Το νερό, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι πραγματικά η πηγή της ζωής, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί αυτοί που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά στη διαθεσιμότητα πόσιμου νερού στα προσεχή χρόνια, λόγω κλιματικών και μη (όπως η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα) παραγόντων.
Ως εκ τούτου, πολλοί είναι οι ερευνητές που αναζητούν μεθόδους αξιοποίησης του θαλασσινού νερού, αναπτύσσοντας εξελιγμένες μεθόδους αφαλάτωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, η USAID διοργάνωσε πρόσφατα το Desal Prize, έναν διαγωνισμό για τη δημιουργία μιας οικονομικής λύσης αφαλατώσεως για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Science, η κεντρική ιδέα ήταν η δημιουργία ενός συστήματος που θα μπορούσε να απομακρύνει το αλάτι από το νερό και να καλύπτει τρία κριτήρια: να είναι οικονομικό, περιβαλλοντικά βιώσιμο και αποδοτικό από πλευράς ενέργειας.
Το πρώτο βραβείο, ύψους 140.000 δολαρίων, κέρδισε μια ομάδα του ΜΙΤ και της Jain Irrigation Systems, που ανέπτυξε μια μέθοδο η οποία χρησιμοποιεί ηλιακούς συλλέκτες για την φόρτιση μπαταριών. Οι μπαταρίες στη συνέχεια απομακρύνουν το αλάτι από το νερό μέσω ηλεκτροδιάλυσης.
Σε πιο βασικό επίπεδο, αυτό σημαίνει ότι σωματίδια άλατος, που φέρουν ένα μικρό ηλεκτρικό φορτίο, έλκονται από το νερό όταν διοχετεύεται μικρή τάση ρεύματος.
Πέρα από τη χρήση αυτής της τεχνικής αφαλάτωσης, η ομάδα πήγε ένα βήμα παραπέρα, χρησιμοποιώντας υπέρυθρο φως για την απολύμανση του νερού καθώς περνάει μέσα από το σύστημα.
Η χρήση της ηλιακής ενέργειας αντί για ορυκτά καύσιμα για την τροφοδοσία με ενέργεια μιας μονάδας αφαλάτωσης δεν είναι εντελώς καινούρια ιδέα, καθώς μεγάλες εγκαταστάσεις τέτοιου τύπου εξετάζονται σε περιοχές όπου το πόσιμο αρχίζει να σπανίζει, όπως για παράδειγμα η Χιλή και η Καλιφόρνια. Ωστόσο, αν και η τεχνολογία παραμένει γενικά ακριβή, οι τιμές αρχίζουν να πέφτουν.
Οι διαγωνιζόμενες ομάδες δοκίμασαν τα συστήματά τους στο Brackish Groundwater National Desalination Research Facility στο Νέο Μεξικό, όπου έπρεπε να λειτουργούν 24 ώρες την ημέρα, αφαλατώνοντας 2.100 γαλόνια του νερού ημερησίως.
Το επόμενο βήμα θα είναι η χρήση σε πιο «δύσκολα» περιβάλλοντα, όπως αγροτικές περιοχές. Θεωρείται πως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το σύστημα θα είναι σε θέση να παρέχει αρκετό νερό για την άρδευση μιας μικρής φάρμας.
Πηγή: naftemporiki.gr
Ως εκ τούτου, πολλοί είναι οι ερευνητές που αναζητούν μεθόδους αξιοποίησης του θαλασσινού νερού, αναπτύσσοντας εξελιγμένες μεθόδους αφαλάτωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, η USAID διοργάνωσε πρόσφατα το Desal Prize, έναν διαγωνισμό για τη δημιουργία μιας οικονομικής λύσης αφαλατώσεως για τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Science, η κεντρική ιδέα ήταν η δημιουργία ενός συστήματος που θα μπορούσε να απομακρύνει το αλάτι από το νερό και να καλύπτει τρία κριτήρια: να είναι οικονομικό, περιβαλλοντικά βιώσιμο και αποδοτικό από πλευράς ενέργειας.
Το πρώτο βραβείο, ύψους 140.000 δολαρίων, κέρδισε μια ομάδα του ΜΙΤ και της Jain Irrigation Systems, που ανέπτυξε μια μέθοδο η οποία χρησιμοποιεί ηλιακούς συλλέκτες για την φόρτιση μπαταριών. Οι μπαταρίες στη συνέχεια απομακρύνουν το αλάτι από το νερό μέσω ηλεκτροδιάλυσης.
Σε πιο βασικό επίπεδο, αυτό σημαίνει ότι σωματίδια άλατος, που φέρουν ένα μικρό ηλεκτρικό φορτίο, έλκονται από το νερό όταν διοχετεύεται μικρή τάση ρεύματος.
Πέρα από τη χρήση αυτής της τεχνικής αφαλάτωσης, η ομάδα πήγε ένα βήμα παραπέρα, χρησιμοποιώντας υπέρυθρο φως για την απολύμανση του νερού καθώς περνάει μέσα από το σύστημα.
Η χρήση της ηλιακής ενέργειας αντί για ορυκτά καύσιμα για την τροφοδοσία με ενέργεια μιας μονάδας αφαλάτωσης δεν είναι εντελώς καινούρια ιδέα, καθώς μεγάλες εγκαταστάσεις τέτοιου τύπου εξετάζονται σε περιοχές όπου το πόσιμο αρχίζει να σπανίζει, όπως για παράδειγμα η Χιλή και η Καλιφόρνια. Ωστόσο, αν και η τεχνολογία παραμένει γενικά ακριβή, οι τιμές αρχίζουν να πέφτουν.
Οι διαγωνιζόμενες ομάδες δοκίμασαν τα συστήματά τους στο Brackish Groundwater National Desalination Research Facility στο Νέο Μεξικό, όπου έπρεπε να λειτουργούν 24 ώρες την ημέρα, αφαλατώνοντας 2.100 γαλόνια του νερού ημερησίως.
Το επόμενο βήμα θα είναι η χρήση σε πιο «δύσκολα» περιβάλλοντα, όπως αγροτικές περιοχές. Θεωρείται πως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το σύστημα θα είναι σε θέση να παρέχει αρκετό νερό για την άρδευση μιας μικρής φάρμας.
Πηγή: naftemporiki.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου