Αλλαγή διατροφής σώζει το γηραιότερο ζώο του πλανήτη

Μία χελώνα 183 ετών απέκτησε νέα πνοή ζωής χάρη σε αλλαγή διατροφής από τον κτηνίατρό της.
Η διάσημη υπεραιωνόβια γιγάντια χελώνα, με το όνομα Τζόναθαν, ζει στο νησί της Αγίας Ελένης στον Ατλαντικό από το 1882, όταν μεταφέρθηκε εκεί σε ηλικία 50 ετών από τις Σεϋχέλλες.
Σήμερα ζει στην επίσημη κατοικία του κυβερνήτη της βρετανικής υπερπόντιας κτήσης και υποφέρει από διάφορα προβλήματα υγείας, έχοντας περιορισμένη όραση και έχοντας απωλέσει την αίσθηση της όσφρησης.
Ο υπεύθυνος κτηνίατρος Τζο Χόλλινς, αποφάσισε να βάλει τη χελώνα σε μία υγιή διατροφή με υψηλή θερμιδική αξία, με εντυπωσιακά αποτελέσματα, αφού πρώτα συμβουλεύθηκε ειδικούς από τις Σεϋχέλλες και τον ζωολογικό κήπο του Μπρίστολ στην Αγγλία.
«Παρατηρώντας τον Τζόναθαν και τη συμπεριφορά του, ήταν σαφές ότι αγωνιζόταν να ικανοποιήσει την όρεξή του», δήλωσε ο Χόλλινς, σε αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. «Επειδή είναι σχεδόν τυφλός λόγω καταρράκτη και στα δύο μάτια, μασούσε συχνά ακατάλληλες τροφές, όπως λάσπη και αγριόχορτα», πρόσθεσε ο Χόλλινς, ο οποίος φροντίζει όλες τις γιγάντιες χελώνες του νησιού.
Το γεγονός ότι ο Τζόναθαν έχει χάσει την αίσθηση της όσφρησης επιδεινώνει την κατάσταση, αν και εξακολουθεί να διαθέτει ισχυρή αίσθηση της γεύσης και εξαιρετική ακοή.
«Εδώ και τέσσερα χρόνια τον ταΐζω μία φορά την Κυριακή κάθε εβδομάδα, συνήθως με καρότα για ίνες, αγγούρι για την υγρασία, μπανάνες για τις θερμίδες, και ένα μείγμα από άλλα τρόφιμα τοπικής παραγωγής, όπως γκουάβα, μαρούλι, λάχανο, και μούσμουλα», δήλωσε ο Χόλλινς, προσθέτοντας πως τα αποτελέσματα ξεπέρασαν τις προσδοκίες του.
Το ράμφος του Τζόναθαν τώρα έχει αναπτύξει και πάλι μια αιχμηρή άκρη, και γενικά η γιγάντια χελώνα έχει πάρει κιλά και έχει γίνει πιο ενεργή. Ο κτηνίατρος πλέον ταΐζει τη χελώνα με χοντρά γάντια καθώς μία φορά τον δάγκωσε και έχασε ένα νύχι.
«Λογικά αυτό που πραγματικά συνέβη είναι ότι έλειπαν από τη διατροφή του όχι μόνο θερμίδες, αλλά και βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, στοιχεία που έχουμε όλοι ανάγκη για υγιείς ιστούς», κατέληξε ο Χόλλινς.

naftemporiki.gr