Τα πλούτη
είναι κάτι που ο περισσότερος κόσμος επιθυμεί να έχει ή να αποκτήσει.
Όχι γιατί θα τον κάνουν καλύτερο άνθρωπο αλλά γιατί θα τον γλιτώσουν από
μια αγχωτική καθημερινότητα, στην οποία αντιμετωπίζει διάφορες
καταστάσεις ώστε να κερδίσει τα προς το ζην, τα οποία και στο τέλος δεν
προλαβαίνει να χαρεί.
Πολλοί ψάχνουν ένα συνδυασμό δουλειάς και τύχης και ευελπιστούν να δημιουργήσουν μια μεγάλη περιουσία. Άλλοι πάλι ελπίζουν πως θα κερδίσουν το τζόκερ ή το λαχείο και θα απαλλαγούν μια και καλή από τα άγχη της καθημερινότητας. Βέβαια, είναι πιο πιθανό, βάσει στατιστικής, να κερδίσεις ένα βραβείο Όσκαρ ή ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, από το να κερδίσεις το λαχείο. Όμως όλοι ελπίζουν και δοκιμάζουν την τύχη τους. Γιατί το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό...
Φυσικά υπάρχουν και οι άνθρωποι που κάνουν την αντίθετη διαδρομή. Όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή. Ο Mazzi Dumato από την Συρία επέλεξε να αποχαιρετήσει τα πλούτη του, μια περιουσία 3,1, εκατ. Δολαρίων και μια ζωή με όλες τις ανέσεις, Ύστερα από μια σειρά γεγονότων που του άλλαξαν την ζωή. Χάρισε λοιπόν την περιουσία του για έναν πολύ καλό λόγο.
Γεννήθηκε
και μεγάλωσε στην Δαμασκό. Δημιούργησε περιουσία από το web design, το
marketing και τις αγοραπωλησίες ακινήτων στο Ντουμπάι. Κάποια μέρα, η
προσωπική του περιουσία ξεπέρασε τα 3 εκατ. δολάρια και ο Mazzi πίστευε
ότι μπορούσε πλέον να τα κάνει όλα. Μια νύχτα όμως του άλλαξε την ζωή.
Ύστερα από γλέντια κατά την διάρκεια νυχτερινής εξόδου, επέστρεφε στο
σπίτι όταν τον πήρε ο ύπνος πάνω στο τιμόνι. Το αυτοκίνητό του ενεπλάκη
σε ένα ατύχημα με 5 ακόμα αυτοκίνητα. Ο Mazzi πέρασε εκείνο το βράδυ
στην φυλακή.
Εκεί
βρήκε κάποιον γνωστό του. Όπως εξιστορεί ο ίδιος: «Με πήρε ο ύπνος στο
τιμόνι και κατέληξα κάτω από ένα αγροτικό. Εκείνο το πρωί στην φυλακή, ο
πρώτος άνθρωπος που είδα ήταν ο πατέρας ενός συμμαθητή μου, τον οποίο
θαύμαζα γιατί ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στο
Ντουμπάι και είχε, θυμάμαι, 5 αυτοκίνητα».
Η εμπειρία του αυτή τον τάραξε. «Αυτός ο γνωστός μου λοιπόν, κανόνισε να πάρω ένα στρώμα και ένα μαξιλάρι. Ξάπλωσα πάνω στο στρώμα και σκέφτηκα πως ‘μόνο αυτά έχω τώρα’. Είχα χάσει την ελευθερία μου, και το μόνο που είχα ήταν το στρώμα και το μαξιλάρι, όπως όλοι εκεί μέσα. Δεν ήμουν ο επιτυχημένος Mazzi που νόμιζα ότι ήμουν μέχρι τότε. Ήταν μια απίστευτη συναίσθηση».
Βγήκε
από την φυλακή ταπεινωμένος και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, χωρίς να
είναι σίγουρος για το επόμενο βήμα στην ζωή του. Ενώ βρισκόταν στην
Βραζιλία, γνώρισε την Milena, μια γυναίκα που τελικά έγινε ο έρωτας της
ζωής του.
«Έναν χρόνο μετά το περιστατικό, βρισκόμουν σε ένα κλαμπ στην Βραζιλία και άκουσα κατά λάθος μια γυναίκα να μιλάει για την Αφρική. Ήταν εθελόντρια στο Κονγκό, πράγμα που αποφάσισε μόλις βγήκε από το νοσοκομείο, όπου διαγνώσθηκε με λευχαιμία. Αποφάσισε να πάει στην Αφρική και έμεινε για έναν χρόνο βοηθώντας τους άλλους, ενώ υπήρχε πάντα ο κίνδυνος υποτροπής. Την γνώρισα λίγο μετά που γύρισε από εκεί και τώρα είναι γυναίκα μου», λέει ο Mazzi.
Σήμερα
είναι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι. Ο Mazzi πήγε μαζί με την Milena σε ένα
από τα ανθρωπιστικά της ταξίδια στον Άγιο Δομίνικο. Και εκεί ήταν που
συνειδητοποίησε πως τα 3 ,1 εκατ. Που είχε στην τράπεζα, δεν
συγκρίνονταν με τίποτα με τον χρόνο που μπορείς να αφιερώσεις στους
ανθρώπους. Γιατί σε αντίθεση με τα λεφτά που μπορεί κάποιος να έχει
άφθονα και ό άλλος καθόλου, ο χρόνος είναι ίδιος για όλους.
«Φύγαμε από ένα χωριό στον Άγιο Δομίνικο και όλο το χωριό έκλαιγε για την Milena. Όχι για τα λεφτά που τους έδωσε, αλλά τον χρόνο που είχε αφιερώσει γι’ αυτούς. Η φιλανθρωπία, σκέφτηκα, δεν είναι τα λεφτά, αλλά ο χρόνος που περνάς για να βοηθάς τους άλλους. Οπότε αποφασίσαμε πως δεν μπορούμε να δώσουμε τα λεφτά σε φιλανθρωπίες, αλλά να φτιάξουμε μια δική μας».
Πάνω
που βρήκε έναν καινούριο στόχο στην ζωή του, η γυναίκα του διαγνώστηκε
με καρκίνο. Ξόδεψε περίπου 700 χιλιάδες δολάρια για να της γίνει διπλή
μαστεκτομή και μεταμόσχευση του μυελού των οστών. Ανακάλυψε έναν γιατρό
στην Βραζιλία, ειδικό στις εναλλακτικές θεραπείες. Δίπλα από το ιατρείο
του, ένα ακίντο ήταν προς πώληση. Ο Mazzi το αγόρασε και έκανε κάτι
πραγματικά θαυμαστό.
«Ο γιατρός που παρακολουθούσε την Milena ήθελα να φτιάξει ένα κέντρο πρόληψης του καρκίνου. Αγόρασα το διπλανό κτίριο και έκανα μια συμφωνία. Το 50% των εσόδων του κέντρου θα πήγαινε στην δωρεάν θεραπεία ανθρώπων που δεν είχαν χρήματα».
Ο
Mazzi παράτησε την χλιδάτη ζωή και ξόδεψε την περιουσία του για να
βοηθήσει ασθενείς από καρκίνο σε ολόκληρη την λατινική Αμερική. Σήμερα,
κοιμάται στο βανάκι του ή στο μαγαζί του όπου πουλάει βότανα και φυσικά
ιατρικά προϊόντα απ’ όλο τον κόσμο. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας
του έχει ξοδευτεί.
«Όταν έφυγα από το Ντουμπαί είχα κάτι παραπάνω από 3 εκατ. Δολάρια. Ξόδεψα ένα εκατομμύριο για το κέντρο πρόληψης και σχεδόν δυο εκατομμύρια για λογαριασμούς νοσοκομείων της γυναίκας μου, του αυτοκινητιστικού ατυχήματος και για τον όγκο στο εγκέφαλο που έχει ο αδερφός της. Με αυτά τα λεφτά στήσαμε μία μονάδα στην οποία θα μεταφερθεί και θα έχει μια αξιοπρεπή φροντίδα. Είναι ο τελευταίος επιζών από την οικογένειά της και όταν χρειάστηκε επέμβαση, δεν μπορούσα να μην τον βοηθήσω».
Πολλοί ψάχνουν ένα συνδυασμό δουλειάς και τύχης και ευελπιστούν να δημιουργήσουν μια μεγάλη περιουσία. Άλλοι πάλι ελπίζουν πως θα κερδίσουν το τζόκερ ή το λαχείο και θα απαλλαγούν μια και καλή από τα άγχη της καθημερινότητας. Βέβαια, είναι πιο πιθανό, βάσει στατιστικής, να κερδίσεις ένα βραβείο Όσκαρ ή ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, από το να κερδίσεις το λαχείο. Όμως όλοι ελπίζουν και δοκιμάζουν την τύχη τους. Γιατί το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό...
Φυσικά υπάρχουν και οι άνθρωποι που κάνουν την αντίθετη διαδρομή. Όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή. Ο Mazzi Dumato από την Συρία επέλεξε να αποχαιρετήσει τα πλούτη του, μια περιουσία 3,1, εκατ. Δολαρίων και μια ζωή με όλες τις ανέσεις, Ύστερα από μια σειρά γεγονότων που του άλλαξαν την ζωή. Χάρισε λοιπόν την περιουσία του για έναν πολύ καλό λόγο.
Η εμπειρία του αυτή τον τάραξε. «Αυτός ο γνωστός μου λοιπόν, κανόνισε να πάρω ένα στρώμα και ένα μαξιλάρι. Ξάπλωσα πάνω στο στρώμα και σκέφτηκα πως ‘μόνο αυτά έχω τώρα’. Είχα χάσει την ελευθερία μου, και το μόνο που είχα ήταν το στρώμα και το μαξιλάρι, όπως όλοι εκεί μέσα. Δεν ήμουν ο επιτυχημένος Mazzi που νόμιζα ότι ήμουν μέχρι τότε. Ήταν μια απίστευτη συναίσθηση».
«Έναν χρόνο μετά το περιστατικό, βρισκόμουν σε ένα κλαμπ στην Βραζιλία και άκουσα κατά λάθος μια γυναίκα να μιλάει για την Αφρική. Ήταν εθελόντρια στο Κονγκό, πράγμα που αποφάσισε μόλις βγήκε από το νοσοκομείο, όπου διαγνώσθηκε με λευχαιμία. Αποφάσισε να πάει στην Αφρική και έμεινε για έναν χρόνο βοηθώντας τους άλλους, ενώ υπήρχε πάντα ο κίνδυνος υποτροπής. Την γνώρισα λίγο μετά που γύρισε από εκεί και τώρα είναι γυναίκα μου», λέει ο Mazzi.
«Φύγαμε από ένα χωριό στον Άγιο Δομίνικο και όλο το χωριό έκλαιγε για την Milena. Όχι για τα λεφτά που τους έδωσε, αλλά τον χρόνο που είχε αφιερώσει γι’ αυτούς. Η φιλανθρωπία, σκέφτηκα, δεν είναι τα λεφτά, αλλά ο χρόνος που περνάς για να βοηθάς τους άλλους. Οπότε αποφασίσαμε πως δεν μπορούμε να δώσουμε τα λεφτά σε φιλανθρωπίες, αλλά να φτιάξουμε μια δική μας».
«Ο γιατρός που παρακολουθούσε την Milena ήθελα να φτιάξει ένα κέντρο πρόληψης του καρκίνου. Αγόρασα το διπλανό κτίριο και έκανα μια συμφωνία. Το 50% των εσόδων του κέντρου θα πήγαινε στην δωρεάν θεραπεία ανθρώπων που δεν είχαν χρήματα».
«Όταν έφυγα από το Ντουμπαί είχα κάτι παραπάνω από 3 εκατ. Δολάρια. Ξόδεψα ένα εκατομμύριο για το κέντρο πρόληψης και σχεδόν δυο εκατομμύρια για λογαριασμούς νοσοκομείων της γυναίκας μου, του αυτοκινητιστικού ατυχήματος και για τον όγκο στο εγκέφαλο που έχει ο αδερφός της. Με αυτά τα λεφτά στήσαμε μία μονάδα στην οποία θα μεταφερθεί και θα έχει μια αξιοπρεπή φροντίδα. Είναι ο τελευταίος επιζών από την οικογένειά της και όταν χρειάστηκε επέμβαση, δεν μπορούσα να μην τον βοηθήσω».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου