Για λύση του μυστηρίου σχετικά με τον τρόπο που οι
αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τους ναούς τους, κάνει λόγο επιστημονική έρευνα,
καθώς διαπιστώθηκε ο "πρώτος γερανός" που έχει υπάρξει ποτέ παγκοσμίως.
Σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Annual of the British School at Athens,
οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν "γερανούς" 150 χρόνια νωρίτερα από
ό,τι γνωρίζαμε. Μερικοί από τους αρχαιότερους ναούς μας κατασκευάστηκαν
με τη χρήση ενός περίπλοκου συστήματος σχοινιών, μοχλών και κορμών,
περίπου πριν από 2.700 χρόνια.
Πριν από τους Έλληνες, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μεγάλες
ράμπες για να σηκώσουν τεράστια πέτρινα μπλοκ για την κατασκευή ναών και
πυραμίδων. Αυτό άλλαξε με την εφεύρεση του γερανού, ένας τρόπος τόσο
αποτελεσματικός, που δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου στο πέρασμα των
ετών.
"Η κύρια ανακάλυψη των Ελλήνων στην κατασκευαστική τεχνολογία είναι ο
γερανός. Δεν είναι γνωστό ότι οι προηγούμενοι πολιτισμοί τον
χρησιμοποιούσαν και παραμένει βασικό μηχάνημα στις κατασκευές χωρίς
σημαντικές αλλαγές εδώ και σχεδόν 25 αιώνες" δήλωσε ο αρχαιολόγος
Αλεσάντρο Πιερατίνι από το πανεπιστήμιο Notre Dame της Ιντιάνα, στις
ΗΠΑ.
Πέτρινο μπλοκ από τα αρχαίο ναό στα Ίσθμια με αυλακώσεις
ALESSANDRO PIERATTINI
Με τα μέχρι πρότινος στοιχεία που είχαμε, γνωρίζαμε ότι οι Έλληνες
σκέφτονταν την ιδέα του γερανού τον 6ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, η νέα μελέτη
δείχνει ότι γινόταν χρήση ενός πολύπλοκου συστήματος ανύψωσης σχεδόν 150
χρόνια νωρίτερα. Αυτό προέκυψε από τις αυλακώσεις που είχαν χαραχθεί σε
πέτρινους όγκους που έχουν απομείνει σε μερικούς από τους πρώτους ναούς
των αρχαίων Ελλήνων. Χτισμένες στα Ίσθμια και την Κόρινθο, οι τεράστιες
κατασκευές έγιναν με τη χρήση πέτρινων μπλοκ βάρους 400 κιλών κάποια
στιγμή τον 7ο αιώνα π.Χ.
Ανάλυση των αυλακώσεων σε συνδυασμό με πειράματα με σχοινιά όπως θα
γίνονταν σε εκείνο το σημείο της ιστορίας, αποκαλύπτει ότι οι πέτρες
έχουν ανυψωθεί και έχουν τοποθετηθεί προσεκτικά στη θέση τους.
Τα σχοινιά πέρασαν μέσα από τις αυλακώσεις και τυλίχθηκαν γύρω από την πέτρα, πριν ανασηκωθούν με ένα γερανοειδές εξάρτημα.
Πέτρινα μπλοκ σε αρχαίο ναό στα Ίσθμια με τις ίδιες αυλακώσεις
ALESSANDRO PIERATTINI
Οι τομές και τα αυλάκια σε μερικά από τα μπλοκ υποδηλώνουν ότι αυτά
μπήκαν στη θέση τους αφού άρθηκαν χρησιμοποιώντας ένα έξυπνο σύστημα
κυλίνδρων και μοχλών.
Αυτό έθεσε τη βάση για τους μεταγενέστερους, πιο πολύπλοκους γερανούς
που βοήθησαν τους Έλληνες να κατασκευάσουν γιγάντιους ναούς.
Το Τόκιο ανακηρύχθηκε η ασφαλέστερη πόλη του κόσμου από την Economist
Intelligence Unit, με βάση μια κατάταξη που εξετάζει τη δυνατότητα των
μεγαλουπόλεων να διαχειρίζονται πολλούς τομείς, από τις κλιματικές
καταστροφές μέχρι τις κυβερνοεπιθέσεις.
Η Σιγκαπούρη κατέλαβε την δεύτερη θέση ενώ άλλη μια ιαπωνική
μητρόπολη, η Οσάκα, βρίσκεται στην τρίτη. Οι ίδιες πόλεις είχαν
καταλάβει τις τρεις πρώτες θέσεις και στις δύο προηγούμενες έρευνες
(Safe Cities Index) του 2015 και του 2017.
Φέτος, η μελέτη των συνολικά 60 πόλεων που συμπεριλήφθηκαν στον
κατάλογο είχε ως στόχο να διαπιστώσει την «αστική ανθεκτικότητά» τους,
κατά πόσο δηλαδή έχουν τη δυνατότητα να ανακάμπτουν μετά από κάποιο σοκ.
Εξετάστηκαν τέσσερα είδη ασφάλειας: η ψηφιακή, των υποδομών, της υγείας
και η προσωπική.
Οι πόλεις της Ασίας και του Ειρηνικού επικρατούν στην πρώτη δεκάδα,
όπως και τα προηγούμενα χρόνια, αφού το Σίδνεϊ βρίσκεται στην πέμπτη
θέση, η Σεούλ στην όγδοη και η Μελβούρνη στην 10η. Δύο ευρωπαϊκές και
δύο βορειοαμερικανικές πόλεις συμπληρώνουν την δεκάδα, με το Άμστερνταμ
στην τέταρτη θέση (πρώτη ευρωπαϊκή πόλη) και την Κοπεγχάγη στην όγδοη.
Το Τορόντο του Καναδά βρίσκεται έκτο και ακολουθεί η Ουάσινγκτον, στην
έβδομη θέση.
Οι ασφαλέστερες πόλεις έλαβαν υψηλή βαθμολογία σε τομείς σχετικούς με
την παροχή υπηρεσιών υγείας υψηλής ποιότητας, την ύπαρξη ομάδων
αφοσιωμένων στην καταπολέμηση του κυβερνοεγκλήματος, τις αστυνομικές
περιπολίες και τον καλό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση καταστροφών.
Οι ευρωπαϊκές πόλεις, μολονότι τα πήγαν καλά στον τομέα της υγείας,
δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε ό,τι αφορά την κυβερνοασφάλεια, δηλαδή
τη δυνατότητα των πολιτών να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και άλλους
ψηφιακούς διαύλους χωρίς να φοβούνται ότι θα παραβιαστούν ή θα κλαπούν
τα προσωπικά δεδομένα τους. «Το Λονδίνο είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πόλη
που μπαίνει μέσα στην πρώτη δεκάδα σε αυτήν την κατηγορία», εξήγησε η
Ιρένε Μία του Economist Intelligence Unit.
Το Λάγκος της Νιγηρίας, το Καράκας της Βενεζουέλας, η Γιανγκόν της
Μιανμάρ, το Καράτσι του Πακιστάν και η Ντάκα του Μπαγκλαντές είναι οι
πέντε λιγότερο ασφαλείς πόλεις, σύμφωνα με αυτήν την κατάταξη.
Η υπόγεια «πόλη των νεκρών» στην Ιερουσαλήμ είναι έτοιμη να ανοίξει τις πύλες της!
Ένα από τα πλέον ιδιαίτερα και εντυπωσιακά, αν μη τι άλλο, έργα του 21ου αιώνα είναι κοντά στην ολοκλήρωσή του.
Ο λόγος για το υπόγειο νεκροταφείο της Ιερουσαλήμ, μία υπόγεια «πόλη
των νεκρών» ουσιαστικά, που θα ανοίξει τις πύλες της το φθινόπωρο, με
τους πρώτους 8.000 τάφους από τους 23.000 συνολικά(!) να είναι σχεδόν
έτοιμοι προς… παράδοση!
Μόλις πριν δύο χρόνια, και έπειτα από συζητήσεις επί συζητήσεων
σχεδόν 25 ετών γύρω από τη συγκεκριμένη ιδέα, ξεκίνησαν οι εργασίες,
καθώς η Ιερουσαλήμ αντιμετωπίζει δεκαετίες τώρα πολύ σοβαρό πρόβλημα…
χώρου για τους νεκρούς της. Για να το πούμε απλά, τα νεκροταφεία δεν
επαρκούν!
Αφενός, διότι, ιδιαίτερα σε πόλεις με διαφορετικές θρησκείες, που
απαγορεύουν ή αποθαρρύνουν την καύση, όπως ο Ιουδαϊσμός, υπάρχει μεγάλη
ζήτηση και αφετέρου, διότι η ζήτηση για ταφή στην ίδια την Ιερουσαλήμ
είναι πάρα πολύ υψηλή. Ο λόγος; Για όσους δεν το γνωρίζουν, σύμφωνα με
την εβραϊκή προφητεία οι νεκροί θα βγουν από τους τάφους τους μετά την
έλευση του Μεσσία και εκείνοι που βρίσκονται πιο κοντά στην Ιερουσαλήμ
θα αναστηθούν πρώτοι…
Κάπως έτσι, λοιπόν, η συγκεκριμένη ιδέα, που δεν είναι καινούρια,
φυσικά, αφού και αρκετοί αρχαίοι λαοί έθαβαν τους νεκρούς τους σε
υπόγεια νεκροταφεία, τις λεγόμενες κατακόμβες, πήρε σάρκα και οστά.
Πρόκειται, όπως προείπαμε, για ένα ιδιαίτερο και εντυπωσιακό έργο, ένα
έργο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τεχνολογικό επίτευγμα. Σήραγγες
που εκτείνονται σε μήκος μεγαλύτερο του ενός χιλιομέτρου έχουν ανασκαφεί
προσεκτικά, δημιουργώντας 23.000 τάφους 50 μέτρα κάτω από τη γη, με το
υπόγειο νεκροταφείο να συνδέεται με τον «πάνω κόσμο» με ανελκυστήρες.
Το όλο πρότζεκτ κόστισε γύρω στα 65 εκατομμύρια ευρώ και
χρηματοδοτήθηκε από το μεγαλύτερο νεκροταφείο της Ιερουσαλήμ, το Χαρ
ΧαΜενουτσότ (στο περίφημο Όρος της Αναπαύσεως) και μία ιδιωτική εταιρεία
ονόματι Rolzur. Η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν συμμετείχε, σε ένα έργο που
αναμένεται να λύσει το πρόβλημα χώρου για τους νεκρούς της Ιερουσαλήμ,
τουλάχιστον τα επόμενα δέκα χρόνια.
«Είχαμε το βλέμμα μας στραμμένο στις επόμενες γενιές», σημείωσε ο
διευθυντής της ταφικής υπηρεσίας της πόλης, ενώ ο αρχιτέκτονας του έργου
παρομοίασε το υπόγειο νεκροταφείο με τους δρόμους του Μανχάταν! «Είναι
πραγματικά μία υπόγεια πόλη», σχολίασε.
