Η επαρχία Bama στην περιοχή Guangxi της Κίνας ήταν μία από τις πιο φτωχές «γωνιές» της χώρας. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει γίνει γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελεί πια «τουριστική ατραξιόν» χάρη στους… υπεραιωνόβιους κατοίκους της.
Βέβαια, το μυστικό της ασυνήθιστης μακροζωίας που «κρύβεται» σε αυτήν την περιοχή απασχολούσε εδώ και αιώνες τους κατοίκους της χώρας.
Σήμερα, σύμφωνα με την Tania Braningan που γράφει στον Guardian, στην περιοχή ζουν 81 υπεραιωνόβιοι. Ο αριθμός αυτός, βάσει του πληθυσμού της χώρας, είναι περίπου πέντε φορές ο μέσος όρος των υπεραιωνόβιων που ζουν στην Κίνα.
Λόγω της δημοσιότητας που γνώρισε η περιοχή -χάρη στη μακροζωία των κατοίκων της- η Bama μετονομάστηκε σε… «Χωριό της Μακροζωίας» (Longevity Village).
Μόνο τους πέντε πρώτους μήνες του 2013 την περιοχή επισκέφθηκαν περισσότεροι από 640.000 τουρίστες, ενισχύοντας την τοπική οικονομία με 406 εκατομμύρια γιουάν (περίπου 49 εκατομμύρια ευρώ).
Χιλιάδες τουρίστες συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή του «Χωριού της Μακροζωίας» -ο αριθμός τους εκτιμάται ότι φτάνει τις 20.000 (ξεπερνώντας κατά πολύ τον αριθμό των μόνιμων κατοίκων)- και μένουν για διάστημα μέχρι και μεγαλύτερο του ενός μήνα, προσπαθώντας να εκμαιεύσουν συμβουλές μακροζωίας από τους παλαιότερους.
Πολλοί από αυτούς επισκέπτονται την Bama για λόγους υγείας, όπως υποστηρίζει η 65χρονη Dai Guifang. «Ο αέρας εδώ είναι πολύ καλός. Εγώ νιώθω τέλεια ακόμη κι αν καπνίζω ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα. Πολλοί ήταν άρρωστοι και έγιναν καλύτερα αφού πέρασαν λίγο καιρό εδώ. Αυτό έχει να κάνει με το νερό της περιοχής, γιατί περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία και μέταλλα» είπε.
Ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Γηριατρικής του νοσοκομείου του Πεκίνου, Yang Ze, ξεκίνησε μια έρευνα γύρω από τα «μυστικά της Bama» στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αναφέρει η αρθρογράφος.
Ένα από αυτά έχει να κάνει, σύμφωνα με τον ίδιο, με τη φυσική επιλογή. Η περιοχή είναι απομονωμένη και ορεινή. Τα παλαιότερα χρόνια χρειάζονταν τρεις ημέρες για να απομακρυνθεί κανείς από τους λόφους, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η «ανάμιξη» με τον έξω κόσμο. Ζώντας σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, χωρίς εύκολη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, τα «δυνατά γονίδια» πέρασαν από γενιά σε γενιά…
Ειδικότερα, όπως υποστηρίζει ο Yang Ze, οι κάτοικοι της Bama έχουν κληρονομήσει και από τους δύο γονείς τους ένα γονίδιο, που βοηθά τον οργανισμό να παράγει μια πρωτεΐνη που καλείται απολιποπρωτεΐνη Ε (apolipoprotein-E), η οποία σχηματίζει μια λιποπρωτεΐνη που μειώνει την περίσσεια χοληστερόλης.
Ο τρόπος ζωής των κατοίκων έπαιξε επίσης ρόλο. Οι άνθρωποι εργάζονταν σκληρά στα χωράφια, ενώ η διατροφή τους αποτελούνταν από φαγητά μαγειρεμένα στον ατμό, όχι τηγανητά και ελάχιστο κρέας.
Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι δεν έμεναν σχεδόν ποτέ μόνοι. «Ήταν μαζί με συγγενείς. Δεν ένιωθαν μοναξιά και ήταν χαρούμενοι. Ήταν ήρεμοι, δεν είχαν ανταγωνισμό και ήταν πιο αισιόδοξοι» πρόσθεσε ο ίδιος.
Καθώς όμως η περιοχή άρχισε να γίνεται όλο και πιο γνωστή, πιο πλούσια και λιγότερο απομονωμένη… η υγεία των κατοίκων της επηρεάστηκε αρνητικά.
«Οι υπεραιωνόβιοι τρώνε κοκκινιστό χοιρινό κάθε μέρα. Καθώς έγιναν πιο πλούσιοι, άλλαξε η διατροφή τους. Την τελευταία φορά που ήμουν εδώ, τους είχα ενημερώσει ότι, αν δεν προσέξουν, η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, μπορεί να τους οδηγούσαν στο θάνατο. Δε με άκουσαν όλοι και αψήφησαν τη συμβουλή μου. Έλεγαν ότι είχαν μόλις αρχίσει να γίνονται πλούσιοι» είπε ακόμη.
Ο Yang πιστεύει ότι σύντομα η Bama θα χάσει όλους τους υπεραιωνόβιούς της. Οι επόμενες γενιές δε θα απολαμβάνουν τόσα χρόνια ζωής, και ακόμη κι εκείνοι που είναι ήδη ηλικιωμένοι δεν έχουν και πολλές πιθανότητες να πλησιάσουν τα 100 χρόνια, υποστηρίζει.
Έχοντας όμως πολλοί από αυτούς ζήσει δύσκολα χρόνια, εποχές πολέμου και λιμού, δύσκολα μπορούν να αντισταθούν στα πλούτη της σημερινής εποχής. «Στα νιάτα μου υπήρχαν πόλεμοι, πολλοί άνθρωποι πέθαναν από την πείνα και πάρα πολλοί ήταν πεινασμένοι» θυμάται ο Huang Puxin, ο οποίος είναι 113 ετών.
«Έζησα πολλές καλές στιγμές, αλλά οι καλύτερες είναι τώρα» είπε από την πλευρά της η Huang Makan. Η ίδια λέει ότι είναι 108 ετών, ότι δεν έχει αρρωστήσει ποτέ και ότι της αρέσει πολύ να είναι παρέα με ανθρώπους.
«Πολλοί έρχονται για να με δουν. Ελπίζω να ζήσω μέχρι τα 200» είπε.
(Εξωτερική φωτογραφία: Ο HuangPuxin που ισχυρίζεται ότι είναι 113 ετών περιμένει τους τουρίστες να τον επισκεφτούν στο σπίτι του στο Χωριό της Μακροζωίας, στην Bama.
Φωτογραφία 2: Τουρίστες σταματούν για να μιλήσουν με την 99χρονη HuangMeijian και την 76χρονη ανιψιά της HuangMeijie).
news.gr
Βέβαια, το μυστικό της ασυνήθιστης μακροζωίας που «κρύβεται» σε αυτήν την περιοχή απασχολούσε εδώ και αιώνες τους κατοίκους της χώρας.
Σήμερα, σύμφωνα με την Tania Braningan που γράφει στον Guardian, στην περιοχή ζουν 81 υπεραιωνόβιοι. Ο αριθμός αυτός, βάσει του πληθυσμού της χώρας, είναι περίπου πέντε φορές ο μέσος όρος των υπεραιωνόβιων που ζουν στην Κίνα.
Λόγω της δημοσιότητας που γνώρισε η περιοχή -χάρη στη μακροζωία των κατοίκων της- η Bama μετονομάστηκε σε… «Χωριό της Μακροζωίας» (Longevity Village).
Μόνο τους πέντε πρώτους μήνες του 2013 την περιοχή επισκέφθηκαν περισσότεροι από 640.000 τουρίστες, ενισχύοντας την τοπική οικονομία με 406 εκατομμύρια γιουάν (περίπου 49 εκατομμύρια ευρώ).
Χιλιάδες τουρίστες συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή του «Χωριού της Μακροζωίας» -ο αριθμός τους εκτιμάται ότι φτάνει τις 20.000 (ξεπερνώντας κατά πολύ τον αριθμό των μόνιμων κατοίκων)- και μένουν για διάστημα μέχρι και μεγαλύτερο του ενός μήνα, προσπαθώντας να εκμαιεύσουν συμβουλές μακροζωίας από τους παλαιότερους.
Πολλοί από αυτούς επισκέπτονται την Bama για λόγους υγείας, όπως υποστηρίζει η 65χρονη Dai Guifang. «Ο αέρας εδώ είναι πολύ καλός. Εγώ νιώθω τέλεια ακόμη κι αν καπνίζω ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα. Πολλοί ήταν άρρωστοι και έγιναν καλύτερα αφού πέρασαν λίγο καιρό εδώ. Αυτό έχει να κάνει με το νερό της περιοχής, γιατί περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία και μέταλλα» είπε.
Ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Γηριατρικής του νοσοκομείου του Πεκίνου, Yang Ze, ξεκίνησε μια έρευνα γύρω από τα «μυστικά της Bama» στα μέσα της δεκαετίας του ’90, αναφέρει η αρθρογράφος.
Ένα από αυτά έχει να κάνει, σύμφωνα με τον ίδιο, με τη φυσική επιλογή. Η περιοχή είναι απομονωμένη και ορεινή. Τα παλαιότερα χρόνια χρειάζονταν τρεις ημέρες για να απομακρυνθεί κανείς από τους λόφους, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη η «ανάμιξη» με τον έξω κόσμο. Ζώντας σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, χωρίς εύκολη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, τα «δυνατά γονίδια» πέρασαν από γενιά σε γενιά…
Ειδικότερα, όπως υποστηρίζει ο Yang Ze, οι κάτοικοι της Bama έχουν κληρονομήσει και από τους δύο γονείς τους ένα γονίδιο, που βοηθά τον οργανισμό να παράγει μια πρωτεΐνη που καλείται απολιποπρωτεΐνη Ε (apolipoprotein-E), η οποία σχηματίζει μια λιποπρωτεΐνη που μειώνει την περίσσεια χοληστερόλης.
Ο τρόπος ζωής των κατοίκων έπαιξε επίσης ρόλο. Οι άνθρωποι εργάζονταν σκληρά στα χωράφια, ενώ η διατροφή τους αποτελούνταν από φαγητά μαγειρεμένα στον ατμό, όχι τηγανητά και ελάχιστο κρέας.
Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι δεν έμεναν σχεδόν ποτέ μόνοι. «Ήταν μαζί με συγγενείς. Δεν ένιωθαν μοναξιά και ήταν χαρούμενοι. Ήταν ήρεμοι, δεν είχαν ανταγωνισμό και ήταν πιο αισιόδοξοι» πρόσθεσε ο ίδιος.
Καθώς όμως η περιοχή άρχισε να γίνεται όλο και πιο γνωστή, πιο πλούσια και λιγότερο απομονωμένη… η υγεία των κατοίκων της επηρεάστηκε αρνητικά.
«Οι υπεραιωνόβιοι τρώνε κοκκινιστό χοιρινό κάθε μέρα. Καθώς έγιναν πιο πλούσιοι, άλλαξε η διατροφή τους. Την τελευταία φορά που ήμουν εδώ, τους είχα ενημερώσει ότι, αν δεν προσέξουν, η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, μπορεί να τους οδηγούσαν στο θάνατο. Δε με άκουσαν όλοι και αψήφησαν τη συμβουλή μου. Έλεγαν ότι είχαν μόλις αρχίσει να γίνονται πλούσιοι» είπε ακόμη.
Ο Yang πιστεύει ότι σύντομα η Bama θα χάσει όλους τους υπεραιωνόβιούς της. Οι επόμενες γενιές δε θα απολαμβάνουν τόσα χρόνια ζωής, και ακόμη κι εκείνοι που είναι ήδη ηλικιωμένοι δεν έχουν και πολλές πιθανότητες να πλησιάσουν τα 100 χρόνια, υποστηρίζει.
Έχοντας όμως πολλοί από αυτούς ζήσει δύσκολα χρόνια, εποχές πολέμου και λιμού, δύσκολα μπορούν να αντισταθούν στα πλούτη της σημερινής εποχής. «Στα νιάτα μου υπήρχαν πόλεμοι, πολλοί άνθρωποι πέθαναν από την πείνα και πάρα πολλοί ήταν πεινασμένοι» θυμάται ο Huang Puxin, ο οποίος είναι 113 ετών.
«Έζησα πολλές καλές στιγμές, αλλά οι καλύτερες είναι τώρα» είπε από την πλευρά της η Huang Makan. Η ίδια λέει ότι είναι 108 ετών, ότι δεν έχει αρρωστήσει ποτέ και ότι της αρέσει πολύ να είναι παρέα με ανθρώπους.
«Πολλοί έρχονται για να με δουν. Ελπίζω να ζήσω μέχρι τα 200» είπε.
(Εξωτερική φωτογραφία: Ο HuangPuxin που ισχυρίζεται ότι είναι 113 ετών περιμένει τους τουρίστες να τον επισκεφτούν στο σπίτι του στο Χωριό της Μακροζωίας, στην Bama.
Φωτογραφία 2: Τουρίστες σταματούν για να μιλήσουν με την 99χρονη HuangMeijian και την 76χρονη ανιψιά της HuangMeijie).
news.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου