Εδώ και χρόνια αποτελεί μια ανεξήγητη σπαζοκεφαλιά για τους επιστήμονες
Ο λόγος για μια μούμια ενός μικρού παιδιού στη Σικελία, η οποία κάθε μέρα ανοιγοκλείνει τα μάτια της!
Το ανατριχιαστικό φαινόμενο έχει καταγραφεί πολλές φορές σε βίντεο και αποτέλεσε αντικείμενο για διάφορες μεταφυσικές εικασίες για μερικά χρόνια.
Ιταλικές εφημερίδες (αλλά και άλλα διεθνή ΜΜΕ) αναφέρουν αυτήν την εβδομάδα, ότι για μια ακόμα φορά, η Ροζαλία Λομπάρντο, το δίχρονο κορίτσι που πέθανε από πνευμονία το 1920, κούνησε τα βλέφαρά της αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε μία στιγμή τα άνοιξε για να αποκαλύψει τα καλοδιατηρημένα μπλε μάτια της.
Πρόκειται για μια από τις πιο καλοδιατηρημένες μούμιες του κόσμου. Η Ροζαλία είναι η πιο διάσημη μεταξύ των περίπου 8.000 χιλιάδων που βρίσκονται στις κατακόμβες κάτω από το μοναστήρι των Καπουτσίνων στο Παλέρμο της Σικελίας.
Μάλιστα της έχει δοθεί το παρατσούκλι «Ωραία Κοιμωμένη» καθώς μοιάζει σαν να κοιμάται μέσα στο γυάλινο φέρετρο.
Για το ανατριχιαστικό φαινόμενο με τα μάτια της που έχει προβληματίσει πολύ κόσμο, αρχαιολόγοι, όπως ο επιμελητής των κατακόμβων Ντάριο Πιομπίνο Μασκάλο εξηγούν: «Είναι μια οφθαλμαπάτη που παράγεται από το φως που φιλτράρεται μέσω των πλευρικών παραθύρων και κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να αλλάξει. Τα μάτια της δεν είναι εντελώς κλειστά. Δεν ήταν ποτέ».
Η ανθρωπολόγος ανακάλυψε το πραγματικό μυστικό της Ροζαλία το 2009, όταν ανακάλυψε το μυστηριώδη τύπο που χρησιμοποιείται για την καταπληκτική διατήρησή της.
Το μυστικό της ομορφιάς της μικρής Ροζαλίας θάφτηκε μαζί με τον φημισμένο ταριχευτή Αλφρέντο Σαλάφια, ο οποίος δεν αποκάλυψε ποτέ τον τρόπο με τον οποίο διατήρησε το σώμα της μικρής αναλλοίωτο στο χρόνο.
Η ιστορία της Ροζαλίας ξεκίνησε όταν ο πατέρας της, στρατηγός Μάριο Λομπάρντο, αρνήθηκε να δεχθεί το θάνατο της κόρης του και την ιδέα ότι δεν θα την ξαναδεί ποτέ. Έτσι, σκέφτηκε να τη διατηρήσει για πάντα «ζωντανή» έστω και οπτικά. Επισκέφθηκε λοιπόν τον Αλφρέντο Σαλάφια, ο οποίος ήταν μεταξύ άλλων και χημικός. Τότε είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο ίδιος είχε ανακαλύψει μια μοναδική μέθοδο διατήρησης των πτωμάτων, μιας και ο Σαλάφια είχε κάνει αρκετές έρευνες αρχικά σε κουφάρια ζώων και ύστερα σε ανθρώπους.
Ο Αλφρέντο φαίνεται ότι δέχθηκε να κάνει τη φήμη πραγματικότητα και φρόντισε να απαλύνει τον πόνο του πατέρα. Όμως, δεν αποκάλυψε σε κανέναν το μυστικό του, το οποίο πήρε μαζί του στο θάνατο, 13 χρόνια μετά το άδικο τέλος της Ροζαλίας.
Ο πατέρας της μικρής ζήτησε στη συνέχεια από τους μοναχούς στο Παλέρμο, να δεχθούν το άψυχο κορμί της κόρης του, στην υπόγεια κρύπτη, τη γνωστή πλέον Catacombe dei Cappuccini, όπου βρίσκεται ακόμα και σήμερα.
Το 2009 ο Πιομπίνο Μασκάλι βρήκε ένα χειρόγραφο χειρόγραφο στο οποίο αναφέρονται τα συστατικά που χρησιμοποίησε ο Σαλάφια για την μουμιοποίηση της Ροζαλία: γλυκερίνη, φορμαλίνη κορεσμένη με θειικό ψευδάργυρο και χλώριο και ένα μέρος ενός διαλύματος αλκοόλης κορεσμένης με σαλικυλικό οξύ.
Το μείγμα λειτούργησε. Η φορμόλη σκότωσε τα βακτήρια, η γλυκερίνη διατήρησε το σώμα της προστατεύοντάς την από την ξηρότητα, το σαλικυλικό οξύ σκότωσε τους μύκητες, ενώ τα άλατα ψευδαργύρου πέτρωσαν ουσιαστικά το σώμα της.
Ο Μασκάλι, ελπίζει ότι με την διευκρίνηση της διαδικασίας, θα σταματήσουν οι εικασίες και οι αστικοί μύθοι για τη «ζωντανή» μούμια που υποτίθεται ότι ανοιγοκλείνει τα μάτια της.
http://www.newsbomb.grΤο ανατριχιαστικό φαινόμενο έχει καταγραφεί πολλές φορές σε βίντεο και αποτέλεσε αντικείμενο για διάφορες μεταφυσικές εικασίες για μερικά χρόνια.
Ιταλικές εφημερίδες (αλλά και άλλα διεθνή ΜΜΕ) αναφέρουν αυτήν την εβδομάδα, ότι για μια ακόμα φορά, η Ροζαλία Λομπάρντο, το δίχρονο κορίτσι που πέθανε από πνευμονία το 1920, κούνησε τα βλέφαρά της αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε μία στιγμή τα άνοιξε για να αποκαλύψει τα καλοδιατηρημένα μπλε μάτια της.
Πρόκειται για μια από τις πιο καλοδιατηρημένες μούμιες του κόσμου. Η Ροζαλία είναι η πιο διάσημη μεταξύ των περίπου 8.000 χιλιάδων που βρίσκονται στις κατακόμβες κάτω από το μοναστήρι των Καπουτσίνων στο Παλέρμο της Σικελίας.
Μάλιστα της έχει δοθεί το παρατσούκλι «Ωραία Κοιμωμένη» καθώς μοιάζει σαν να κοιμάται μέσα στο γυάλινο φέρετρο.
Για το ανατριχιαστικό φαινόμενο με τα μάτια της που έχει προβληματίσει πολύ κόσμο, αρχαιολόγοι, όπως ο επιμελητής των κατακόμβων Ντάριο Πιομπίνο Μασκάλο εξηγούν: «Είναι μια οφθαλμαπάτη που παράγεται από το φως που φιλτράρεται μέσω των πλευρικών παραθύρων και κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να αλλάξει. Τα μάτια της δεν είναι εντελώς κλειστά. Δεν ήταν ποτέ».
Η ανθρωπολόγος ανακάλυψε το πραγματικό μυστικό της Ροζαλία το 2009, όταν ανακάλυψε το μυστηριώδη τύπο που χρησιμοποιείται για την καταπληκτική διατήρησή της.
Το μυστικό της ομορφιάς της μικρής Ροζαλίας θάφτηκε μαζί με τον φημισμένο ταριχευτή Αλφρέντο Σαλάφια, ο οποίος δεν αποκάλυψε ποτέ τον τρόπο με τον οποίο διατήρησε το σώμα της μικρής αναλλοίωτο στο χρόνο.
Η ιστορία της Ροζαλίας ξεκίνησε όταν ο πατέρας της, στρατηγός Μάριο Λομπάρντο, αρνήθηκε να δεχθεί το θάνατο της κόρης του και την ιδέα ότι δεν θα την ξαναδεί ποτέ. Έτσι, σκέφτηκε να τη διατηρήσει για πάντα «ζωντανή» έστω και οπτικά. Επισκέφθηκε λοιπόν τον Αλφρέντο Σαλάφια, ο οποίος ήταν μεταξύ άλλων και χημικός. Τότε είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο ίδιος είχε ανακαλύψει μια μοναδική μέθοδο διατήρησης των πτωμάτων, μιας και ο Σαλάφια είχε κάνει αρκετές έρευνες αρχικά σε κουφάρια ζώων και ύστερα σε ανθρώπους.
Ο Αλφρέντο φαίνεται ότι δέχθηκε να κάνει τη φήμη πραγματικότητα και φρόντισε να απαλύνει τον πόνο του πατέρα. Όμως, δεν αποκάλυψε σε κανέναν το μυστικό του, το οποίο πήρε μαζί του στο θάνατο, 13 χρόνια μετά το άδικο τέλος της Ροζαλίας.
Ο πατέρας της μικρής ζήτησε στη συνέχεια από τους μοναχούς στο Παλέρμο, να δεχθούν το άψυχο κορμί της κόρης του, στην υπόγεια κρύπτη, τη γνωστή πλέον Catacombe dei Cappuccini, όπου βρίσκεται ακόμα και σήμερα.
Το 2009 ο Πιομπίνο Μασκάλι βρήκε ένα χειρόγραφο χειρόγραφο στο οποίο αναφέρονται τα συστατικά που χρησιμοποίησε ο Σαλάφια για την μουμιοποίηση της Ροζαλία: γλυκερίνη, φορμαλίνη κορεσμένη με θειικό ψευδάργυρο και χλώριο και ένα μέρος ενός διαλύματος αλκοόλης κορεσμένης με σαλικυλικό οξύ.
Το μείγμα λειτούργησε. Η φορμόλη σκότωσε τα βακτήρια, η γλυκερίνη διατήρησε το σώμα της προστατεύοντάς την από την ξηρότητα, το σαλικυλικό οξύ σκότωσε τους μύκητες, ενώ τα άλατα ψευδαργύρου πέτρωσαν ουσιαστικά το σώμα της.
Ο Μασκάλι, ελπίζει ότι με την διευκρίνηση της διαδικασίας, θα σταματήσουν οι εικασίες και οι αστικοί μύθοι για τη «ζωντανή» μούμια που υποτίθεται ότι ανοιγοκλείνει τα μάτια της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου