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν ποιητικό λόγο που τονίζει αυτά τα «ξεχασμένα» θέματα του.
Ο Βασίλης Γκουρογιάννης στο «Σενάριο αθανασίας» (Μεταίχμιο) γράφει ένα από τα πιο περίεργα και γοητευτικά μυθιστορήματα που θα διαβάσουμε φέτος. Ο ήρωας μεταπλάθει το ερωτικό ένστικτο σε αισθητική δημιουργία με πολλές συνδηλώσεις και αναφορές. Ο ήρωας του Παναγιώτης Ζαφείρης χρησιμοποιεί την τέχνη ως ασπίδα ανάμεσα στον εαυτό του και την εκάστοτε ποθητή γυναίκα.
Ο Χρίστος Βούζας είναι πρωτοεμφανιζόμενος και μόλις εκδόθηκε το βιβλίο του «Ιστορίες με κακό τέλος» (Φαρφουλάς), επτά διηγήματα ευφάνταστα, με ανατρεπτικό τέλος, με ζοφερό ορισμένες φορές κλίμα και πολύ χιούμορ.
Ο βραβευμένος Θοδωρής Ρακόπουλος περνάει από την ποίηση στην πεζογραφία με μια μικρή συλλογή διηγημάτων που φέρουν τον τίτλο «Νυχτερίδα στην τσέπη» (Νεφέλη) και αποδεικνύεται ότι είναι ευφάνταστος και εξίσου ικανός. Κείμενα με ήρωες φευγάτους, περίεργους σε καταστάσεις μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας.
Η Κάλλια Παπαδάκη στο μυθιστόρημά της «Δενδρίτες» (Πόλις) μας μεταφέρει σε μια φτωχική αμερικάνικη επαρχία στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ στα 1980 η Μίνι και η Λητώ ενηλικιώνονται σε μια εποχή που έχει καταρρεύσει το αμερικάνικο όνειρο παρασύροντας τις προηγούμενες γενιές και τις προσδοκίες τους.
Η Λένα Κιτσοπούλου βραβευμένη ως διηγηματογράφος (Διαβάζω, 2006) και δημοφιλής ως θεατρική συγγραφέας (Μ.Α.ΙΡ.Ο.Υ.Λ.Α.) επιβεβαιώνει τον προκλητικό της λόγο και στη νέα συλλογή της διηγημάτων με τίτλο ‘Το μάτι του ψαριού» (Μεταίχμιο). Οι ήρωες των ιστοριών θα δοκιμαστούν από την σκληρότητα της ύπαρξης τους.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Τον Ζιλ Βενσάν τον γνωρίσαμε με το «Ντζεμπέλ» βραβευμένο με το Europolar 2014 και τώρα επανασυστήνεται στους φίλους του αστυνομικού μυθιστορήματος με το νέο μυθιστόρημα «Το φιλί του θανάτου» (Καστανιώτης, μετ: Ρίτα Κολαϊτη). Με φόντο τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο δίνει μια ισχυρή αστυνομική ίντριγκα όπου συνυπάρχει η τραγωδία με τον έρωτα, η τρέλα με την εκδίκηση, η μνήμη με τη σκληρότητα του χρόνου.
Τα εγκλήματα πάθους συγκινούν πάντα την αστυνομογραφία. Στο «Ερωτικά εγκλήματα»(Πατάκης) οκτώ γνωστοί έλληνες συγγραφείς , η πλειονότητα των οποίων δεν έχει σχέση με το αστυνομικό μυθιστόρημα, εντρυφούν στην νουάρ ατμόσφαιρα δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους σε αυτό το είδος πεζογραφίας, Είναι η Σώτη Τριανταφύλλου, ο Χρήστος Οικονόμου, η Μαρία Μήτσορα, ο Κώστας Καβανόζης, ο Χρίστος Κυθρεώτης, η Ελένη Γιαννακάκη, ο Γιάννης Ατζακάς και ο Τεύκρος Μιχαηλίδης – ο μόνος που γράφει σταθερά αστυνομικό μυθιστόρημα. Οι γραφές τους διαφορετικές, αλλού εξομολογητικές, σε άλλους ρεαλιστικές- ωμές, κάπου κλασικές αστυνομικές.
«H Πηνελόπη των τρένων» (Μεταίχμιο) , μια υπόθεση του ερευνητή Παύλου Γ. γνωστού και από προηγούμενα βιβλία της Μαρλένας Πολιτοπούλου, είναι ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα που στηρίζεται στην αποκάλυψη του δολοφόνου στη βάση της συλλογής στοιχείων από διαφορετικά πρόσωπα και της διασταύρωσης πηγών και ερμηνειών. Η διαφορά είναι ότι η Μαρλένα Πολιτοπούλου αρέσκεται να εντρυφά στην ελληνική ιστορία και να της δίνει όχι μόνον ως φόντο αλλά και ως πτυχή στην αφηγούμενη ιστορία και τις περιπλοκές της. Σε αυτό το βιβλίο διαλέγει την μεταπολεμική εποχή των μεταναστών στη Γερμανία, την εποχή που μεσουρανούσε ο Καζαντζίδης
« Το μπλε δωμάτιο» (Άγρα,μετ: Αργυρώ Μακάρωφ) του Ζωρζ Σιμενόν ανήκουν στη σειρά νουάρ χωρίς τον αστυνόμο Μαιγκρέ και είναι από τα καλύτερα και όπου πιστοποιείται ότι ο Σιμενόν είναι πρώτα λογοτέχνης και μετά αστυνομικός συγγραφέας. Κάτι που ισχύει για ελάχιστους. Στο «μπλε δωμάτιο» οι δύο εραστές συζητούν για την ελευθερία τους. Αλλά μόνον ο ένας τη διαλέγει για να την χάσουν τελικά και οι δυο.
Ο Μπερνχαρτ Σλινκ στο «Η γυναίκα στη σκάλα»( Κριτική, μετ: Απόστολος Στραγαλυνός) με αφορμή έναν διάσημο πίνακα χαμένο για χρόνια θα αναπτύξει το αγαπημένο του θέμα της απόδοσης δικαιοσύνης στο πλαίσιο της ερωτικής προδοσίας μιας γυναίκας προς τρεις άνδρες.
Ο Τζέημς Ελρόι στα «Σκοτάδια μου»(Άγρα, μετ: Ανδρέας Αποστολίδης) αφηγείται την ιστορία της μητέρας του. Βρέθηκε δολοφονημένη στις 22 Ιουνίου 1958. Το κορμί της πετάχτηκε σε έναν αυτοκινητόδρομο, σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο του Λος Άντζελες. Ο δολοφόνος δεν βρέθηκε και η υπόθεση έκλεισε. Ήταν μια απεχθής ανθρωποκτονία, από αυτές πού καταγράφονται στις πίσω σελίδες των εφημερίδων και κανείς δεν τη θυμάται πια. Εκτός από τον γιο της, που παίρνει αφορμή για να μας συστήσει ένα καθαρά προσωπικό αφήγημα.
Ο Φίλιπ Κερ έγινε γνωστός στην Ευρώπη και στη χώρα μας χάρη στην «Τριλογία του Βερολίνου» (εκδ. Κέδρος). Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα δύο βιβλία του. Ένα παλιότερο σε νέα έκδοση «Το ψοφίμι»(μετ: Δημήτρης Κωνσταντίνου, εκδ.Ολκός) και ένα νεώτερο , το «Φλόγα που καίει» (μετ: Γιώργος Κυριαζής, εκδ.Κέδρος). Και τα δύο διαδραματίζονται μακριά από το γνώριμο βερολινέζικο τοπίο. Στο «Ψοφίμι» η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αγία Πετρούπολη με ήρωα τον αστυνόμο «Γκρούσκο» (με αυτόν τον τίτλο γυρίστηκαν τρία επεισόδια στο BBC) ενώ στο «Φλόγα που καίει» η δράση μεταφέρεται στην Αργεντινή με ήρωα τον δημοφιλή ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο Λάσλο Κρασναχορκάι στο «Πόλεμος και πόλεμος» (Πόλις, μετ: Ι. Αβραμίδου) περιγράφει την σημερινή ανθρώπινη συνθήκη: πόλεμος παντού και μόνον πόλεμος. Μέσα από την ιστορία τεσσάρων ηρώων που κυκλοφορούν ανά τους αιώνες περιγράφεται η παντοδυναμία του πολέμου.Το βιβλίο τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Μπούκερ.
Πρόσφατα μας επισκέφθηκε ο Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκεζ για να προμοτάρει το βιβλίο του «Οι πληροφοριοδότες» (Ίκαρος, μετ: Αχ.Κυριακίδης). Μια έρευνα για το παρελθόν της Κολομβίας βρίσκει αντίθετο τον πατέρα του συγγραφέα. Αναζητώντας την αλήθεια θα βρει ότι ο πατέρας του είναι μπλεγμένος σε παλιές ιστορίες πληροφοριοδοτών, γεγονός που θα σοκάρει τον ήρωα.
Ο Ουμπέρτο Έκο στο τελευταίο του βιβλίο «Φύλλο μηδέν» (Ψυχογιός, μετ: Έφη Καλλιφατίδη) αναφέρεται στον σκοτεινό κόσμο της δημοσιογραφίας, των πολιτικών παρασκηνίων και της συνωμοσιολογίας. Μια εφημερίδα με τίτλο «Αύριο» κινούμενη μεταξύ αλήθειας και ψεύτικης πραγματικότητας θέλει να χειραγωγήσει τις μελλοντικές εξελίξεις.
Ο Ζοζέ Λουίς Πεισότο στο μυθιστόρημα «Βιβλίο» (Κέδρος, μετ: Αθηνά Ψυλλιά) γράφει για την πορτογαλική μετανάστευση στη Γαλλία στη δεκαετία του ΄70. Μια μητέρα εγκαταλείπει το παιδί της σε ένα σιντριβάνι. Του υπόσχεται ότι θα επιστρέψει σε λίγα λεπτά και του δίνει να κρατά ένα βιβλίο. Η μητέρα δεν θα επιστρέψει ποτέ, έχει αποφασίσει να μετοικήσει στη Γαλλία, όπως τόσοι και τόσοι Πορτογάλοι. Το παιδί μεγαλώνει σε μια αγροτική οικογένεια και, όταν γίνεται άντρας, ερωτεύεται μια όμορφη κοπέλα. Κάποια στιγμή χωρίζουν. Οι δυο τους θα μεταναστεύσουν επίσης στη Γαλλία. Συνδετικός κρίκος το βιβλίο, που θα καταφέρει να κρατήσει ενωμένους τους δύο εραστές…
Περιμέναμε πολύ για να δούμε στην ελληνική γλώσσα τα διηγήματα του Τζόρτζ Σόντερς, «Δεκάτη Δεκεμβρίου»(Ίκαρος, μετάφραση Γ.Ι. Μπαμπασάκης). Μεταξύ ρεαλισμού και ουτοπίας ο Σόντερς δίνει μια σειρά διηγημάτων υψηλής τεχνικής.
Ο Χάουαρντ Τζέικομπσον με το «Εψιλον» (Ψυχογιός, μετ: Γ.Ι.Μπαμπασάκης) είναι μια ιστορία αγάπης όπου οι δύο βασικοί ήρωες ένας άντρας και μια γυναίκα ερωτεύονται χωρίς να ξέρουν από πού έρχονται και πού πάνε. Ο Κίβερν δε γνωρίζει γιατί ο πατέρας του πάντα του σφράγιζε τα χείλη με το χέρι όταν εκστόμιζε μια λέξη που αρχίζει από Ε. Αλλά και η Αϊλίν μεγάλωσε μέσα στο σκοτάδι σε σχέση με το ποια ήταν και από πού καταγόταν. Ένας πολύ καλός συγγραφέας που δεν έχει βρει την ανταπόκριση που του αξίζει στο ελληνικό κοινό.
Την Μιράντα Τζουλάι γνωρίζουμε με το πρώτο βιβλίο της « Ο πρώτος κακός» (Παπαδόπουλος, μετ: Χαρά Γιαννακοπούλου) όπου οι ήρωες διαμορφώνουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής που έχει δικούς του κανόνες που τους βοηθάει να αντιβαίνουν στο σύστημα. Φυσικά για τους άλλους παραμένουν από αόρατοι έως γραφικοί.
Ο Λουίς Σεπουλδέβα στη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Ο μουγκός Ουζμπέκος κι άλλες ιστορίες παρανομίας» (Όπερα, μετ: Αχ. Κυριακίδης) δίνει με ευαισθησία και χιούμορ εννέα ιστορίες έρωτα και πολιτικής που διαδραματίζονται στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα στις ταραγμένες περιοχές της λατινικής Αμερικής.
O αγαπημένος στην Ελλάδα Πασκάλ Κινιάρ μας δίνει ένα λιλιπούτειο βιβλιαράκι με τρεις ιστορίες που ακραγγίζουν τη μεγάλη αγάπη του , τη Μουσική. Τίτλος Το μάθημα μουσικής( Μελάνι,μτφρ. Γιάννης Κατσάνος).
Ο Erri De Luca στη νουβέλα του «Το βάρος της πεταλούδας»( Κέλευθος, μετ: Δέσποινα Παπαγιαννοπούλου) σε μια συμβολική ιστορία σαν παραμύθι. Η ιστορία ενός λαθροκυνηγού που κυνηγά ζώα στα βουνά, άγριος και ακοινώνητος και η παράλληλη ιστορία του βασιλιά των αγριόγιδων που νιώθει κουρασμένος και ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την ηγεσία του κοπαδιού. Αναμέτρηση με τη φύση, το χρόνο, την ανάγκη να υπάρχεις πρώτος.
Όσοι έχετε παρακολουθήσει την Γιγέν Λι θα έχετε εντυπωσιαστεί για το καταγράφει τη σκληρή ζωή στην Κίνα. Στο μυθιστόρημά της «Αντίδοτο στη μοναξιά» (Καστανιώτης, μετ: Τόνια Κοβαλένκο) έχει για ήρωες τρεις αντιφρονούντες φοιτητές, εκ των οποίων οι δύο μεταναστεύουν στις ΗΠΑ και ο τρίτος μένει στην πατρίδα του. Και οι τρεις πρέπει να βρουν τρόπους να επιβιώσουν αλλά το «παρελθόν φυγείν αδύνατον».
Αν ανατρέχετε στους κλασικούς θα σταθείτε σίγουρα στον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και την έκδοση του αριστουργήματος «Ο παίκτης»( Μίνωας, μετ: Κίρα Σίνου)μια ιστορία δύο μεγάλων παθών: του έρωτα και του τζόγου, όπου ο συνδυασμός τους συνθέτει ένα εκρηκτικό μίγμα.
Στους κλασικούς, όχι όμως τους πολύ γνωστούς θα προσθέταμε τον Αλφρέ Ντε Μυσσέ με το «Η εξομολόγηση ενός τέκνου του αιώνα» ( Printa, μετ: Μαρία Σπυριδοπούλου), που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξομολόγηση του συγγραφέα των διακυμάνσεων της σύντομης ερωτικής του σχέσης με την περίφημη Γεωργία Σάνδη, ένα διαρκές παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και ψέματος, αναζήτησης ενός άπιαστου ερωτικού ιδεώδους και η συνεχής απογοήτευση του ήρωά του.
Ο Άλάα Αλ Ασουάνι επανέρχεται με το «Η αυτοκινητιστική λέσχη της Αιγύπτου» (Πατάκης, μετ: Γιάννης Στριγκος) για να μιλήσει μέσα από μια παλιότερη εποχή, αυτή της δεκαετίας του ΄40, για μια Λέσχη των ανώτερων τάξεων ενώ στην κοινωνία κινούνται παράλληλα τα παράνομα κινήματα απελευθέρωσης. Εποχή διλημμάτων, νοσταλγικό με πολλές σημερινές συνδηλώσεις.
ΔΟΚΙΜΙΑ
Η Martha C. Nussbaum, μια από τις πιο σημαντικές φιλοσόφους διεθνώς μας δίνει το «Έρωτος γνώση»(Πατάκης, μετ: Γιώργος Λαμπράκος), ένα βιβλίο με δοκίμια της για τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία. Τα δοκίμια της αφορούν στη σχέση λογοτεχνίας και φιλοσοφίας, τη σχέση ύφους και περιεχομένου, τη φύση της ηθικής προσήλωσης και της ηθικής γνώσης και τη σχέση τους με μορφές και ύφη γραφής. Στα δοκίμια της υπερτερεί η ηθική κατανόηση που εμπεριέχει τόσο την συναισθηματική όσο και την διανοητική δραστηριότητα. Οι αναφορές της έχουν σχέση με τους αρχαίους φιλοσόφους και φθάνουν μέχρι τους μεγάλους συγγραφείς του 19- 20ου αιώνα (Χένρι Τζέημς, Μπέκετ κ.ά).
«
(Θύραθεν, μετ:Γιάννης Αβραμίδης) του Στηβ Σμιθ καταγίνεται συνοπτικά με την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη συνέχεια της από το 1917 έως το 1929. Ο συγγραφέας αφηγείται όχι μόνον τα πολιτικά γεγονότα αλλά και τις προσπάθειες αλλαγής της κοινωνίας, του τρόπου ζωής και των συνηθειών που προσπάθησε να επιβάλλει η νέα επανάσταση. Στο βιβλίο υπάρχουν ενδιαφέροντα κεφάλαια για τον εμφύλιο πόλεμο και την ίδρυση του κράτους των μπολσεβίκων, την εποχή του πολεμικού κομμουνισμού, το πείραμα της ΝΕΠ, την πολιτιστική επανάσταση, τις αλλαγές στη νεολαία, τη θρησκεία και αλλού.
Ο ιστορικός Χρήστος Καρδαράς στη μελέτη του «Ιστορία και ρεμπέτικο» (Παπαζήσης) συγκεντρώνει τραγούδια που αντανακλούν άμεσα την ελληνική ιστορία. Επιλέγει εκείνα τα τραγούδια που μιλούν για τη μετανάστευση, τη ζωή του εξωελλαδικού ελληνισμού, τους βαλκανικούς πολέμους, τον μικρασιατικό πόλεμο, τους πρόσφυγες ,τους βαλκανικούς πολέμους, τον μεσοπόλμεο, την κατοχή μέχρι την μεταπολεμική Ελλάδα.
Ο καθηγητής Δημήτρης Δημηρούλης επιμελείται μια πλήρη επισκόπηση και καταγραφή όλων των καβαφικών ποιημάτων (Κ.Π.Καβάφης, Τα Ποιήματα, Δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, Gutenberg). Tα ποιήματα παρατίθενται με πολλά σχόλια, ερμηνευτικές σημειώσεις, γραμματολογικές παρατηρήσεις, χρονολογικές υπομνηματίσεις που όλα φέρουν την υπογραφή του επιμελητή.
Ο Αντώνης Γλυτζουρής στη μελέτη του «Δια την διανοητική εξύψωσιν του λαού»(Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης) παρουσιάζει την απόπειρα του Ελ. Βενιζέλου να ιδρύσει Εθνικό Θέατρο. Μετά τη νίκη του στις εκλογές του 2010 είχε φθάσει η ώρα για μια προσπάθεια πνευματικής ανόρθωσης και η ίδρυση ενός Εθνικού Θεάτρου θα ήταν μια σημαντική τομή στην ελληνική κοινωνική και πνευματική ζωή. Η υπόθεση δεν ήτο εύκολη και οι αντιδράσεις πολλές. Τα αρχεία του Βενιζέλου προσφέρουν πολύ υλικό που λειτουργεί και ως μια λοξή ματιά στην κοινωνία και την σκέψη της εποχής.
Τι είναι ο συντηρητισμός; Ο φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης στη μελέτη του «Συντηρητισμός- ιστορικό περιεχόμενο και παρακμή» (Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, μετ: Λ.Αναγνώστου) μελετάει το ρεύμα αυτό από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης μέχρι τις νεότερες μέρες. Η μελέτη αυτή μεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Για τον Μέγα Αλέξανδρο, μια προσωπικότητα που συγκινεί και προτρέπει πάντα να διαβαστεί οτιδήποτε αφορά σε αυτόν κυκλοφόρησαν πρόσφατα δύο ογκώδη αλλά άκρως ενδιαφέροντα βιβλία. Το πρώτο των αδελφών Ήρκου και Στάντη Αποστολίδη τιτλοφορείται «Μέγας Αλέξανδρος- Οι πρώτες πηγές» (Gutenberg). Πρόκειται για μια καταγραφή όλων των αποσπασμάτων των αρχαίων ιστορικών που αναφέρονται στον μακεδόνα στρατηλάτη με αναλυτική εισαγωγή, σχόλια, παραπομπές και φυσικά τη μετάφρασή τους στην τρέχουσα ελληνική. Το δεύτερο βιβλίο είναι της ελληνίστριας Κορίν Ζουαννό έχει τίτλο «Το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου» (ΜΙΕΤ, μετ: Μαρίνα Λουκάκη) και παρακολουθεί τη ζωή και τις μεταμορφώσεις του μέσα από ένα πλήθος πηγών. Γραμμένο σε ρέουσα γλώσσα διαβάζεται και ως γοητευτικό παραμύθι.
Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήµης του Πανεπιστηµίου Yale Στάθης Ν. Καλύβας µε το βιβλίο «Καταστροφές και θρίαμβοι» (Παπαδόπουλος) επιχειρεί μια σφαιρική και ρηξικέλευθη αποτίµηση της ιστορικής πορείας της σύγχρονης Ελλάδας που εντάσσει τη σηµερινή κρίση σε ένα πλαίσιο ιστορικής διάρκειας, από την κατάκτηση της ανεξαρτησίας ως σήµερα.
Ο H.G.Wells γράφει τη «Σύντομη ιστορία του κόσμου» (Κέδρος, μετ: Γιώργος Μαραγκός) ξεκινώντας από την καταγωγή της γης μέχρι τον Πρώτο παγκόσμιο πολεμο. Στρωτή αφήγηση σαν μυθιστόρημα.
επιμέλεια: Γιάννης Ν. Μπασκόζος
πηγή: oanagnostis.gr
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης στο «Μεθόριος ζωή»(Πατάκης)επιλέγει μια «προβληματική» ηρωίδα , τη Ζωή που όμως η ζωή δεν την πάει. Σέρνει μαζί της το κακό. Δασκάλα στην παραμεθόριο περιοχή του Έβρου έρχεται αντιμέτωπη με πολλές αντιξοότητες και κυρίως με τον ίδιο τον αυτό της. Με ευαισθησία και νοσταλγία ο συγγραφέας ανατέμνει την άτυχη δεκαετία του ΄80 και φανερώνει γι άλλη μια φορά , όπως και στα προηγούμενα έργα του, πόσο ευαίσθητα πλάσματα είναι οι γυναίκες και πόσο βαθιά τραυματίζονται από τη ζωή.
O Θανάσης Χειμωνάς στο «Αίτημα φιλίας» (Πατάκης) παίζει με το διαδίκτυο, τη φαντασίωση, το πριν και το μετά ενός γεγονότος με ήρωες τρείς νέους στο κέντρο της Αθήνας.
Ο Σπύρος Γιανναράς στη συλλογή διηγημάτων του «Ο βασιλιάς έρχεται όποτε του καπνίσει»(Άγρα) έχει επίκεντρο τον έρωτα και την απόρριψη. Έντεκα διηγήματα που συμπληρώνονται στο τέλος με ένα ολιγοσέλιδο δοκίμιο για την τέχνη της μικρής φόρμας.
Διηγήματα έγραψε και ο Ηλίας Παπαμόσχος, «Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες»(Κίχλη) με φόντο την ελληνική επαρχία της βόρειας Ελλάδας. Δεσπόζουν η φύση, η παράδοση, ο χρόνος και ο πόνος. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν ποιητικό λόγο που τονίζει αυτά τα «ξεχασμένα» θέματα του.
Ο Βασίλης Γκουρογιάννης στο «Σενάριο αθανασίας» (Μεταίχμιο) γράφει ένα από τα πιο περίεργα και γοητευτικά μυθιστορήματα που θα διαβάσουμε φέτος. Ο ήρωας μεταπλάθει το ερωτικό ένστικτο σε αισθητική δημιουργία με πολλές συνδηλώσεις και αναφορές. Ο ήρωας του Παναγιώτης Ζαφείρης χρησιμοποιεί την τέχνη ως ασπίδα ανάμεσα στον εαυτό του και την εκάστοτε ποθητή γυναίκα.Ο Χρίστος Βούζας είναι πρωτοεμφανιζόμενος και μόλις εκδόθηκε το βιβλίο του «Ιστορίες με κακό τέλος» (Φαρφουλάς), επτά διηγήματα ευφάνταστα, με ανατρεπτικό τέλος, με ζοφερό ορισμένες φορές κλίμα και πολύ χιούμορ.
Ο βραβευμένος Θοδωρής Ρακόπουλος περνάει από την ποίηση στην πεζογραφία με μια μικρή συλλογή διηγημάτων που φέρουν τον τίτλο «Νυχτερίδα στην τσέπη» (Νεφέλη) και αποδεικνύεται ότι είναι ευφάνταστος και εξίσου ικανός. Κείμενα με ήρωες φευγάτους, περίεργους σε καταστάσεις μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας.
Η Κάλλια Παπαδάκη στο μυθιστόρημά της «Δενδρίτες» (Πόλις) μας μεταφέρει σε μια φτωχική αμερικάνικη επαρχία στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ στα 1980 η Μίνι και η Λητώ ενηλικιώνονται σε μια εποχή που έχει καταρρεύσει το αμερικάνικο όνειρο παρασύροντας τις προηγούμενες γενιές και τις προσδοκίες τους.
Η Λένα Κιτσοπούλου βραβευμένη ως διηγηματογράφος (Διαβάζω, 2006) και δημοφιλής ως θεατρική συγγραφέας (Μ.Α.ΙΡ.Ο.Υ.Λ.Α.) επιβεβαιώνει τον προκλητικό της λόγο και στη νέα συλλογή της διηγημάτων με τίτλο ‘Το μάτι του ψαριού» (Μεταίχμιο). Οι ήρωες των ιστοριών θα δοκιμαστούν από την σκληρότητα της ύπαρξης τους.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Τον Ζιλ Βενσάν τον γνωρίσαμε με το «Ντζεμπέλ» βραβευμένο με το Europolar 2014 και τώρα επανασυστήνεται στους φίλους του αστυνομικού μυθιστορήματος με το νέο μυθιστόρημα «Το φιλί του θανάτου» (Καστανιώτης, μετ: Ρίτα Κολαϊτη). Με φόντο τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο δίνει μια ισχυρή αστυνομική ίντριγκα όπου συνυπάρχει η τραγωδία με τον έρωτα, η τρέλα με την εκδίκηση, η μνήμη με τη σκληρότητα του χρόνου.
Τα εγκλήματα πάθους συγκινούν πάντα την αστυνομογραφία. Στο «Ερωτικά εγκλήματα»(Πατάκης) οκτώ γνωστοί έλληνες συγγραφείς , η πλειονότητα των οποίων δεν έχει σχέση με το αστυνομικό μυθιστόρημα, εντρυφούν στην νουάρ ατμόσφαιρα δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους σε αυτό το είδος πεζογραφίας, Είναι η Σώτη Τριανταφύλλου, ο Χρήστος Οικονόμου, η Μαρία Μήτσορα, ο Κώστας Καβανόζης, ο Χρίστος Κυθρεώτης, η Ελένη Γιαννακάκη, ο Γιάννης Ατζακάς και ο Τεύκρος Μιχαηλίδης – ο μόνος που γράφει σταθερά αστυνομικό μυθιστόρημα. Οι γραφές τους διαφορετικές, αλλού εξομολογητικές, σε άλλους ρεαλιστικές- ωμές, κάπου κλασικές αστυνομικές.
«H Πηνελόπη των τρένων» (Μεταίχμιο) , μια υπόθεση του ερευνητή Παύλου Γ. γνωστού και από προηγούμενα βιβλία της Μαρλένας Πολιτοπούλου, είναι ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα που στηρίζεται στην αποκάλυψη του δολοφόνου στη βάση της συλλογής στοιχείων από διαφορετικά πρόσωπα και της διασταύρωσης πηγών και ερμηνειών. Η διαφορά είναι ότι η Μαρλένα Πολιτοπούλου αρέσκεται να εντρυφά στην ελληνική ιστορία και να της δίνει όχι μόνον ως φόντο αλλά και ως πτυχή στην αφηγούμενη ιστορία και τις περιπλοκές της. Σε αυτό το βιβλίο διαλέγει την μεταπολεμική εποχή των μεταναστών στη Γερμανία, την εποχή που μεσουρανούσε ο Καζαντζίδης
« Το μπλε δωμάτιο» (Άγρα,μετ: Αργυρώ Μακάρωφ) του Ζωρζ Σιμενόν ανήκουν στη σειρά νουάρ χωρίς τον αστυνόμο Μαιγκρέ και είναι από τα καλύτερα και όπου πιστοποιείται ότι ο Σιμενόν είναι πρώτα λογοτέχνης και μετά αστυνομικός συγγραφέας. Κάτι που ισχύει για ελάχιστους. Στο «μπλε δωμάτιο» οι δύο εραστές συζητούν για την ελευθερία τους. Αλλά μόνον ο ένας τη διαλέγει για να την χάσουν τελικά και οι δυο.Ο Μπερνχαρτ Σλινκ στο «Η γυναίκα στη σκάλα»( Κριτική, μετ: Απόστολος Στραγαλυνός) με αφορμή έναν διάσημο πίνακα χαμένο για χρόνια θα αναπτύξει το αγαπημένο του θέμα της απόδοσης δικαιοσύνης στο πλαίσιο της ερωτικής προδοσίας μιας γυναίκας προς τρεις άνδρες.
Ο Τζέημς Ελρόι στα «Σκοτάδια μου»(Άγρα, μετ: Ανδρέας Αποστολίδης) αφηγείται την ιστορία της μητέρας του. Βρέθηκε δολοφονημένη στις 22 Ιουνίου 1958. Το κορμί της πετάχτηκε σε έναν αυτοκινητόδρομο, σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο του Λος Άντζελες. Ο δολοφόνος δεν βρέθηκε και η υπόθεση έκλεισε. Ήταν μια απεχθής ανθρωποκτονία, από αυτές πού καταγράφονται στις πίσω σελίδες των εφημερίδων και κανείς δεν τη θυμάται πια. Εκτός από τον γιο της, που παίρνει αφορμή για να μας συστήσει ένα καθαρά προσωπικό αφήγημα.
Ο Φίλιπ Κερ έγινε γνωστός στην Ευρώπη και στη χώρα μας χάρη στην «Τριλογία του Βερολίνου» (εκδ. Κέδρος). Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα δύο βιβλία του. Ένα παλιότερο σε νέα έκδοση «Το ψοφίμι»(μετ: Δημήτρης Κωνσταντίνου, εκδ.Ολκός) και ένα νεώτερο , το «Φλόγα που καίει» (μετ: Γιώργος Κυριαζής, εκδ.Κέδρος). Και τα δύο διαδραματίζονται μακριά από το γνώριμο βερολινέζικο τοπίο. Στο «Ψοφίμι» η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αγία Πετρούπολη με ήρωα τον αστυνόμο «Γκρούσκο» (με αυτόν τον τίτλο γυρίστηκαν τρία επεισόδια στο BBC) ενώ στο «Φλόγα που καίει» η δράση μεταφέρεται στην Αργεντινή με ήρωα τον δημοφιλή ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ο Λάσλο Κρασναχορκάι στο «Πόλεμος και πόλεμος» (Πόλις, μετ: Ι. Αβραμίδου) περιγράφει την σημερινή ανθρώπινη συνθήκη: πόλεμος παντού και μόνον πόλεμος. Μέσα από την ιστορία τεσσάρων ηρώων που κυκλοφορούν ανά τους αιώνες περιγράφεται η παντοδυναμία του πολέμου.Το βιβλίο τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Μπούκερ.
Πρόσφατα μας επισκέφθηκε ο Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκεζ για να προμοτάρει το βιβλίο του «Οι πληροφοριοδότες» (Ίκαρος, μετ: Αχ.Κυριακίδης). Μια έρευνα για το παρελθόν της Κολομβίας βρίσκει αντίθετο τον πατέρα του συγγραφέα. Αναζητώντας την αλήθεια θα βρει ότι ο πατέρας του είναι μπλεγμένος σε παλιές ιστορίες πληροφοριοδοτών, γεγονός που θα σοκάρει τον ήρωα.
Ο Ουμπέρτο Έκο στο τελευταίο του βιβλίο «Φύλλο μηδέν» (Ψυχογιός, μετ: Έφη Καλλιφατίδη) αναφέρεται στον σκοτεινό κόσμο της δημοσιογραφίας, των πολιτικών παρασκηνίων και της συνωμοσιολογίας. Μια εφημερίδα με τίτλο «Αύριο» κινούμενη μεταξύ αλήθειας και ψεύτικης πραγματικότητας θέλει να χειραγωγήσει τις μελλοντικές εξελίξεις.
Ο Ζοζέ Λουίς Πεισότο στο μυθιστόρημα «Βιβλίο» (Κέδρος, μετ: Αθηνά Ψυλλιά) γράφει για την πορτογαλική μετανάστευση στη Γαλλία στη δεκαετία του ΄70. Μια μητέρα εγκαταλείπει το παιδί της σε ένα σιντριβάνι. Του υπόσχεται ότι θα επιστρέψει σε λίγα λεπτά και του δίνει να κρατά ένα βιβλίο. Η μητέρα δεν θα επιστρέψει ποτέ, έχει αποφασίσει να μετοικήσει στη Γαλλία, όπως τόσοι και τόσοι Πορτογάλοι. Το παιδί μεγαλώνει σε μια αγροτική οικογένεια και, όταν γίνεται άντρας, ερωτεύεται μια όμορφη κοπέλα. Κάποια στιγμή χωρίζουν. Οι δυο τους θα μεταναστεύσουν επίσης στη Γαλλία. Συνδετικός κρίκος το βιβλίο, που θα καταφέρει να κρατήσει ενωμένους τους δύο εραστές…
Περιμέναμε πολύ για να δούμε στην ελληνική γλώσσα τα διηγήματα του Τζόρτζ Σόντερς, «Δεκάτη Δεκεμβρίου»(Ίκαρος, μετάφραση Γ.Ι. Μπαμπασάκης). Μεταξύ ρεαλισμού και ουτοπίας ο Σόντερς δίνει μια σειρά διηγημάτων υψηλής τεχνικής.
Ο Χάουαρντ Τζέικομπσον με το «Εψιλον» (Ψυχογιός, μετ: Γ.Ι.Μπαμπασάκης) είναι μια ιστορία αγάπης όπου οι δύο βασικοί ήρωες ένας άντρας και μια γυναίκα ερωτεύονται χωρίς να ξέρουν από πού έρχονται και πού πάνε. Ο Κίβερν δε γνωρίζει γιατί ο πατέρας του πάντα του σφράγιζε τα χείλη με το χέρι όταν εκστόμιζε μια λέξη που αρχίζει από Ε. Αλλά και η Αϊλίν μεγάλωσε μέσα στο σκοτάδι σε σχέση με το ποια ήταν και από πού καταγόταν. Ένας πολύ καλός συγγραφέας που δεν έχει βρει την ανταπόκριση που του αξίζει στο ελληνικό κοινό.
Την Μιράντα Τζουλάι γνωρίζουμε με το πρώτο βιβλίο της « Ο πρώτος κακός» (Παπαδόπουλος, μετ: Χαρά Γιαννακοπούλου) όπου οι ήρωες διαμορφώνουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ζωής που έχει δικούς του κανόνες που τους βοηθάει να αντιβαίνουν στο σύστημα. Φυσικά για τους άλλους παραμένουν από αόρατοι έως γραφικοί.Ο Λουίς Σεπουλδέβα στη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Ο μουγκός Ουζμπέκος κι άλλες ιστορίες παρανομίας» (Όπερα, μετ: Αχ. Κυριακίδης) δίνει με ευαισθησία και χιούμορ εννέα ιστορίες έρωτα και πολιτικής που διαδραματίζονται στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα στις ταραγμένες περιοχές της λατινικής Αμερικής.
O αγαπημένος στην Ελλάδα Πασκάλ Κινιάρ μας δίνει ένα λιλιπούτειο βιβλιαράκι με τρεις ιστορίες που ακραγγίζουν τη μεγάλη αγάπη του , τη Μουσική. Τίτλος Το μάθημα μουσικής( Μελάνι,μτφρ. Γιάννης Κατσάνος).
Ο Erri De Luca στη νουβέλα του «Το βάρος της πεταλούδας»( Κέλευθος, μετ: Δέσποινα Παπαγιαννοπούλου) σε μια συμβολική ιστορία σαν παραμύθι. Η ιστορία ενός λαθροκυνηγού που κυνηγά ζώα στα βουνά, άγριος και ακοινώνητος και η παράλληλη ιστορία του βασιλιά των αγριόγιδων που νιώθει κουρασμένος και ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την ηγεσία του κοπαδιού. Αναμέτρηση με τη φύση, το χρόνο, την ανάγκη να υπάρχεις πρώτος.
Όσοι έχετε παρακολουθήσει την Γιγέν Λι θα έχετε εντυπωσιαστεί για το καταγράφει τη σκληρή ζωή στην Κίνα. Στο μυθιστόρημά της «Αντίδοτο στη μοναξιά» (Καστανιώτης, μετ: Τόνια Κοβαλένκο) έχει για ήρωες τρεις αντιφρονούντες φοιτητές, εκ των οποίων οι δύο μεταναστεύουν στις ΗΠΑ και ο τρίτος μένει στην πατρίδα του. Και οι τρεις πρέπει να βρουν τρόπους να επιβιώσουν αλλά το «παρελθόν φυγείν αδύνατον».
Αν ανατρέχετε στους κλασικούς θα σταθείτε σίγουρα στον Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και την έκδοση του αριστουργήματος «Ο παίκτης»( Μίνωας, μετ: Κίρα Σίνου)μια ιστορία δύο μεγάλων παθών: του έρωτα και του τζόγου, όπου ο συνδυασμός τους συνθέτει ένα εκρηκτικό μίγμα.
Στους κλασικούς, όχι όμως τους πολύ γνωστούς θα προσθέταμε τον Αλφρέ Ντε Μυσσέ με το «Η εξομολόγηση ενός τέκνου του αιώνα» ( Printa, μετ: Μαρία Σπυριδοπούλου), που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξομολόγηση του συγγραφέα των διακυμάνσεων της σύντομης ερωτικής του σχέσης με την περίφημη Γεωργία Σάνδη, ένα διαρκές παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και ψέματος, αναζήτησης ενός άπιαστου ερωτικού ιδεώδους και η συνεχής απογοήτευση του ήρωά του.
Ο Άλάα Αλ Ασουάνι επανέρχεται με το «Η αυτοκινητιστική λέσχη της Αιγύπτου» (Πατάκης, μετ: Γιάννης Στριγκος) για να μιλήσει μέσα από μια παλιότερη εποχή, αυτή της δεκαετίας του ΄40, για μια Λέσχη των ανώτερων τάξεων ενώ στην κοινωνία κινούνται παράλληλα τα παράνομα κινήματα απελευθέρωσης. Εποχή διλημμάτων, νοσταλγικό με πολλές σημερινές συνδηλώσεις.
ΔΟΚΙΜΙΑ
Η Martha C. Nussbaum, μια από τις πιο σημαντικές φιλοσόφους διεθνώς μας δίνει το «Έρωτος γνώση»(Πατάκης, μετ: Γιώργος Λαμπράκος), ένα βιβλίο με δοκίμια της για τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία. Τα δοκίμια της αφορούν στη σχέση λογοτεχνίας και φιλοσοφίας, τη σχέση ύφους και περιεχομένου, τη φύση της ηθικής προσήλωσης και της ηθικής γνώσης και τη σχέση τους με μορφές και ύφη γραφής. Στα δοκίμια της υπερτερεί η ηθική κατανόηση που εμπεριέχει τόσο την συναισθηματική όσο και την διανοητική δραστηριότητα. Οι αναφορές της έχουν σχέση με τους αρχαίους φιλοσόφους και φθάνουν μέχρι τους μεγάλους συγγραφείς του 19- 20ου αιώνα (Χένρι Τζέημς, Μπέκετ κ.ά).
«
(Θύραθεν, μετ:Γιάννης Αβραμίδης) του Στηβ Σμιθ καταγίνεται συνοπτικά με την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη συνέχεια της από το 1917 έως το 1929. Ο συγγραφέας αφηγείται όχι μόνον τα πολιτικά γεγονότα αλλά και τις προσπάθειες αλλαγής της κοινωνίας, του τρόπου ζωής και των συνηθειών που προσπάθησε να επιβάλλει η νέα επανάσταση. Στο βιβλίο υπάρχουν ενδιαφέροντα κεφάλαια για τον εμφύλιο πόλεμο και την ίδρυση του κράτους των μπολσεβίκων, την εποχή του πολεμικού κομμουνισμού, το πείραμα της ΝΕΠ, την πολιτιστική επανάσταση, τις αλλαγές στη νεολαία, τη θρησκεία και αλλού.Ο ιστορικός Χρήστος Καρδαράς στη μελέτη του «Ιστορία και ρεμπέτικο» (Παπαζήσης) συγκεντρώνει τραγούδια που αντανακλούν άμεσα την ελληνική ιστορία. Επιλέγει εκείνα τα τραγούδια που μιλούν για τη μετανάστευση, τη ζωή του εξωελλαδικού ελληνισμού, τους βαλκανικούς πολέμους, τον μικρασιατικό πόλεμο, τους πρόσφυγες ,τους βαλκανικούς πολέμους, τον μεσοπόλμεο, την κατοχή μέχρι την μεταπολεμική Ελλάδα.
Ο καθηγητής Δημήτρης Δημηρούλης επιμελείται μια πλήρη επισκόπηση και καταγραφή όλων των καβαφικών ποιημάτων (Κ.Π.Καβάφης, Τα Ποιήματα, Δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, Gutenberg). Tα ποιήματα παρατίθενται με πολλά σχόλια, ερμηνευτικές σημειώσεις, γραμματολογικές παρατηρήσεις, χρονολογικές υπομνηματίσεις που όλα φέρουν την υπογραφή του επιμελητή.
Ο Αντώνης Γλυτζουρής στη μελέτη του «Δια την διανοητική εξύψωσιν του λαού»(Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης) παρουσιάζει την απόπειρα του Ελ. Βενιζέλου να ιδρύσει Εθνικό Θέατρο. Μετά τη νίκη του στις εκλογές του 2010 είχε φθάσει η ώρα για μια προσπάθεια πνευματικής ανόρθωσης και η ίδρυση ενός Εθνικού Θεάτρου θα ήταν μια σημαντική τομή στην ελληνική κοινωνική και πνευματική ζωή. Η υπόθεση δεν ήτο εύκολη και οι αντιδράσεις πολλές. Τα αρχεία του Βενιζέλου προσφέρουν πολύ υλικό που λειτουργεί και ως μια λοξή ματιά στην κοινωνία και την σκέψη της εποχής.
Τι είναι ο συντηρητισμός; Ο φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης στη μελέτη του «Συντηρητισμός- ιστορικό περιεχόμενο και παρακμή» (Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, μετ: Λ.Αναγνώστου) μελετάει το ρεύμα αυτό από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης μέχρι τις νεότερες μέρες. Η μελέτη αυτή μεταφράζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Για τον Μέγα Αλέξανδρο, μια προσωπικότητα που συγκινεί και προτρέπει πάντα να διαβαστεί οτιδήποτε αφορά σε αυτόν κυκλοφόρησαν πρόσφατα δύο ογκώδη αλλά άκρως ενδιαφέροντα βιβλία. Το πρώτο των αδελφών Ήρκου και Στάντη Αποστολίδη τιτλοφορείται «Μέγας Αλέξανδρος- Οι πρώτες πηγές» (Gutenberg). Πρόκειται για μια καταγραφή όλων των αποσπασμάτων των αρχαίων ιστορικών που αναφέρονται στον μακεδόνα στρατηλάτη με αναλυτική εισαγωγή, σχόλια, παραπομπές και φυσικά τη μετάφρασή τους στην τρέχουσα ελληνική. Το δεύτερο βιβλίο είναι της ελληνίστριας Κορίν Ζουαννό έχει τίτλο «Το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου» (ΜΙΕΤ, μετ: Μαρίνα Λουκάκη) και παρακολουθεί τη ζωή και τις μεταμορφώσεις του μέσα από ένα πλήθος πηγών. Γραμμένο σε ρέουσα γλώσσα διαβάζεται και ως γοητευτικό παραμύθι.
Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήµης του Πανεπιστηµίου Yale Στάθης Ν. Καλύβας µε το βιβλίο «Καταστροφές και θρίαμβοι» (Παπαδόπουλος) επιχειρεί μια σφαιρική και ρηξικέλευθη αποτίµηση της ιστορικής πορείας της σύγχρονης Ελλάδας που εντάσσει τη σηµερινή κρίση σε ένα πλαίσιο ιστορικής διάρκειας, από την κατάκτηση της ανεξαρτησίας ως σήµερα.
Ο H.G.Wells γράφει τη «Σύντομη ιστορία του κόσμου» (Κέδρος, μετ: Γιώργος Μαραγκός) ξεκινώντας από την καταγωγή της γης μέχρι τον Πρώτο παγκόσμιο πολεμο. Στρωτή αφήγηση σαν μυθιστόρημα.
επιμέλεια: Γιάννης Ν. Μπασκόζος
πηγή: oanagnostis.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου