Ο θρίαμβος του μνημονίου!

Πριν από λίγους μήνες, όταν η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση ανακοίνωνε την πρόθεση της να φέρει στη Βουλή νόμο για την αποκατάσταση των αδικιών της μνημονιακής πολιτικής και κυρίως των μέτρων του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης με τις χιλιάδες διαθεσιμότητες, δεν περίμενα ότι θα προέβλεπε μέσα σε αυτό και την επανασύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας, καθόσον δεν υπήρχε καμιά προεκλογική αναφορά πάνω σε αυτό το ζήτημα. Το κεφάλαιο «Επανασύσταση Δημοτικής Αστυνομίας» προφανώς προέκυψε αργότερα και χωρίς κανένα σχέδιο ή προετοιμασία αλλά και πολιτικό προσανατολισμό προστέθηκε στο νομοσχέδιο. Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα αγγίζει τα όρια του εμπαιγμού χιλιάδων οικογενειών που από το καλοκαίρι του 2013 άγονται και φέρονται όντας στατιστικά στοιχεία που τα ερμηνεύει ο καθένας κατά το δοκούν.

Εξετάζοντας,  όσο πιο ψύχραιμα γίνεται, τα μέχρι στιγμής δεδομένα καταλήγω σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία βέβαια είναι πιθανό να έχουν ανατραπεί πριν ολοκληρωθεί το συγκεκριμένο κείμενο.

Το καλοκαίρι του 2013 και μετά την εφήμερη συσπείρωση του κλάδου, επήλθε η πλήρης διάλυση του μέσα από την κατηγοριοποίηση των εργαζομένων και την επιβολή μιας ανταγωνιστικής διαδικασίας που κατέληξε σε ανθρωποφαγικές πρακτικές επιβίωσης. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε την επανασύσταση της Δημοτικής Αστυνομίας έπρεπε πρωτίστως να επαναφέρει το προσωπικό και να επανασυστήσει τον κλάδο καταργώντας κάθε διάκριση που είχε επιβληθεί . Με λίγα λόγια να καταργήσει το νόμο με τον οποίο διαλύθηκε η Δημοτική Αστυνομία. Αντιθέτως η κυβέρνηση επέλεξε να ακολουθήσει την ίδια λογική της κατηγοριοποίησης και των επιλεκτικών ρυθμίσεων διατηρώντας ουσιαστικά τη διάσπαση του κλάδου. Η επίκληση δε από πλευράς Υπουργού του δημοσίου συμφέροντος αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, αποδοχή εκ μέρους του της επιτυχίας, έστω και μερικής , των μέτρων του προκατόχου του, γεγονός που δημιουργεί σοβαρό πολιτικό ζήτημα.

Η παραμονή 350 Δημοτικών Αστυνομικών στην ΕΛ.ΑΣ, 600 στις φυλακές και 400 στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις αποτελεί επιβράβευση της πολιτικής Μητσοτάκη ενώ η επανασύσταση γίνεται πλέον προφανές ότι είναι ένα μπόνους στους Δημάρχους και σε καμιά περίπτωση δεν έχει προσανατολισμό την αποκατάσταση των εργαζομένων.

Ούτε μια παράγραφος από το σχετικό άρθρο δεν αποκαθιστά, έστω και μέρος των αδικιών της κατάργησης, με εξαίρεση την πρόβλεψη για επαναπρόσληψη των υπό διαθεσιμότητα συναδέλφων. Οι υπόλοιποι είτε θα παραμείνουν εκεί που τοποθετήθηκαν, ασχέτως αν αυτό διέλυσε τη ζωή τους και τα σπίτια τους, είτε θα ενταχθούν ξανά σε μια διαδικασία αόριστη και με θολή κατάληξη.

Κλείνοντας  θεωρώ ότι το ζήτημα της επανασύστασης της Δημοτικής Αστυνομίας είναι βαθιά πολιτικό και δείγμα  αποδοχής της μνημονιακής πολιτικής από μέρους μιας κυβέρνησης που έχει αποκηρύξει, θεωρητικά, τα μνημόνια.

Υ.Γ Ελπίζω στο μέλλον να μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

ΘΩΜΑΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Δημοτικός Αστυνομικός του Δήμου Θεσ/νίκης καταναγκασμένος να εργάζεται στο Τμήμα αδειών διαμονής Πολυγύρου.

 

 

http://www.dimastin.gr