27 χρόνια μόνος στο δάσος

Η απίστευτη ιστορία του ερημίτη Κρίστοφερ Νάιτ στις ΗΠΑ, όπου ζούσε απομονωμένος. Εκανε πάνω από 1.000 διαρρήξεις (!) και κλείστηκε στη φυλακή για επτά μήνες
Η φυλακή είναι για τους περισσότερους τιμωρία, επειδή χάνουν το δικαίωμα της καθημερινής επαφής με τους ανθρώπους.

Για τον Κρίστοφερ Νάιτ, ωστόσο, ήταν η πλέον κοινωνική εμπειρία που είχε έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια που ζούσε ως ερημίτης και κατάφερνε να επιβιώνει με τις προμήθειες τις οποίες εξασφάλιζε κάνοντας περισσότερες από 1.000 διαρρήξεις σε σπίτια του Μπελγκρέιντ Λέικς, στο Μέιν των ΗΠΑ!
Ο 51χρονος, που πέρασε επτά μήνες στη φυλακή, αφού πιάστηκε στα πράσα σε μια από τις εφόδους του το 2013, αποφάσισε να πει την ιστορία του στον συγγραφέα Μάικλ Φίνκελ, ο οποίος υπογράφει το βιβλίο με τίτλο «The Stranger in the Woods: The Extraordinary Story of the Last True Hermit» (Ο ξένος στο δάσος: Η απίστευτη ιστορία του τελευταίου πραγματικού ερημίτη).

Ο Φίνκελ περιγράφει σε αυτό τη συνάντηση που είχε με τον Νάιτ στη φυλακή, ότι τον βρήκε πίσω από ένα πλαστικό διαχωριστικό επειδή δεν αισθανόταν καθόλου άνετα με την ανθρώπινη επαφή. Μάλιστα, όπως σχολιάζει ο συγγραφέας, ο Νάιτ πρέπει να υπήρξε ο μόνος φυλακισμένος στις ΗΠΑ που ζήτησε ο ίδιος την απομόνωση, ενώ η σύλληψή του ήταν η πρώτη διάδραση που είχε με ανθρώπους για 27 ολόκληρα χρόνια! Και προτού ζήσει, όμως, στο δάσος δεν ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός.
Εξαφανίστηκε
Ο Νάιτ μεγάλωσε σε μια οικογένεια που δεν έμοιαζε με τις άλλες στο μικρό χωριό Αλμπιον του Μέιν. Ο πατέρας του σπούδαζε θερμοδυναμική και εξασφάλιζε στην οικογένειά του τροφή με ό,τι καλλιεργούσε σ' ένα θερμοκήπιο που είχε κατασκευάσει. Ο Νάιτ, που ήταν το μικρότερο από πέντε αδέρφια, αποκάλυψε ότι οι γονείς του δεν έδειχναν ιδιαίτερη τρυφερότητα στα παιδιά τους και «είχαν εμμονή με την ιδιωτικότητά τους».

Σε ηλικία 20 ετών, το 1986, αποφάσισε να ξεκινήσει το ταξίδι του στη φύση και, χωρίς καν να πει «αντίο», έφυγε από την οικογένειά του.
Οι γονείς του δεν δήλωσαν ποτέ την εξαφάνισή του, καθώς υπέθεσαν ότι είχε φύγει για κάποια εξερεύνηση.
Ποιος ήταν, όμως, ο λόγος που υπέβαλε τον εαυτό του σε τόσο σκληρές συνθήκες ζωής στην ύπαιθρο και στον κίνδυνο των διαρρήξεων, τις οποίες, κατά δήλωσή του, δεν έκανε με ευχαρίστηση; Η ζωή στη φύση ήταν πιο απελευθερωτική από το να περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του δουλεύοντας σ' ένα κουβούκλιο...