Τα πρώτα αντιβιοτικά ανακαλύφθηκαν κατά τη δεκαετία του
'40 και χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι και σήμερα για την αντιμετώπιση
λοιμώξεων που οφείλονται σε βακτήρια. Τα αντιβιοτικά έφεραν την
επανάσταση στην Ιατρική και τη Φαρμακολογία, καθώς συμβάλλουν στην
αντιμετώπιση ποικίλων λοιμώξεων, όπως η φυματίωση, ο στρεπτόκοκκος και η
ουρολοίμωξη. Να σημειωθεί πως η αντιβίωση δρα μόνο ενάντια στα βακτήρια
και δεν την παίρνουμε ποτέ για να αντιμετωπίσουμε μια λοίμωξη που
οφείλεται σε ιό.
Όταν ο γιατρός χορηγεί συνταγή για αντιβίωση, επισημαίνει πως πρέπει να πάρουμε όλα τα χάπια,
ακόμη κι αν μετά από μερικές ημέρες αισθανόμαστε καλύτερα. Τι θα συμβεί
εάν σταματήσουμε την αντιβίωση πριν ολοκληρωθεί ο συνιστώμενος κύκλος
θεραπείας;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Τα βακτήρια είναι μονοκύτταροι οργανισμοί. Ορισμένα είδη βακτηρίων ζουν φυσιολογικά στο ανθρώπινο σώμα –στη γαστρεντερική οδό, επάνω στο δέρμα, στη στοματική κοιλότητα και στα γεννητικά όργανα– χωρίς να προκαλούν επιπλοκές. Αρκετά από αυτά είναι μάλιστα απαραίτητα για να επιτελεστούν ζωτικές λειτουργίες, όπως η διάσπαση των τροφών.
Υπάρχουν όμως και παθογόνα βακτήρια που εισβάλλουν στον οργανισμό και προκαλούν ασθένειες. Σε αυτά τα βακτήρια στοχεύουν τα αντιβιοτικά. Ορισμένα από τα «κακά» βακτήρια μπορεί να καταφέρουν να επιβιώσουν στον οργανισμό μας μεταλλάσσοντας το DNA τους. Πρόκειται για τα λεγόμενα ανθεκτικά βακτήρια. Με κάθε δόση αντιβιοτικών που λαμβάνουμε, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξουν τα βακτήρια άμυνες απέναντι στο φάρμακο.
Οι ανθεκτικοί μικροοργανισμοί, τα λεγόμενα υπερμικρόβια (superbugs), αντιμετωπίζονται δύσκολα, καθώς τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να τα εξοντώσουν.
Η αντιβίωση που χορηγεί ο γιατρός αποσκοπεί στην εξόντωση όλων των «κακών» βακτηρίων που υπάρχουν στον οργανισμό, ώστε να μην επιβιώσει κανένα από αυτά και επομένως κανένα να μην αναπτύξει αντοχή στα φάρμακα και εξελιχθεί σε υπερμικρόβιο.
Η γιατρός είναι αυτός που θα αποφασίσει τη δόση και τη διάρκεια της αγωγής με αντιβιοτικά, οπότε δεν πρέπει να παίρνουμε πρωτοβουλίες και να διακόπτουμε την αγωγή όποτε αισθανθούμε καλύτερα. Η αντιβίωση πρέπει να κάνει τον κύκλο της, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ώστε να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή έκβαση της υγείας μας τώρα και στο μέλλον.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Τα βακτήρια είναι μονοκύτταροι οργανισμοί. Ορισμένα είδη βακτηρίων ζουν φυσιολογικά στο ανθρώπινο σώμα –στη γαστρεντερική οδό, επάνω στο δέρμα, στη στοματική κοιλότητα και στα γεννητικά όργανα– χωρίς να προκαλούν επιπλοκές. Αρκετά από αυτά είναι μάλιστα απαραίτητα για να επιτελεστούν ζωτικές λειτουργίες, όπως η διάσπαση των τροφών.
Υπάρχουν όμως και παθογόνα βακτήρια που εισβάλλουν στον οργανισμό και προκαλούν ασθένειες. Σε αυτά τα βακτήρια στοχεύουν τα αντιβιοτικά. Ορισμένα από τα «κακά» βακτήρια μπορεί να καταφέρουν να επιβιώσουν στον οργανισμό μας μεταλλάσσοντας το DNA τους. Πρόκειται για τα λεγόμενα ανθεκτικά βακτήρια. Με κάθε δόση αντιβιοτικών που λαμβάνουμε, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξουν τα βακτήρια άμυνες απέναντι στο φάρμακο.
Οι ανθεκτικοί μικροοργανισμοί, τα λεγόμενα υπερμικρόβια (superbugs), αντιμετωπίζονται δύσκολα, καθώς τα αντιβιοτικά δεν μπορούν να τα εξοντώσουν.
Η αντιβίωση που χορηγεί ο γιατρός αποσκοπεί στην εξόντωση όλων των «κακών» βακτηρίων που υπάρχουν στον οργανισμό, ώστε να μην επιβιώσει κανένα από αυτά και επομένως κανένα να μην αναπτύξει αντοχή στα φάρμακα και εξελιχθεί σε υπερμικρόβιο.
Η γιατρός είναι αυτός που θα αποφασίσει τη δόση και τη διάρκεια της αγωγής με αντιβιοτικά, οπότε δεν πρέπει να παίρνουμε πρωτοβουλίες και να διακόπτουμε την αγωγή όποτε αισθανθούμε καλύτερα. Η αντιβίωση πρέπει να κάνει τον κύκλο της, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ώστε να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή έκβαση της υγείας μας τώρα και στο μέλλον.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου