« Κατανοώντας την επιλόχειο κατάθλιψη».
Η περίοδος της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως η “περίοδος της υποδοχής”. Η μέλλουσα μητέρα εκτός από το έμβρυο που κυοφορεί, “κυοφορεί” και συναισθήματα προς το αγέννητο πλάσμα της, τα οποία παίρνουν την “μορφή” της προσμονής, χαράς, ανυπομονησίας αλλά και πολλές φορές φόβου και άγχους για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Ότι νιώθει και βιώνει η μέλλουσα μητέρα εισπράττεται από το έμβρυο και αρχίζει μια ψυχοσυναισθηματική κατάσταση που μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, όπου το ένα αλληλοεπιδρά και τροφοδοτεί το άλλο… Μέσα από την προαναφερθέντα αλληλεπίδραση, δημιουργείται και η «πρώτη αίσθηση του εαυτού» του αγέννητου ανθρώπου, που είναι το συναίσθημα το οποίο βιώνει ως μέρος του σώματος της μητέρας του.
Και σιγά-σιγά αρχίζει να δημιουργείται και να αναπτύσσεται το μητρικό ένστικτο, που είναι η ψυχική ”σύνδεση” ανάμεσα στην μητέρα και το έμβρυο, το οποίο μεγαλώνει καθώς έμβρυο μεταμορφώνεται σε μωρό και αρχίζει να επικοινωνεί μέσα από κίνηση, όπως το να κλωτσάει. Η κίνηση του βρέφους μέσα στην μήτρα της μητέρας του εκφράζει αφενός την δική του ανάγκη για επικοινωνία και αφετέρου καθησυχάζει την μητέρα γιατί ικανοποιεί την δική της ανάγκη: να νιώθει το μωρό της. Η ανάγκη για επικοινωνία στον άνθρωπο είναι τόσο βασική που ξεκινάει να εκφράζεται πριν ακόμα έρθουμε κυριολεκτικά στην ζωή.
Κατά την διάρκεια των 9 μηνών η μέλλουσα μητέρα νιώθει την ανάγκη να αρχίσει να δίνει μορφή, «σάρκα και οστά» αφενός στο αγέννητο μωρό της και αφετέρου στον δικό της καινούργιο ρόλο . Η διαδικασία αυτή έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία έντονων συναισθημάτων τα οποία θα βιωθούν ολοκληρωτικά με την γέννηση του μωρού και θα εγκαθιδρυθούν και μετά αναπτυχθούν μέσα από τον ρόλο της ως βασική τροφός.
Δεν συμβαίνει έτσι ομαλά για πολλές γυναίκες…
Η επιλόχειος κατάθλιψη έχει μια πολύ σημαντική διαφορά από την κατάθλιψη. Σηματοδοτεί την αίσθηση ανεπάρκειας να φροντίσει, να δεθεί και να ανακουφίσει σε στιγμές ψυχικού άγχους και στρες το νεογέννητο πλάσμα της και βιώνεται έντονα και από τους δύο. Φανταστείτε να προετοιμάζεστε για τον πιο σημαντικό ρόλο στην ζωή σας και να μην μπορείτε να τον εκπληρώσετε… Σ ’αυτήν την ιδιαίτερα εύθραυστη ψυχική κατάσταση έρχονται μετά και οι ενοχές. Η αίσθηση ανεπάρκειας που δημιουργεί τις ενοχές σε συνδυασμό με την κούραση αλλά και τις ορμονικές αλλαγές δημιουργούν μια ψυχική κατάσταση που για πολλές γυναίκες βιώνεται ως να είναι «εγκλωβισμένες ανάμεσα στην ανάγκη τους να βιώσουν την μητρότητα και στην αδυναμία του να ικανοποιήσουν αυτήν την ανάγκη».
Αυτή η σύγκρουση πυροδοτεί την αίσθηση ενός εσωτερικού διαχωρισμού ( torn inside) που «βασανίζει» την ύπαρξη και την ψυχή της γυναίκας. Είναι αρκετά επώδυνο να νιώθεις έτσι και αυξάνεται η πιθανότητα του να «γεννηθούν» έντονες φοβίες που πολλές φορές αυξάνουν την αίσθηση του εγκλωβισμού.
Η πρώτη ανάγκη της γυναίκας που βιώνει επιλόχειο κατάθλιψη είναι η ψυχική ανακούφιση. Εάν ανακουφιστεί και απαλυνθεί από την εσωτερική σύγκρουση (για αρχή) θα κατευναστεί η ένταση των αγχόγονων συναισθημάτων και θα ξεκινήσει σιγά-σιγά να αφήνει την ψυχή του μωρού να «αγγίξει» την δική της…
Αντιγόνη Συμεωνίδου
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
http://antigonisimeonidou.wordpress.com
Η περίοδος της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως η “περίοδος της υποδοχής”. Η μέλλουσα μητέρα εκτός από το έμβρυο που κυοφορεί, “κυοφορεί” και συναισθήματα προς το αγέννητο πλάσμα της, τα οποία παίρνουν την “μορφή” της προσμονής, χαράς, ανυπομονησίας αλλά και πολλές φορές φόβου και άγχους για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Ότι νιώθει και βιώνει η μέλλουσα μητέρα εισπράττεται από το έμβρυο και αρχίζει μια ψυχοσυναισθηματική κατάσταση που μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, όπου το ένα αλληλοεπιδρά και τροφοδοτεί το άλλο… Μέσα από την προαναφερθέντα αλληλεπίδραση, δημιουργείται και η «πρώτη αίσθηση του εαυτού» του αγέννητου ανθρώπου, που είναι το συναίσθημα το οποίο βιώνει ως μέρος του σώματος της μητέρας του.
Και σιγά-σιγά αρχίζει να δημιουργείται και να αναπτύσσεται το μητρικό ένστικτο, που είναι η ψυχική ”σύνδεση” ανάμεσα στην μητέρα και το έμβρυο, το οποίο μεγαλώνει καθώς έμβρυο μεταμορφώνεται σε μωρό και αρχίζει να επικοινωνεί μέσα από κίνηση, όπως το να κλωτσάει. Η κίνηση του βρέφους μέσα στην μήτρα της μητέρας του εκφράζει αφενός την δική του ανάγκη για επικοινωνία και αφετέρου καθησυχάζει την μητέρα γιατί ικανοποιεί την δική της ανάγκη: να νιώθει το μωρό της. Η ανάγκη για επικοινωνία στον άνθρωπο είναι τόσο βασική που ξεκινάει να εκφράζεται πριν ακόμα έρθουμε κυριολεκτικά στην ζωή.
Κατά την διάρκεια των 9 μηνών η μέλλουσα μητέρα νιώθει την ανάγκη να αρχίσει να δίνει μορφή, «σάρκα και οστά» αφενός στο αγέννητο μωρό της και αφετέρου στον δικό της καινούργιο ρόλο . Η διαδικασία αυτή έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία έντονων συναισθημάτων τα οποία θα βιωθούν ολοκληρωτικά με την γέννηση του μωρού και θα εγκαθιδρυθούν και μετά αναπτυχθούν μέσα από τον ρόλο της ως βασική τροφός.
Δεν συμβαίνει έτσι ομαλά για πολλές γυναίκες…
Η επιλόχειος κατάθλιψη έχει μια πολύ σημαντική διαφορά από την κατάθλιψη. Σηματοδοτεί την αίσθηση ανεπάρκειας να φροντίσει, να δεθεί και να ανακουφίσει σε στιγμές ψυχικού άγχους και στρες το νεογέννητο πλάσμα της και βιώνεται έντονα και από τους δύο. Φανταστείτε να προετοιμάζεστε για τον πιο σημαντικό ρόλο στην ζωή σας και να μην μπορείτε να τον εκπληρώσετε… Σ ’αυτήν την ιδιαίτερα εύθραυστη ψυχική κατάσταση έρχονται μετά και οι ενοχές. Η αίσθηση ανεπάρκειας που δημιουργεί τις ενοχές σε συνδυασμό με την κούραση αλλά και τις ορμονικές αλλαγές δημιουργούν μια ψυχική κατάσταση που για πολλές γυναίκες βιώνεται ως να είναι «εγκλωβισμένες ανάμεσα στην ανάγκη τους να βιώσουν την μητρότητα και στην αδυναμία του να ικανοποιήσουν αυτήν την ανάγκη».
Αυτή η σύγκρουση πυροδοτεί την αίσθηση ενός εσωτερικού διαχωρισμού ( torn inside) που «βασανίζει» την ύπαρξη και την ψυχή της γυναίκας. Είναι αρκετά επώδυνο να νιώθεις έτσι και αυξάνεται η πιθανότητα του να «γεννηθούν» έντονες φοβίες που πολλές φορές αυξάνουν την αίσθηση του εγκλωβισμού.
Η πρώτη ανάγκη της γυναίκας που βιώνει επιλόχειο κατάθλιψη είναι η ψυχική ανακούφιση. Εάν ανακουφιστεί και απαλυνθεί από την εσωτερική σύγκρουση (για αρχή) θα κατευναστεί η ένταση των αγχόγονων συναισθημάτων και θα ξεκινήσει σιγά-σιγά να αφήνει την ψυχή του μωρού να «αγγίξει» την δική της…
Αντιγόνη Συμεωνίδου
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
http://antigonisimeonidou.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου