Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για ένα επτάλεπτο που παρακολούθησε σήμερα και θα του μείνει αξέχαστο όσα παιχνίδια κι αν παρακολουθήσει στη ζωή του…
Πρώτο στημένο στο 1’ ο Τζέραρντ, 1-0 με προβολή ο Σκρτελ. Δεύτερο στημένο (κόρνερ) ο Τζέραρντ στο 10’, 2-0 με εκπληκτική φαλτσαριστή κεφαλιά στο «Γ» ο Σκρτελ. Και μετά, από το 10’ ως το 20’, δύο χαμένα τετ α τετ, ένα δοκάρι σε οβίδα του Σουάρες εκτός περιοχής, δύο γκολ σε κόντρα επίθεση από κλεψίματα στη μεσαία γραμμή: το βλέπεις και δεν το πιστεύεις. Το παρακολουθείς και ο λογισμός σου τρέχει στο τι έχεις δει στη ζωή σου από ποδόσφαιρο. Ηταν 4-0 στο 20’, τελείωσε 5-1. Λίγη σημασία έχει. Στη μνήμη θα χαραχτεί για πάντα αυτό το επτάλεπτο από το 13’ ως το 20’, όταν η Λίβερπουλ σε κάθε επίθεση πήγαινε για γκολ. Είτε ήταν σε «σετ» παιχνίδι, είτε σε κόντρα επίθεση, ως προϊόν πίεσης στη μεσαία γραμμή και άμεσης πάσας σε έναν εκ ων Σουάρες – Στέρλινγκ – Στάριτζ.
Ηταν απίστευτο, αλλά η τετράδα των έξοχων χειριστών της μπάλας Εζίλ - Αρτέτα – Καθόρλα – Γουίλσιρ δεν προλάβαινε να δώσει πάσα! Πάνω στο κοντρόλ έπεφταν σαν δαιμονισμένοι δύο και τρεις! Σχεδόν πάντα ο πανταχού παρών Χέντερσον, μερικές φορές ο Τζέραρντ, περισσότερες ένας από τους δύο ακραίους επιθετικούς. Kόψιμο/κλέψιμο, πάσα στην «πλάτη» των στόπερ ή των ακραίων μπακ, γεια σας. Και μια και δυο και τρεις και πέντε φορές.
Μα η Αρσεναλ συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Δεν άλλαξε τίποτα απολύτως! Να παίξει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς; Ποτέ! Να βάλει τον Γκιμπς ή τον Ροζίτσκι, αντικαθιστώντας έναν εκ των εξαφανισμένων στο γήπεδο Τσάμπερλεϊν/ Καθόρλα; Όχι. Να βγάλει έναν εκ των δυο στόπερ (Κοσιελνί – Μετερσάκερ); Όχι. Σκεφτόμουν σε εκείνο το απίστευτο δεκάλεπτο: τι μπορεί να κάνει τώρα ο κόουτς;
Δεν έβλεπα το γλέντι των Liverpoolians. Η σκέψη έτρεχε στο τι μπορούσε να κάνει ο Βενγκέρ. Η απάντηση είναι η εξής: τί-πο-τα. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που κάθεσαι και βλέπεις να τα τρως απανωτά. Δεν προλαβαίνεις να αντιδράσεις όταν ο αντίπαλος σου κάνει μια ευκαιρία ανά δίλεπτο. Μόλις έχει αρχίσει το ματς! Δεν είναι στο 30’, ούτε στο 60’. Είναι στο 10’. Τάιμ άουτ ως γνωστόν στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Θα μπορούσε να κάνει μια αλλαγή για να «σπάσει» τον δαιμονιώδη ρυθμό; Θα μπορούσε κάποιος παίκτης (όπως θα γινόταν σίγουρα σε ένα από τα πρωταθλήματα του νότου) να προσποιηθεί τον τραυματία για να σταματήσει το ματς για δύο λεπτά, μπας και καθαρίσει το μυαλό και προκύψει μια μίνι ανασύνταξη και ένα «συμμάζεμα»; Ισως.
Δεν το έκανε αυτή η καλοδουλεμένη Αρσεναλ, που δεν μπορεί να «σταυρώσει» νίκη επί μεγάλου αντιπάλου για δύο λόγους: το βάθος της αξιοπιστίας στο ρόστερ της και η έλλειψη ποδοσφαιρικών προσωπικοτήτων.
Ποιοι έχουν το ειδικό βάρος για να σηκώσουν την υπέρβαρη ομπρέλα στην καταιγίδα; Ο Εζίλ και ο Ζιρού; Οι στόπερ; Ο Σανιά; Μόνο ένας θα μπορούσε. Ο Αρτέτα. Μα με έναν δεν… γίνεται δουλειά. Το έχει ξαναπάθει. Εχει φάει και πέντε και έξι. Και οκτώ από την Γιουνάιτεντ. Γιατί έχει σύνολο. Δεν έχει, όμως, παίκτες με «ειδικό βάρος». Και πάλι όμως! Ποτέ 4, που θα μπορούσαν να ήταν έξι, σε 20 λεπτά.
Μιλάμε για την Αρσεναλ του κορυφαίου ποδοσφαιρικού δασκάλου. Όχι για τον Παναθηναϊκό του Μαλεζάνι με τον Δάρλα και τον Λεοντίου (αυτό το ματς μου ήρθε στο μυαλό, αυτό το 5-0 που θα μπορούσε να είναι 10-0 στο «Καμπ Νου» αν δεν είχε βρεθεί σε υπέροχη βραδιά ο Μάριο Γκαλίνοβιτς), ούτε για τον Ολυμπιακό του Προτάσοφ, του Ανατολάκη και του Πάντου. Η Αρσεναλ είναι! Μέχρι σήμερα επικεφαλής της Premier League.
Κι αν παίξει έτσι, με «ψηλά» την τετράδα της άμυνας και με προσπάθεια να παίξει όπως γράφει η ταυτότητά της, θα κινδυνεύσει να φάει 7-8 γκολ συνολικά στα δυο ματς με την Μπάγερν. Θα ξέρει, όμως, ότι στην υπογραφή θα γράφει «Arsenal». Κι αυτό στην Αγγλία, περιποιεί ποδοσφαιρική τιμή, ίσως σπουδαιότερη από κούπες και τίτλους.
Υ.Γ.: Ξέρω, ήταν ηλιόλουστο μεσημέρι, δεν είμαστε όλοι μερακλήδες της Premier League, ούτε είμαστε όλοι συνδρομητές της ΟΤΕ TV. Mα αξίζει για κάθε ποδοσφαιρόφιλο να ψάξει και να βρει στο youtube αυτό το δεκάλεπτο. Από το 2-0 στο 10’, ως το 4-0 στο 20’. Πιθανολογώ ότι σύντομα θα το «διαφημίσει» και η Liverpool.
· Follow me on Twitter: Seretinio
http://www.gazzetta.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου